GGS:บทที่ 934 เวลาและกาลอวกาศ
“คุณซู…คุณซูไม่ได้พูดจริงใช่รึเปล่าครับ” กวงหยวนถามออกมาในทันที
“คุณซูคะ เรื่องนี้เป็นไปไม่ได้หรอกค่ะ” เลขาฯสาวของกวงหยวนเองก็อดไม่ได้ที่จะถามออกมาเช่นด้วยกัน การที่จะให้สาวน้อยครอบครัวยากจนแบบนี้ ต่อให้นี่เป็นการช่วยให้เธอนั้นจ่ายค่ายาให้แม่และช่วยเหลือตัวเองก็ตาม แต่เขาก็ไม่ควรจะรังแกเธอแบบนี้
“นี่พวกนายคิดอะไรกันเนี่ย สาวน้อยคนนี้มีทักษะด้านการกินจริงๆ” ซูจิ้งพูดออกมาด้วยรอยยิ้ม
“พี่ซู ให้หนูลองก็ได้ค่ะ” จูซิวหนี่เองนั้นศรัทธาในตัวซูจิ้งอย่างแรงกล้า พอนึกถึงสิ่งที่ซูจิ้งทำให้เธอตั้งมากมายขนาดนี้แล้ว เธอจะปล่อยให้คนอื่นมาดูแคลนซูจิ้งได้อย่างไร หากว่าเธอพยายามอย่างหนักเธออาจจะกินได้จริงๆก็ได้นะ
จูซิวหนี่หยิบหมั่นโถวขึ้นมาและกินในทันที เธอกินเร็วอย่างมาก หลังจากนั้นก็ลูกที่สอง ลูกที่สาม อย่างรวดเร็ว
จูซิวหนี่เองก็รู้สึกความผิดปกติได้เหมือนกัน หากเป็นสามปีก่อนเธอเองแค่เห็นกองหมั่นโถวแบบนี้ลูกเดียวเธอก็อิ่มตื้อแล้ว
แต่ในตอนนี้เธอเองก็กินไปกว่าสามลูกแล้วแต่เธอยังไม่รู้สึกอะไรเลยแม้แต่น้อย นี่เธอกินเข้าไปแล้วสามลูกจริงๆเหรอ?
จูซิวหนี่ยังคงกินต่อไปอย่างรวดเร็ว สี่ลูก ห้าลูก หกลูก จนทำให้กวงหยวนและเลขาฯสาวถึงกับมองด้วยหน้าตาโง่งม
ตอนแรกทั้งคู่ต่างก็คิดว่าสาวน้อยคนนี้ไม่น่ากินได้จนหมดและก็แทบจะอยากด่าซูจิ้งออกมาที่ให้สาวน้อยต้องมาทำแบบนี้
แต่หลังจากที่เห็นภาพที่ปรากฎอยู่ตรงหน้า กองหมั่วโถวที่ต่อให้ทั้งสองช่วยกันกินก็ยังไม่หมดแต่กับสาวน้อยคนนี้กับกินหมดไปหกลูกแล้วแถมยังมีท่าทีเหมือนกับไม่ได้กินอะไรไปเลยสักนิด ยิ่งไปกว่านั้นยังมีท่าทีกินเร็วขึ้นเรื่อยๆเสียอีก นี่จะน่าประหลาดเกินไปแล้ว
ความน่าประหลาดนี้ยังคงดำเนินต่อไปเรื่อย ลูกที่แปด ลูกที่เก้า ลูกที่สิบ … เพียงพริบตาเดียวหมั่นโถวกว่าสามสิบลูกก็หายไปหมดจด แต่ถึงกระนั้นท้องของจูซิวหนี่เองก็ป่องออกมาเพียงเล็กน้อยเท่านั้น
สาวน้อยคนนี้เองก็ไม่ได้แสดงท่าทีอึดอัดแม้แต่น้อย หน้าของเธอเองก็ยังดีสบายๆแถมยังแสดออกมาว่าประหลาดใจด้วยซ้ำ
“พี่ซู หนูกินหมี่นโถว30ลูกได้จริงๆด้วย หนูเองยังไม่คิดว่าจะกินหมดได้เลยนะ” จูซิวหนี่เองไม่อยากเชื่อเหมือนกัน นี่ซูจิ้งยังไม่ได้สอนอะไรเธอด้วยซ้ำแล้วเธอจะกินหมั่นโถวกองโตหมดได้อย่างไร
“สาวน้อย เธอยังรู้สึกสบายดีอยู่รึเปล่า” เลขาฯสาวถามออกมาด้วยท่าทีกังวล
“ยังปกติดีอยู่ค่ะ” จูซิวหนี่พยักหน้ายืนยัน
“สุดยอด สุดยอดอะไรอย่างนี้” กงหยวนอดไม่ได้ที่จะพูดออกมาด้วยความมหัศจรรย์ ถึงแม้ว่าการสตรีมสาวน้อยกินจุจะไม่ได้แปลกใหม่อะไร แต่ระดับการกินจุของจูซิวหนี่นั้นหาได้ยากยิ่งนัก
ยิ่งไปกว่านั้นด้วยท่าทางการกินที่ดูเป็นธรรมชาติและออกรสออกชาติแบบนี้ หากจับแต่งหน้าแต่งตัวอีกสักหน่อย ถึงแม้ว่าจะอยู่แค่ในระดับกลางๆ แต่กับวงการนักกินจุแล้วถือได้ว่าเธอต้องสวยที่สุดอย่างแน่นอน
ด้วยจุดเด่นมากมายเหล่านี้แล้วต้องสร้างความประหลาดใจให้กับผู้ชมอย่างแน่นอน ดังที่ซูจิ้งพูดเอาไว้ก่อนหน้านี้ว่า ต่อให้ไม่ดังเป็นพลุแตก แต่อย่างน้อยก็เปรียบได้ดั่งพลุเล็กๆน่ารักๆ
“ถ้าหากว่าเธอบอกว่ายังสบายดีอยู่แบบนี้ พี่สาวคนนี้คงจะรู้สึกอิจฉาแล้วล่ะ” เลขาฯเมื่อเห็นว่าจูซิวหนี่นั้นไม่ได้รู้สึกอึดอัดแต่อย่างใดก็รู้สึกอิจฉาขึ้นมาจริงๆ
นั่นก็เพราะว่าเพื่อรักษาสภาพหุ่นของตัวเองให้ดีขนาดนี้ได้ตลอดเวลาทำให้เธอนั้นต้องคอยควบคุมอาหารอย่างหนัก และต้องปฏิเสธอาหารอร่อยๆมากมายที่เธอชื่นชอบ เมื่อได้เห็นว่าสาวน้อยตรงหน้ากินไปมากมายขนาดนี้แล้วยังเฉยๆอยู่นี่ต่อให้เธออิจฉาก็ไม่แปลกแต่อย่างใด
ไม่สิ มีอะไรบางอย่างแปลกๆ จูซิวหนี่นั้นมาจากครอบครัวที่ยากจะแล้วเธอจะไปหาโอกาสกินจุแบบนี้มาจากไหนกัน
ซูจิ้งเองก็ราวกับรู้ความคิดของเลขาสาวจึงได้พูดออกมาว่า “ซิวหนี่นั้นสามารถกินเยอะมากๆ แต่ตัวเธอนั้นยังสามารถรักษาหุ่นให้อยู่ในสภาพปกติได้อยู่ หรือจะให้พูดอีกอย่างก็คือเธอเป็นพวกกินแล้วไม่อ้วนน่ะ”
นี่ทำให้ทั้งกวงหยวนและเลขาของเขารู้สึกอิจฉาจริงๆ ช่างเป็นกระเพาะอาหารที่ทรงพลังเหลือเกิน
ถึงแม้ว่าข้ออ้างของซูจิ้งนั้นจะฟังดูแปลกๆไปอยู่บ้าง แต่มันก็ยังพอจะฟังขึ้นได้ในทันทีเหมือนกัน
แน่นอนว่าแมลงที่อยู่ในน้ำที่จูซิวหนี่ดื่มไปก่อนหน้านี้นั้นนั่นคือแมลงพุงโตที่เขาได้มาจากห้วงเวลาฯสุสานไร้ค่าแห่งทะเลสาบนางฟ้า
ความสามารถของแมลงพุงโตตัวนี้ก็คือการเพิ่มอัตราการเผาผลาญ กระบวนการย่อย และกระบวนการดูดซับสารอาหาร
นั่นก็หมายความว่าไม่ว่าสิ่งมีชีวิตที่เจ้าหนอนนี่อาศัยอยู่กินไปมากมายแค่ไหนก็จะไม่ได้พลังงานไปแต่อย่างใด นี่คือสิ่งที่แมลงพุงโตแน่นอนว่ามันนั้นอันตรายแบบสุดๆ มันสามารถทำให้ร่างที่มันอาศัยอยู่หิวโหยจนไปหาอาหารกินตลอดเวลา
แต่กับกรณีของจูซิวหนี่นั้นต่างออกไปเพราะแมลงตัวนี้ได้ทำพันธะสัญญากับเขาเรียบร้อยแล้วแน่นอนว่ามันต้องปฏิบัติตามคำสั่งของเขาอย่างเคร่งครัด
เขาสั่งเอาไว้ว่าให้แมลงพุงโตนี้ปิดโหมดคำสั่งบังคับหิวนี้ไปเลย และไม่ต้องบังคับให้เจ้าของร่างหาอาหารกินอีก แต่ให้ใช้การจับสัมผัสเอาว่าหากเจ้าของร่างกินอาหารปกติก็ไม่ต้องทำอะไร
แค่ดูดกลืนให้พอประทังชีวิตอยู่ได้ก็พอ แต่หากเจ้าของร่างกินมากเมื่อไหร่ก็ดูดซับให้เต็มที่แต่ห้ามมีผลเสียต่อร่างกายเจ้าของร่างก็พอ
เอาจริงๆซูจิ้งก็อยากเก็บไว้ใช้เองเหมือนกันหากไม่ติดว่ามันน่าขยะแขยงไปหน่อย นั่นก็เพราะหากเขาใช้เจ้านี่ล่ะก็จะไม่จำเป็นต้องใส่ใจเรื่องการกินอาหารจำนวนมากอีกต่อไป สามารถกินได้ตามเท่าการ
สามารถเพลิดเพลินไปกับความอร่อยของอาหารได้อย่างหนำใจโดยไม่ต้องใส่ใจว่าร่างกายต้องรับปัญหาหนักจากการกินแค่ไหนก็ตาม
“เอ่อออ… หนู…” จูซิวหนี่อยู่ๆก็ทำสีหน้าแปลกๆ ดูเหมือนร่างกายจะบิดไปบิดมาเล็กน้อย
“เป็นอะไรเหรอ เธอยังกินไม่พอเหรอนั่น” เลขาสาวถามออกมาเมื่อเห็นสีหน้าแปลกๆของสาวน้อย
“ไม่ค่ะ หนูอยากไปห้องน้ำ” จูซิวหนี่พูดออกมาด้วยท่าทีอายๆเล็กน้อย
“ไปเถอะ” ซูจิ้งพูดออกมาด้วยรอยยิ้ม ที่เป็นอย่างนี้เพราะแมลงพุงโตนั้นสามารถเร่งอัตราการย่อยอาหารได้ แน่นอนว่าด้วยหมั่นโถวกองขนาดนั้นก็ต้องออกมาเร็วแบบนี้แหล่ะ
เจ้าหนูก่อนหน้านี้เองก็กินแล้วก็ถ่ายไว้มากมายเหมือนกัน
ถึงจะเป็นแบบนั้นแต่กระบวนการดูดซับของแมลงพุงโตนี้ก็สูงเช่นเดียวกัน ต่อให้กินหมั่นโถวไปมากกว่านี้ก็ไม่ได้เพียงพอต่อความต้องการของมันแต่อย่างใด
มันก็เหมือนกับที่เขาบอกว่าความทรมานเพียงเล็กน้อยนั้นย่อมพอทน แต่ทนนานนักก็ไม่ไหวเหมือนกัน เอาจริงๆแต่เขาเห็นเธอกินก็อยากเข้าห้องน้ำตามไปเหมือนกัน
หลังที่จูซิวหนี่ตรงดิ่งไปห้องน้ำ ซูจิ้งก็จัดการคุยเรื่องสัญญากับกงหยวน เอาจริงๆเรื่องนี้ไม่ต้องคุยกันก็ได้ด้วยซ้ำเพราะว่ากวงหยวนนั้นศรัทธาในตัวซูจิ้งอยู่แล้ว แน่นอนว่าเขาไม่ผิดคำพูดของตัวเองต่อให้ไม่มีสัญญาก็ตาม
หลังจากผ่านไปสักพัก จูซิวหนี่ก็ได้กลับมา หลังจากเธอกลับมานั้นทั้งกวงหยวนและเลขาของเขาต่างก็รู้สึกังวลในอาการของสาวน้อยเพราะนึกว่าจะไปแหวะออกมา
แต่กลายเป็นว่าทั้งสองต้องประหลาดใจเมื่อได้เห็นท้องของจูซิวหนี่นั้นกลับมาเป็นปกติและดูเธอรู้สึกสดชื่นขึ้นมา
เมื่อถามดูก็พบว่าเธอนั้นแค่เข้าห้องน้ำตามปกติเท่านั้น นี่ทำให้ทั้งสองนั้นถึงกับบ่นอิจฉาอยู่ในใจว่าร่างกายของสาวน้อยคนนี้ทำจากอะไรกันแน่ นี่ร่างกายเธอย่อยหมั่นโถว30ลูกด้วยความเร็วสุดยอดขนาดนี้ได้เลยเหรอเนี่ย
ซูจิ้งได้ให้จูซิวหนี่ลงลายเซ็นในสัญญา ด้วยการที่เธอเองนั้นเชื่อใจซูจิ้งแบบสุดๆเธอก็เซ็นโดยแทบจะไม่ได้อ่านด้วยซ้ำ
ซูจิ้งเห็นดังนั้นก็เลยบอกให้เธออ่านดีๆก่อน อย่างน้อยก็ดูช่วงเวลาที่เธอต้องทำการสตรีมก็ยังดี
“เอาล่ะพรุ่งนี้ก็ลองสอนการสตรีมกับเธอด้วยก็แล้วกัน” ซูจิ้งพูดออกมา ด้วยการที่จูซิวหนี่นั้นมีจุดขายอยู่ที่การกินจุและกินเร็ว แน่นอนว่าเธอไม่ต้องการทักษะอะไรอย่างอื่นเลยแม้แต่น้อย
แต่ก็ยังมีเรื่องที่เธอต้องเรียนอยู่นั่นก็คือวิธีการที่จะทำให้ได้ของขวัญจำนวนมากนั่นเอง
“ได้ค่ะ เดี๋ยวพรุ่งนี้ฉันจะสอนเธอเรื่องนี้เอง” เลขาสาวพยักหน้ารับในทันที เธอเองก็อยากรู้เหมือนกันว่าผู้ชมจะมีปฏิกิริยายังไงเมื่อเห็นสาวน้อยคนนี้สตรีม
ทันใดนั้นก็ได้มีเสียงของโทรศัพท์ของซูจิ้งดังขึ้น เมื่อเห็นเป็นวูจูเขาก็รีบรับสายในทันที
วูจู่นั้นได้พูดออกมาอย่างตะกุกตะกัก เขาจับความได้เพียงว่า “คุณซูคุณว่ารึเปล่า เรามาคุยกันหน่อยได้รึเปล่าครับ ผมครุ่นมาได้สักพักแล้วว่าอยากให้คุณช่วยทำหน้าของผมกับเป็นอย่างเดิมได้รึเปล่า
คุณคิดค่าใช้จ่ายเท่าไหร่อ ผมคิดว่าผมในตอนนี้น่าจะได้เงินมากพอที่จะจ่ายค่าศัลยกรรมแล้ว แล้วตัวสัญญาเองผมก็อยากจะเปลี่ยนด้วยเหมือนกัน ถ้าคุณไม่ทำผมก็ไม่ทำแล้ว”