บทที่ 1493 ตีกัน
ตอนนี้บอกว่าสองคนมีความสัมพันธ์ดีต่อกัน ก่อนหน้านี้ตอนไปขอเขาให้ช่วย ใครกันคิดเล็กคิดน้อยจะเอาเงินให้ได้…
“ก็ได้” สุดท้ายเยี่ยหวันหวั่นก็ตอบรับ ไม่ว่ายังไงได้เห็นถังถังก็เป็นเรื่องดีที่สุด
หลังคุยเล่นกับเนี่ยอู๋หมิงอีกสักพัก เยี่ยหวันหวั่นก็หันตัวเดินจากไป
…
เช้าตรู่วันถัดมา ในห้องทำงาน เยี่ยหวันหวั่นมาจัดการหัวข้อลับของพันธมิตรอู๋เว่ยแต่เช้า
หลายวันนี้ชิวสุ่ยหาวิธีถอนกู่จากทั่วทุกที่ตลอด เป่ยโต่วกับชีซิงก็ร้อนใจจนวิ่งวุ่น แต่เยี่ยหวันหวั่นกลับเหมือนคนไม่เป็นไรยังไงยังงั้น ใจสงบนิ่งไม่กังวลแม้แต่น้อย
ตอนนี้ยังไม่ใช่เวลา
ส่วนทางฝั่งพันธมิตรอู๋เว่ย เยี่ยหวันหวั่นรับรู้ได้อย่างชัดเจนว่าอำนาจของพันธมิตรอู๋เว่ยตกอยู่ในมือเธอหมดแล้ว
เมื่อก่อนเยี่ยหวันหวั่นนั่งในห้องทำงาน อย่างมากก็จัดการงานปกติของพันธมิตรอู๋เว่ยนิดหน่อย แต่ตอนนี้เยี่ยหวันหวั่นเริ่มได้สัมผัสถึงใจกลางของพันธมิตรอู๋เว่ยอย่างแท้จริงแล้ว
และทุกการตัดสินใจของเธอ ไม่ว่าเหมาะสมหรือไม่เหมาะสม ในพันธมิตรอู๋เว่ยกลับไม่มีเสียงคัดค้านสักเสียงเดียว ทั้งหมดต่างทำตามความคิดเห็นของเธอ อีกทั้งยังมีเสียงประจบประแจงว่า ‘ผู้นำปราดเปรื่อง’ ดังทั่วทุกแห่งหน
ในใจเยี่ยหวันหวั่นค่อข้างปลงอนิจจัง พันธมิตรอู๋เว่ยในตอนนี้ ไม่ใช่พันธมิตรอู๋เว่ยเมื่อก่อนแล้ว มันเปลี่ยนไปแล้ว…
เยี่ยหวันหวั่นก็ยิ่งเชื่อมั่นว่า เหตุผลที่ทำให้ตัวเธอกุมอำนาจอย่างแท้จริง ทั้งยังทำให้ผู้อาวุโสสามหลี่ซือกับผู้อาวุโสใหญ่ตาแก่พวกนั้นไร้ข้อสงสัยในตัวเธออีก และยังก้มหัวแทนตัวสุภาพนั้น จะต้องเกี่ยวกับที่เธอดื่มเหล้าครั้งก่อนอยู่บ้าง…
ไม่อย่างงั้น การเปลี่ยนแปลงอย่างนี้ก็ไม่อาจอธิบายได้เลย
ถึงจะสงสัยมาก แต่แน่นอนว่าเยี่ยหวันหวั่นก็ไปถามคนอื่นไม่ได้อีก ตัวเองเมาเหล้าวันนั้นทำอะไรลงไปกันแน่ ถ้าถามคำถามนี้ออกไปจะไม่เผยพิรุธหรอกเหรอ…
“พี่เฟิง!”
เยี่ยหวันหวั่นกำลังพยายามนึกย้อนสุดความสามารถว่าหลังจากดื่มเหล้าแล้วเกิดอะไรขึ้น แต่เป่ยโต่วก็กลับผลักประตูเดินเข้ามาอย่างเต๊ะท่า
“เมื่อไหร่นายจะเปลี่ยนนิสัยโวยวายไม่เข้าเรื่อง” เยี่ยหวันหวั่นถูกเสียงหวีดแหลมชองเป่ยโต่วทำสะดุ้ง ความคิดทั้งหมดในหัวแตกกระเจิง
“พี่เฟิง พี่รู้ไหม โรงเรียนฝึกทหารรับจ้างชื่อเยี่ยนกับโรงเรียนซิงหยางสู้กันอีกแล้ว! อยู่ใกล้ๆ กับพันธมิตรอู๋เว่ยพวกเรานี้เอง!” เป่ยโต่วเหมือนไม่ได้ฟังว่าเยี่ยหวันหวั่นพูดอะไรแม้แต่น้อย สีหน้าท่าทางเหมือนจมอยู่ในโลกของตัวเอง
“โรงเรียนฝึกทหารรับจ้างชื่อเยี่ยน…โรงเรียนฝึกทหารรับจ้างซิงหยาง?” ได้ยินคำพูดของเป่ยโต่วเยี่ยหวันหวั่นก็ชะงักเล็กน้อย
เยี่ยหวันหวั่นย่อมรู้จักโรงเรียนฝึกทหารรับจ้างสองแห่งนี้
ในรัฐอิสระมีโรงเรียนทหารรับจ้างอยู่มากมายนับไม่ถ้วน แต่มีโรงเรียนฝึกทหารรับจ้างสามแห่งที่มีชื่อเสียงที่สุด ถูกเรียกว่าเป็นสามโรงเรียนฝึกหทารใหญ่
และโรงเรียนฝึกทหารรับจ้างชื่อเยี่ยนกับโรงเรียนฝึกทหารรับจ้างซิงหยางก็เป็นสองในสามของโรงเรียนฝึกหทารใหญ่
โรงเรียนฝึกทหารรับจ้างสองแห่งนี้ไม่ถูกกันเสมอมา นอกจากเบื้องบนของโรงเรียนฝึกแล้ว แม้แต่นักเรียนภายในโรงเรียนก็แตกหักขัดแย้งกันบ่อยๆ
การกระทบกระทั่งครั้งที่รุนแรงที่สุด ว่ากันว่านักเรียนของสองโรงเรียนใหญ่ต่อสู้กันเพื่อแย่งภารกิจระดับ S นักเรียนที่อยู่ใกล้เคียงพากันรีบเข้าไป สุดท้ายก็ระเบิดกลายเป็นสงครามใหญ่ระหว่างนักเรียนของสองโรงเรียน มีคนบาดเจ็บล้มตายหลายสิบคน ต่อมาก็ยกระดับเป็นสงครามระหว่างโรงเรียนแล้ว…
ปัจจุบันเยี่ยหวันหวั่นนั่งอยู่ในตำแหน่งผู้นำพันธมิตรอู๋เว่ย ย่อมพอเข้าใจสถานการณ์ของรัฐอิสระคร่าวๆ เหมือนอย่างเรื่องสามโรงเรียนฝึกทหารรับจ้างใหญ่นี้ เยี่ยหวันหวั่นก็ต้องรู้เป็นธรรมดา
“เกิดอะไรขึ้น” เยี่ยหวันหวั่นมองเป๋ยโต่พลางเอ่ยถาม
ทำไมนักเรียนของโรงเรียนฝึกทหารรับจ้างชื่อเยี่ยนกับโรงเรียนฝึกทหารรับจ้างซิงหยางถึงตีกันในอาณาเขตของพันธมิตรอู๋เว่ยได้
—————————————————————————————
บทที่ 1494 วิชาสะกดจิตขั้นลึก
เป่ยโต่วเดินมาถึงข้างตัวเยี่ยหวันหวั่นแล้วเอ่ยปากทันที “เหมือนว่าเพราะนักเรียนกลุ่มหนึ่งของโรงเรียนชื่อเยี่ยนอยากส่งของขวัญวันเกิดให้ผู้อำนวยการโรงเรียน แล้วเผอิญเจอกับนักเรียนของโรงเรียนซิงหยางเข้าพอดี ชื่อเยี่ยนกับซิงหยางก็เป็นศัตรูคู่อาฆาตกัน…เพราะงั้นนักเรียนของสองฝ่ายเลยต่อสู้กันขึ้นมา”
ยังไม่รอให้เยี่ยหวันหวั่นเอ่ยปากเป่ยโต่วก็เอ่ยอีก “พี่เฟิง ผู้อำนวยการโรงเรียนชื่อเยี่ยนนั่นสุดยอดมาก ได้ยินมาว่าครอบครองความสามารถในการสะกดจิตขั้นลึก ในรัฐอิสระไม่มีใครเทียบชั้นได้ ฝีมือสะกดขิตเขาทำให้คนเข้าห้วงฝันได้ในพริบตา แถมยังสามารถขุดเอาความกลัวและศักยภาพที่อยู่ในใจคนธรรมดาออกมาได้ด้วย เป็นตำนานของรุ่นเชียวล่ะ ผู้อำนวยการของโรงเรียนซิงหยางก็มีชื่อเสียงมากเหมือนกัน…”
เยี่ยหวันหวั่นเลือกเมินเฉยการพูดจ้อไม่หยุดของเป่ยโต่ว
เพียงแต่ เรื่องของผู้อำนวยการโรงเรียนฝึกทหารชื่อเยี่ยนท่านนั้นที่เป่ยโต่วพูดเมื่อกี้ กลับทำให้เยี่ยหวันหวั่นหัวใจเต้นเล็กน้อย
วิชาสะกดจิตขั้นลึก…สามารถขุดเอาความกลัวและศักยภาพภายในใจคนออกมาได้…งั้น…ความทรงจำที่หายไปล่ะ
ถ้าผู้อำนวยการโรงเรียนชื่อเยี่ยนท่านั้นมีความสามารถเช่นนี้จริงๆ ตัวเธอนะ…ให้ผู้อำนวยการคนนั้นช่วยตัวเองได้หรือเปล่า ถ้าสามารถหาความทรงจำที่ลืมไปของตัวเองกลับมาได้ทั้งหมดละก็…
ไม่แน่ว่า เธออาจจะเจอร่องรอยภูมิหลังของตัวเองจากมือผู้อำนวยการชื่อเยี่ยนได้ก็เป็นได้…
“พี่เฟิง นักเรียนของชื่อเยี่ยนกับนักเรียนของซิงหยางยังสู้กันอยู่เลย ผู้อาวุโสหลายคนมุ่งหน้าไปก่อนแล้ว พี่จะไปดูหรือเปล่า ถ้านักเรียนของสองโรงเรียนฝึกทหารใหญ่มาตายในอาณาเขตของพวกเรา ดูเหมือนว่าจะยุ่งยากอยู่นะ” เป่ยโต่วมองเยี่ยหวันหวั่นพลางเอ่ย
ได้ยินคำพูดของเป่ยโต่ว เยี่ยหวันหวั่นก็กลอกตาน้อยๆ ก่อนจะลุกขึ้นแล้วเอ่ยทันที “ไปดูสักหน่อย”
…
ผ่านไปครู่หนึ่ง พื้นที่ว่างใกล้เคียงกับพันธมิตรอู๋เว่ย ชายหญิงราวสิบกว่าคนกำลังสู้ตะลุมบอนกัน บ้างก็ใช้ดาบ บ้างก็ใช้อาวุธอื่น
“หยุด!”
ผู้อาวุโสใหญ่จ้องนักเรียนของสองโรงเรียนใหญ่ รู้สึกปวดหัวเล็กน้อย สองฝ่ายนี้สู้กันที่ไหนไม่สู้ ทำไมต้องมาสู้ในอาณาเขตของพันธมิตรอู๋เว่ยด้วย
ถึงตอนนั้นนักเรียนสองฝ่ายบาดเจ็บล้มตาย เกรงว่าชื่อเยี่ยนกับซิงหยางจะต้องมาถามคำถามพวกเขาอีก
“ให้พวกเธอหยุดมือ แต่ละคนหูหนวดหรือไง”
เห็นตัวเองถูกเมิน ผู้อาวุโสสามก็ขมวดคิ้วแน่น ตะคอกเสียงเย็นชา
แต่คำพูดของผู้อาวุโสใหญ่กลับเหมือนอากาศ ไร้คนสนใจ
สุดท้ายผู้อาวุโสใหญ่ก็เอ่ยกับสมาชิกพันธมิตรอู๋เว่ยที่อยู่ด้านข้าง “จับพวกเขาแยกกัน”
เวลานั้น สมาชิกพันธมิตรอู๋เว่ยไม่น้อยรับคำสั่งแล้วเดินขึ้นหน้าไปทันที แต่ยังไม่รอให้ลงมือก็กลับถูกนักเรียนของชื่อเยี่ยนกับซิงหยางอัดจนหมอบพื้นเสียก่อน
ผู้อาวุโสใหญ่เดิมทีแค่คิดอยากหยุดการต่อสู้ เห็นคนของทั้งสองฝ่ายนี้มองข้ามความหวังดีของตน ผู้อาวุโสใหญ่กลับหัวเราะหยัน ไม่พูดมากอีกปล่อยให้พวกเขาไปตาย ตายให้หมดเลยยิ่งดี
ผ่านไปประมาณสิบห้านาที คนของโรงเรียนฝึกทหารชื่อเยี่ยนก็ถูกนักเรียนของโรงเรียนฝึกหทารซิงหยางโจมตีจนลงไปกองกับพื้น หนุ่มสาวหลายคนขึ้นหน้าไปเหยียบคนพวกนั้น ตั้งท่าจะกำจัดให้ถึงรากถึงโคน
ผู้อาวุโสสามเห็นดังนั้นก็กลับหน้าเปลี่ยนสีและเอ่ยเสียงเข้ม “หยุดซะ”
ได้ยินคำพูดของหลี่ซือนักเรียนของโรงเรียนซิงหยางก็หันตัวกวาดสายตามองพวกผู้อาวุโสสามหลี่ซือ
หญิงสาวที่เป็นหัวหน้าของโรงเรียนฝึกทหารซิงหยางแค่นหัวเราะจ้องมองหลี่ซือพลางเอ่ย “ฉันก็ว่าใคร ที่แท้ก็เป็นพันธมิตรอู๋เว่ยที่ชื่อเสียงฉาวโฉ่นั่นเอง…ทำไม พันธมิตรอู๋เว่ยพวกคุณไม่ไปฆ่าคนวางเพลิง แต่วิ่งมายุ่งเรื่องของคนอื่นที่นี่ หรือว่าพันธมิตรอู๋เว่ยพวกคุณเปลี่ยนอาชีพแล้ว”