เทพสงครามพิทักษ์โลก บทที่ 971
เขาก็ทำได้เพียงมาอย่างเชื่อฟัง เอาชิ้นส่วนภาพมกุฎมังกรมาประเคนส่งให้กับตัวเอง！
อีกทั้งผู้คุมกฎเก้ามีความมั่นใจมาก！
เพราะเขาเคยตรวจสอบมาแล้ว！
บนร่างกายของหยางเฟิงมีจุดอ่อนสองจุดใหญ่
จุดหนึ่งเป็นภรรยาของเขา！
อีกจุดหนึ่งเป็นลูกสาวของเขา！
ไม่ว่าเป็นอันไหน หยางเฟิงต่างก็จะยอมจำนนอย่างเชื่อฟัง！
“ฮึ！พวกแกคนเลวเหล่านี้อย่าได้ใจไป！”
“พ่อของฉันเป็นฮีโร่ใหญ่ เขาจะต้องมาช่วยฉันอย่างอยู่รอดปลอดภัยแน่นอน！”
เผชิญหน้ากับผู้คุมกฎเก้าและคนอื่น ๆ
หยางพั่นพั่นไม่มีความหวาดกลัวใด ๆ
ในใจของหล่อน
ไม่ว่าตัวเองเจออันตรายมากแค่ไหน
พ่อของตัวเองต่างก็จะมาช่วยตัวเองแน่นอน！
“ฮิ ๆ ！ฮีโร่？”
ผู้คุมกฎเก้ายิ้มอย่างเย็นชาเสียงหนึ่ง
บนโลกใบนี้มีฮีโร่เหรอ？
ไม่มี！
เพราะมีเพียงคนตายถึงจะเป็นฮีโร่！
ผู้คุมกฎเก้าขี้เกียจเปลืองน้ำลายกับหยางพั่นพั่นเด็กผู้หญิงคนหนึ่ง
ขอแค่เขาเอาชิ้นส่วนภาพมกุฎมังกรมาได้ก็สามารถออกจากตงไห่ได้
ถึงเวลานั้น
เขาเอาชิ้นส่วนภาพมกุฎมังกรมอบให้หัวหน้าสำนัก
หัวหน้าสำนักจะต้องให้รางวัลตัวเองอย่างดีแน่นอน！
ไม่แน่ว่าตัวเองผู้คุมกฎเก้านี้ก็จะกลายเป็นผู้คุมกฎใหญ่แล้ว！
คิดถึงที่นี่
มุมปากของผู้คุมกฎเก้าก็เปิดเผยรอยยิ้มที่ภาคภูมิใจออกมา
……
เวลานี้
เขตชานเมืองจงโจว
หน้าประตูอาคารไม้ไผ่
หยุนจงเฮ่อในเวลานี้คุกเข่าบนพื้น
เลือดสดสาดกระเซ็นทั้งตัว
เอ็นมือเอ็นเท้าของเขาต่างก็ถูกตัดขาดทั้งหมดแล้ว
“ฮ่า ๆ ๆ ！”
“เจ้าสำนัก คุณคิดไม่ถึงใช่ไหมล่ะ！หลายปีอย่างนี้ผมต่างก็กำลังทำความเข้าใจชิ้นส่วนภาพมกุฎมังกรอยู่ตลอด！”
“ฉันก็คือต้องการทรยศหักหลังคุณ！ฉันก็คือต้องการมาแทนที่คุณ！เป็นยังไง？”
หยุนจงเฮ่อหัวเราะเสียงดังอย่างบ้าคลั่ง ยิ้มด้วยใบหน้าที่ดุร้าย
เงาคนที่นั่งในอาคารไม้ไผ่ชงชาอยู่ช้า ๆ
“หยุนจงเฮ่อ คุณรู้หลายปีมานี้เพราะอะไรฉันไม่ได้ฆ่าคุณมาตลอดไหม？”
“เพราะฉันก็คืออยากที่จะให้คุณฆ่าล้างสามตระกูลมหาเศรษฐีอื่น ๆ แย่งเอาชิ้นส่วนภาพมกุฎมังกรของพวกเขามา！”
“เพียงแต่น่าเสียดาย คุณทำให้ฉันผิดหวังมากแล้ว！”
“แอบซุ่มสิบปีแล้ว คิดไม่ถึงแม้แต่สามตระกูลมหาเศรษฐีต่างก็ต่อกรไม่ได้ คุณก็คือคนไร้ค่าคนหนึ่ง！”
ได้ยิน
สีหน้าของหยุนจงเฮ่อแดงแล้ว
เขารู้สึกว่าตัวเองได้รับการเหยียดหยามแล้ว！
“มาสิ！ฆ่าฉันสิ！”
“แกคนบ้าคนนี้！สิบปีก่อนแกก็ควรฆ่าฉันนานแล้ว！”
“แกให้ฉันมีชีวิตต่อ ก็คืออยากที่จะใช้ประโยชน์จากฉัน！”
“ฉันแอบซ่อนสิบปีแล้ว สุดท้ายยังไม่ใช่คู่ต่อสู้ของแก……”
พูดถึงสุดท้าย
หยุนจงเฮ่อพูดต่อไปไม่ไหวแล้ว
เขาเตรียมเวลาสิบปีแล้ว
เดิมทีอยากที่จะเคลื่อนไหวทำลายสามตระกูลมหาเศรษฐีในครั้งเดียว
จากนั้นค่อยมาต่อต้านเจ้าสำนัก
ผลคือ……
ทำไม่สำเร็จ！
เพราะหยางเฟิงคนเดียว
แผนการทั้งหมดของเขาต่างก็ล้มเหลวทั้งหมดแล้ว
ตอนนี้ก็คือกลายเป็นนักโทษ！
เจ้าสำนักไม่ได้พูด
เขาค้นหาชิ้นส่วนภาพมกุฎมังกรจากบนตัวของหยุนจงเฮ่อออกมา เก็บขึ้นมาอย่างระมัดระวังแล้วจากนั้นทำดวงตาหรี่
คนไร้ค่า！
ก็เป็นคนไร้ค่าคนหนึ่ง！
ให้เวลาเขาสิบปีไปศึกษาวิจัยชิ้นส่วนภาพมกุฎมังกร
ผลคือยังคงเป็นคนไร้ค่าคนหนึ่ง！
คนไร้ค่าอย่างนี้เก็บไว้ยังมีประโยชน์อะไรล่ะ？
“ฆ่าคุณแล้ว？เอาเปรียบคุณมากแล้ว……ในเมื่อคุณกล้าทรยศหักหลังฉัน……”
“กฏของสำนักยมบาล น่าจะไม่ต้องให้ฉันบอกคุณใช่ไหม？”
ได้ยิน
ร่างกายของหยุนจงเฮ่อสั่นเทาไม่หยุด
กฏของสำนักยมบาล เขาชัดเจนมากแล้วจริง ๆ
นับจากเขาเข้าร่วมสำนักยมบาลในนาทีนั้น
เขาก็รู้ ทรยศหักหลังสำนักยมบาลตัวเองจะเป็นจุดจบอะไร！
จู่ ๆ
น้ำเสียงของเจ้าสำนักเปลี่ยนเป็นเยือกเย็นขึ้นมา“มักมีคนไม่ใส่ใจกฏของสำนักยมบาล！มักมีคนอยากที่จะท้าทายเส้นตายของฉัน！”