กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1234
ดีแลนพูดขึ้นด้วยความหงุดหงิด “ถ้ารู้อย่างนี้ผมก็คงตามจีบเธอตอนที่เราไปเรียนต่างประเทศแล้วล่ะ…”
ซิลเวียถามว่า “แล้วทำไมไม่ทำล่ะ?”
ดีแลนถอนหายใจแล้วพูดว่า “ก็ตอนนั้นผมคิดว่าผู้หญิงต่างชาติดีกว่านี่ครับ ฉะนั้นตลอดหลายปีที่เรียนอยู่ต่างประเทศ ผมก็เลยไล่ตามแต่สาวต่างชาติ”
จากนั้นเขาก็นึกอะไรบางอย่างได้ แล้วรีบถามว่า “แม่ครับ ผมคิดว่าจัสมินคงไม่ประทับใจในตัวผมหลังเกิดเหตุการณ์ที่น่าอัปยศอดสูนี้ ผมควรทำอย่างไรดีครับ?
ซิลเวียถอนหายใจแล้วพูดว่า “ถ้าอย่างนั้นแกก็ต้องคิดหาวิธีที่จะได้คืนดีกับเธอ แล้วกู้หน้าตัวเองกลับมา แต่การเอาชนะใจสาว ๆ นั้นต้องใช้เวลา และไม่รับประกันว่าจะประสบผลสำเร็จในทันที แกต้องเตรียมพร้อมสำหรับการสู้รบที่ยืดเยื้อ”
ดีแลนพูดว่า “คุณหมอบอกว่าผมอาจต้องนอนติดเตียงเป็นเวลาสิบห้าวันหลังการผ่าตัด ซึ่งก็หมายความว่าผมไม่สามารถเดินทางไปโอลรัส ฮิลล์ได้อีกสักพักหนึ่ง…”
ซิลเวียพูดเป็นเชิงตำหนิขึ้นว่า “แล้วอย่างไรล่ะ? แค่สิบห้าวันเอง ในขณะที่จัสมินเป็นโสดมาตั้งยี่สิบหกปี!”
เมื่อดีแลนได้ยินดังนี้ ก็ยิ้มกว้างแล้วพูดว่า “ขอบคุณครับคุณแม่ ผมรู้สึกมั่นใจมากขึ้นที่ได้ยินแม่พูดแบบนั้น”
ซิลเวียพยักหน้าแล้วถามว่า “ว่าแต่… แกได้พบกับลอเรนตอนเดินทางไปที่โอลรัส ฮิลล์บ้างไหม?”
ดีแลนรีบพูดว่า “ผมไม่มีเวลาให้เธอครับ! ทันทีที่ลงจากเครื่องบินในวันนั้น ผมก็ตรงดิ่งไปที่บ้านของตระกูลมัวร์เลย จากนั้นออกจากบ้านตระกูลมัวร์แล้วไปที่สนามบินเลย แล้วก็บินกลับมานี่แหละครับ”
ซิลเวียกำชับขึ้นว่า “เวลาไปโอลรัส ฮิลล์คราวหน้า ก็อย่าลืมแวะไปหาเธอหน่อยล่ะ เธอไปอยู่ที่โอลรัส ฮิลล์มาระยะหนึ่งแล้ว และไม่ได้กลับมาที่นี่อีกเลย”
ดีแลนพยักหน้า แต่ถามด้วยน้ำเสียงงุนงงว่า “คุณแม่ครับ ทำไมลอเรนถึงอยากไปอยู่ในที่ห่วย ๆ อย่างโอลรัส ฮิลล์ล่ะครับ?”
ซิลเวียตอบว่า “คุณย่าแกบอกแม่ว่า ตระกูลเวดได้ซื้อบริษัทที่โอลรัส ฮิลล์ ชื่อเอ็มแกรนด์ กรุ๊ป เมื่อไม่นานมานี้ มีข่าวลือว่าพวกเขาซื้อบริษัทนี้ให้นายน้อยของตระกูลดูแล คุณย่าแกเลยส่งลอเรนไปที่นั่น เพื่อดูว่าจะสามารถพัฒนาความสัมพันธ์กับนายน้อยของตระกูลเวดได้หรือเปล่าน่ะ”
ดีแลนขมวดคิ้วอย่างสงสัย “มีนายน้อยของตระกูลเวดในโอลรัส ฮิลล์จริง ๆ เหรอครับ? ผมคิดว่าไม่น่าจะเป็นไปได้นะครับ…”
เมื่อเขาพูดถึงเรื่องนี้ ภาพของชาร์ลีก็ผุดขึ้นมาในหัวเขาอีกครั้ง
ใช่ชาร์ลีคนนี้หรือเปล่าที่เป็นนายน้อยของตระกูลเวด?
แต่เขาก็ดูไม่เหมือนนายน้อยเลย แล้วไอแซคก็บอกว่าไม่ใช่ด้วย นอกจากนี้ผู้ชายคนนั้นยังเป็นลูกเขยที่แต่งงานกับครอบครัวคนหนีหนี้ชั้นต่ำในเมืองด้วย จึงเป็นไปไม่ได้ที่เขาจะเป็นนายน้อยของตระกูลเวด!
ในเวลานี้ซิลเวียพูดขึ้นด้วยความสงสัยว่า “ที่แรกแม่ก็คิดเหมือนกันว่าประธานเอ็มแกรนด์ กรุ๊ปคือนายน้อยของตระกูลเวด แต่ตามข้อมูลที่ได้จากลอเรนนั้น เธอไม่เคยเห็นหน้าท่านประธานเลย แม่เดาว่านายน้อยคนนั้นไม่ได้อยู่ในโอลรัส ฮิลล์ ถึงแม้ว่าเขาจะเป็นประธานบริษัทก็ตาม บางทีเขาอาจใช้วิธีบริหารงานระยะไกลมาจากอีสต์คลิฟฟ์ก็ได้ หรือไม่ก็เป็นการแต่งตั้งประธานแต่ในนาม แต่ไม่ต้องเข้ามาบริหารงานในบริษัทเลย แต่ท้ายที่สุดแล้ว ตระกูลเวดมีอาณาจักรธุรกิจที่กว้างใหญ่และหลากหลาย พวกเขาอาจไม่ได้ให้ความสนใจกับบริษัทคุณภาพกลาง ๆ อย่างเอ็มแกรนด์ กรุ๊ปนี้ก็ได้”
ดีแลนถามขึ้นด้วยความประหลาดใจ “แล้วลอเรนไปอยู่ที่นั่นเพื่ออะไรกัน? ก็บอกให้เธอกลับมาสิครับ”
ซิลเวียบอกว่า “คุณย่าแกก็อยากให้เธอกลับมา แต่เธอไม่อยากกลับ คุณย่าแกก็เลยปล่อยให้เธออยู่ที่นั่นไป”