กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1166
ฮันนาห์ไม่ได้เกี่ยงงอนอะไรในข้อตกลงนี้ เพราะเธอก็ไม่ค่อยพอใจกับความเหี้ยมโหดของคริสโตเฟอร์นัก แต่ในใจลึก ๆ แล้ว เธอก็รู้สึกผิดนิดหน่อยอยู่เหมือนกัน
อย่างไรก็ตาม การที่เธอนอกใจเขา… นั่นคือความจริง แต่ไม่ว่าเธอจะทำด้วยเหตุผลใด เขาก็จะต้องกระวนกระวายใจอย่างมากที่เห็นเธอ เพราะเธอยังไม่ได้เอาเด็กในท้องออก
ตอนนี้คริสโตเฟอร์เพิ่งตื่นนอน
เขาได้รับผลข้างเคียงบางอย่างหลังจากออกจากโรงพยาบาล ซึ่งหนึ่งในนั้นก็คืออาการอ่อนแรงและเซื่องซึม
เขานอนหลับพักผ่อนไม่เพียงพอ อันเนื่องมาจากอาการคันบริเวณหว่างขาในขณะนอนหลับ ซึ่งทำให้เขาต้องตื่นขึ้นมาเกา
อาการคันนั้นก็แปลกมาก โดยในตอนแรกก็จะรู้สึกคันเล็กน้อย แต่เมื่อเขารู้สึกทนไม่ไหวแล้วลงมือเกาในบริเวณนั้น อาการคันก็ยิ่งเพิ่มมากขึ้น เมื่อเกาแรงขึ้นอีกนิด ความคันก็ยิ่งทวีคูณขึ้น!
เขาก็เลยยิ่งเกาอย่างเมามัน จนไปถึงจุดที่ผิวหนังเกือบกลายเป็นแผล
เขาอดเกาไม่ได้จริง ๆ จนทำให้เกิดความสงสัยว่า เขาเป็นอะไรกันแน่
เขาเป็นคนที่รักษาสุขอนามัยเป็นอย่างดีมาโดยตลอด ฉะนั้นจึงไม่น่าจะมีปัญหาอะไรมาทำให้รู้สึกคันได้ถึงขนาดนี้!
เขาคิดฟุ้งซ่านจนรู้สึกวุ่นวายสับสนไปหมด และกระโดดลุกขึ้นจากเตียง
คริสโตเฟอร์รู้สึกวิงเวียนและหนัก ๆ หัว จึงเดินเกาบริเวณหว่างขาไปที่ระเบียงห้อง โดยตั้งใจจะไปสูดอากาศบริสุทธิ์ให้รู้สึกผ่อนคลาย
ข้อดีอย่างหนึ่งของการพักอาศัยในอาณาเขตวิลล่าสุดหรูหรานั้น คือผู้อยู่อาศัยที่นี่จะมีความเป็นส่วนตัวอย่างมาก เนื่องจากเพื่อนบ้านคนอื่น ๆ จะอยู่ไกลออกไปพอสมควร แถมยังไม่มีอาคารสูงโดยรอบด้วย จึงไม่มีใครมองเห็นเขาเดินอยู่บนระเบียงโดยนุ่งแค่กางเกงในตัวเดียว
เขาเดินมาถึงระเบียงห้อง บิดท่ายืดร่างกาย แล้วอาการคันก็ทวีความรุนแรงขึ้น เขาเลยเกาอีกแต่ก็ไม่ได้ช่วยให้หายคัน แต่ในขณะที่เขากำลังจะเดินเข้าห้องน้ำ เพื่อไปดูให้แน่ใจว่าเขาเป็นอะไรกันแน่ หางตาของเขาก็เหลือบไปเห็นอะไรสีเขียว ๆ กำลังแกว่งไกวไปตามสายลมอยู่บนระเบียงห้องห้องหนึ่งของบ้านชาร์ลี ที่อยู่ข้าง ๆ บ้านของเขา
เขารีบหันไปดูให้ถนัดตา และแทบล้มทั้งยืนเมื่อเห็นว่าสิ่งที่กำลังแกว่งไกวอยู่นั้นคืออะไร
ถึงแม้บ้านสองหลังนี้จะอยู่ค่อนข้างไกลกัน แต่เขามองเห็นได้อย่างชัดเจนว่า อะไรสีเขียว ๆ ที่แขวนอยู่ตรงระเบียงบ้านของชาร์ลีนั้น คือหมวกหลากสไตล์สีเขียวจำนวนยี่สิบใบ!
หมวกสีเขียวตั้งยี่สิบใบเลยนะโว้ย! นี่มันเรื่องบ้าบออะไรกัน?!
แล้วหมวกพวกนั้นก็หันมาทางบ้านเขาด้วย เห็นได้ชัดว่าใครก็ตามที่เป็นคนแขวนหมวกพวกนั้นไว้… จงใจทำ!
พวกเขาจงใจล้อเลียนว่าฮันนาห์นอกใจเขา!
นี่เป็นเรื่องอัปยศที่เกินจะรับได้จริง ๆ!
คริสโตเฟอร์ส่งเสียงฮึดฮัดด้วยความหงุดหงิดอย่างมาก เขากำหมัดแน่นจนเล็บแทบจะแทงเข้าไปในเนื้อ ข้อนิ้วก็เปลี่ยนเป็นสีขาว
ไม่ต้องสงสัยเลยว่า คนที่สามารถกระทำเรื่องร้ายกาจเช่นนี้ได้ มีเพียงคนเดียวเท่านั้นคือ… เอเลน!
ตอนนี้เขามีความรู้สึกอยากกระชากผมเอเลนเข้ามาตบหน้าชั่ว ๆ ของเธอให้สาแก่ใจสักสิบยี่สิบที!
เขารีบเดินกลับเข้าไปที่ห้อง สวมกางเกงและแจ็คเก็ต หลังจากนั้นก็รีบหุนหันออกมาจากห้อง
ในขณะนั้น คุณท่านวิลสันกำลังนั่งอาบแดดอยู่บนเก้าอี้ในสนาม และเพลิดเพลินกับการใช้ชีวิตสุดหรูหราของสตรีผู้แสนร่ำรวยในวิลล่าธอมป์สัน เฟิร์ส
ทุกอย่างดูสมบูรณ์แบบไปหมด ยกเว้นครอบครัวบ้านข้าง ๆ ที่แสนน่ารำคาญ
วิถีชีวิตอันสะดวกสบายและผาสุกนี้ ทำให้เธอรู้สึกสุขสบายและผ่อนคลายอย่างมาก
เมื่อถึงเวลาทำอาหาร เธอนึกอยากจะขโมยผักจากสวนของชาร์ลีอีกครั้ง แต่พอคิดไปคิดมาเธอก็ล้มเลิกความคิดนั้น
ทางที่ดีควรกินผักของตัวเองจะดีกว่า เพราะผู้คนพวกนั้นเป็นพวกเลวทรามต่ำช้า ใครจะไปรู้ว่าเขาอาจฉีดยาฆ่าแมลงเอาไว้ก็ได้
ก่อนหน้านี้พวกเขาจงใจปลูกต้นแดฟโฟดิล จนทำให้หญิงชราเข้าใจผิดหลงคิดว่าเป็นต้นกุ้ยช่าย แล้วลงเอยด้วยอาการเจ็บป่วยจากอาหารเป็นพิษ นั่นเป็นประสบการณ์ที่ลืมไม่ลงเลยจริง ๆ เมื่อคนจำนวนห้าคนอึรดกางเกง แล้วต้องรีบพาส่งโรงพยาบาล
ในขณะที่กำลังเพลิดเพลินกับชีวิตที่สุขสบายอยู่นั้น เธอก็ต้องประหลาดใจที่เห็นคริสโตเฟอร์รีบร้อนออกจากบ้าน เลยเอ่ยถามว่า “แกจะไปไหนเหรอ?”
คริสโตเฟอร์ส่งเสียงคำรามด้วยสีหน้าหดหู่ “ผมจะไปหานังเอเลน… นังสารเลวนั่น!”