ตอนที่ 2834 เมืองสภาสิบแปดปีกใหม่
“หายไป ?”
“นี่มันเกิดบ้าอะไรขึ้นกัน ?”
“ไม่ใช่ว่าเมืองสภาสิบแปดปีกได้รับการอัพเกรดเป็นเมืองหลักจนเสร็จสิ้นแล้วงั้นหรอ ?”
ที่เนินเขาแม่มด ผู้เล่นอิสระ และเหล่าผู้เชี่ยวชาญจากกองกำลังต่างๆจำนวนมากรู้สึกงงงวยอย่างมากกับการหายไปอย่างกระทันหันของเมืองสภาสิบแปดปีกก และพวกเขาก็ไม่เข้าใจเลยจริงๆว่าทำไมเมืองกิลเมืองนี้ถึงได้หายไป
“มันหายไปจริงๆ …. นี่สภาสิบแปดปีกทำการเคลื่อนย้ายเมืองงั้นหรอ ?”
“เป็นไปไม่ได้ !!! นี่คือเมืองหลักเลยนะที่เราำลังพูดถึงกัน …. มันไม่ใช่เรื่องง่ายเลยที่จะเคลื่อนย้ายเมืองหลักของกิลที่อยู่ภายในอาณาจักร เพราะท้ายที่สุดนอกเหนือจากจะต้องมีใบอนุญาติการย้ายเมืองขั้นสูงแล้ว มันยังจะต้องได้รับความยินยอมจากอาณาจักรด้วย เนื่องจากเมืองหลักของกิลนั้นมันมักจะเกี่ยวข้องกับปัญหาเรื่องอาณาเขต และภูมิภาค ดังนั้นมันจึงไม่สามารถที่จะทำการเคลื่อนย้ายได้ง่ายๆ”
ทุกคนนั้นล้วนพูดคุยกันถึงการหายไปของเมืองสภาสิบแปดปีก โดยเฉพาะอย่างยิ่งกองกำลังขนาดใหญ่ต่างๆในอาณาจักรสตาร์มูน ตอนนี้พวกเขาทุกคนทั้งรู้สึกตื่นตระหนก และประหม่า เพราะท้ายที่สุดแล้วไม่ว่าเมืองสภาสิบแปดปีกจะไปปรากฎขึ้นที่ใดในอาณาจักร ที่นั่นก็จะกลายเป็นเขตอำนาจของสภาสิบแปดปีกทันที และนับจากนี้เป็นต้นไป โลกภายนอกก็จะไม่สามารถเข้าแทรกแซงที่นั่นได้เลย
อย่างไรก็ตาม เนื่องจากตอนนี้มันยังไม่มีข้อมูลอะไรแน่ชัด ดังนั้นกองกำลังต่างๆรวมไปถึงผู้เล่นในอาณาจักรสตาร์มูนจึงได้แต่พูดคุยและคาดเดากันเท่านั้น
ตัดมาอีกด้านหนึ่งที่บริเวณแผนที่เป็นกลาง เลเวลหนึ่งร้อยสี่สิบ หุบเขาอาร์กติก
แกรนด์ …. : ทันใดนั้นมันก็มีเมืองที่งดงามและหรูหราปรากฎขึ้นบนหน้าผาริมชายฝั่ง โดยนี่มันกินพื้นที่เกือบครึ่งของแนวชายฝั่งอันกว้างใหญ่ที่ครอบคลุมพื้นที่สองหมื่นหลาเลย และมันก็ทำให้เมืองแห่งนี้กลายเป็นเสมือนเมืองหลวงติดชายฝั่งเลย ซึ่งที่
ด้านหนึ่งของเมืองนั้นมันก็คือพื้นน้ำแข็ง ทะเลน้ำแข็งสุดขีด และป่าน้ำแข็งหิมะที่ดูเหมือนจะไม่มีที่สิ้นสุด
“ในที่สุด ในชีวิตนี้ของฉัน ฉันก็ได้ควบคุมพื้นที่แห่งนี้ !!!” ซือเฟิงมองไปที่ทะเลนอกเมืองอย่างรู้สึกตื่นเต้นเล็กน้อย
หุบเขาอาร์กติกแกรนด์เป็นแผนที่เป็นกลางขนาดใหญ่เลเวลหนึ่งร้อยสี่สิบถึงหนึ่งร้อยหกสิบ นอกจากนี้มันยังเป็นแผที่เป็นกลางในแบบที่หายากมากๆ เพราะมันเชื่อมต่อกับทะเลได้ โดยทะเลน้ำแข็งสุดขีดนี้มันอยู่ใกล้กับทะเลแห่งความตาย และตราบใดที่ผู้เล่นสามารถเดินทางข้ามทะเลแห่งความตายได้สำเร็จ พวกเขาก็จะสามารถไปถึงถนนตะวันตก ซึ่งเป็นชายฝั่งที่ใกล้ที่สุดกับทวีปด้านตะวันตกได้
นอกจากนี้ใกล้กับหุบเขาอาร์กติกแกรนด์มันยังเป็นสถานที่ที่สูงที่สุดในโลก God domain ด้วย ซึ่งมันก็คือทวีปใหม่ที่เหล่าผู้เชี่ยวชาญทุกคนที่อยู่ในขอบเขตนักบุญ ไปจนถึงพระเจ้าในชีวิตที่ผ่านมาของซือเฟิงล้วนต้องการจะพิชิต !!
หุบเขาอาร์กติกแกรนด์นั้นเป็นหนึ่งในแผนที่ที่หายากที่เป็นทางเชื่อมต่อเข้าสู่ทวีปใหม่ที่สูงที่สุดในโลก God domain และมันก็ยังเป็นแผนที่ที่ง่ายที่สุดแล้วที่จะใช้เป็นทางเข้าสู่ทวีปใหม่นี้ที่อยู่สูงขึ้นไปกว่าหนึ่งแสนเมตร
ในชีวิตที่ผ่านมาของซือเฟิงนั้น มหาอำนาจต่างๆล้วนต้องการจะมีเมืองกิลของตัวเองที่นี่ อย่างไรก็ตามด้วยสภาพแวดล้อมที่รุนแรงและไม่สม่ำเสมอ ที่นี่จึงสามารถรองรับเมืองกิลได้จำนวนจำกัดมากๆ ไม่ต้องพูดถึงเมืองกิลระดับเมืองหลักเลย
หากคำณวนกันอย่างแม่นยำนั้นก็จะต้องบอกเลยว่ามันสามารถจะมีเมืองกิลระดับเมืองหลักมาตั้งที่นี่ได้แค่สี่เมืองเท่านั้น ขณะที่เมืองกิลขนาดใหญ่ก็จะสามารถตั้งได้ยี่สิบสองเมือง สำหรับเมืองกิลที่เล็กกว่านั้นมันจะไม่สามารถอยู่รอดที่นี่ได้แน่นอน แม้ว่าจะมีผู้พิทักษ์ขั้นห้าก็ตาม เพราะสภาพแวดล้อมที่นี่นั้นมันรุนแรงมากๆ
เมื่อมีพื้นที่ที่จำกัดแบบนี้ แม้แต่กิลชั้นสูงก็ยังไม่มีสิทจะเคลื่อนย้ายหรือมาสร้างเมืองที่นี่เลย มันจะมีก็แต่มหาอำนาจต่างๆเท่านั้นที่มีสิท โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับพื้นที่ที่สามารถจะรองรับเมืองหลักของกิลได้ ซึ่งท้ายที่สุดแล้วนั้นห้าซุเปอร์กิลที่แข็งแกร่งที่สุดก็ได้ไปสองพื้นที่ ขณะที่ซุเปอร์กิลที่เหลือก็ได้ไปอีกสองพื้นที่
แต่ตอนนี้จากสี่พื้นที่นั้นซือเฟิงกับได้รับมาแล้วหนึ่ง แถมมันยังเป็นพื้นที่ที่ดีที่สุดจากสี่พื้นที่ด้วย ดังนั้นจะไม่ให้ซือเฟิงตื่นเต้นได้อย่างไร ?
สำหรับเรื่องทวีปใหม่นั้นมันก็ยังมีมรดก และสมบัติที่ไม่ได้ถูกสำรวจรอเขาอยู่มากมาย ในชีวิตที่ผ่านของเขานั้น เขาอ่อนแอมากเกินไป ดังนั้นเขาจึงทำได้แค่เฝ้าดูมหาอำนาจต่างๆแย่งชิงที่นี่กันเท่านั้น อย่างไรก็ตามในชีวิตนี้ทุกอย่างมันได้แตกต่างออกไปแล้ว !!!
และนี่ยังไม่นับรวมเรื่องแผนที่หุบเขาอาร์กติกแกรนด์อีก ในชีวิตที่ผ่านมาของซือเฟิงที่นี่นั้นมันนับเป็นพื้นที่การค้าระหว่างทวีปหลักสองด้าน ซึ่งเรือค้าขายมากกว่ายี่สิบเปอเซ็นต์ล้วนจะต้องมาเทียบท่าที่นี่ เพราะท้ายที่สุดนั้นมันไม่ใช่ทุกคนที่จะมีอะเม้าท์บินได้ และมันก็ไม่ใช่ทุกคนที่จะสามารถไปถึงขั้นสี่ได้ และนี่ยังไม่นับรวมเรื่องที่ว่า มันไม่ใช่ว่าทุกกองกำลังจะสามารถเข้าควบคุมวงเวทย์เทเลพอร์ตระหว่างทวีปได้ แถมวงเวทย์เทเลพอร์ตระหว่างทวีปก็ยีงมีข้อจำกัดมากมายอีก ดังนั้นคนส่วนใหญ่จึงได้แค่พึ่งพาการขนส่งทางทะเลเท่านั้น
ด้วยมีสิ่งนี้เป็นรากฐานของกิลในอนาคตไม่ว่าจะเป็นในด้านทรัพยากรหรือเงินทุน ทุกอย่างมันจะได้รับประกันอย่างมาก และกิลที่มีสิ่งนี้ก็จะไม่ใช่ตัวตนที่มหาอำนาจส่วนใหญ่จะสามารถปราบปรามได้ง่ายๆ
“ขั้นตอนต่อไปก็คือการจัดวางวงเวทย์รูปแบบสิบสองปีศาจ !!!”
ซือเฟิงนั้นได้หันไปมองวงเวทย์หลักที่อยู่ในห้องควบคุม ก่อนที่เขาจะหยิบของที่เขาเตรียมมาออกจากกระเป๋าทันที ซึ่งการจัดวางวงเวทย์นี้นั้นนอกเหนือจากต้องใช้วัสพื้นฐานบางอยางแล้ว มันยังต้องใช้คริสตัลเวทย์มนต์สามแสนชิ้น คริสตัลเจ็ดลูมินาลี่หนึ่งร้อยชิ้น และ หินเวทย์เอลฟ์สองร้อยชิ้นด้วย
ต้องบอกเลยว่านี่มันไม่ใช่วงเวทย์ที่จะได้รับมาง่ายๆในโลกยุคปัจจุบันของ God domain
แถมหลังจากจัดวางและเปิดใช้งานมันไปแล้ว มันก็ยังต้องมีการป้อนคริสตัลเวทย์มนต์ให้มันวันละสี่หมื่นชิ้นเพื่อที่จะคงการดำเนินงานไว้ตามปกติด้วย
หนึ่งชั่วโมงต่อมา วงเวทย์รูปแบบสิบสองปีศาจนี้ก็ได้รวมเข้ากับวงเวทย์หลักของเมืองสภาสิบแปดปีกเรียบร้อย และมันก็พร้อมที่จะถูกเปิดใช้งานได้ตลอดเวลา
อย่างไรก็ตามซือเฟิงก็ไม่ได้เร่งรีบที่จะเปิดใช้งานมัน ตรงกันข้ามเขากับเลือกจะหยิบหัวใจสีดำขนาดใหญ่ออกมาจากกระเป๋า โดยหัวใจทั้งดวงนั้นก็โปร่งแสงราวกับคริสตัล เพียงแต่ว่ามันเต้นอยู่ตลอดเวลาเท่านั้น
หัวใจนี้มันก็ไม่ใช่อะไรอื่นนอกจากไอเทมหนึ่งในสองชิ้นที่จักรพรรดิอสูรดรอปเอาไว้
หัวใจราชันปีศาจ !!
วัสดุระดับนักบุญที่อ่อนแอ !!!
คุณค่าของมันนั้นเปรียบได้กับหัวใจมังกรเลย ในตอนที่ซือเฟิงเห็นจักรพรรดิอสูรดรอปเจ้าสิ่งนี้ออกมา เขาคิดว่าเขาได้ฆ่าราชันปีศาจขั้นห้าไปแทนที่จะเป็นจักรพรรดิอสูรด้วยซ้ำ
ซึ่งไอเทมชิ้นนี้นั้นมันเหมาะที่จะนำมาใช้เสริมความแข็งแกร่งให้กับวงเวทย์รูปแบบสิบสองปีศาจมากๆ
แต่เดิมซือเฟิงนั้นยังคงมีอาการปวดหัวอยู่เล็กน้อย วงเวทย์รูปแบบสิบสองปีศาจนั้นทรงพลังอย่างมากแน่นอน แต่มันก็ไม่สามารถจะใช้ปกคลุมทั้งเมืองหลักของกิลได้ ดังนั้นซือเฟิงจึงต้องหาวิธีเสริมพลังให้กับมัน เพื่อให้มันสามารถปกคลุมทั้งเมืองหลักของได้ ซึ่งมันก็ได้มาจบที่การใช้หัวใจราชันปีศาจนี่แหละ
“ฉันหวังว่าเจ้านี่มันจะช่วยได้นะ …” ซือเฟิงพึมพำก่อนที่เขาจะใส่หัวใจราชันปีศาจลงไปในแกนหลักของวงเวทย์รูปแบบสิบสองปีศาจ และทำการเปิดใช้งานมัน ….
หลังจากนั้นไม่นานซือเฟิงก็รู้สึกได้ถึงพลังที่รุนแรงและน่ากลัวหลั่งไหลเข้ามาในวงเวทย์ และด้วยการกระตุ้นของวงเวทย์ มันก็ทำให้พลังงานเริ่มแผ่ออกไปปกคลุมทั่วเมืองสภาสิบแปดปีกทั้งหมด
และหลังจากนั้นไม่นานมานาจำนวนมหาศาลก็เริ่มหลั่งไหลออกมาจากวงเวทย์ และเริ่มแผ่ไปปกคลุมทั่วเมือง ….
“นี่คือพลังของวัสดุระดับนักบุญที่อ่อนแองั้นหรอ ?!!”
เมื่อเห็นฉากนี้ ซือเฟิงก็ตกตะลึงเช่นกัน
ตอนนี้เขารู้สึกได้อย่างชัดเจนเลยว่าความสัมพันธ์และการรับรู้องค์ประกอบธาตุเวทย์มนต์กับมานาของเขานั้นเพิ่มขึ้นถึงหนึ่งร้อยห้าสิบเปอเซ็นต์
ซึ่งนี่มันแทบจะเทียบได้กับเมืองหลักของ NPC ในโลก God domain ยุคโบราณเลย !!
“หัวหน้ากิล ฝั่งหัวหน้าเป็นยังไงบ้าง ?” เหลียงจิงติดต่อเข้ามาถามอย่างกระทันหัน “ฉันได้คัดคนที่จะเข้าสู่เมืองสภาสิบแปดปีกในระยะเริ่มต้นตามที่หัวหน้าระบุมาแล้ว ซึ่งคนเหล่านี้นั้นไม่เพียงแต่จะภักดีต่อกิลอย่างมาก แต่หลังจากการต่อสู้ครั้งใหญ่และเล็กนับสิบครั้ง พวกเขาก็ล้วนได้มาถึงขั้นสามทั้งหมดแล้ว และพวกเขาทุกคนก็ล้วนมีฝีมือกันในระดับหนึ่ง ฉันเชื่อว่าพวกเขาจะจัดการเรื่องงานป้องกันเมืองสภาสิบแปดปีกได้อย่างรวดเร็วแน่นอน และกองกำลัง NPC พวกนั้นก็จะไม่กล้าเข้ามายุ่งกับเมืองสภาสิบแปดปีกของเราแน่นอน !!!”
“เสร็จแล้วเหมือนกัน …” ซือเฟิงยิ้ม “อย่างไรก็ตามสำหรับการเตรียมการอีกหลายสิ่งที่เฉพาะเจาะจง เธอควรมาที่นี่ด้วยตัวเองมันจะเป็นการดีที่สุด ฉันได้เปิดให้เธอสามารถเข้าถึงเมืองได้แล้ว เธอสามารถที่จะเดินทางมาที่นี่ได้โดยตรงผ่านสถานที่พักกิลแล้ว ดังนั้นให้เธอรีบเดินทางมาที่นี่ทันที”