Ch.62 – สบตา
Translator : Reheikichi / Author
[ ทะ ทำยังไงดี ]
[ เกือบไปแล้ว ]
หลังจากกระโดดลงไปในชั้น 5 และยืนยันว่าคิเมร่ากับฮ็อบก็อบลินที่ชั้นสี่ไม่ตามพวกเรามา
[ แต่มิเซ่กลับรู้จักทางหนีที่ไม่อยู่ในแผนที่ด้วย … เคยมาที่นี่มาก่อนเหรอ? ]
[ ไม่… ไม่เคยมาหรอกค่ะ ก็แค่รู้นะคะ… ]
มิเซ่ตอบเอลิเซียราวกับว่าเธอเองก็ยังนึกสงสัยอยู่เหมือนกัน
[ ก่อนหน้านี้ก็เคยพูดอะไรทำนองนี้ อย่างในตอนที่ต่อสู้กับโกเลมในการสอบการต่อสู้ขั้นพื้นฐาน ได้ยินว่าอ่านการเคลื่อนไหวของโกเลมออก… เหมือนความรู้สึกเดจาวูอะไรแบบนั้นเหรอ? ]
เมื่อผมถามออกไป มิเซ่ก็พยักหน้า
[ ค่ะ อาจจะใช่นะ เพราะพักนี้ก็เห็นอะไรแปลกๆ บ่อย …. อย่างในชั้นเรียนเภสัชเวทที่สร้างโพชั่นระดับ 2 ได้ ]
จะว่าไปในชั้นเรียนมิเซ่ก็สร้างโพชั่นระดับ 2 ออกมาด้วยนี่นะ
ในตอนนั้นผมคิดว่ามันเป็นเรื่องบังเอิญ แต่เรื่องแบบนั้นเกิดขึ้นซ้ำกันบ่อยๆ เหรอ?
[ มิเซ่ชอบไปยืมหนังสือจากห้องสมุดมา ไม่ใช่เรื่องโกเลมหรือโพชั่นจะมาจากในหนังสือหรอกเหรอ? ]
[ อา… พอพูดไปแล้วก็อาจจะใช่ก็ได้นะคะ ]
มิเซ่พยักหน้าอย่างเขิลอายให้กับความเห็นของเอลิเซีย
[ ก็นะ มันเป็นเรื่องปกติของคนเรา บางทีเผอิญจำเรื่องที่ลืมแล้วได้นะ ]
กุเร็นพูดและหัวเราะ
ในตอนนี้ควรเก็บเรื่องนี้ไว้ก่อน เพราะยังไม่เกี่ยวกับการสำรวจเขาวงกตคราวนี้ นอกจากนี้มิเซ่อาจจะสงสัยได้ ผมจึงไม่สามารถคาดคั้นคำตอบที่แท้จริงจากเธอได้
สิ่งที่ควรระวังตอนนี้คือ―― การรับมือพวกโจร
ทันทีที่พบกับคิเมร่าและหนีมาได้ ผมก็สบตากับพวกโจร บางทีพวกโจรอาจจะกลัวว่ามิเซ่จะถูกคิเมร่าฆ่าได้ หากมิเซ่ตายก็ไม่ได้เงิน แต่หลังจากกระโดดลงมาบนทางที่เหมือนสะพานแขวน ก็ไม่เห็นรู้สึกถึงสายตาของพวกโจรอีกเลย
ดูเหมือนพวกโจรก็จะไม่รู้เส้นทางนี้ จึงไม่กระโดดตามลงมา
ตอนนี้พวกโจรน่าจะร้อนรนกันใหญ่เพราะเห็นพวกเราทำอะไรที่ไม่คาดคิด
――ถ้าจะจัดการพวกโจรก็จังหวะนี้ล่ะ
ขณะที่เดินภายใต้คำแนะนำของเอลิเซีย
ระหว่างนั้นผมก็แอบเข้าไปใกล้ออสและกระซิบ
[ ในกรณีแบบนี้ ขอให้เตรียม ‘กระดาษสื่อสาร’ ให้พร้อมทุกเมื่อล่ะ ]
[ …รับทราบ แผนแบบนั้นจะได้ผลเหรอ? ]
[ อา ไว้ใจเถอะ ถ้าพวกมันมีเยอะไว้จะเรียก จนถึงตอนนั้นฝากปกป้องพวกเขาด้วย ]
ออสพยักหน้า
จากนั้นผมก็ทักมิเซ่ เอลิเซีย และกุเร็น
[ แย่แล้วสิ ขอไปห้องน้ำหน่อยนะ ]
ข้ออ้างสุดคลาสสิค
[ ได้สิ จะให้พวกเรารอที่นี่ไหม? ]
[ ไม่ล่ะ ไปถึงจุดหมายกันก่อนได้เลย ผมจำแผนที่ได้แล้วล่ะ ]
เพราะมีหลายกรณีที่อาจจะเกิดขึ้นจึงมีการติดตั้งห้องสุขาไว้ในจุดของเขาวงกตที่สำรวจไปแล้ว ซึ่งใน ‘วังวนสุสานกษัตริย์’ จะติดตั้งไว้ในแต่ละชั้น
เมื่อแยกกับทั้งสี่คน
และเห็นว่าทั้งสี่คนลับตาไปแล้ว―― ผมจึงใช้《เสริมพลัง》ทันที
มุ่งหน้าไปยังบันไดเชื่อมระหว่างชั้น 4 และชั้น 5 ที่รู้สึกถึงสัญญาณผู้คน
[ พวกเด็กๆ ไปไหนกันแล้ว!? ]
[ ไม่รู้ แต่น่าจะที่ไหนสักแห่งในชั้น 5 แน่ ]
ผมตรวจสอบดูโจร นั่นมันโจรที่ชักดาบออกมาตอนที่เราเจอกับคิเมร่า
จำนวนคือสี่คน อยู่กันเป็นคู่และแบ่งกันอยู่ด้านหน้าและด้านหลังโดยอยู่ห่างกันเพื่อคอยระวัง
คบเพลิงทั้งหมดแปดอันถูกติดตั้งไว้บนกำแพงสองด้านที่พวกโจรกำลังเดินอยู่
จึงจัดการทำลายมันด้วย《กระสุนเวท》
[ อะไร!? ]
[ ศะ ศัตรูมา!! ]
เมื่อทางเดินมืดลงในพริบตา ผมก็เข้าไปใกล้ศัตรูได้โดยพวกมันไม่รู้ตัว
อุปสรรคมากมายและภูมิประเทศซับซ้อน―― สนามรบที่ผมถนัด ไม่รู้สึกว่าจะแพ้เลย
สองคนด้านหน้าถูกแทงตายด้วยกริซที่ผมสร้างโดยใช้《ฟิคเซชั่น》และพุ่งเข้าไปหาคนที่อยู่ด้านหลังต่อ
อีกสองคนที่อยู่ห่างออกไป รีบซ่อนตัวในทางเดินอีกด้านหนึ่งทันที ดูเหมือนจะมีสังหรณ์ดีสินะ ทั้งที่ฆ่าบบไร้วี่แววแล้วนะ
ผมก้าวเท้าต่อและเข้าไปใกล้ยังจุดที่ศัตรูอยู่
ในเวลาเดียวกับที่หันไปมองยังมุมทางเดิน ศัตรูก็เหวี่ยงดาบมา แต่ก่อนหน้านั้นหมัดของผมก็พุ่งเข้าไปที่ท้องของศัตรู
และตัดคอชายคนที่สองทันทีด้วย 《ใบมีด》
โจรที่โดนต่อยเข้ามุมท้องกุมท้องและคร่ำครวญที่เห็นเพื่อนถูกตัดคอ
[ ทำไมถึงรู้ตำแหน่งได้… ]
[ ยังฝึกมาไม่พอ ถ้าจะซ่อนตัวก็ควรกลบเสียงฝีเท้าด้วย… ]
[ บัดซบ…! ]
ผมยิง《กระสุนเวท》ทะลุหน้าผากของชายคนนั้น
ในตอนนั้นก็ได้ยินเสียงบางอย่างสั่นใกล้กับศพชายคนนั้น
เมื่อหาวัตถุที่สั่นในความมืด
ก็เจอกับ ‘กระดาษสื่อสาร’ ผมจึงหยิบมันขึ้นมา ดูเหมือนใครบางคนจะติดต่อมา ผมจึงส่งพลังเวทเข้าไปยัง ‘กระดาษสื่อสาร’ และเงียบไว้
[ เฮ้ย เกิดอะไรขึ้น!? ตอบด้วย! ]
ดูเหมือนจะเป็นพรรคพวกของคนที่ผมจัดการไป
เพราะสงสัยว่าเพื่อนขาดการติดต่อจึงติดต่อมาทางนี้สินะ
[ …เสร็จมันหมดแล้วเรอะ ]
จากนั้นสายก็ตัดไป
กำลังเสริมศัตรูอาจกำลังมา
การจะจัดการทีละคนคงเป็นไปไม่ได้แล้ว
หรือมันจะเร็วกว่านะ ถ้าล่อพวกมันไปที่ห้องใหญ่ๆ แล้วจัดการทีเดียว?
ผมจึงหยิบ ‘กระดาษสื่อสาร’ ของผมและติดต่อไปยังออส
[ ออส ตอนนี้อยู่ที่ไหน? ]
ทันทีที่ติดต่อได้ ผมจึงถามไป
[ จุดสำรวจที่สอง น่าจะทางทิศ 10 นาฬิกาหลังจากที่แยกกันนะ ]
[ ตรงนั้นเองเหรอ …. งั้นมิเซ่ก็น่าจะปลอดภัยไปได้สักพัก ]
ผมนึกถึงเส้นทางในการไปที่นั้น การจะไปถึงจุดที่พวกมิเซ่อยู่มีเพียงเส้นทางเดียว กล่าวอีกนัยหนึ่งก็คือพวกมิเซ่จะปลอดภัย ตราบเท่าที่เราปกป้องทางที่ผ่านไปได้
[ ทางนี้มีศัตรูกำลังมาจำนวนมาก ช่วยที ]
[ รับทราบ กำลังไปเดี๋ยวนี้ ]