Ch.22 – เอลิเซีย มิลิชตัน

Translator : Reheikichi / Author

[ เรื่องข่าวที่รวบรวมมาได้น่ะนะ ]

หลังเลิกเรียน

ผมไปที่ดาดฟ้าโรงเรียนและใช้ “กระดาษสื่อสาร” เพื่อคุยกับคริส

[ เร็วจังนะ สมแล้วที่เป็นหน่วยสืบข่าว ไม่นึกเลยว่าจะได้ข่าวทันทีหลังถามไปเมื่อวาน ]

[ ก็พวกเราเป็นหน่วยสืบข่าวนี่นะ การรวบรวมข้อมูลมากมาย แม้จะเพิ่งเคยทำปีแรกก็ยังทำได้เลยนะ ]

องค์กรมืดที่ใหญ่ที่สุดในอาณาจักรเทอร์ราเรียหน่วยป้องกันราชอาณาจักร เมื่อได้ยินก็ถึงกับกลัวหัวหดได้เลย

ผมไม่ได้ล้อเล่น มันเป็นองค์กรที่ใหญ่ขนาดนั้นล่ะ

[ ถ้างั้นช่วยบอกหน่อยสิ เรื่องเอลิเซีย มิลิชตันเป็นยังไงบ้าง? ]

ตามคำขอร้องของผม คริสเริ่มร่ายรายงานที่สืบได้ออกมา

[ นามสกุลเธอดูเหมือนจะมาจากฝั่งแม่ แม่ผู้ให้กำเนิดเอลิเซีย เสียชีวิตหลังให้กำเนิดเธอได้เพียงไม่นาน… แต่ตอนนี้เรื่องนั้นยังไม่สำคัญ ที่สำคัญคือในไม่กี่ปีก่อนหน้านี้ เอลิเซียได้ใช้ชื่ออื่น ]

[ ชื่ออื่น? ]

[ เอลิเซีย แอสเพอแรนด์ เธอคือลูกสาวของผู้นำอัศวินแห่งโซรินรุ่นก่อน ]

ในเวลากับที่ได้ยินข้อมูลนั่นผมก็ยิ่งมั่นใจ

ฝีมือดาบของเอลิเซียโดดเด่นแม้จะอยู่ในรุ่นเดียวกัน เห็นได้ชัดว่าเป็นฝีมือที่ฝึกฝนมาอย่างยาวนาน

อาจเป็นไปได้ว่าพ่อของเธอเคยสอนวิธีดาบให้

แต่ทว่า――

[ แค่นี้เหรอ? ]

[ ไม่หรอกน่า แต่ข้อมูลแค่นี้นายก็เข้าใจถึงเรื่องส่วนใหญ่ของโรงเรียนที่เข้าเรียนอยู่แล้วใช่มั้ยล่ะ? ]

ดูเหมือนจะมีข้อมูลเพิ่มเติมอีก

ค่อยโล่งหน่อย เพราะถึงรู้นามสกุลเดิมของเอลิเซียไป แต่ก็ยังไม่รู้เรื่องทั้งหมดอยู่ดี

[ พ่อของเด็กคนนั้นคือกาเรีย เอสเพอรัน พอรู้จักสินะ? ]

[ อา เป็นอัศวินที่มีบทบาทสำคัญในสงครามเลยล่ะ ]

[ ใช่ …อัศวินแห่งเซย์รินมีทำผลงานได้อย่างยอดเยี่ยมในช่วงสงคราม โดยเฉพาะกาเรียผู้นำคนก่อน เขาแข็งแกร่งจนมีชื่อที่สองว่าปีศาจดาบคลั่ง ว่ากันว่าแค่เพียงเขาเข้ามาในสนามรบก็เพิ่มโอกาสชนะได้ถึง 30% แล้ว ]

[ เรียกอีกอย่างก็คือวีรบุรุษ ]

กล่าวอีกนัยหนึ่งเอลิเซียก็คือลูกสาวของวีรบุรุษ

แต่วีรบุรุษคนนั้น―― ไม่มีอีกแล้ว

[ กาเลียได้เสียชีวิตในหน้าที่ในเดือนพฤษภาคม ปี 1932 ตามปฏิทินทวีป เพื่อทำหน้าที่ให้ปาร์ตี้ผู้กล้าถอยไปได้ เขาร่วมกับกับกลุ่มเพื่อนเพียงไม่กี่คนต่อสู้เพื่อให้กลุ่มผู้กล้าหนี ถือเป็นการตายอย่างมีเกียรติอย่างแท้จริง ]

การตายของกาเลีบกระทบต่อจิตใจของผู้คนในราชอาณาจักรเทอร์ราเรียอย่างมาก

ดังนั้นสำหรับราชอาณาจักร อัศวินแห่งเซย์รินจึงเป็นส่วนสำคัญมากในสงคราม ภาคีอัศวินเองก็มีผู้เสียชีวิตเช่นกัน แต่เพราะครึ่งนึงให้ความสำคัญกับการปกป้องสมาชิกราชวงศ์จึงปกป้องเมืองหลวงมาโดยตลอด อีกครั้งนึงดูเหมือนจะถูกส่งไปคุ้มครองเจ้าหญิงโซเฟีย เทอร์ราเรีย หนึ่งในราชวงศ์ซึ่งเป็นสมาชิกในปาร์ตี้ของผู้กล้า

ด้วยเหตุนี้หน้าที่หนักๆ จึงตกอยู่ที่อัศวินแห่งเซย์ริน

โดยเฉพาะกาเลีย หัวหน้าอัศวินแห่งเซย์ริน

ทำให้มีผู้คนมากมายเศร้าเสียใจกับการตายของกาเลียมาก เรื่องเล่าของเขาที่คอยต่อสู้เพื่อให้ผู้กล้าหนีไปได้นั้นโด่งดังมากเช่นกัน

[ แต่มาสืบดูทีหลัง ฉันกลับรู้สึกว่าการต่อสู้ครั้งนั้นมันแปลกๆ ]

ด้วยคำพูดของคริส ทำให้ผมเม้มริมฝีปาก

[ ในการต่อสู้ครั้งนั้นไม่เพียงแต่มีอัศวินเท่านั้น แต่ยังมีทหารรับจ้างที่ได้รับการว่าจ้างเข้าร่วมด้วย ทหารรับจ้างที่ช่วยกาเลียต่อสู้ในครั้งนั้นเสียชีวิตจนหมด แต่มันน่าแปลกที่สถานที่พบศพของกาเลียและทหารรับจ้างมันคนละแห่งกัน ]

[ …การต่อสู้ขณะที่ล่าถอย จะต้องเคลื่อนที่อยู่แล้ว? ตำแหน่งศพจะคนละแห่งกันก็เป็นไปได้นี่นา? ]

[ จากสภาพบาดแผลศพของทหารรับจ้าง ส่วนใหญ่จะอยู่นอกส่วนทางที่จะล่าถอย ราวกับว่าถูกฆ่าด้วยฝีมือใครสักคนหลังถอยออกมาจากแนวหน้าได้แล้วน่ะสิ ]

คริสพูด

[ โรเบิร์ต เทอร์แกรนด์ซึ่งเป็นคนจ้างทหารรับจ้างในเวลานั้นได้สั่งให้ถอยทัพ จากการตรวจสอบมีข้อสงสัยว่าเขา… อาจจะทุจริต ]

เมื่อฟังข้อมูลที่ได้จากคริส ผมรู้สึกเหมือนเศร้า

เรื่องเช่นนี้―― เป็นเรื่องปกติหากทำงานในส่วนมืดของอาณาจักร

[ …และยังพบสร้อยคอของกาเลียในศพของพวกทหารรับจ้างอีกด้วยสินะ ]

[ คาดเดาถูกต้องแล้ว เรายังพบสร้อยคอสีเงินในศพของทหารรับจ้าง จากการตรวจสอบพบว่าเป็นสร้อยคอที่กาเลียรักมากซึ่งได้มาเป็นของขวัญจากภรรยา ]

[ กล่าวอีกนัยหนึ่งก็คือกาเลียไม่ได้ถูกกองทัพของจอมมารฆ่าตาย แต่โดนทหารรับจ้างแทงข้างหลังจนเสียชีวิต และเพื่อไม่ให้เหลือหลักฐานจึงฆ่าทหารรับจ้างไปด้วย ]

[ ใช่ มันเป็นการจัดฉากของโรเบิร์ต เทอร์แกรนด์ บางทีอาจเพราะกาเลียได้รู้ถึงการทุจริตของโรเบิร์ต จึงโดนฆ่าปิดปาก… ฉันเคยได้ยินมาจากคนรับใช้ที่เคยเป็นลูกน้องของโรเบิร์ต ดูเหมือนในคฤหาสน์จะมีห้องๆ หนึ่งที่ห้ามเข้าไปแม้แต่สมาชิกในครอบครัวก็ตาม ก่อนศึกการล่าถอยนั้น เขาบอกว่าได้ยินเสียงทะเลาะกันของกาเลียและโรเบิร์ตในห้องนั้น ]

[ …ถ้างั้นก็แน่ชัดแล้วล่ะ ]

อาจจะมีหลักฐานการทุจริตในห้องนั้น

และกาเลียก็เห็นมันเข้า

ผมเผลอถอนหายใจโดยไม่รู้ตัว

บุคคลที่น่าจะได้เป็นวีรบุรุษของประเทศดันมามีจุดจบน่าสังเวชแบบนี้ซะได้

โลกนี้มันช่างไร้เหตุผลสิ้นดี

ไม่ใช่แค่กาเลีย แม้แต่ทหารรับจ้างก็ยกเป็นเหยื่อเช่นกัน

ดูเหมือนโรเบิร์ตจะใช้พวกทหารรับจ้างเป็นของใช้แล้วทิ้ง ใช้คนให้ถูกกับงาน มันก็ถูกแล้วล่ะเพราะแทนที่จะใช้อัศวินใต้บังคับบัญชาของตัวเอง พวกทหารรับจ้างที่ใช้แล้วทิ้งได้ย่อมดีกว่า เพราะเป็นการจ้างด้วยเงินไม่ใช่ความไว้ใจ ถึงพวกทหารรับจ้างจะรอดไปได้ แต่ใครจะเชื่อล่ะว่าโดนโรเบิร์ต เทอร์แกรนด์สั่งฆ่า

[ แล้ว? ข้อมูลนี้มันเกี่ยวกับเอลิเซียยังไงล่ะ? ]

[ เกี่ยวแน่นอนอยู่แล้ว เพราะคนรับใช้ของโรเบิร์ตคนนั้น ดูเหมือนจะบอกเอลิเซียอย่างที่ฉันบอกไปนั้นแหละ ]

ทำเอาถึงกับพูดไม่ออก

ช่างเป็นคนที่โง่เง่าจริงๆ

[ …ถ้าไม่หลุดปากไป ก็ดีแล้วแท้ๆ ]

[ มันเป็นข้อมูลที่หนักอึ้งเกินไปสำหรับคนรับใช้เพียงคนเดียว ทางเดียวคือคุยกับใครสักคน… จนตอนนี้มันถึงจุดที่โรเบิร์ตเองก็เป็นห่วงความปลอดภัยของตัวเองแล้วล่ะ  เพราะการทุจริต ผู้ชายคนนั้นเลยสร้างศัตรูไว้มากมาย ]

[ ถึงได้ขอให้พวกคริสคอยคุ้มครองระหว่างทางสินะ ]

[ ก็งั้นแหละนะ ]

ผมนึกถึงเรื่องที่คริสบอกเมื่อคราวก่อน

องค์กรได้รับภารกิจให้ไปคุ้มครองในการเดินทางมาเมืองหลวงของโรเบิร์ต

ผมถอนหายใจลึกๆ พลางเอามือไปแตะหน้าผาก

เพราะในที่สุดก็รู้ถึงตัวตนของเอลิเซีย

[ เป้าหมายของเอลิเซียคือการแก้แค้นโรเบิร์ต… ]

[ ต้องใช่อย่างแน่นอน ]

[ …แล้วโรเบิร์ตรู้ถึงการเคลื่อนไหวของเอลิเซียมั้ย? ]

[ ไม่ คิดว่าไม่น่ารู้ตัว ตอนที่เขาฆ่ากาเลียและทหารรับจ้างแล้ว เขาเชื่อว่าซ่อนหลักฐานการทุจริตทั้งหมดไว้อย่างดีแล้วนะ ]

แต่อย่างไรก็ตาม คนใช้รับใช้ที่ได้ยินการพูดคุยของโรเบิร์ตกับกาเลียเข้าก็ส่งต่อความจริงไปยังอลิเซียแล้ว

[ …จะเกิดอะไรขึ้นถ้าอลิเซียฆ่าโรเบิร์ตสำเร็จ ]

[ อย่างที่นายคิดนั้นแหละ ――อัศวินแห่งเซย์รินไม่นิ่งเฉยแน่ๆ ดยุคเทอร์แกรนด์คนปัจจุบัน เชื่อใจโรเบิร์ตน้องชายของเขามาก ถ้ารู้ว่าโรเบิร์ตถูกใครฆ่าตายจะต้องส่งอัศวินไปตามล้างแค้นแน่นอน ]

[ เป็นงานสกปรกของอัศวินแห่งเซย์รินเลยสินะ ]

[ แม้จะเป็นงานสกปรกแต่อัศวินแห่งเซย์รินก็ไม่ปฏิเสธผู้เป็นนาย เพื่อไม่ให้ภาพลักษณ์ของอัศวินด่างพร้อยไปด้วยคงแอบลอบสังหารแบบลับๆ … โรเบิร์ตเป็นคนมีหน้ามีตา แม้พวกอัศวินจะไม่เคลื่อนไหวเอง แต่ขั๋วอำนาจอื่นก็คงทำเองอยู่ดี ]

เป็นการแก้แค้นที่เสี่ยงเกินไป

แม้เอลิเซียจะแก้แค้นสำเร็จ แต่โอกาสที่เธอจะรอดหลังจากทำสำเร็จแทบจะเป็นศูนย์ แม้ว่ากล่าวอ้างว่าโรเบิร์ตทำการทุจริตไป ก็อาจโดนบอกว่าเพราะลูกสาวเสียใจกับการตายของพ่อจนแต่งเรื่องออกมาก็เป็นได้

[ ทางองค์กร เคลื่อนไหวกับเรื่องนี้ไม่ได้เลยเหรอ? ]

[ จะให้เราสังหารโรเบิร์ต? ขอไม่ออกความเห็น เพราะฉันเองก็ตัดสินใจเองไม่ได้ ]

ผมเคยได้ยินข้อมูลละเอียดอ่อนภายในมาบ้าง มันก็ไม่ใช่อะไรที่องค์กรสอนไว้หรอก

บางทีทางองค์กรจะรู้เรื่องการทุจริตของโรเบิร์ตอยู่ก่อนแล้ว แต่เพราะมีความผิดไม่ได้หมายความว่าต้องจัดการทันที ไม่ว่าจะเป็นอาชญากรรมที่หนักแค่ไหน แต่หากก็มีบางกรณีที่มันมีประโยชน์ต่ออาณาจักรเช่นกัน

องค์กรมีอยู่เพื่ออาณาจักร

ไม่แยกแยะว่าจะดีหรือไม่ หากองค์กรเห็นว่าการทุจริตของโรเบิร์ตมีประโยชน์ต่ออาณาจักรก็น่าจะยอมรับได้

[ ขอบคุณนะคริส ]

ผมได้ข้อมูลที่จำเป็นมาแล้ว

ผมจึงขอบคุณคริสที่หาข้อมูลมาให้

[ ติดหนี้ฉันแล้วนะ ]

[ อา รู้แล้วน่า ]

หลังตัดการเชื่อมต่อกับคริส ผมก็ถอนหายใจพักใหญ่หลายต่อหลายครั้ง

[ …ต้องยื้อตัวเองไม่ให้ทำอะไรบ้าๆ แล้วสิ ]

แม้จะเป็นความคิดเอาแต่ใจ แต่เอลิเซียก็กลายเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตประจำวันของผมไปแล้ว

ผมยังไม่อยากจะฆ่าเพื่อนตัวเอง

ไม่ว่าจะด้วยวิธีไหน ก็ต้องให้เธอหยุดแผนการทั้งหมดให้ได้