บทที่ 427
เฉียนหงเย่นและเซียวฉางเฉียนแม้แต่ในฝันก็คิดไม่ถึง จะมาพบกับหม่าหลันที่นี่！
ทั้งสองไม่เข้าใจเลย ทำไมหม่าหลันถึงได้อยู่ในคฤหาสน์นี้?
หรือว่า เธอจะเป็นเพื่อนกับเฉินซูอี๋?
เฉียนหงเย่นทันใดนั้นก็รู้สึกหงุดหงิด
ที่จริงเธอวางแผนไว้ตั้งแต่แรก ยืนกรานราคาแปดล้านนี้ก่อน ถ้าหากว่าอีกฝ่ายไม่ยอมจริงๆ ตัวเองก็สามารถเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆได้ มากที่สุดถึงเก้าล้าน คาดว่ายังไงก็จะเอามาได้
แต่ว่า คิดไม่ถึงว่าเวลานี้จะกดราคาจนหม่าหลันออกมา！
อีกทั้งยัง หม่าหลันคนนี้เคารพตัวเองเสมอ ในวันนี้จะกล้ามาพูดประชดตัวเอง? นี่เธอกินหัวใจหมีดีเสือมารึไงถึงได้กล้าขนาดนี้?
ตัวหม่าหลันเองตั้งแต่เข้ามาในตระกูลเซียว ก็ถูกเซียวฉางเฉียนและเฉียนหงเย่นรังแก รังแกมากว่า 20 ปี ได้เกลียดพวกเขาสองคนเข้ากระดูกนานแล้ว
และเธอยังได้ยินมาว่าตอนนี้ตระกูลเซียวกำลังแย่ ดังนั้นฉันจึงอยากหาโอกาสเยาะเย้ยทั้งสองคนมานานแล้ว คิดไม่ถึงว่าสวรรค์จะเปิดหูเปิดตา ยังมาเจอที่นี่！
สิ่งนี้ทำให้หม่าหลันหาโอกาสแก้แค้น
หลังจากที่เฉียนหงเย่นได้ยินคำถากถางของเธอ สีหน้าดูแย่มาก ถามไปว่า： “หม่าหลัน คุณพูดแบบนี้หมายความว่ายังไง?”
หม่าหลันยิ้มเยาะพูดไปว่า “ไอ้หยาพี่สะใภ้ คุณไม่เข้าใจจริงๆหรือแกล้งทำเป็นไม่เข้าใจ? คฤหาสน์ของเพื่อนกว่าสิบล้าน คุณจะให้แค่แปดล้าน คุณไม่หน้าด้านไปหน่อยเหรอ? ฉันรู้ว่าช่วงนี้พวกคุณไม่มีเงินจนบ้าไปแล้ว แต่จนก็ส่วนจน ก็ไม่ควรที่จะออกมาแย่งชิงแบบนี้นะ!”
ขณะที่พูดนั้น เธอไม่ปกปิดแต่อย่างใด และก็ไม่อยากปกปิด ยิ่งไม่สนใจว่าในใจของเซียวฉางเฉียนทั้งสองคน ในเวลานี้จะมีความรู้สึกอย่างไร
สามีเซียวฉางควนอยู่ในตระกูลเซียวไม่ได้มีความสำคัญอะไร หลายปีมานี้เธอยิ่งถูกสองสามีภรรยากดหัว ได้อดกลั้นความโกรธอยู่เป็นเวลานาน
ตอนนี้ได้โอกาสเหยียบย่ำแล้ว แน่นอนว่าเธอจะทำให้พวกเขาสองคนรู้สึกสะบ้าง ว่าหลายปีมานี้ที่เธอได้รับความลำบากมันเป็นรสชาติยังไง
สีหน้าของเฉียนหงเย่นดูแย่ยิ่งขึ้น จ้องไปที่เธอพูดว่า： “ใช้ได้นิหม่าหลัน ไม่เจอหลายวัน แกเก่งขึ้นแล้วนิ เมื่อก่อนเห็นฉัน ก็เหมือนกับหนูเห็นแมวยังไงอย่างนั้น ตอนนี้กล้าพูดกับฉันแบบนี้แล้ว?”
ในใจของเธอแน่นอนว่าก็โกรธอย่างมาก！
ถ้าเป็นเมื่อก่อน หม่าหลันอยู่ต่อหน้าพี่สะใภ้ตระกูลเซียวของตัวเอง เป็นคนอ่อนน้อมถ่อมตน แม้แต่หายใจแรงยังไม่กล้าเลย
แต่ตอนนี้ เห็นว่าตระกูลเซียวเดี๋ยวก็จะจบเห่แล้ว หญิงชราคนนี้กล้าที่จะกระโดดออกมาต่อต้านตัวเอง เป็นวายร้ายจริงๆ!
หม่าหลันเห็นเธอพูดถึงเรื่องเก่า รีบพูดด้วยความเย่อหยิ่งว่า： “โย่ว พี่สะใภ้ ยังจะคิดว่าตัวเองเป็นพี่สะใภ้ของทุกคนอีกเหรอ ไปไหนก็คิดแต่จะกดหัวฉันเหรอ? ไม่ดูว่าตอนนี้ตัวเองจนถึงขั้นไหนแล้ว ยังจะเสแสร้งต่อหน้าฉันอีก?”
พูดแล้ว เธอก็ได้พูดออกไปอีกว่า： “พูดกับแกตรงๆนะ ฉันมองคุณเฉียนหงเย่นไม่สบอารมณ์ตั้งนานแล้ว หลายปีมานี้ ถ้าหากว่าไม่ใช่เพราะนายหญิงใหญ่เซียวลำเอียงรักสะใภ้คนโตมากกว่า ฉันจะอดทนอดกลั้น วันวันจับเท้าเหม็นๆของแกเหรอ? คนที่ได้แต่เลียแข้งเลียขานายหญิงใหญ่เซียว ตอนนี้ตระกูลเซียวล้มแล้ว ฉันยังจะเสแสร้งกับแกทำไม?ถุ้ย！แกรีบตักน้ำใส่กะโหลกชะโงกดูเงาตัวเองสะบ้าง！”
เฉียนหงเย่นโมโหจนหน้าเขียวหมดแล้ว
ทั้งตระกูลเซียว หรือว่ามีแค่ฉันที่เลียแข้งเลียขานายหญิงใหญ่เซียวงั้นเหรอ?
ตอนที่แกหม่าหลันเลียแข้งเลียขานายหญิงใหญ่เซียว เห็นได้ชัดว่าใช้ทุกวิธี ยังตั้งใจทำมากกว่าฉันสะอีก ทุกคนต่างก็เป็นเหมือนกัน แกยังจะกล้ามาว่าฉัน?！