เทพสงครามพิทักษ์โลก บทที่ 942
ตระกูลหยุนและตระกูลหลงถึงคราวที่ต้องแตกหักกันโดยสิ้นเชิงแล้ว!

หลังจากนี้ ตระกูลหยุนจะต้องเผชิญกับการตอบโต้ที่รุนแรงจากตระกูลหลงอย่างแน่นอน!

เขากำชับหยุนเฟยฉางไม่รู้กี่ครั้งแล้วว่า ให้ทำตัวเรียบง่ายและไม่ทำตัวเป็นจุดสนใจในช่วงนี้!

ผลสุดท้ายไอ้ลูกไม่รักดีนี่กลับไม่ฟังที่เขาพูดเลย!

หยุนเฟยฉางก่อเรื่องแบบนี้

แผนการของตระกูลหยุน ก็พังไปหมดแล้ว!

“พ่อครับ ผมรู้ว่าผมผิดไปแล้ว!”

“ขอร้องท่านพ่อ ครั้งนี้ได้โปรดยกโทษให้ผมด้วย ผมสัญญาว่าวันหลังจะไม่กล้าทำอีกแล้วครับ!”

หยุนเฟยฉางคุกเข่าลงกับพื้น

แก้มของเขาบวมแดง!

น้ำมูกของเขากระเซ็นเปรอะเปื้อนไปหมด!

เขาโดนซ้อมซะจนผิวหนังบอบช้ำไปหมด!

ในใจเขารู้สึกเสียใจในสิ่งที่ทำลงไปอย่างมาก

ถ้ารู้ว่าเป็นแบบนี้แต่แรก ต่อให้ตายเขาก็คงไม่ตกลงทำตามคำขอของหลงเฟยหยู!

ตอนนี้เป็นยังไงล่ะ

ลอบฆ่าหยางเฟิงไม่สำเร็จ แล้วตัวเองก็กลับมีปัญหาตามมาอีก

ตัวเขาในตอนนี้ ไม่รู้เลยว่าจะรับมือกับวิกฤตครั้งนี้อย่างไร!

“รู้ตัวว่าผิดไปแล้ว?”

“รู้บ้าอะไรล่ะ!”

“แกรู้ไหมว่า เป็นเพราะแก ตระกูลหยุนของเรากับตระกูลหลงได้กลายเป็นศัตรูกันไปอย่างสิ้นเชิงแล้ว!”

“ยิ่งไปกว่านั้น แม้ว่าตระกูลหยางกับตระกูลหลงจะเกี่ยวดองเป็นญาติกันเพราะการแต่งงาน แต่ความสัมพันธ์ของพวกเขาไม่ดีกันมาตลอด!”

“แต่ตอนนี้หยางติ่งเทียนได้ช่วยชีวิตหลงเฟยหยูไว้ ทำให้ตระกูลหยางและตระกูลหลงจะแน่นแฟ้นกันมากขึ้น แกนี่มันโง่จริงๆ!”

หยุนตงหยางยิ่งพูดก็ยิ่งโมโห

หยุนเฟยฉางคุกเข่าอยู่กับที่โดยไม่กล้าพูดอะไรออกมา

เขารู้ว่าครั้งนี้เขาซวยแล้ว

และต้นเหตุของเรื่องทั้งหมด ก็เป็นเพราะหยางเฟิง

ตัวเขาในขณะนี้ ในใจรู้สึกเกลียดแค้นหยางเฟิงเป็นอย่างมาก!

หยุนตงหยางมองไปที่เขา สีหน้าเคร่งเครียดมากขึ้นเรื่อยๆ

“ฉันจะบอกแกให้รู้ไว้นะว่า ตอนนี้ตระกูลหยุนของเรายังไม่พร้อมที่จะเป็นศัตรูกับตระกูลหยางและตระกูลหลง!”

“หากแผนที่ทำมาเป็นสิบปีนี้ของตระกูลหยุนเราถูกทำลายลงเพราะแก แกได้ตายแน่!”

เมื่อได้ยินดังนั้น หยุนเฟยฉางก็รู้สึกตื่นกลัว

เขาเห็นเจตนาฆ่าอย่างที่ไม่เคยเห็นมาก่อน ปรากฏบนหน้าของพ่อเขา!

เขาไม่กล้าพูดอะไรต่อ

ต่อให้เขาเป็นหนึ่งในทายาทที่จะรับสืบทอดตระกูลหยุนในอนาคต แล้วยังไง?

พ่อไม่ได้มีเขาเป็นลูกชายแค่คนเดียว?

ช่วงหลายปีที่ผ่านมา ตระกูลหยุนเปลี่ยนตัวทายาทผู้สืบทอดไปแล้วตั้งกี่คน เขามีหรือจะไม่รู้?

ในตระกูลหยุน ไม่มีสิ่งที่เรียกว่าทายาทผู้สืบทอดที่แท้จริงอยู่

แม้แต่ผู้นำตระกูลอย่างหยุตงหยาง ก็อาจจะไม่ใช่คนที่มีอำนาจมากที่สุดในตระกูลหยุนในตอนนี้!

ความลับของตระกูลหยุนมีเยอะมากและลึกเกินไปที่จะล่วงรู้ได้…

หยุนเฟยฉางก้มหัวลงลึก

ยิ่งเขาดูเหมือนไม่ได้แก้ตัวหรือพยายามจะอธิบายอะไร หยุนตงหยางก็ยิ่งรู้สึกโกรธเมื่อได้เห็น!

“ไป! ออกไปซะ!”

“ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป เจ้าไม่ได้รับอนุญาตให้ออกไปนอกตระกูลหยุนแม้แต่ก้าวเดียว!”

หยุนตงหยางคำรามด้วยความโกรธ

หยุนเฟยฉางเดินร้องไห้ออกมา

ขณะที่มองไปยังแผ่นหลังของหยุนเฟยฉางที่กำลังเดินจากไป

หยุนตงหยางส่ายหัวด้วยสีหน้าที่ผิดหวัง

หากหยุนเฟยฉางไม่ใช่ลูกชายของเขา เขาคิดอยากที่จะตบหยุนเฟยฉางให้ตายคามือจริงๆ!

“เฮ่อ… ดูเหมือนว่าแผนการจะต้องเลื่อนให้เร็วขึ้นแล้ว!”

หยุนตงหยางถอนหายใจด้วยความหงุดหงิด…

มันไม่มีทางเลือกอื่น หยุนเฟยฉางทำผิดพลาดใหญ่ขนาดนี้ ตระกูลหลงต้องไม่ปล่อยไปแน่

แต่ตระกูลหยุนก็ยังไม่พร้อม ทุกอย่างมันเร็วเกินไป!

ในเวลาเดียวกัน

ที่โรงพยาบาลตี้อีจงโจว

เนื่องจากอาการบาดเจ็บของหลงเฟยหยูนั้นสาหัสมาก หลังจากที่ใช้ผ้าพันแผลพันเพื่อห้ามเลือดไว้ เขาได้ถูกส่งตัวไปโรงพยาบาลที่ดีที่สุดในจงโจวโดยทันที!

ผู้เชี่ยวชาญที่มีอำนาจบารมีที่สุดในโรงพยาบาลทั้งหมดต่างก็ถูกเรียกตัวมาเพื่อตรวจดูอาการของหลงเฟยหยูร่วมกัน จากนั้นจึงทำการผ่าตัดให้หลงเฟยหยู

ภายนอกห้องผ่าตัด

หลงกูเฉิงเดินไปเดินมา ด้วยสีหน้าที่ทั้งโกรธและกังวล

เกิดเรื่องเช่นนี้ขึ้น เขาแทบอยากจะสับหยุนเฟยฉางให้เป็นพันๆ หมื่นๆ ชิ้น

แต่ติดตรงที่หยุนเฟยฉางเป็นคุณชายของตระกูลหยุน

หากคิดอยากที่จะฆ่าเขา จำเป็นจะต้องคิดให้ละเอียดถี่ถ้วนก่อน