Mars เจ้าสงครามครองโลก บทที่757 แดนเทพ
เย่เซิ่งเทียนแขวนวิญญาณหอคอยไว้บนคอ นี่ถึงจะถอนหายใจอย่างโล่งอกแล้ว
คิดถึงว่าการเดินทางมาเมืองพุทธในครั้งนี้ จะมีการพบกันโดยไม่คาดคิดเช่นนี้
แต่ว่าเหมือนว่าทั้งหมดนี้จะถูกโชคชะตากำหนดไว้นานแล้ว ถ้าหากว่าในตัวของเขาไม่มีเลือดประหลาด เมื่อกี้ช่วยให้รอดตายมาจากภาพลวงตาได้แล้ว วิญญาณหอคอยก็ไม่มีทางที่จะเลือกมากับเขา
เลือดประหลาดเป็นการสือบทอดต่อของตระกูลเย่ แต่ในใจของเขาไม่รู้จะทำอย่างไร กับตระกูลเย่จริงๆ
คำพูดของอดีตจอมพลในวันนั้น จริงๆก็พูดเผยออกมาแล้ว ตระกูลเย่หวังว่าเขาจะกลับไปเป็นผู้นำ
แม้ว่าตระกูลเย่ก็ถูกคนวางหมากเช่นกัน เย่ห้าวก็ไม่มีทางเลือกอื่นถึงได้ปฏิบัติต่อเขาและแม่เช่นนั้น
แต่ว่าในใจของเขาไม่สามารถยอมรับได้เลย
เขาไม่เคยได้รับความดูแลเอาใจใส่จากพ่อแม่เลยตั้งแต่เล็กจนโต ในความทรงจำที่มีก็มีเพียงความสิ้นหวังและทุกข์ทรมานของแม่ในตอนนั้น
แม้ว่าในปีนั้นตระกูลเย่กระทำไปอย่างจนใจ แต่เขาก็ไม่สามารถที่จะให้อภัยตระกูลเย่ได้
คำพูดของเจียงหลัวเซินพูดไว้อย่างเข้าใจมาก เพราะเลือดประหลาดตระกูลเย่ก็เลยถูกตระกูลลี้ลับจับจ้องไว้
บวกกับสาเหตุของเย่หลง ในความจริงนั้นตระกูลเย่ก้าวเดินอย่างยากลำบาก จะต้องระมัดระวังถึงจะใช้ชีวิตต่อไปได้
แต่ในเมื่อเป็นเช่นนี้ ในใจของเขาก็ไม่สามารถให้อภัยได้
ลูกชายที่ถูกพ่อและครอบครัวทอดทิ้งตั้งแต่เด็ก หลังจากที่โตแล้วแม้จะรู้ว่าพ่อและครอบครัวมีความยากลำบากที่อยู่ในสภาวะจำยอม แต่ความคับแค้นที่อยู่ในใจนั้น ใช่ว่าจะเหือดหายไปได้ง่ายๆ
กลายมาเป็นศัตรูกันระหว่างญาติพี่น้อง ยิ่งอยู่ร่วมกันไม่ได้มากกว่าคนอื่นๆ
“ไอ้เด็กน้อย นายมีเรื่องในใจเหรอ？”
หลังจากที่คุ้นเคยแล้ว วิญญาณหอคอยก็ยิ่งเหมือนคนช่างพูด พูดบลาๆๆอย่างไม่หยุดหย่อน สิ่งที่ถามหลักๆ ก็ยังคงถามว่าโทรศัพท์สามารถดูสาวสวยอาบน้ำได้จริงๆเหรอ
“ไม่มีอะไร”
เย่เซิ่งเทียนถามด้วยน้ำเสียงที่สงบเยือกเย็น “หอคอยแก่ ท่านใช้ชีวิตมานานขนาดนี้แล้ว มีของล้ำค่าอะไรไหม？เพื่อนตอนนี้ศัตรูของฉันแข็งแกร่งอย่างมาก ท่านมีของล้ำค่าอะไร อย่างเช่นยาวิเศษอาวุธวิเศษวิชาฝึกฝนอะไรแบบนี้ ถือโอกาสบริจาคออกมาให้เราแต่เนิ่นๆ หลีกเลี่ยงว่าถ้าฉันถูกคนตีตายแล้ว ท่านจะต้องกลับไปอีก”
ปู่หอคอยพูดในใจ ไอ้เด็กคนนี้ไม่ใช่คนดีจริงๆด้วย เพิ่งจะรู้จักกันก็เริ่มให้ตัวเองเสียสละของล้ำค่าของตัวเองแล้ว
ดูเหมือนว่าตัวเองจะเลือกไม่ผิด คนดีมักอายุสั้นแต่คนชั่วกลับอายุยาวเป็นพันปี ไอ้หมอนี่คือหายนะแน่นอน
แล้วก็ หนังหน้าของไอ้หมอนี่ไม่ใช่หนาธรรมดาๆ เมื่อกี้ตอนที่หลอกตัวเองยังจะเรียกปู่หอคอยอยู่ตลอด ตอนนี้ก็เริ่มเรียกหอคอยแก่แล้ว
นี่ถ้าหากในอนาคตเขาเปลี่ยนเป็นแข็งแกร่งแล้ว งั้นไม่ต้องเรียกตัวเองว่าหอคอยน้อยหรือไง？
โชคดีที่ตัวเองได้เตรียมใจไว้ตั้งนานแล้ว
ปู่หอคอยพูดอย่างจริงจังว่า “ของล้ำค่าอะไรเหรอ？ฉันก็แค่หอคอยแห่งหนึ่ง จะมีของล้ำค่าอะไรได้？”
เย่เซิ่งเทียนพูดอย่างไม่ค่อยเชื่อว่า “งั้นมีวิชาฝึกฝนอะไรไหม？ท่านก็เห็นแล้ว พละกำลังของฉันก็เป็นเช่นนี้ แม้แต่การฝึกวิชาของแดนลอยเมฆก็ยังไม่มี ถ้าหากท่านมีล่ะก็ อย่าเก็บเอาไว้เป็นการส่วนตัว ความคิดเช่นนี้ไม่มีดี ถ้าหากฉันตายแล้ว ท่านก็ไม่มีทางมีชีวิตที่ดีแน่นอน”
วิญญาณหอคอยพูดอย่างประหลาดใจว่า “หรือว่าตอนนี้หนึ่งแดนก็มีหนึ่งวิชาฝึกฝนเหรอ？ไม่ถูกสิ ทำไมฉันจำได้อย่างเลือนรางว่าเมื่อก่อนใช่หนึ่งวิชาฝึกฝนก็สามารถฝึกฝนได้ตลอดเลยล่ะ ？อ๋อ เหมือนว่าก่อนหน้านี้มีคนอยู่แดนหนึ่ง แต่ว่าฉันจำได้ว่ามีคนเคยพูดไว้ วิชาฝึกฝนเช่นนี้ไม่ใช่วิชาฝึกฝนที่ดีที่สุด ไม่บริสุทธิ์”
เย่เซิ่งเทียนตกใจ ไม่บริสุทธิ์เหรอ？
“หมายความว่าไง？”
ปู่หอคอยพูดอธิบายว่า “วิชาฝึกฝนมากขึ้นเท่าไหร่ ความคิดที่ใช้ไปก็มากยิ่งขึ้น ไม่สามารถฝึกฝนวิชาให้ถึงขั้นสุดได้ แต่ว่ารายละเอียดฉันก็ไม่ค่อยแน่ชัด ถึงยังไงฉันก็เป็นแค่หอคอย ฉันไม่จำเป็นต้องฝึกฝน เมื่อกี้ตอนที่นายอยู่ในสภาพแวดล้อมนั้นฉันก็สัมผัสได้แล้วว่า วิชาฝึกฝนของนายไม่บริสุทธิ์อย่างมาก หากอยู่ในระดับแดนเทพลงไป ทางที่ดีที่สุดคือฝึกฝนวิชาอย่างเดียวเท่านั้น ไม่ใช่นั้นรากฐานของนายก็จะไม่แน่น เมื่อก่อนคนเหล่านี้หาวิชาฝึกฝนดีๆไม่เจอ ก็ใช้วิชาฝึกฝนอื่นๆมาแทนที่”
แดนเทพ？
เย่เซิ่งเทียนไม่เคยได้ยินแดนเทพนี้มาก่อน ถามอย่างไม่เข้าใจว่า “แดนเทพ？นั่นมันคือแดนอะไร？”
ปู่หอคอยพูดกล่าวอย่างแปลกประหลาดว่า “ตั้งแต่แดนเทพลงไปล้วนเป็นแดนขั้นพื้นฐาน แค่เรื่องนี้นายก็ไม่เข้าใจเหรอ？เมื่อถึงแดนเทพแล้ว ถึงจะเป็นจุดเริ่มต้นที่แท้จริง”
“ภายใต้แดนเทพล้วนเป็นคนต้อยต่ำทั้งนั้น คนไม่กลายเป็นเซียนท้ายที่สุดก็เป็นผงธุลี”