มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1030
ด้วยเหตุนั้น เขาก็หัวเราะออกมา แม้เขาตื่นเต้นที่พบแหล่งเลือด แต่เขาก็ประหลาดใจอย่างแท้จริงกับคำกล่าวของชายชรา
“แน่นอน! คุณทำให้ผมเสียเวลาและความพยายามอย่างมากเลย รู้ไหม? ผมทันคิด เนื่องจากผมบังเอิญได้พบคุณในขณะที่กำลังมองหาส่วนผสมสำคัญอย่างสุดท้ายสำหรับยาของผม ผมเชื่อว่าพวกเราทั้งคู่ถูกลิขิตให้พบกันที่นี่ แม้มันน่าเสียดายที่ผมไม่สามารถฆ่าคุณได้ในตอนนั้นในจังหวัดซอลฟอร์ด แต่ก็ดูเหมือนว่าคุณปรารถนาที่จะตายเพราะคุณพาตัวเองมาถึงที่ในคราวนี้! มันถึงเวลาซะทีที่พวกเราจะได้ชำระความแค้นและความคับข้องใจของพวกเราทั้งหมดในอดีตในวันนี้ คุณคลอฟอร์ด!” ชายชราตอบกลับ การเพ่งมองของเขาแข็งกระด้าง
“อ่า ใช่ คุณยังคงทำงานให้ชุยเลอร์ในตอนนั้นในจังหวัดซอลฟอร์ดถ้าผมจำไม่ผิด พวกเรายังไม่ได้เกลียดกันและกันในตอนนั้นเลยด้วยซ้ำ แต่หลังจากเหตุการณ์นั้นเกิดขึ้น อย่างไรซะ ผมก็รู้สึกประหลาดใจที่คุณไม่แม้แต่จะอยู่ที่นั่น ตอนที่ผมกลับไปที่จังหวัดประมาณหกเดือนก่อน งั้นกลับกลายเป็นว่าคุณได้ย้ายมายังภูมิภาคทางเหนือเองสินะ!” เจอรัลด์กล่าว ขณะที่เขาจ้องชายชรากลับ
ชายชราคนนี้มีใบหน้าทั้งสองซีกถูกระบายเป็นสีดำและสีขาวตามลำดับ มันทำให้ใบหน้าของเขาดูเหมือนสัญลักษณ์ของหยินหยาง
ย้อนกลับไปตอนที่พวกเขาพบกันครั้งแรก ชายชราที่มีชื่อว่าจูเลียน ซึ่งอยู่ภายใต้การปลอมตัวเป็นพ่อบ้านของยาเอล ตั้งแต่นาทีที่พวกเขาพบกัน เจอรัลด์ก็รู้สึกได้แล้วว่าจูเลียนไม่ใช่คนธรรมดาทั่วไป
สุดท้ายลางสังหรณ์ของเขาก็กลับกลายเป็นว่าถูกต้อง และจูเลียนก็ทิ้งความประทับใจอย่างมากให้เจอรัลด์นับตั้งแต่เหตุการณ์นั้น เจอรัลด์จึงพบว่ามันแปลกที่จูเลียนไม่ได้อยู่ในตอนที่เขาทำลายตระกูลชุยเลอร์ไปตลอดกาล
“เอาล่ะ เดิมทีผมนึกว่าชุยเลอร์จะสามารถตามทันเฟนเดอร์สันได้จริง ถ้าทั้งหมดเป็นไปตามแผนการล่ะก็ งั้นชุยเลอร์ก็คงจะใช้อำนาจที่ได้รับมาใหม่ทำลายคลอฟอร์ดได้อย่างง่ายดายแล้ว! แต่ตั้งแต่นาทีที่ผมตระหนักได้ว่าโนอาได้พยายามประจบประแจงคลอฟอร์ดอย่างลับ ๆ ภายใต้ข้ออ้างว่าเขาจะทำลายเฟนเดอร์สัน ผมจึงรู้ตั้งแต่จุดนั้นว่าแม้ว่าโนอาจัดการเข้าควบคุมเฟนเดอร์สันได้ในที่สุด แต่เขาก็จะไม่มีวันกล้าที่จะต่อต้านคลอฟอร์ดได้จริง ๆ หรอก! ท้ายที่สุดแล้ว ผมก็เข้าใจว่าเขาดีมากเกินไปในตอนนั้น นั่นคือเหตุผลหลักที่ทำไมผมถึงทิ้งพวกเขาไป!”
“โดยต้องการจะพัฒนากำลังของผมต่อไป ผมจึงลงเอยมาที่ป่าเอเวอร์แดร์ในการค้นหาส่วนผสม เพื่อที่ผมจะได้ปรุงยาอายุวัฒนะเพื่อให้รางวัลตัวเอง! หลังจากการค้นหามานานมาก ในที่สุดผมก็จัดการรวบรวมสมุนไพรที่จำเป็นทั้งหมดที่ผมต้องการเพื่อจะกลั่นมันได้แล้ว ถึงอย่างนั้น ก็ยังคงมีส่วนผสมสุดท้ายอีกหนึ่งอย่างที่ผมต้องการซึ่งจำเป็นต่อการปรุงยาอายุวัฒนะ และนั่นก็คือหัวใจ! เนื่องจากผมจัดการพบคุณที่นี่ได้จริง ๆ ผมจะต้องใช้หัวใจของคลอฟอร์ดเพื่อปรุงยาอายุวัฒนะได้อย่างสมบูรณ์แน่นอน! ช่างเป็นช่วงเวลาที่เหมาะสมที่สุดที่คุณแสดงตัวเองออกมาในขณะนี้! ฮ่าฮ่าฮ่า!” จูเลียนอธิบายพร้อมกับมือยังคงไขว้อยู่ข้างหลัง
“คลอฟอร์ดไปทำอะไรให้คุณเกลียดพวกเขามากขนาดนี้ล่ะ? คุณถึงใช้อุบายทุกรูปแบบ และพยายามอย่างไม่รู้จบที่จะจับผมให้ได้?”
“ฮ่า มันก็ธรรมดามาก คุณรู้ไหมว่าคลอฟอร์ดนั้นทรงอำนาจมากเกินไป? ครอบครัวของคุณมีอำนาจมาก จนแม้แต่คำสั่งเดียวที่พวกเขามอบให้ก็เพียงพอที่จะกวาดล้างทั้งวงศ์ตระกูลได้แล้ว แม้ว่าคนเหล่านั้นจากตระกูลเลเกอร์เพียงทำร้ายหนึ่งในนายน้อยของเยลแมนในสมัยนั้น แต่ครอบครัวของคุณก็แก้แค้นโดยการปลิดชีวิตหลายร้อยคนของสมาชิกตระกูลเลเกอร์! และก็ง่าย ๆ แบบนั้น ครอบครัวของผมเกือบจะถูกกวาดล้างไปจนหมด ทั้ง ๆ ที่ความจริงพวกเราคือหนึ่งในสี่ตระกูลใหญ่ในยานเคนในตอนนั้น!” จูเลียนคำรามใส่ ความโกรธแค้นของเขาสะท้อนในสายตา
เมื่อได้ยินแบบนั้น ในที่สุดเจอรัลด์ก็สามารถเห็นภาพใหญ่ขึ้น เมื่อนึกถึงสิ่งที่ยายของเขาได้เล่าให้เขาฟัง ครั้งหนึ่งมีสี่ตระกูลใหญ่ในยานเคน เนื่องจากแม่ของเขาได้หนีตามพ่อของเขาไปในตอนนั้นแทนที่จะผ่านการแต่งงานแบบคลุมถุงชนที่เยลแมนได้สัญญาไว้กับเลเกอร์ ตระกูลเลเกอร์จึงแสดงความไม่พอใจโดยการทำร้ายลุงห้าที่ยังคงอยู่ในสภาพเจ้าชายนิทราในวันนี้ก็เพราะพวกเขา
ในการแก้แค้น จากนั้นพ่อของเขาจึงจัดการถอนรากถอนโคนตระกูลเลเกอร์ส่วนใหญ่จนสิ้น มันชัดเจนในตอนนี้ว่าชายชราที่กำลังยืนอยู่ตรงหน้าเขานั้นคือผู้สืบสกุลของเลเกอร์
“ฮ่าฮ่าฮ่า! พระเจ้าอยู่ข้างฉันจริง ๆ คราวนี้! ฉันเดาว่าการเดินทางมาจังหวัดโลแกนก็ไม่ได้เป็นการตัดสินใจที่สูญเปล่าเลย!” จูเลียนกล่าวเสริมด้วยการหัวเราะเสียงดังสนั่นหวั่นไหว
“…ผมขอโทษ!” เจอรัลด์ตอบกลับ
“เฮอะ! ช่างน่าขัน! คุณคิดว่าการขอโทษจะช่วยให้คุณรอดจากความตายได้งั้นเหรอ?” จูเลียนพูดเยาะเย้ยขณะที่เขาขี้ไปที่เจอรัลด์พร้อมกับส่ายหัวของเขา
“อืม มันไม่เกี่ยวกับเรื่องนั้นและมันเกี่ยวกับความรู้สึกที่ยากจะอธิบายที่ผมกำลังประสบในตอนนี้มากกว่า…ท้ายที่สุดแล้ว ผมก็ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าผมควรจะขอบคุณหรือเวทนาคุณดี!”
“…คุณต้องการจะขอบคุณผมงั้นเหรอ?”
“แน่นอน อย่างไรซะ ตอนนี้ผมก็ต้องการเลือดมนุษย์อย่างเร่งด่วนเพราะผมต้องการล่อจิ้งจอกศักดิ์สิทธิ์ออกมา คุณไม่เพียงเป็นมนุษย์เท่านั้น แต่คุณก็ยังค่อนข้างมีความสามารถและได้รับการฝึกฝนมาเป็นอย่างดีเช่นกัน! คุณเป็นผู้เสียสละที่สมบูรณ์แบบมากเพื่อจะทำให้มันแสดงตัวเองออกมา! ผมไม่รู้ว่าจะแสดงความรู้สึกขอบคุณของผมอย่างไรเลยจริง ๆ เนื่องจากคุณก็จะตายในไม่ช้านี้อยู่ดี แต่ผมจะสัญญาว่าจะฆ่าคุณอย่างรวดเร็วและไม่เจ็บปวด! ผมจะทิ้งร่างของคุณไว้อย่างสมบูรณ์เช่นกันดังนั้นไม่ต้องห่วงเกี่ยวกับเรื่องนั้นเลย!” เจอรัลด์กล่าวอย่างจริงใจมาก
จูเลียนขมวดคิ้วในทันที จากนั้นก็โต้กลับ “แก…เด็กสวะ! ใช้เวลาเพียงหนึ่งปีเท่านั้นใช่ไหม ที่สภาพจิตใจของแกเสื่อมถอยได้มากขนาดนี้? เอาตามตรงแกคิดว่าแกจะทำร้ายฉันได้งั้นเหรอ?!”
“คุณจะเห็นในไม่กี่วินาทีนี้ โปรดเข้าใจด้วยว่าผมไม่มีทางเลือกที่ดีกว่านี้แล้ว!” เจอรัลด์ตอบกลับ
“ไร้สาระพอแล้ว! เห็นได้ชัดว่าแกวิกลจริตไปแล้ว! ยังไงซะ ฉันจะเอาชีวิตแกตอนนี้แหละ คุณคลอฟอร์ด! ฉันอยากจะเห็นหน้าของดีแลนจริง ๆ เมื่อเขาได้รับศพของแก! ฮ่าฮ่าฮ่า!”
เมื่อประโยคของเขาสิ้นสุดลง จูเลียนจึงพุ่งเข้าใส่เจอรัลด์ทันที โดยการเล็งหมัดใส่เขา!
เจอรัลด์เองก็ตอบโต้ด้วยหมัดของเขาเอง และขณะที่หมัดแรกปะทะกัน ก็ได้ยินเสียงกระดูกแตกหักดังขึ้นมาทันที
จูเลียนใช้เวลาครู่หนึ่งกว่าจะรับรู้ถึงความเจ็บปวด แต่เมื่อในที่สุดมันปะทะกัน เขาก็รู้ตัวช้าไปอีกหนึ่งวินาทีว่าเขากำลังล้มลงกับพื้นแล้ว โดยกระอักเลือดในระหว่างการกรีดร้องด้วยความเจ็บปวดรวดร้าว ชายชราก็มีสีหน้าหวาดกลัวบนใบหน้าของเขา
มันเหมือนราวกับว่าเขาได้เผชิญหน้ากับคนที่มีกำลังมากที่สุดที่เขาเคยพบในตลอดทั้งชีวิตนี้ของเขา
โดยไม่ยอมแพ้ไปง่าย ๆ จูเลียนลุกขึ้นยืนอีกครั้งทันที แม้ว่าจะโซเซเล็กน้อยก็ตาม ขณะที่เขาพยายามจะต่อยอีกหมัด! อย่างไรซะ ทันทีที่หมัดของเขาปะทะกับหน้าอกของเจอรัลด์ มันก็รู้สึกคล้ายกับว่าเขากำลังต่อยภูเขาที่เคลื่อนที่ไม่ได้ อันที่จริง แรงกระแทกก็อาจทำร้ายจูเลียนมากกว่าด้วยซ้ำ!
“…น นาย…นาย…!” จูเลียนคำราม โดยกระอักเลือดออกมาอยู่ตลอดเวลา ขณะที่เขามองเจอรัลด์ด้วยความไม่เชื่ออย่างสุด ๆ
เส้นทางทั้งหมดสู่การหลั่งไหลพละกำลังชีวิตของเขาถูกตัดขาดแล้วในตอนนี้ เพียงเพราะหมัดเดียวจากเจอรัลด์ เป็นเวลาเพียงหนึ่งปีเท่านั้นตั้งแต่ที่พวกเขาพบกันครั้งสุดท้าย
ตอนนี้เขาแข็งแกร่งขนาดนี้ได้ยังไงกัน? มันเป็นไปไม่ได้หรอก ใช่ไหม?