อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม บทที่ 820 เซียวหยู่เซวียนเป็นยอดฝีมือ
อสนีฟาดผ่ากลางเวหา ส่องสว่างทั่วบริเวณให้เห็นโลหิตที่บรรจบรวมตัวกันเป็นธารและจวนแม่ทัพที่มีศพกองพะเนินเป็นภูเขาเลากา
ส่องสว่างให้เห็นใบหน้าซีดขาวราวกับกระดาษ เย็นชาดุจเกล็ดน้ำแข็ง
รวมไปถึงเรือนกายชุ่มโลหิตของเซียวหยู่ชง
กู้ชูหน่วนเก็บดาบอ่อนแล้วพยุงเซียวหยู่ชงที่นอนหายใจรวยรินอยู่กับพื้น ทำแผลให้เขาอย่างมือไม้พัลวัน
เซียวหยู่เซวียนจับมือนางพร้อมกับหันไปส่ายหน้าให้
เขาชี้นิ้วมือที่เปื้อนเลือดไปทางซ้าย กล่าวแผ่วเบา “หยู่…หยู่เซวียนอยู่…อยู่ทางนั้น รีบ…รีบไปช่วยเขา…”
เขาบาดเจ็บหนักเกินไป ดังนั้นจึงเอ่ยได้เพียงประโยคนี้ จากนั้นมือที่ยกขึ้นก็ไหลตกลงไปอย่างหมดกำลังพร้อมล้มลงนอนแน่นิ่ง
กู้ชูหน่วนยื่นมือที่สั่นระริกอังจมูกเขา
จมูกเขาปราศจากลมหายใจ เขาไปพบยมบาลแล้ว
ความระทมแวบผ่านดวงตาของนาง นางวางเซียวหยู่ชงลงกับพื้นแล้วเสือกตัวไปทางทิศที่เขาชี้
จวนแม่ทัพอันกว้างขวางเหลือเพียงเซียวหยู่เซวียนคนเดียวแล้ว
นางช่วยเซียวหยู่ชงไม่ทัน ดังนั้นจะต้องช่วยเซียวหยู่เซวียนเอาไว้ให้ได้
“ครืน…” เสียงฟ้าผ่าดังสนั่น
พิรุณโหมกระหน่ำ เส้นทางด้านหน้ามองเห็นได้ไม่ชัด ทว่ากู้ชูหน่วนยังคงมุ่งไปข้างหน้าด้วยความรู้สึกอย่างไม่ลดละ
หยาดน้ำฝนชโลมร่างนางจนเปียกปอน แต่นางกลับไม่รู้สึก เพราะในใจนางกังวลอยู่แต่เซียวหยู่เซวียนเท่านั้น
“โครม…”
นี่คือเสียงการต่อสู้ในศึกเดือด
ตามด้วยเสียงต้นไม้อายุนับร้อยปีโค่นล้มลงมาทีละต้น
แม้แต่กระเบื้องหลังคาก็เปิดออกพรึบ
กระแสลมแรงทำจนกู้ชูหน่วนแทบลืมตาไม่ขึ้น
กำลังภายในทรงพลังยิ่ง
คือใคร…
ใครกำลังต่อสู้อย่างดุเดือด
เซียวหยู่เซวียนไม่มีความสามารถเช่นนี้แน่นอน
หรือจะมีคนมาช่วยเซียวหยู่เซวียนแล้ว?
แต่นางยังไปไม่ถึงก็มีคนชุดดำอีกกลุ่มหนึ่งเข้าล้อมนาง
คนชุดดำกลุ่มนี้ร้ายกาจกว่าเมื่อครู่มาก
กู้ชูหน่วนจำพวกเขาได้ พวกเขาเป็นพวกเดียวกัน และยังเป็นมือสังหารของสำนักวิญญาณมืดด้วย
ด้วยความเดือดดาล กู้ชูหน่วนจึงอดทนต่อความเจ็บปวดใช้กระบวนท่าพิฆาต อยากกวาดล้างมือสังหารที่อยู่ตรงหน้าเล่านี้ให้สิ้นซาก
มือสังหารมีมากเกินไป ทั้งยังมีฝีมือสูง กู้ชูหน่วนเป็นห่วงเซียวหยู่เซวียนไม่มีกะจิตกะใจต่อสู้กับพวกเขามาก แต่มือสังหารชุดดำเหล่านี้กลับมุ่งมั่นที่จะรั้งตัวนางไว้สุดชีวิต
“นายหญิง…ที่นี่ปล่อยให้เป็นหน้าที่ข้าน้อยเถอะ”
ระหว่างที่กู้ชูหน่วนกำลังร้อนใจ ฝูกวงก็พากำลังคนกลุ่มใหญ่มา
ครั้นพวกเขามาถึงก็เข้าร่วมในศึกใหญ่ ขจัดวิกฤตของกู้ชูหน่วนทันที
นางใช้กระบวนท่าหลอก ไปจากที่นี่แล้วตามหาเซียวหยู่เซวียนต่อ ทิ้งไว้เพียงคำสั่งเดียว
“ฆ่า อย่าให้เหลือแม้แต่คนเดียว”
“ขอรับ”
กู้ชูหน่วนผ่านศาลาหลบร้อนหลายหลังจนกระทั่งถึงเป้าหมายในที่สุด
แต่ที่เหนือความคาดหมายของนางก็คือ แม้เซียวหยู่เซวียนจะบาดเจ็บสาหัส แต่เขากลับอยู่ในฝั่งได้เปรียบ ทวนเงินร่ายโบกดั่งเทพเซียน ครั้นเสือกไปก็ปลิดชีพคนชุดดำไปหลายคน
เขาฆ่ากราดทุกทิศราวกับปีศาจร้ายอย่างไรอย่างนั้น ชายชุดดำเหล่านั้นประมือกับเขาไม่กี่เป็นอันต้องตกตาย
แม้แต่เลว่อิ่งหัวหน้าของมือสังหารชุดดำก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขา
เลว่อิ่งถูกทวนยาวของเขาแทง เลือดไหลออกจากตัวหยดติ๋งๆ
มือข้างหนึ่งของเลว่อิ่งถือดาบ อีกข้างหนึ่งถือกระบี่ แม้จะใช้ดาบประสานกระบี่ต่อต้านด้วยกำลังสูงสุด แต่ก็ยังตกเป็นรอง หวิดจะดับอนาถด้วยเงื้อมมือของเซียวหยู่เซวียนหลายต่อหลายครั้ง
หากมิใช่เพราะเขามีวิชาตัวเบาล้ำเลิศ ไปมาไร้ร่องรอยดั่งสายลม เกรงว่าเขาคงต้องตายอยู่ที่นี่เช่นเดียวกับชายชุดดำคนอื่นๆ แล้ว
กู้ชูหน่วนไม่เคยเห็นเซียวหยู่เซวียนที่เป็นเช่นนี้มาก่อน
กำลังยุทธ์มากกว่าระดับห้าขั้นสูง เหนือชั้นกว่านางมาก
ทว่าเซียวหยู่เซวียนในภาพจำของนางเป็นเพียงคนเสเพลคนหนึ่งที่ไม่มีวรยุทธ์ แววตาเย็นชา และรังสีพิฆาตกระหายเลือดขนาดนี้
บทที่ 819 จวนแม่ทัพถูกฆ่าล้างทั้งตระกูล