บทที่ 2616 หวนคืน
‘เวรเอ้ย!’
นี่คือคำสบถเพียงหนึ่งเดียวที่กู้ซีจิ่วอยากด่าออกมา หลังจากถูกวังน้ำวนดูดเข้าไป
ถึงแม้เธอจะไม่มีความเห็นกับเรื่องที่มาอย่างไรก็กลับไปอย่างนั้น แต่ดีร้ายอย่างไรก็ส่งสัญญาณเตือนเธอก่อนสิ
ให้เธอได้ลากตี้ฝูอีกับเสี่ยวตี้เฮ่ามาด้วยกัน…
ตอนนี้กลับดีนัก ดูดแค่เธอเข้ามาคนเดียว ทำให้ตัวเธอเข้าสู่วังน้ำวนที่หมุนวนอย่างบ้าคลั่งราวกับเครื่องซักผ้าที่รอบปั่นความเร็วสูง…
ยังดีที่ครั้งนี้ไม่มีความรู้สึกเหมือนถูกดึงทึ้งฉีกกระชากแล้ว พลังวิญญาณบนร่างก็ไม่ได้หายไป เพียงแต่เวียนหัวเท่านั้น
เมื่อถูกดูดเข้ามาแล้วเธอย่อมออกไปไม่ได้อีก ได้แต่ยอมรับชะตากรรม ทำได้เพียงปกป้องท้องของตนไว้ตามสัญชาตญาณ ตอนนี้ตั้งครรภ์ทารกน้อยอยู่ จะเกิดอุบัติเหตุขึ้นไม่ได้เด็ดขาด
เธอใคร่ครวญตามหลักมาอย่างไรก็กลับไปอย่างนั้นดูแล้ว ครั้งนี้เธอน่าจะถูกดูดกลับไปยังดินแดนเบื้องบน หรือก็คือทวีปเสินโม่
เช่นนี้ก็ดี เธอก็คิดถึงเจ้าหอยยักษ์กับลู่อู๋แล้ว ฟังจากที่ตี้ฝูอีเล่า เจ้าสองตัวนั้นคิดถึงเธออย่างยิ่ง เจ้าหอยยักษ์ร้องไห้ด้วยความคิดถึงเธออยู่ทุกวัน ใกล้จะกลายเป็นหอยเจ้าน้ำตาแล้ว
ครั้งนี้หลังจากตนกลับไปถึงทวีปเสินโม่ ต้องไปหาพวกมันก่อนเป็นอันดับแรกแน่นอน จากนั้นก็ค่อยไปเยี่ยมเยือนหลงซือเย่สักหน่อย หลังจากนั้นถึงกลับทวีปซิงเยวี่ย นับนิ้วคำนวณดู ตนจากทวีปซิงเยวี่ยมาสองปีเต็มแล้ว ไม่รู้ว่าพอเทพศักดิ์สิทธิ์อย่างตนไม่อยู่ ที่นั่นจะเกิดทุกข์ภัยขึ้นไหม…
น่าจะไม่ล่ะมั้ง?
ช่วงที่ตนอยู่ในตอนนั้น ก็ไม่เห็นจะมีอะไรให้เทพศักดิ์สิทธิ์ต้องเกื้อหนุน มิใช่ว่าโลกก็ยังหมุนไปตามวัฏจักรหรือไง? มิใช่ว่าผู้คนใช้ชีวิตตามเดิมหรือ?
….
เกิดเสียงน้ำดัง ‘ตูม’ กู้ซีจิ่วตกลงไปในน้ำทั้งตัว!
แรงสะเทือนมหาศาลกระแทกจนเธอเวียนหัวตาลาย หากมิใช่เพราะตอนนี้เธอมีพลังยุทธ์ขั้นซ่างเสินแล้ว คาดว่าการกระแทกครั้งนี้คงปิดบัญชีเธอได้ทันที!
เบื้องหน้าคือผืนน้ำสีฟ้าใส น้ำทั้งเค็มทั้งเฝื่อนทั้งขม รสชาติยังคงคุ้นลิ้นนัก
…น้ำทะเล
นี่เธอตกลงมาในมหาสมุทรที่ไหนกัน?
ดูเหมือนที่ทวีปเสินโม่จะมีทะเลอยู่แห่งเดียวเท่านั้น ทะเลรากษส
ตนถูกทิ้งลงในทะเลรากษสหรือ?
แม่มันเถอะ มิใช่ว่าตามปกติแล้วพอข้ามไปยังมิติใหม่ล้วนต้องร่วงหล่นลงมาจากฟากฟ้าหรือ?
ทำไมพอเป็นเธอถึงได้มุดลงทะเลไปได้เล่า? เธอถึงขั้นที่ไม่ได้เห็นด้วยซ้ำว่าท้องฟ้าเป็นเช่นไร…
ทักษะการว่ายน้ำของเธอดีมาก ถึงแม้จะพุ่งลึกลงไปกว่าสิบเมตร แต่เธอตอบสนองได้ในเสี้ยววินาที ซ้ำยังพลิกตัวว่ายขึ้นสู่ผิวน้ำด้วย
‘ซ่า! ซ่า! ซ่า…’
เกิดเสียงน้ำเคลื่อนแว่วอยู่ไม่ไกล มีเงาหลายสายว่ายเข้ามายังทิศนี้ของเธออย่างรวดเร็วปานสายฟ้าแลบ…
สายตาเธอยอดเยี่ยม ครู่เดียวก็มองเห็นรูปลักษณ์ของเงาหลายสายนั้นชัดเจนแล้ว
เรือนผมยาวสีฟ้าคราม อาภรณ์รัดแนบร่าง ด้านหลังมีหางปลาอันงดงามหางหนึ่ง
ไม่น่าเชื่อว่าจะเป็นชาวเงือกหลายตน!
ทวีปเสินโม่ก็มีเงือกเหมือนกันเหรอ?
กู้ซีจิ่วยังไม่ทันได้ใคร่ครวญไล่เรียง ชาวเงือกหลายตนนั้นก็รีบร้อนว่ายผ่านข้างตัวเธอไปราวกับพายุ
“ไปเร็ว! รีบไป! พวกเขามาจับเราอีกแล้ว!”
ตอนที่ชาวเงือกตนหนึ่งที่ว่ายผ่านกู้ซีจิ่วยังร้องบอกเธอประโยคหนึ่งอย่างร้อนใจด้วย
พวกเขาคือใคร?
ใครจับชาวเงือก?
หรือในภพสวรรค์จะมีเทพเซียนที่เบื่อหน่ายเกินไปจึงเริ่มจับชาวเงือกไปเล่นสนุก?
ไม่ชั่วช้าขนาดนี้กระมัง?
ถึงแม้ชาวเงือกจะมีอักษรคำว่าปลาอยู่ แต่ความจริงแล้วพวกเขาก็นับว่าเป็นมนุษย์ มีสติปัญญาของมนุษย์
กู้ซีจิ่วงงงันปานน้ำเข้าสมอง จับต้นชนปลายไม่ถูกเลย
ชาวเงือกหลายตนนั้นว่ายเร็วปานบิน พริบตาเดียวในน้ำก็เหลือเพียงจุดดำเล็กๆ ไม่กี่จุดแล้ว
กู้ซีจิ่วไม่ได้ว่ายตามพวกเขาไป แต่ว่ายย้อนรอยไปแทน…
ความรู้ที่แท้จริงได้จากการปฏิบัติจริง เธออยากเห็นว่าใครกันแน่ที่กำลังจับชาวเงือก พลางถือโอกาสสอบถามด้วยว่าที่นี่คือที่ไหนกันแน่
เธอเพิ่งจะว่ายขึ้นไปได้สองสามเมตร ร่างกายพลันหยุดชะงัก เบิกตากว้างอย่างไม่อยากเชื่อ
————————————————————————————-
บทที่ 2617 หวนคืน 2
มองเห็นว่าเบื้องหน้ามีชาวเงือกอีกสามตนว่ายผ่านไปอย่างบ้าคลั่ง…
และด้านหลังของพวกเขามีอวนผืนหนึ่งพุ่งตามมา ไล่ตามหางของชาวเงือกสามตนนี้…
เห็นอวนจับปลาในท้องทะเลไม่ใช่เรื่องแปลก แต่คุณเคยเห็นประเภทที่มีระบบนำทางและติดตามอัตโนมัติแบบนี้ไหมล่ะ?!
อวนจับปลาผืนนี้รวดเร็วยิ่ง เร็วกว่าตอร์ปิโดเสียอีก กำลังจะตามชาวเงือกสามตนนั้นทันแล้ว…
“ช่วยด้วย…”
ชาวเงือกตื่นตระหนกไร้หนทาง ร้องขอความช่วยเหลือจากกู้ซีจิ่วที่ผ่านทางมาตามสัญชาตญาณ
แววตากู้ซีจิ่ววูบไหว เคลื่อนย้ายเข้าไปทันที…
ด้วยเหตุนี้ เธอกับชาวเงือกสามตนนั้นจึงติดอยู่ในอวนจับปลาด้วยกัน
อวนจับเหยื่อได้แล้ว ก็ไม่ชักช้าเช่นกัน ลากขึ้นไปด้านบนทันที
‘ซ่า!’ อวนโผล่พ้นน้ำ ในที่สุดกู้ซีจิ่วก็ได้เห็นท้องฟ้าอีกครั้ง
จากนั้นเธอได้เห็นบางสิ่ง…
กู้ซีจิ่วค่อนข้างงุนงง
เรือลำหนึ่ง
มีเรือลอยอยู่บนทะเลเป็นเรื่องปกติยิ่ง แต่รูปร่างของเรือลำนี้…
เรือลำนี้แตกต่างกับเรืออย่างสิ้นเชิง ดูเหมือนยานบินยักษ์ลำหนึ่งเสียมากกว่า มันลอยอยู่บนผิวทะเลเช่นนี้ ว่ากันตามจริงแล้ว มันไม่ได้แตะลงในน้ำเลย แต่ลอยอยู่เหนือผืนสมุทร เว้นระยะห่างจากผืนทะเลเล็กน้อย…
นี่มันเรืออะไรกัน? เรือโฮเวอร์คราฟท์? แต่ถ้าเป็นเรือโฮเวอร์คราฟท์ก็ต้องแตะกับผิวทะเลอยู่ดี
แต่เรือที่อยู่ตรงหน้านี้กลับลอยลำ ที่สำคัญกว่านั้นคือ มันใหญ่กว่าเรือโฮเวอร์คราฟท์กว่าสิบเท่าเลย
ว่ากันตามจริงคือ สิ่งนี้เหมือนยานอวกาศในตำนาน…
ห้องโดยสารของเรือลำนี้ค่อยๆ เปิดออก ผู้ชายในชุดเกราะติดอาวุธกว่าสิบคนก้าวออกมาจากด้านใน
กู้ซีจิ่วตกตะลึง!
แม้ว่าหัวใจของเธอจะแข็งแกร่งพอ ทว่ายามนี้ก็ได้รับความกระทบกระเทือนอย่างหนักเช่นกัน…
ในสมองเกิดเสียงดังหึ่งๆ
นี่เธอ…กลับมาสู่ยุคสมัยใหม่ที่ห่างหายกันไปนานหรือ?!
การแต่งกายของชายหลายคนนี้คล้ายกับกองกำลังพิเศษในยุคสมัยนั้นของเธอมาก
แน่นอน เป็นกองกำลังพิเศษของต่างประเทศนะ เนื่องจากเส้นผมของพวกเขาเป็นสีบลอนด์ จมูกโด่งเบ้าตาลึก นัยน์ตาเป็นสีไพลินเข้ม รูปโฉมเรียกได้ว่าหล่อเหลา
ในบรรดานั้นมีคนหนึ่งถือสิ่งที่ดูคล้ายรีโทคอนโทรลอันเล็กๆ ไว้ในมือด้วย เมื่อกดปุ่มหนึ่งบนรีโมท อวนจับปลาผืนนั้นก็ตกลงบนเรือ
หลังจากนั้น ปากกระบอกปืนสีดำขลับหลายกระบอกก็เล็งเข้าใส่สามเงือกหนึ่งมนุษย์ที่อยู่ในอวน
“อวนผืนนี้ล่าเหยื่อได้ไม่เลวเลย จับได้สามตัว เพียงพอจะเอากลับไปแบ่งเหล่าพี่น้องกินได้แล้ว เอ๊ะ ตรงนี้มีแกะสองขาอยู่ตัวหนึ่งด้วย!”
แกะสองขา?!
ไม่ได้ยินคำพูดเหยียดหยามกักขฬะแบบนี้มานานมากแล้วจริงๆ!
กู้ซีจิ่วหรี่ตาลงนิดๆ เลิกคิ้วมองชายคนนั้น ว่ากันตามจริงก็คือ มองปืนกระบอกนั้นในมือเขา
กระบอกปืนแวววาว ปรากฏสีดำเงินอันเป็นเอกลักษณ์พิเศษของการเชื่อมแบบ CMT[1] รูปแบบไม่คล้ายกับแบบใดๆ ที่เธอรู้จัก…
ต้องทราบก่อนว่ากู้ซีจิ่วเกิดมาเพื่อเป็นนักฆ่า การเล่นปืนก็เหมือนเล่นของเล่น
ในยุคนั้นจะเป็นปืนประเภทใดเมื่ออยู่ในมือเธอแล้ว อย่าว่าแต่ปืนทั้งกระบอกเลย ต่อให้มอบเป็นชิ้นส่วนปืนกองหนึ่งให้เธอ เธอก็สามารถหลับตาแล้วประกอบปืนทั้งกระบอกให้สมบูรณ์ได้ภายในหนึ่งนาที!
รูปร่างของปืนกระบอกนี้คล้ายกับราชาแห่งหมู่ปืน…AKM[2] แต่ลำกล้องบางมาก มองแวบแรกก็แล้วรู้ว่าไม่ใช่สำหรับยิงกระสุน
นี่คือปืนอะไร?
กู้ซีจิ่วมองเรือลำนั้นอีกครั้ง ความคิดที่ไร้สาระยิ่งนักประการหนึ่งผุดขึ้นในสมองเธอ
คงไม่ใช่ว่าเธอจับพลัดจับผลูข้ามมายังยุคอนาคตกระมัง?!
ข้าวของเหล่านี้ล้วนดูล้ำสมัยยิ่งกว่ายุคนั้นของเธอ…
เพียงแต่ ต่อให้มันจะล้ำสมัยแค่ไหนก็ยังเป็นปืน! หลักการย่อมไม่พ้นไปจากปืน…
อวนจับปลาเปิดออก ชาวเงือกสามตนสั่นเทาอยู่บนดาดฟ้าเรือ มีตนหนึ่งพยายามดิ้นรนอย่างสุดชีวิต ทันทีที่อวนเปิดออกก็ดีดตัวไปด้านหน้าทันที คิดจะมุดลงทะเลอีกครั้ง ทว่าถูกคนผู้หนึ่งที่มือว่องตาไว เหนี่ยวไกปืน ลำแสงสีแดงเจิดจ้าแยงตาสายหนึ่งพุ่งเข้าใส่เงือกตนนั้น!
ทักษะปืนของเขาดีมาก ลำแสงสีแดงที่ยิงออกไปเล็งเข้ากลางหว่างคิ้วของชาวเงือกพอดี เห็นได้ชัดต้องการเอาชีวิตมัน
————————————————————————————-
[1] CMT ย่อมาจาก Cold Metal Transfer เป็นเทคโนโลยีการเชื่อมในระบบช็อคเฮซกิตอาร์ค ที่สามารถควบคุมกระแสเชื่อม และการเคลื่อนที่ของลวดเชื่อมได้อย่างแม่นยำ
[2] AKM เป็นปืนไรเฟิลจู่โจมขนาด 7.62 มม ที่ถูกออกแบบโดยมีฮาอิล คาลาชนิคอฟ คือรุ่นที่ปรับปรุงจากปืน AK-47 และผลิตในปี 1959 มีการผลิตด้วยวิธีการสมัยใหม่ ซึ่งใช้ต้นทุนราคาถูกและเทคนิคการผลิตง่ายกว่า แต่จุดเด่นคือพานท้ายจะสูงกว่า AK-47 และเปลี่ยนปากกระบอก