ตอนที่ 561 คนที่ร่ำรวยที่สุดของบ้าน + ตอนที่ 562 พี่หมิงซุ่น สุขสันต์วันปีใหม่ โดย Ink Stone_Romance ตอนที่ 561 คนที่ร่ำรวยที่สุดของบ้าน
คืนส่งท้ายปีนี้เป็นค่ำคืนที่มีความสุขที่สุดในสองชาติที่ผ่านมาของเหมยเหมย และเป็นคืนที่ได้รับอะไรไปมากมาย
สยงมู่มู่กับจ้าวเสวียกงปล่อยประทัดที่ลานหน้าบ้าน เหมยเหมยกลับแอบนับเงินอั่งเปาใต้ไฟข้างทาง เมื่อครู่คนที่บ้านให้เงินอั่งเปาเธอทุกคนรวมถึงพี่ชายคนโตกับคนรองให้แค่เธอส่วนเดียวไม่มีส่วนของสยงมู่มู่ เหมยเหมยตาวาวเป็นแสงสีทอง ยิ้มตาหยีรีบนับธนบัตรใหม่เอี่ยมด้วยความไวแสง
คนตระกูลจ้าวใจป้ำให้แต่ธนบัตรใบละสิบหยวน แม้พี่คนโตกับพี่คนรองจะให้น้อยไปนิดแต่นั่นก็ตั้งห้าหยวน โอ้โห แค่คืนเดียวเธอได้มาตั้งร้อยกว่าหยวนแหนะ!
“ดูท่าทางของเธอสิ ขายหน้าชะมัด อย่าดีใจกับเงินแค่นั้นได้มั้ย เราเป็นคนตระกูลจ้าวเชียวนะ”
สยงมู่มู่ที่กักเก็บความอิจฉามาทั้งวัน พอได้เห็นเหมยเหมย ก็อดพูดกระแนะกระแหนทีหนึ่งไม่ได้ ใครให้ยายนี่แย่งตำแหน่งประจำของเขาไปล่ะ!
อดีตคืนสิ้นปีคนที่นั่งข้างฮูหยินผู้เฒ่าคือเขาเท่านั้นคนอื่นไม่มีสิทธิ์ ตอนนี้กลับตาลปัตรกลายเป็นที่ประจำของยายนี่ไปแล้ว!
ความจริงสยงมู่มู่ไม่ได้คิดมาก แค่อยากหาข้ออ้างหยอกลูกพี่ลูกน้องคนนี้ของตนสักหน่อยเท่านั้น ใครให้เขาเกิดคึกคะนองคันไม้คันมืออยากแกล้งคนกันล่ะ!
สยงมู่มู่พูดไปพลางยื่นมือไปกระชากผมถักเปียของเหมยเหมย ไม่ได้ดึงมาหลายวันรู้สึกไม่สบายมือเสียเลย
“มู่มู่นายอยากโดนตัดแขนหรือไง!”
จ้าวเสวียกงตบฉาดใหญ่จนบนแขนขาวเนียนของสยงมู่มู่เกิดรอยนิ้วมือแดงเป็นปื้น เจ็บจนเขาอดสูดปากทำหน้าบิดเบี้ยวไม่ได้
เหมยเหมยยิ้มหวานใส่พี่ชายคนที่ห้า “พี่ห้า พรุ่งนี้เราไปเดินเที่ยวกัน หนูจะเลี้ยงของอร่อยๆ พี่เอง หนูมีเงินเยอะแยะเลย!”
จ้าวเสวียไห่ที่อยู่อีกฟากได้ยินรีบสอดตัวเข้ามาตบแขนสยงมู่มู่อีกฉาดหนึ่งให้รอยแดงเด่นชัดขึ้นไปอีก สยงมู่มู่น้ำตาแทบไหลพราก
“พี่สี่ หนูเลี้ยงพี่ด้วย เราอยู่บนเรือลำเดียวกัน แล้วก็พี่ชายหนูด้วย” เหมยเหมยยิ้มหวานหยด เงินธนบัตรในมือเปล่งประกายแสงวิบวับยั่วเย้าพวกจ้าวเสวียไห่จนอดกลืนน้ำลายไม่ได้
น้องสาวเงินเยอะเสียจริง!
“เกรงใจจังเลย ความจริงคนเป็นพี่อย่างพี่ควรเลี้ยงเหมยเหมยมากกว่า”
จ้าวเสวียไห่คิดว่าทางที่ดีตนต้องเก็บอาการสักหน่อย ต่อให้เงินอั่งเปาในกระเป๋าเขาจะไม่ใช่ของเขาอีกต่อไป ผ่านคืนนี้ไปธนบัตรแสนงดงามเหล่านี้จะโบยบินไปอยู่ในอ้อมอกของพี่สาม จ้าวเสวียเอ๋อร์ ไม่ใช่ของเขาอีกแล้ว
ทำไมกันล่ะ?
เพราะจ้าวเสวียเอ๋อร์ปล่อยเงินกู้ให้เหล่าน้องชายโดยเก็บเงินดอกเบี้ยไม่สูงมาก ไม่มีระยะเวลากำหนดและจำนวนเงิน ขอแค่คืนก็พอ ส่งผลให้จ้าวเสวียกงกับจ้าวเสวียไห่สองพี่น้องมักตกอยู่ในสภาพยาจกที่อิ่มหนำสำราญใจบ่อยครั้ง
เหมยเหมยจะรู้ทันความคิดเหล่าพี่ชายของเธอได้อย่างไร เธอแค่อยากสนิทกับพวกพี่ๆ ให้มากขึ้น นอกจากของกินเธอเองก็คิดหาวิธีอื่นไม่ได้แล้ว
“เราไม่พูดถึงเหตุผล จะพูดถึงแค่เงิน ใครมีเงินเยอะคนนั้นเลี้ยง!”
เหมยเหมยสะบัดเงินไปมายั่วยุให้หัวใจคนที่เหลือเต้นตุ้มๆ ต่อมๆ ความคิดที่ให้เก็บอาการของจ้าวเสวียไห่หลุดไปโลกไหนไม่รู้ จ้าวเสวียกงเองก็ยิ้มตาหยีพยักหน้ารัว
“เหมยเหมยพูดถูก ใครมีเงินคนนั้นเลี้ยง คนบ้านเดียวกันไม่ต้องเกี่ยงกันขนาดนั้นก็ได้ เหมยเหมย พรุ่งนี้พี่จะพาเธอไปเดินถนนที่มีของทานเล่น ของทานเล่นที่นั่นต่างหากที่เรียกได้ว่าสุดยอด ทานเสร็จเราไปเล่นสเก็ตน้ำแข็ง แล้วค่อยไปดูหนัง ดีมั้ย?”
“ค่ะ ตามใจพี่ห้าเลย”
เหมยเหมยยอมรับแต่โดยดี จ้าวเสวียกงยิ้มจนตาปิด น้องสาวคนเล็กโอ๋ง่ายแบบนี้แหละ ไม่เหมือนเจ้าสยงมู่มู่ยิ่งโตยิ่งไม่น่ารัก!
สยงมู่มู่เองก็มุดหน้ามาร่วมวงอย่างเคอะเขินแสดงท่าทีว่าเขาจะไปด้วย เหมยเหมยไม่ปฏิเสธอยู่แล้ว ถึงเจ้าสยงมู่มู่จะชอบคิดเล็กคิดน้อยมากไปหน่อยแต่อย่างไรเสียก็เป็นเพื่อนคนแรกของเธอ ความสัมพันธ์ของทั้งคู่ต้องแน่นแฟ้นอยู่แล้ว!
………….
ตอนที่ 562 พี่หมิงซุ่น สุขสันต์วันปีใหม่
วันรุ่งขึ้นเหมยเหมยตื่นแต่เช้าเพราะเสียงปลุกจากประทัด ซึ่งเป็นประเพณีวัฒนธรรมของชาวจีนมาแต่ดั้งเดิมที่ต้องจุดประทัดแต่เช้าตรู่ของวันขึ้นปีใหม่เพื่อเป็นการสวัสดีส่งท้ายปีเก่าต้อนรับปีใหม่!
ความคิดหนึ่งผุดขึ้นมาในหัวเหมยเหมยก่อนจะเด้งตัวลุกจากเตียงลงไปโทรศัพท์ที่ห้องโถงโดยไม่ทันใส่เสื้อกันหนาวด้วยซ้ำ เธอจะโทรไปสวัสดีปีใหม่กับเหยียนหมิงซุ่น
อีกฟากของสายรออยู่นานถึงมีคน ซึ่งคนรับสายคือคุณย่าหยาง เหมยเหมยพูดเสียงหวาน “สุขสันต์วันปีใหม่ค่ะคุณย่าหยาง!”
คุณย่าหยางนิ่งไปพักหนึ่งถึงฟังเสียงเหมยเหมยออก พูดอย่างดีใจ “เหมยเหมยนี่เอง สุขสันต์วันปีใหม่ สุขสันต์วันปีใหม่!”
เหยียนโฮ่วเต๋อที่กำลังเตรียมไปจุดประทัดที่ลานหน้าบานหูตั้งทันที เหมยเหมย?
คุณหนูประจำบ้านตระกูลจ้าวไม่ใช่หรือ?
เขาไม่คิดจะจุดประทัดแล้วรีบวิ่งเหยาะๆ มาหน้าโทรศัพท์บ้าน ตาจ้องคุณย่าหยางอย่างคาดหวังด้วยใจที่คิดอยากแย่งโทรศัพท์มาสวัสดีปีใหม่กับท่านรองนายกเทศมนตรีจ้าวสักหน่อย แต่ท้ายที่สุดเขาก็ไม่มีความกล้านี้ ได้แต่คันในใจยุบยิบ ตั้งหน้าตั้งตาเฝ้ารออยู่ข้างโทรศัพท์บ้านไม่ยอมไปสักที
“คุณย่าหยาง พี่หมิงซุ่นอยู่บ้านมั้ยคะ?” เหมยเหมยถาม
“อยู่ๆๆ หมิงซุ่น เหมยเหมยหาหลานแหนะ!”
คุณย่าหยางตะเบ็งเสียงเรียกไปลานหน้าบ้านทำเอาเหยียนหมิงซุ่นที่กำลังจะจุดประทัดมือสั่นกึก ส่งไฟแช็กให้ท่านผู้เฒ่าเหยียนแล้วก้าวขายาวกลับห้องนั่งเล่น
เมื่อคืนเขาเป็นห่วงยายหนูไปตลอดทั้งคืน ไม่รู้ว่าเหมยเหมยที่อยู่บ้านตระกูลจ้าวจะเป็นอย่างไรบ้าง?
จะอึดอัดไหม?
จะกลัวคนแปลกหน้าหรือเปล่า?
แม้จะรอแค่สองนาทีสั้นๆ เหมยเหมยกลับรู้สึกยาวนานเหมือนผ่านไปสองชั่วโมง ได้ยินเสียงคุ้นเคยดังมาจากอีกฟากของหูโทรศัพท์เหมยเหมยก็ยิ้มกว้าง รู้สึกสบายใจอย่างบอกไม่ถูก
“พี่หมิงซุ่น สุขสันต์วันปีใหม่!”
เหยียนหมิงซุ่นยิ้มปากโค้ง “สุขสันต์วันปีใหม่ เหมยเหมย!”
ทั้งคู่หยุดพูดในเวลาเดียวกันเหลือเพียงเสียงของประทัดดังก้องในสาย แต่กลับเงียบสงบเป็นอย่างมาก เหยียนหมิงซุ่นอ้าปากเอ่ยก่อน “เมื่อคืนนอนหลับสบายมั้ย?”
“ดีค่ะ คุณปู่คุณย่าดีกับหนูมาก หนูมีพี่ชายอีกหลายคนเลย พวกเขาก็ดีมากเหมือนกัน เดี๋ยวพี่สี่กับพี่ห้าจะพาหนูไปเดินเล่น พี่หมิงซุ่น ขากลับหนูจะเอาของฝากไปให้พี่นะ!”
เหมยเหมยพูดเสียงเจื้อยแจ้วไม่หยุด เหยียนหมิงซุ่นแค่ฟังก็รู้แล้วว่ายายหนูนี่ต้องสบายดี เขาถึงได้โล่งอก มุมปากยกยิ้มกว้างกว่าเดิมเพราะรู้สึกดีใจแทนเหมยเหมยจากใจจริง
หลังผ่านเรื่องเลวร้ายมามากมายในที่สุดเหมยเหมยก็ตามหาครอบครัวที่รักเธอได้สักทีแถมยังมีพี่ชายอีกมาก อนาคตเธอต้องมีความสุขแน่ๆ!
เหยียนหมิงซุ่นในขณะนี้ยังรู้สึกดีที่เหมยเหมยมีพี่ชายหลายคนคอยรักเธอ แต่หลายปีให้หลังเขาจะรู้ว่าการที่ผู้หญิงมีพี่ชายมากเกินไปก็ไม่ใช่เรื่องดีอะไร
โดยเฉพาะกลุ่มพี่ชายที่ตกเป็นทาสของน้องสาว!
เหมือนกับหายนะชัดๆ!
“ได้ รอเธอกลับมาแล้วพี่จะไปรับ” เหยียนหมิงซุ่นตอบ
“อืม ขากลับหนูจะโทรหาพี่นะ งั้นหนูวางสายก่อนนะ!”
ฮูหยินผู้เฒ่าเห็นหลานสาวไม่ใส่เสื้อกันหนาวแถมยังยืนคุยโทรศัพท์เท้าเปล่าก็รีบเร่งไปหาเสื้อกันหนาวกับรองเท้าแตะมาสวมให้เธอพร้อมบ่นไปพลางๆ แม้จะบ่นแต่เหมยเหมยกลับรู้สึกอบอุ่นในใจ
ความรู้สึกที่มีคนคอยเป็นห่วงมันดีจังเลยนะ!
“เหมยเหมย เมื่อกี้โทรหาใครเหรอ?” ฮูหยินผู้เฒ่ายิ้มถามแต่กลับตาเป็นประกาย คนแก่อย่างเธอไม่ได้หูหนวก เมื่อครู่หลานสาวเรียกว่าพี่ชาย ฟังดูท่าทางจะสนิทสนมกันไม่น้อย แค่ไม่รู้ว่าเป็นลูกเต้าเหล่าใคร
“พี่หมิงซุ่นค่ะคุณย่า พี่หมิงซุ่นดีมากเลย หน้าตาดี การเรียนดี แล้วยังหาเงินเก่งอีก อนาคตต้องประสบความสำเร็จแน่ๆ ค่ะ” เหมยเหมยอยากแบ่งปันอารมณ์ความรู้สึกให้กับฮูหยินผู้เฒ่าอย่างมาก เธอเองก็อยากบอกคนในครอบครัวว่าเหยียนหมิงซุ่นเป็นเพื่อนที่ดีของเธอ เพื่อนที่ดีมากๆ
ฮูหยินผู้เฒ่กลับเริ่มสนใจในตัวเหยียนหมิงซุ่นขึ้นมา จะดีเด่ขนาดไหนเชียวถึงทำให้หลานสาวชมไม่ขาดปากขนาดนี้
………….