ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 1132
ความกังวลของฟีบีมีมากล้นจนไม่สามารถเก็บอาการได้ เพราะไม่รู้ว่าคีธจะได้กลับมาปกติเมื่อไหร่
สิ่งที่เธอกังวลก็คือแผนการที่เตรียมไว้ของคีธยังเป็นไปได้ใช่ไหม
จากแผนที่วางไว้เพื่อให้เธอมีอะไรกับหัวหน้าผู้ฝึกสอน
ไคล์และคัลลัมเดินเข้ามาด้วยท่าทางเป็นกังวล “คุณย่าเยตส์ คีธกลายเป็นแบบนี้ไปแล้ว เราจะยังไปต่อกับแผนการของเราสามตระกูลได้อีกไหม?”
สีหน้าของคุณย่าเยตส์ดูแย่ลง คีธต้องเป็นแบบนี้มันเกินความคาดหมายของเธอ
เธอสงบสติอารมณ์และพูดว่า “คีธจัดการเตรียมทุกอย่างไว้แล้ว ดังนั้นแม้ว่าเขาจะไม่อยู่ด้วย แต่ถ้าพวกพนักงานทำตามแผนเดิม มันจะไม่ทำให้แผนของเราไปต่อได้”
“แต่ตอนนี้ เราไม่มีคีธคอยช่วยประสานกับพวกภายในรัฐบาล เราต้องทำอย่างรอบคอบและอย่าลืมว่าอย่าทำให้หัวหน้าผู้ฝึกสอนโกรธ!”
“รับทราบครับ ทุกอย่างจะเป็นไปตามคำสั่งของคุณย่าเยตส์!”
คัลลัมและไคล์ถอนหายใจอย่างโล่งอก ตราบใดที่พวกเขายังได้พบกับหัวหน้าผู้ฝึกสอนทุกอย่างจะออกมาดีตามแผน
พวกเขาถือว่าหัวหน้าผู้ฝึกสอนเป็นความหวังสุดท้ายของพวกเขา
***
อีกด้านหนึ่ง คริสลุกขึ้นยืนและมองเชลดอนซึ่งนั่งอยู่ข้าง ๆ เขา จากนั้นเขาก็พูดว่า “นายท่านซาเวียร์ ผมได้มอบหมายให้เป็นตัวแทนของตระกูลลีโอเพื่อเข้าพบหัวหน้าผู้ฝึกสอน!”
“หัวหน้าผู้ฝึกสอนตกลงที่จะเป็นสักขีพยานในงานแต่งในงานแต่งระหว่างผมกับมิสซาเวียร์”
“ได้เวลาแล้ว เชิญ!”
คริสรู้สึกอิ่มเอมใจมาก
เชลดอนอยากจะพูดอะไรบางอย่าง แต่ในที่สุดก็ได้เพียงแค่ถอนหายใจ
ตรงกันข้ามกับอีวอนน์ที่ตอนนี้ยืนขึ้นอย่างไร้จิตวิญญาณ เธอนั่งอยู่ที่แถวแรก แต่เธอแทบจะมองไม่เห็นร่างของคน ๆ นั้น
เธอคุ้นเคยกับรูปร่างนั้น แม้ว่าเธอจะไม่เห็นหน้าแต่เธอมั่นใจมากว่าคน ๆ นั้นคือคนที่เธอคิดถึงมากที่สุด
แต่ทำไมคน ๆ นั้นถึงยอมเป็นพยานในพิธีงานแต่งของเธอและคริสล่ะ?
เป็นไปได้ไหมว่าเขาเกรงกลัวตระกูลลีโอจากฮ่องกง?
แต่เมื่อพิจารณาจากเหตุการณ์ในวันนี้ สถานะของเขาในประเทศ H ถือว่ายิ่งใหญ่มาก
ทำไมเขาถึงทำอย่างนั้น?
อีวอนน์รู้สึกสับสน เธอกับคริสเดินไปที่ห้องรับแขกภายใต้แรงกดดันของสมาชิกในตระกูลซาเวียร์
“เข้ามาสิ!”
เสียงที่ฟังงดูไม่แยแสดังมาจากห้องรับแขก
คริสและอีวอนน์เข้ามาในห้องพร้อมกัน
คริสไม่กล้าที่จะเงยหน้าขึ้น แต่เขากลับถือของขวัญที่เลือกสรรมาอย่างดีไว้ในมือ จากนั้นเขาก็โค้งคำนับและพูดว่า “ยินดีที่ได้พบกับท่าน หัวหน้าผู้ฝึกสอน! ผมคือ คริส ลีโอ จากตระกูลลีโอจากฮ่องกงครับ!”
“วันนี้ผมได้เตรียมของขวัญเล็ก ๆ น้อย ๆ มามอบให้ท่าน โปรดรับมันไว้!”
“กล้าดียังไง!”
อีธานที่ยืนอยู่ด้านข้างท่าทีเย็นชา
“เอาของแบบนี้มาเพื่อหยามหน้าหัวหน้าผู้ฝึกสอนหรือไง? อยากตายหรือไง?”
เข่าของคริสสั่นอย่างไร้เรี่ยวแรง เขาเกือบจะคุกเข่าลงหลังจากได้ยินคำพูดของอีธาน
เขาโค้งคำนับอย่างรวดเร็วแล้วพูดออกมาด้วยเหงื่อเย็น ๆ ผุดตามตัว “ผมไม่กล้าทำแบบนั้น ผมรู้สึกเสียใจที่ได้ขอให้หัวหน้าผู้ฝึกสอนไปเป็นสักขีพยานในพิธีงานแต่งของเรา ผมจึงขอมอบของขวัญเล็ก ๆ น้อย ๆ นี้!”
คริสรู้สึกเสียใจอย่างที่สุด
ถ้าเขารู้ว่าหัวหน้าผู้ฝึกสอนดูมีอำนาจมากขนาดนี้ เขาจะไม่เตรียมอะไรมาเลย
นั่นก็เพราะว่าคนแบบเขานั้นไม่มีใครเทียบได้ทั้งเรื่องอำนาจและความร่ำรวย ดังนั้นเขาจะมอบของไร้ค่านี้ได้อย่างไร?
นั่นเพราะเขาขอเข้าพบ เขาจึงมาพร้อมกับความจงรักภักดีของตระกูลลีโอจากฮ่องกง
ในตอนนี้หลังของคริสเปียกชุ่มด้วยเหงื่อเย็น ๆ ฮาร์วีย์ซึ่งนั่งอยู่บนโซฟาพูดด้วยน้ำเสียงไม่แยแสว่า “นายเองเหรอที่อยากให้ฉันไปเป็นสักขีพยานในพิธีงานแต่งของนาย?”
“นายอยากให้ฉันได้เห็นว่านายแต่งงานกับผู้หญิงของฉันงั้นเหรอ?!”
คริสอึ้งไปครู่หนึ่งหลังจากได้ยินแบบนั้น เขาเงยหน้าขึ้นมาทันที
สีหน้าของเขาเปลี่ยนไปทันทีเมื่อเห็นใบหน้าของบุคคลตรงหน้า ใบหน้าของเขาซีดขาวลงด้วยความกลัว
ตุบ!
ในตอนนั้นเองคริสซึ่งในตอนแรกก้มตัวให้ต้องทรุดเข่าลงทันที