Mars เจ้าสงครามครองโลก บทที่ 735 อธิบายไม่ได้
“ทำไม ฉันทำลายเรื่องดีๆของนายสินะ？”
หวางซีโยนชุดสูมในมือใส่เย่เซิ่งเทียน แล้วตบหน้าของเย่เซิ่งเทียนอย่างแรง น้ำตาร่วงหล่นลงมา“ไอ้หน้าไม่อาย！”
เย่เซิ่งเทียนรีบจับแขนของเธอไว้ แล้วพูดขอร้องอ้อนวอนว่า“ไม่ใช่อย่างงั้นนะ ไม่ใช่อย่างที่คุณคิดนะ ซีเอ๋อร์ฟังผมอธิบายก่อน”
เหย้ซูหลิงกลอกตา คิดไม่ถึงว่าจะเจอหวางซีที่นี่ เธอจึงคิดแผนขึ้นทันที แสร้งพูดอย่างโกรธเคืองว่า“เย่เซิ่งเทียน เธอเป็นใคร？นายเป็นแฟนของฉันไม่ใช่หรอ？”
เย่เซิ่งเทียนตะคิกด้วยความโกรธ“เหย้ซูหลิง หุบปากเดี๋ยวนี้นะ”
หวางซีเช็ดน้ำตา แล้วพูดอย่างประชดประชันว่า“อ๋อ？มีคนใหม่เร็วขนาดนี้เลยหรอ？ฉันกับเขาหย่ากันแล้วไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกันอีกแล้วย่ะ”
เหย้ซูหลิงแสร้งทำเป็นไม่รู้ จงใจพูดอย่างตกใจว่า“หย่างั้นหรอ？เธอเป็นภรรยาคนก่อนของเขาหรอ？เขาไม่ได้บอกฉันเลย เธออย่าเข้าใจผิดนะ เมื่อกี้ฉันหกล้ม เขาพยุงฉันขึ้นมาแค่นั้นเอง”
หวางซีเช็ดน้ำตายังไงก็เช็ดไม่หมดเสียที“ขอโทษนะ ฉันใจร้อนเอง”
เย่เซิ่งเทียนรีบอธิบาย“ซีเอ๋อร์ เมื่อกี้เธอหกล้ม มันไม่ใช่อย่างที่คุณคิดนะ อีกอย่างผมกับเธอก็ไม่ได้มีความเกี่ยวข้องกันด้วย เดี๋ยวผมค่อยอธิบายให้คุณฟังนะ？”
หวางซีหัวเราะเยาะตัวเอง“อธิบาย？ทำไมนายต้องอธิบายให้ฉันฟัง？ฉันเป็นอะไรกับนาย？นายจะทำอะไรแล้วมันเกี่ยวอะไรกับฉัน？”
“พี่ซีคะ ดูสิ……”
ในเวลานี้เอง หรันลั่วลั่วกับหลี่เสี่ยวปิงเดินออกมาพร้อมเสื้อผ้า เมื่อเห็นฉากนี้พวกเขาถึงกับตกตะลึง
“พี่เทียน พี่……”
หรันลั่วลั่วรู้สึกตัวก่อน เมื่อกี้ที่พนักงานแนะนำสินค้าพูดซุบซิบกันว่า ในห้องลองเสื้อมีคู่รักคู่หนึ่ง
นี่……
หลี่เสี่ยวปิงมองเห็นเย่เซิ่งเทียน หน้าของเขาถึงกับแดงก่ำ พูดอะไรไม่ออก
เย่เซิ่งเทียนถอนหายใจแล้วพูดว่า“รั่วรั่ว ไม่ใช่อย่างที่เธอคิดนะ เข้าใจผิดกันไปใหญ่แล้ว”
“รั่วรั่ว เราไปกันเถอะ”
หวางซีสะบัดมือของเย่เซิ่งเทียนออก
เหย่ซูหลิงในเวลานี้ ราวกับเด็กน้อยที่ทำอะไรผิด เธอพูดอย่างเสียใจว่า“ขอโทษนะคะ ฉันไม่รู้ว่าเธอเป็นภรรยาคนก่อนของเขา เขาไม่ได้พูดอะไรกับฉัน ระหว่างเราไม่มีอะไรจริงๆค่ะ อย่าเข้าใจผิดนะคะ”
หวางซีกล่าว“พวกเธอจะทำอะไรมันเป็นเรื่องของพวกเธอ เขาจะชอบอยู่กับใครก็เรื่องของเขา มันเกี่ยวอะไรกับฉัน？”
พูดจบ ก็หันหลังเดินออกไปทันที
เย่เซิ่งเทียนกำลังเดินตามออกไป แต่กลับถูกเหย้ซูหลิงคว้าแขนเอาไว้ แล้วพูดว่า“ถ้านายกล้าตามออกไป ก็อย่าหวังจะได้รู้ว่าไอ้อู๋เป็นใครเลย ฉันยังรู้เรื่องของแม่ของนายด้วย นายลองคิดเรื่องที่นายต้องทำดูสิ นายอยากไขปริศนาได้ แทบจะเอาชีวิตไม่รอดเลยนะ ตอนนี้ปล่อยให้หวางซีตายใจ มันเป็นเรื่องดัสำหรับเธอ”
เย่เซิ่งเทียนตกตะลึง ชะงักฝีเท้า
หลันรั่วรั่วพูดด้วยความโกรธเคือง“พี่เทียน มากเกินไปแล้วนะ ทำไมพี่ถึงทำแบบนี้”
พูดจบ ก็เดินตามหวางซีออกไป
หลี่เสี่ยวปิงพูดอย่างทำอะไรไม่ถูก“คะ คุณเย่ คุณ……”
เย่เซิ่งเทียนพูดอย่างเศร้าๆ“นี่เป็นเรื่องเข้าใจผิด”
หลี่เสี่ยวปิงพูดเบาๆ“คะ คุณเย่ ฉันเชื่อใจคุณค่ะ ฉันจะช่วยคุณเกลี้ยกล่อมซีเอ๋อร์เอง”
พูดจบ เธอก็มองไปที่เหย้ซูหลิง พลางกล่าวว่า“ฉันเชื่อว่าเธอไม่ใช่คนแบบนั้น เธอคงจะไม่มีทางเลือก”
เย่เซิ่งเทียนฝืนยิ้ม
คิดไม่ถึงว่าคนที่เชื่อใจเขา กลับเป็นหลี่เสี่ยวปิงที่พึ่งเคยเจอไม่กี่ครั้ง
“คุณเย่ งั้นฉันไปแล้วนะคะ”
พูดจบ หลี่เสี่ยวปิงก็วิ่งตามหวางซีออกไป
หนักงานแนะนำสินค้าหลายคนถึงกับงงไก่ตาแตก ทันใดนั้นความรู้สึกยากซุบซิบนินทาของถูกปลุกเร้า
นี่มันเกิดอะไรขึ้นอีกเนี่ย？
ผู้ชายคนนี้เหยียวเรือสองแคมหรอ？
ภรรยาเก่า？
คนปัจจุบัน？
หรือจะเอาเมียน้อยขึ้นแท่น แล้วทิ้งเมียเก่า？
ทันใดนั้นการคาดเดาต่างๆนานาก็พุ่งขึ้นมา
เมื่อกลับเข้ามาในรถ เย่เซิ่งเทียนก็มองเหย้ซูหลิงด้วยความอาฆาต“เธอจงใจใช่ไหม？”
เหย้ซูหลิงพูดอย่างน้อยใจ“ฉันจะไปรู้ได้ยังไง ฉันแค่ล้อนายเล่นเอง ใครจะไปรู้หวางซีก็อยู่ อีกอย่างนะ พวกนายหย่ากันแล้วไม่ใช่หรอ？จะไปมีอะไรล่ะ ไม่ได้ขบวนการจับกิ๊กสักหน่อย”