Mars เจ้าสงครามครองโลก บทที่ 736 ผิดปกติ
เย่เซิ่งเทียนถลึงตาใส่เหย้ซูหลิง เดิมทีเรื่องของหลี่หย็นหรานก็อธิบายไม่ได้อยู่แล้ว ตอนนี้ยังมีเรื่องขแงตกหลุมพรางอีก หวางซีคงจะไม่ให้อภัยเขาแล้ว
“เธอจงใจใช่ไหม？”
เย่เซิ่งเทียนพูดอย่างเย็นชา
เหย้ซูหลิงกะพริบตาปริบๆด้วยสายตายั่วเย้า“จะเป็นไปได้ยังไง ฉันไม่รู้จักเมียของนายสักหน่อย ไม่ใช่สิ เมียเก่าของนาย อีกอย่างฉันเอาชื่อเสียงของฉันเข้าไปเกี่ยวด้วย ฉันโง่มาก ที่ใช้ชื่อเสียงของฉันใส่ร้ายนะ”
เย่เซิ่งเทียนไม่เชื่อคำพูดของเธอ เขามักจะรู้สึกว่าเหย้ซูหลิงตั้งใจขุดหลุมให้เขา แต่เขาก็ไม่มีหลักฐาน
แต่เหย้ซูหลิงไม่ซื้อเสื้อผ้าตั้งแต่แรก จงใจซื้อเสื้อผ้าเวลาแบบนี้ สิ่งนี้ทำให้เขาสงสัยมาก
“ทางที่ดีอย่าโกหกฉัน ไม่อย่างงั้นฉันไม่รับประกันว่าจะทำเรื่องบ้าๆอะไรออกมา”
เย่เซิ่งเทียนพูดอย่างเรียบเฉย
ตอนนี้เขาไม่มีความเป็นเพื่อนให้กับเหย้ซูหลิงแล้ว
“โห ทำไมนายใจแคบขนาดนี้เนี่ย บอกแล้วไงว่าฉันไม่ได้ตั้งใจ อีกอย่างคนที่เสียเปรียบก็เป็นฉัน นายเห็นของฉันหมดแล้ว ฉันยังไม่ได้พูดอะไรเลย แต่นายกลับโมโหเนี่ยนะ”
เหย้ซูหลิงพูดอย่างน้อยใจ น้ำตาเกือบไหลออกมา
เย่เซิ่งเทียนหัวเราะอย่างเย้ยหยัน ไม่เชื่อคำพูดของเหย้ซูหลิงไม่น้อย
“เอาล่ะๆ อย่าโกรธเลย ฉันขอโทษนายก็ได้ อีกอย่างนายก็รับปากแล้วว่า วันนี้จะเป็นแฟนของฉัน เรามีข้อแลกเปลี่ยนกันนะ”
เหย้ซูหลิงพูดอย่างเหตุผล“ไปกันเถอะ ไปว่ายน้ำกับฉัน”
เย่เซิ่งเทียนแอบกัดฟันกรอด แต่เพื่อที่รู้ข้อมูลที่มากขึ้น เขาทำได้แค่อดทน
เหย้ซูหลิงเห็นสภาพของเย่เซิ่งเทียน ก็แอบยิ้มอย่างได้ใจ
เรื่องจิ๊บจ๊อย ฉันไม่เชื่อว่าจัดการนายไม่ได้
ฉันต้องแต่งงานกับนาย พอถึงเวลาที่ฉันได้ใบจดทะเบียนสมรส ดูสิว่านายจะทำอะไรฉันได้
พอถึงสระว่ายน้ำ เหย้ซูหลิงก็เปลี่ยนชุดว่ายน้ำ เรือนร่างของเธอดึงดูดสายตาของผู้ชายมากมาย และผู้หญิงบางส่วน ก็ต่างพากันอิจฉารูปร่างของเหย้ซูหลิง
รูปร่างของหวางซี เดิมสมบูรณ์แบบอยู่แล้ว และรูปร่างของเหย้ซูหลิง ก็สวยกว่าหวางซีมาก
ผู้ชายไม่น้อยอย่างจะเดินเข้ามาจีบ แต่เมื่อเห็นเย่เซิ่งเทียนที่อยู่ข้างๆ ก็อดรู้สึกชื่นชอบและอิจฉาไม่ได้
เมื่อออกจากสระว่ายน้ำ เหย้ซูหลิงก็ให้เย่เซิ่งเทียนพาไปดูหนัง หนังที่ดูคือหนังผีเรื่องหนึ่ง ในโรงหนังหญิงสาวไม่น้อยตกใจกลัวจนเข้าไปอยู่ในอ้อมแขนของเหล่าแฟนหนุ่ม
เหย้ซูหลิงเองก็กรีดตามเช่นกัน แล้วหมุดเข้าไปในอ้อมแขนของเย่เซิ่งเทียน แต่กลับคิดไม่ถึงว่าเย่เซิ่งเทียนจะหลบทันที เหย้ซูหลิงโกรธจนปล่อยหมัดต่อยไปที่เย่เซิ่งเทียนทีหนึ่ง แล้วลุกขึ้นยืนด้วยความโกรธเคือง“ไปได้แล้ว ฉันไม่ดูมันแล้ว”
ตลอดทั้งบ่าย เย่เซิ่งเทียนต้องผ่านมันไปอย่างทรมาน เอาแต่เป็นห่วงหวางซี เขาส่งข้อความอธิบายเรื่องที่เกิดขึ้นไปหลายข้อความ แต่กลับถูกหวางซีบล็อก
เย่เซิ่งเทียนจึงทำได้แค่ปล่อยให้หลันรั่วรั่วดูแล
ในที่สุดก็ถึงเวลากลางดึก เหย้ซูหลิงสวมชุดราตรี แล้วบังคับให้เย่เซิ่งเทียนเปลี่ยนชุดสูท แล้วเดินทางไปที่งานเลี้ยงอย่างพอใจ
นี่คืองานแลกเปลี่ยนสัมมนาเกี่ยวกับธุรกิจของจินหลิง ตระกูลที่มีอิทธิพลกับเมืองจินหลิงแทบจะมากันทั้งหมด มีคนดังหลายคนต้องการเกาะเหล่าลูกหลานคนรวย แต่ละคนแต่งตัวสวยสด มองหาเหยื่อของตัวเอง
ในขณะเดียวกัน บรรดาลูกหลานคนรวยก็มองงานเลี้ยงเช่นนี้เป็นสถานที่ล่าเหยื่อเช่นกัน คนที่สามารถเข้างานแบบนี้ได้แน่นอนว่าต้องเป็นหญิงสาวที่คุณภาพสูง สูงกว่าผู้หญิงที่พบเจอในสถานที่ดังเช่นสถานบันเทิงต่างๆ
พูดกันตามตรงเรื่องอย่างว่าระหว่างชายหญิง ล้วนดูว่าใครเป็นเหยื่อของใครเสียมากกว่า
เย่เซิ่งเทียนไม่ชอบงานเลี้ยงแบบนี้ คนที่สามารถร่วมงานได้จริงๆ ไม่มางานแบบนี้หรอก โดยทั่วไปแล้วถ้าจะร่วมงานกันจริงๆคงประสบความสำเร็จไปนานแล้วไม่ต้องพึ่งงานแบบนี้
โดยพื้นฐานแล้วนี่คือสถานที่สำหรับให้นักธุรกิจมาคุยโม้โอ้อวดกัน เพื่อเป็นการเพิ่มเกียรติยศให้ตัวเอง และเพื่อเป็นการกระชับความสัมพันธ์กับคู่ค้าของตัวเอง
“โอ๊ะ เถ้าแก่หวัง ช่วงนี้ไปรวยที่ไหนมาเนี่ย？”
เหย้ซูหลิงกล่าวทักทายอย่างสนิทสนม
“ฮ่าๆๆ คุณเหย้ครับ รวยอะไรกัน ก็แค่หาเงินอย่างยากลำบากเท่านั้นเอง ช่วงนี้ผมจัดหาวัตถุดิบให้เมืองใหม่อย่างเมืองเฉียนถังน่ะครับ”
“คุณเหย้ครับ คิดไม่ถึงว่าคุณจะมา ขอบคุณที่แนะนำให้ผมทำธุรกิจที่เมืองเฉียนถังนะครับ ผมขอดื่มให้คุณแก้วหนึ่งนะครับ”
ระหว่างพูด นักธุรกิจหลายคนพากันวิ่งเข้ามาชนแก้วกับเหย้ซูหลิง
ผ่านไปไม่นาน เย่เซิ่งเทียนก็รู้สึกปิดปกติ เพราะคนเหล่านั้นที่เข้ามาทักทายเหย้ซูหลิง ล้วนเป็นเหล่านักธุรกิจที่ก่อสร้างเมืองใหม่ที่เฉียนถัง