บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1071
เมเดลีนมองสิ่งที่เอวามอบให้ ซึ่งเป็นรูปถ่ายของพวกเธอทั้งสองคนในวันจบการศึกษาจากมหาวิทยาลัย
เด็กสาวสองคนมีรอยยิ้มงดงาม และดูมีความสุขราวกับว่าเรื่องนี้เพิ่งเกิดขึ้นเพียงเมื่อวาน ทว่าเพียงพริบตาเดียวเวลาก็ผ่านไปแล้วประมาณเจ็ดถึงแปดปี
“แมดดี้ รู้ไหมว่าในภาพนี้มีใครอีก?”
จู่ ๆ เอวาก็เอ่ยถามขึ้นมา เมื่อสังเกตดี ๆ เมเดลีนก็พบกับใบหน้าที่คุ้นเคยที่ปะปนอยู่ท่ามกลางฝูงชนตรงมุมด้านซ้ายบนของภาพ
“วันนี้ตอนที่กำลังจัดของ ฉันเจอรูปนี้ ก่อนหน้านี้ฉันก็ไม่เชื่อหรอกนะว่าเจเรมี่เขารักเธอจริง แต่แมดดี้ตอนนี้ฉันเชื่อแล้วล่ะ”
ด้วยน้ำเสียงของเอวา เมเดลีนสัมผัสได้ว่าอีกฝ่ายได้ทิ้งความเกลียดชังที่มีต่อเจเรมี่ไปแล้ว
ตลอดมาในฐานะเพื่อนที่สนิทที่สุดของเมเดลีน เอวาแสดงออกเสมอว่าเธอเกลียดชังเจเรมี่
แม้ว่าเมเดลีนจะไม่ได้โกรธเจเรมี่เรื่องที่เขาทำกับเธอในตอนแรกแล้ว แต่เอวาก็ยังเกลียดเขาเป็นอย่างมาก เอวาคิดว่าเมเดลีนไม่สมควรได้รับการปฏิบัติเช่นนั้นจากเขาและโกรธเกลียดเขาแทนเมเดลีน
แต่ในตอนนี้เธอกลับไม่โกรธเคืองเขาอีกต่อไป
นั่นเป็นเพราะเอวาได้เห็นแล้วว่าความรู้สึกแท้จริงที่เจเรมี่มีต่อเพื่อของเธอนั้นเป็นอย่างไร
ทว่าทุกอย่างกลับดูสายเกินไปเสียแล้ว
เมเดลีนและไรอันแต่งงานกัน และเพื่อนของเธอก็กลายเป็นภรรยาของไรอันไปแล้ว
“เฮ้อ…”
เอวามองแม่น้ำเบื้องหน้าพวกเขาและถอนหายใจพร้อมด้วยรอยยิ้ม
“แมดดี้ ในที่สุดฉันก็เข้าใจแล้วว่าตอนนั้นเธอรู้สึกยังไง แม้ว่าจะถูกคนที่รักทรมาน แต่เธอก็ยังมีความสุขอยู่ดี”
เมเดลีนฟังประโยคสุดท้ายแล้วฉุกคิดขึ้นมาก่อนจะเอ่ยถาม “เอวา มีอะไรเกิดขึ้นระหว่างเธอกับแดนหรือเปล่า?”
“ถ้ามีอะไรเกิดขึ้นระหว่างเรา บางทีฉันอาจจะไม่ไปก็ได้นะ แต่น่าเสียดาย…” หญิงสาวหลับตาและนึกถึงสิ่งที่เกิดขึ้นในคืนนั้นหลังจากเมามาย “แมดดี้ บางทีแอลกอฮอล์ก็ทำให้คนเราทำอะไรโง่ๆ ไปกับคนอื่นก็ได้นะ”
“เอวา? นี่เธอกับแดน…”
“ไม่ ไม่ใช่แดน” เอวาลดสายตาลงอย่างเศร้าสร้อย ก่อนจะหันกลับมาแล้วกอดเมเดลีนไว้ “แมดดี้ ฉันขอให้เธอมีความสุขมาก ๆ แล้วก็ไม่ต้องคิดถึงฉันมากไปล่ะ ตอนที่ฉันแต่งงาน ฉันก็อยากให้แจ็คกับลิเลียนมาเป็นเด็กโปรยดอกไม้ให้นะ”
แม้เมเดลีนจะไม่รู้ว่าเหตุใดเอวาต้องรีบร้อนจากไป และอีกฝ่ายก็ไม่ได้อธิบายถึงข้อเท็จจริงที่ครบถ้วนว่าเกิดอะไรขึ้นในคืนนั้น แต่เมเดลีนก็สัมผัสได้อย่างชัดเจนว่ามันจะต้องเกี่ยวข้องกับแดเนียลเป็นแน่
แต่เพราะเอวาไม่ต้องการพูดถึงมัน เมเดลีนจึงไม่เซ้าซี้
เธอเดินไปเป็นเพื่อนเอวาในละแวกใกล้ ๆ จนกระทั่งได้รับโทรศัพท์จากคาเลนที่โทรมาบอกว่าทารกน้อยตื่นขึ้นมาร้องไห้ เมเดลีนจึงไม่มีทางเลือกอื่นใด นอกจากต้องกลับไปดู
หลังจากเมเดลีนกลับไปและกล่อมทารกน้อยให้หลับ หญิงสาวก็เหม่อมองภาพถ่ายในมือ
มันเป็นรูปถ่ายในวันจบการศึกษาของเธอและเอวา แต่เจเรมี่กลับอยู่ในเฟรมด้วย
เจเรมี่เป็นรุ่นพี่ที่จบการศึกษาไปแล้ว ดังนั้นเขาจึงไม่น่าจะมาอยู่ในงานรับปริญญา แต่เขาก็มา
ในภาพนั้นชายหนุ่มมองเธอด้วยสายตาที่อบอุ่น
ตอนนั้นเขาดูชอบเธอมากจริง ๆ
แต่แล้วยังไงเหรอ?
ทุกอย่างจบลงแล้ว
เธอวางรูปถ่ายลงในลิ้นชัก มองทารกน้อยที่นอนอยู่ข้าง ๆ และหลับตาลงอย่างเหนื่อยอ่อน
…
ดึกแล้ว แต่ไฟในห้องทำงานของเจเรมี่ยังเปิดอยู่
ส่วนตอนนี้ลาน่าก็ยังคงนอนอยู่ที่โรงพยาบาล เขาจึงอยากจะใช้เวลานี้วางแผนสำหรับงานในวันพรุ่งนี้ให้คุ้มค่า
กว่าเขาจะทำเสร็จก็เกือบเช้า
ร่างกายของเขาเหนื่อยล้าเล็กน้อย แต่เมื่อมองดูภาพครอบครัว เขาก็รู้สึกราวกับว่าร่างกายได้รับการเติมพลังจนเต็มอีกครั้ง
“ลินนี่”