เทพสงครามพิทักษ์โลก บทที่ 909
หนิงชิงเฉิงไม่พูดสักนิด

สองดวงตาน้ำตาคลอ!

หล่อนใกล้ที่จะถูกโมโหตายแล้วจริง ๆ !

ฉับ!

ฉับ!

ฉับ!

เวลานี้

เสียงฝีเท้าเดินเป็นระยะส่งมาจากด้านนอกประตู

“เป็นใคร?มาตระกูลหนิงของฉันทำอะไร?”

หนิงหวูเชวหัวก็ไม่หัน น้ำเสียงขรึม

เขาในตอนนี้ได้เข้าสู่ในบทบาทผู้นำตระกูลของตระกูลหนิงแล้วอย่างสิ้นเชิง

แม้กระทั่งพูดจาต่างก็มีพลังของผู้นำตระกูลเศรษฐีควรมี!

อิ ๆ !คุณชายหนิง คุณนี่คือมีตำแหน่งสูงลืมเก่ง เป็นผมไง!”

ได้ยินเสียงที่คุ้นเคยนี้ หนิงหวูเชวตกใจทันที

เขาหันหน้าไปทันที ใบหน้าที่คุ้นเคยหนึ่งปรากฏที่ด้านหน้าของเขา

สีหน้าของหนิงหวูเชวทันใดนั้นก็เปลี่ยนไปมาก พูดอุทานอย่างตกใจว่า“หยางเฟิง นายมาได้ยังไง?”

คิดไม่ถึงหยางเฟิงมาแล้ว!

สารเลวคนนี้ มาทำอะไรเวลานี้?

ในใจของหนิงหวูเชวจู่ ๆ ผุดรางสังหรณ์ที่ไม่ดีออกมา

หยางเฟิงไม่ได้สนใจหนิงหวูเชว แต่มองไปทางหนิงชิงเฉิงที่เงียบเหงาไร้การช่วยเหลืออยู่ด้านข้าง

เขาพูดจาง ๆ “คือผมมาหาตระกูลหนิงพวกคุณเพื่อมาทวงหนี้สิน!”

เวลาเดียวกัน

หนิงชิงเฉิงเงยหน้าขึ้น

ตอนที่หล่อนมองเห็นหยางเฟิงยืนด้านหน้าตัวเอง ในที่สุดน้ำตาก็ไหลลงมาอย่างควบคุมไม่ได้

พี่เฟิงมาแล้ว!

ในที่สุดผู้ชายที่ตัวเองคิดถึงตลอดทั้งวันคนนี้ก็มาแล้ว!

มาขณะที่ตัวเองไร้การช่วยเหลือหมดหวังที่สุด!

ไหลพราก!

น้ำตาเหมือนน้ำป่าของเขื่อนกั้น หยุดยังไงก็หยุดไม่อยู่

หนิงชิงเฉิงก็มองหยางเฟิงอยู่อย่างนี้ ในพริบตาน้ำตานองหน้า

ในเวลาเดียวกันนี้

สีหน้าของหนิงหวูเชวก็มืดมนลง

ตัวเองเพิ่งจะดำรงตำแหน่งผู้นำตระกูล หยางเฟิงก็มาพูดทวงหนี้สิน?

นี่เห็นชัดว่าคือมาหาเรื่อง!

“หยางเฟิง นายหมายความว่ายังไง?นายสารเลวคนนี้ กล้ามาทวงหนี้สินที่ตระกูลหนิงของฉันเกรงว่ามาหาผิดที่แล้ว!”

หยางเฟิงพูดด้วยท่าทางที่เย็นชา“ผมไม่ได้หาผิดที่ ผมก็คือมาหาตระกูลหนิงทวงหนี้สิน!”

“ได้ยินว่าหนิงเหลยถิงตาแก่คนนี้ตายแล้ว ผมอยากถามหน่อยตอนนี้คนรับผิดชอบตระกูลหนิงเป็นคนโง่คนไหนล่ะ!”

พูดประโยคหนึ่งตามตรง การตายของหนิงเหลยถิงทำให้หยางเฟิงคาดไม่ถึงมาก

ถึงแม้หนิงเหลยถิงถูกตัวเองต่อยหมัดหนึ่ง

แต่หยางเฟิงรู้

สำหรับพลังของตัวเอง หนิงเหลยถิงมากที่สุดก็บาดเจ็บหนัก

เป็นไปไม่ได้ที่จะตายอย่างเด็ดขาด!

การตายของหนิงเหลยถิงนี้มีความน่าสงสัยอื่น!

หนิงหวูเชวพูดเสียงดัง“หยางเฟิง นายกล้ามาก!ต่างก็มาวางอำนาจบาดใหญ่ที่ตระกูลหนิงของฉัน เห็นตระกูลหนิงของฉันไม่มีคนแล้วจริง ๆ เหรอ?”

“ตอนนี้ฉันก็คือผู้นำตระกูลของตระกูลหนิง นายจะเอายังไง?”

เวลาเดียวกับที่พูดนี้

หนิงหวูเชวยังสะบัดมือแล้ว

ฟิ้ว!

ในพริบตา

เงาคนนับสิบก็เอาหยางเฟิงล้อมขึ้นมา!

นับสิบคนนี้ทั้งหมดคือผู้แข็งแกร่งของแดนปรมาจารย์ใหญ่

ดูแล้วหนิงหวูเชวเพื่อนั่งตำแหน่งผู้นำตระกูลขอตระกูลหนิง ก็รับซื้อคนนับไม่ถ้วนนานแล้ว!

“คุณคือผู้นำตระกูลของตระกูลหนิง?”

หยางเฟิงมองหนิงหวูเชวแวบหนึ่งแล้ว ไม่ปิดบังการดูถูกในดวงตาของตัวเองแม้แต่นิด พูดส่ายหน้า“ผมคิดว่าคุณไม่คู่ควร!”

“แม่งแกหาที่ตายเหรอ!”

“คนมา!คนมา!”

“เอาเขาไล่ออกไปให้ฉัน!”

สีหน้าของหนิงหวูเชวแดงแล้วในพริบตา

ตัวเองต้องการเป็นผู้นำตระกูลของตระกูลหนิง คิดไม่ถึงหยางเฟิงพูดว่าไม่คู่ควร?

นี่คือทำให้ขายหน้าอย่างเห็นได้ชัด!

ออกคำสั่งเสียงหนึ่ง

ผู้แข็งแกร่งแดนปรมาจารย์ใหญ่นับสิบคนฆ่ามาทางหยางเฟิง

แต่

ระดับความเร็วของหยางเฟิงเร็วกว่า!

เพ้ง!

เพ้ง!

เพ้ง!

……

เสียงดังสนั่นติดต่อกัน

ในพริบตา

ผู้แข็งแกร่งแดนปรมาจารย์ใหญ่เหล่านี้ทั้งหมดต่างก็บินตลบออกไป กระทั่งมุมเสื้อของหยางเฟิงต่างก็ไม่ได้แตะโดน!

“นี่……”

ฮู้……

หนิงหวูเชวสูดลมเย็น!

พลังของหยางเฟิงน่ากลัวอย่างนี้เหรอ?

ผู้แข็งแกร่งปรมาจารย์ใหญ่หลายสิบคนต่างก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขา!