เจ้าสงครามครองโลก
บทที่ 758 แขนด้วนงอกขึ้นใหม่
Mars เจ้าสงครามครองโลก บทที่ 758 แขนด้วนงอกขึ้นใหม่
เย่เซิ่งเทียนครุ่นคิดอยู่นาน ยิ้มพร้อมพูดทันทีว่า “แม้แต่ตัวฉันเองก็ยากที่จะรักษาไว้ได้ แดนเทพอะไรกัน สำหรับฉันแล้วไกลมากเกินไป หยุดไร้สาระกับเรื่องเพ้อฝันเหล่านั้น มีวิชาฝึกฝนหรือไม่？เอามาให้ฉันก่อน”
ปู่หอคอยพูดอย่างหดหู่มากว่า “มีมันก็มีอยู่หรอก แต่ว่าทางฉันเป็นการมีส่วนหนึ่งของความไม่สมบูรณ์ จำพวกการต่อสู้ เรียกว่า《วิชาแปรงเก้าท่าสวรรค์》 แต่ที่ฉันนี่มีเพียงการแปรงก่อนห้าาท่า มีวิชาฝึกฝนพื้นฐานหนึ่งเล่ม เรียกว่า 《วิชาอมตะ》 น่าเสียดายมีเพียงส่วนบน”
เย่เซิ่งเทียนตกตะลึง “วิชาอมตะ？คนเรามีอายุยืนได้จริงๆเหรอ？”
ปู่หอคอยพูดอย่างเป็นไปตามเหตุผลว่า “ฉันจะไปรู้ได้ยังไงกัน ถึงยังไงคนที่ฝึกวิชานี้ ถึงตอนนี้ก็น่าจะเสียชีวิตหมดแล้วนะ？ใครจะไปรู้ล่ะ ฉันให้นายตอนนี้ นี่ล้วนเป็นสิ่งที่ฉันแอบเก็บรวบรวมในสนามรบในปีนั้นนะ”
เย่เซิ่งเทียนพูดอย่างสงสัยว่า “คุณบอกว่าคุณจำได้แค่ถูกตีแตกแล้วไม่ใช่เหรอ？หอคอยแก่ แกไม่ซื่อสัตย์นะ”
ปู่หอคอยรีบพูดว่า “วิชาฝึกฝนสองส่วนนี้อยู่ในตัวของฉันนะ เพราะงั้นฉันจำได้”
เย่เซิ่งเทียนก็ขี้เกียจจะจู้จี้จุกจิกกับเขาแล้ว ประเด็นคือว่าตอนนี้พละกำลังยังสู้คนเขาไม่ได้ ทำได้เพียงค่อยๆขุดออกมาแล้ว
วิญญาณหอคอยอยู่มากว่าหลายปีขนาดนี้ จะต้องมีของดีไม่น้อยแน่นอน
รอถึงข้างนอกแล้ว เย่ว์อิ่นหลงและพวกรออยู่ที่ปากบ่อน้ำอย่างร้อนใจ รอจนถึงเย่เซิ่งเทียนออกมา นี่ถึงได้ถอนหายใจอย่างโล่งอกแล้ว
เย่ว์อิ่นหลงชี้ไปที่สีของท้องฟ้าแล้ว “พี่เทียน คุณไม่เป็นอะไรใช่ไหม？ฉันร้อนใจแทบแย่ คุณไม่รู้หรอกว่า เมื่อกี้ท้องฟ้าเกิดการเปลี่ยนแปลงแล้ว ปกคลุมด้วยเมฆสีเลือด เกิดฟ้าร้องฟ้าผ่า อย่างกับท้องฟ้าแตกสลายเลย ”
เย่เซิ่งเทียนแอบตกใจ หรือว่าวิญญาณหอคอยเป็นคนทำงั้นเหรอ？
ท้องฟ้าเกิดการเปลี่ยนแปลงเช่นนี้ เกรงว่าจะมีคนรีบมาอย่างรวดเร็ว จะต้องรีบออกจากที่นี่ก่อนถึงจะได้
เย่เซิ่งเทียนพูดกำชับอย่างทันที “พาเหล่าพี่น้องทั้งหลายออกไปโดยเร็ว ลบร่องรอยที่มีอยู่ทั้งหมดให้สิ้นซาก ”
เย่ว์อิ่นหลงไปทันที
ปู่หอคอยพูดเปล่งเสียงออกมาว่า “ลูกน้องคนนี้ของนายค่อนข้างมีความคิดชั่วร้าย ฉันรู้สึกเหมือนว่าเคยเจอมาก่อน”
หืม？
เย่เซิ่งเทียนตะลึงแล้ว เขารู้ว่าเย่ว์อิ่นหลงมีนิสัยชั่วร้าย เดาใจได้ยากมาก
แต่ว่าเขาและเย่ว์อิ่นหลงเป็นพี่น้องร่วมเป็นร่วมตายมากว่าหลายปี แน่นอนว่าไม่มีทางที่จะสงสัยว่าเย่ว์อิ่นหลงจะมีความคิดอย่างอื่นได้
“หมายความว่าไง？”
“ฉันคิดว่าก่อนที่จะสูญเสียความทรงจำไปนั้นฉันน่าจะรู้จักเขา แต่เมื่อคิดขึ้นมาแล้ว ฉันอาจจะจำผิดแล้ว”
เย่เซิ่งเทียนแอบจำคำพูดของวิญญาณหอคอยไว้อย่างเงียบๆ
ถ้าหากสิ่งที่เขาพูดเป็นความจริง งั้นสมัยที่เขายังไม่สูญเสียความทรงจำ จะต้องห่างไกลจากตอนนี้ตราบนานแสนนาน
ถ้าหากรู้จักกับเย่ว์อิ่นหลงจริงๆ งั้นก็แสดงให้เห็นว่าอะไร？
เย่ว์อิ่นหลงเป็นการกลับชาติมาเกิดของใครบางคนเหรอ？
แต่ว่าจากที่เขาเข้าใจให้ตัวเย่ว์อิ่นหลง แม้ว่าไอ้หมอนั้นจะชั่วร้ายเหมือนปีศาจ เอ้อระเหยลอยชาอยู่ทั้งวัน แต่ในใจของเขาก็มีเส้นขีดจำกัด
ไม่ว่าอย่างไรก็ตามแต่ เย่ว์อิ่นหลงก็เป็นพี่น้องร่วมเป็นร่วมตายของเขา ถ้าหากเกิดเรื่องอะไรขึ้นจริงๆ พี่ชายอย่างเขา ก็จะช่วยเขาจัดการให้สิ้นซาก
กลุ่มคนออกจากเมืองพุทธอย่างรวดเร็ว
เห็นแขนเสื้อที่ว่างเปล่านั้นของเย่ว์อิ่นหลง ในใจของเย่เซิ่งเทียนรู้สึกแย่ถึงขีดสุด
ถ้าหากแขนที่ขาดไปยังอยู่ เขายังมีวิธีเชื่อมต่อกัน
แต่ว่าแขนที่ขาดไม่มีแล้ว
เขาเปล่งเสียงถามวิญญาณหอคอยว่ามีวิธีอะไรไหม ปู่หอคอยพูดอย่างไม่ใส่ใจว่าแดนเทพสามารถทำให้แขนด้วนงอกใหม่อีกครั้ง ไม่ใช่ใหญ่อะไรสักหน่อย
เป็นแดนเทพอีกแล้ว！
เย่เซิ่งเทียนรู้สึกช็อกในใจ
เมื่อกี้วิญญาณหอคอยก็พูดว่าแดนเทพเป็นเส้นแบ่งแดน ตอนนี้ก็พูดอีกว่าแดนเทพสามารถทให้แขนด้วนงอกขึ้นใหม่อีกครั้ง
แดนเทพ มันหมายถึงอะไรกันแน่？
ระงับความคิดในใจ เย่เซิ่งเทียนตบๆที่ไหล่ของเย่ว์อิ่นหลงพร้อมพูดว่า “อาเย่ว์ ในอนาคตฉันจะทำให้แขนข้างนี้ของนายงอกออกมาใหม่อีกครั้ง”
พวกเราจะต้องคิดหาทุกวิถีทางทะลวงถึงแดนเทพให้ได้ แม้ว่าฉันจะไม่รู้ว่าแดนเทพคืออะไร แต่เมื่อถึงแดนเทพแล้ว ก็สามารถทำให้แขนที่ด้วนงอกใหม่อีกครั้ง
เย่ว์อิ่นหลงยิ้มอย่างปีศาจร้ายพร้อมพูดว่า “พี่เทียน แขนแค่ข้างเดียวจะถือว่าอะไรละ ชีวิตของฉันเป็นของคุณทั้งหมด”
เย่เซิ่งเทียนไม่ได้พูดอะไรมากมาย ระหว่างเขากับเย่ว์อิ่นหลงไม่จำเป็นต้องอธิบายอะไรมากมาย