บทที่ 426
เฉินซูอี๋รีบพูดว่า： “ไอ้หยา รีบเข้ามารีบเข้ามาค่ะ คฤหาสน์หลังนี้ฉันไม่ได้พักนานหลายปีแล้ว พวกคุณดูตามสบาย！”
“โอเค” เซียวฉางเฉียนพยักหน้า และหลังจากที่เข้าไปพร้อมกันกับเฉียนหงเย่น ก็ได้เริ่มดูการออกแบบของคฤหาสน์หลังนี้และการตกแต่ง
นายหน้าเสี่ยวซุนที่อยู่ข้างๆยิ้มแล้วพูดว่า： “คุณเซียว คฤหาสน์ซีย่วนเป็นคฤหาสน์แห่งแรกที่มีในจินหลิงของเรา สิ่งอำนวยความสะดวกค่อนข้างครบ การเข้าออกมีการดูแลเข้มงวด สามารถรับประกันความปลอดภัยของคุณได้อย่างเต็มที่ และคฤหาสน์ของคุณผู้หญิงเฉิน พื้นที่ใช้สอยจริง 470 ตร.ม. ตรงตามความต้องการก่อนหน้าที่คุณเคยขอไว้…..”
ดังนั้นเซียวฉางเฉียนจึงจะซื้อคฤหาสน์เก่า เพราะว่าถูกกว่า บ้านพักตากอากาศปกติ 470 ตารางฟุต ในจินหลิงอย่างน้อย 20 ล้าน แต่ว่าคฤหาสน์หลังนี้ ราคาโดยทั่วไปประมาณสิบสามล้าน ราคาห่างกันอยู่หลายแสนเลย
ดังนั้นเขาจึงได้ถามเฉินซูอี๋ว่า： “คุณผู้หญิงเฉิน คฤหาสน์นี้ของคุณ คิดจะขายในราคาเท่าไหร่?”
“เดี๋ยวฉันจะไปอเมริกาแล้ว คฤหาสน์นี้ฉันรีบจะขายออก ดังนั้นแล้วราคาก็จะถูกหน่อย……”
เฉินซูอี๋ยิ้มเล็กน้อย พูดว่า： “เอาอย่างนี้ ถ้าคุณสองคนสนใจละก็ ให้ราคาเดียวคือ สิบสองล้าน คุณว่าเป็นไง?”
“อะไรนะ คุณกำลังปล้นกันเหรอ?” เฉียนหงเย่นไม่อยากจะเชื่อเลย ส่งเสียงสูงออกมา เอ่ยปากพูดออกมา： “คฤหาสน์เก่าขนาดนี้ คุณยังกล้าร้อง จะเอาสิบสองล้าน?！”
เฉินซูอี๋ก็ไม่ได้โมโห ยิ้มแล้วพูดว่า： “หมู่บ้านนี้แถวนี้ ส่วนใหญ่มีมูลค่ามากกว่า 13.5 ล้านหยวน มีมากกว่า 14 ล้านด้วยซ้ำ ฉันเสนอราคา 12ล้าน จริงๆแล้วก็คุ้มมากอยู่แล้ว”
หม่าหลันนั่งอยู่ในห้องสันทนาการอยู่ ได้ยินเสียงดังออกมาจากด้านนอก ยืดหัวออกไปดูด้านนอกแวบหนึ่ง ทันใดนั้นฉันก็เห็นเฉียนหงเย่นด้วยท่าทางไม่พอใจ
และข้างกายเธอ ก็มีลูกชายคนโตเซียวฉางเฉียนของตระกูลเซียว
หม่าหลันคิดไม่ถึงว่า สองคนนี้จะมาโผล่ที่นี่ได้ ปะติดปะต่อคำพูดของเฉินซูอี๋พูดเมื่อครู่ คาดว่าพวกเขาคงเป็นลูกค้าที่จะซื้อคฤหาสน์ของเฉินซูอี๋
ตระกูลเซียวไม่ใช่ตกอับแล้วเหรอ? เขาเซียวฉางเฉียนยังจะซื้อไหวอีกเหรอ?
เวลานี้ เฉียนหงเย่นพูดด้วยใบหน้าที่เย่อหยิ่งว่า： “คุณผู้หญิงเฉิน พูดตรงๆนะว่าคฤหาสน์หลังนี้ของคุณ สิบสองล้านคนโง่เท่านั้นที่จะซื้อ อีกทั้งยังได้ยินมาว่าเดี๋ยวคุณก็จะไปอยู่ที่อเมริกาแล้ว ฉันว่าเอาอย่างนี้ ฉันจะให้ราคา 8 ล้านกับคุณ คุณขายคฤหาสน์ให้กับฉัน วันนี้พวกเราสามารถซื้อขายได้เลย！ พรุ่งนี้คุณก็สามารถเก็บของกลับอเมริกาได้เลย ได้ผลดีกับทั้งสองฝ่าย”
ดังนั้นเฉียนหงเย่นกดราคาขนาดนี้ หลักๆคือคิดว่า อีกฝ่ายรีบขายขนาดนี้ ในเมื่อรีบขาย งั้นแน่นอนว่าตัวเองจะกดราคาให้มากที่สุด อย่างนี้ถึงได้กำไรก้อนใหญ่
เธอรู้สึกว่า เฉินซูอี๋นี้ก็เพียงแค่จะไปอเมริกา ยังไม่รีบร้อนมากพอ หากมีคนในครอบครัวใกล้จะเสียชีวิตและรอการช่วยชีวิตอยู่ถึงจะดี! ไม่แน่ว่าห้าหกล้านก็สามารถเอามาได้！
แต่ว่า เฉียนหงเย่นไม่รู้ว่า เฉินซูอี๋ที่มีมากก็คือเงิน เพียงแค่คอนโดก็มีหลายห้อง เป็นคุณนายที่ไม่ขาดเงินโดยสิ้นเชิง จะเป็นไปได้ยังไงที่จะรีบขายบ้านเพื่อให้เฉียนหงเย่นเอามีดมากรีดเนื้อตัวเอง?
แน่นอนว่าเฉินซูอี๋ก็รู้ว่าเฉียนหงเย่นไม่ได้หวังดี ขมวดคิ้ว พูดอย่างไม่พอใจว่า: “คุณผู้หญิงเฉิน พูดตามตรงว่า คฤหาสน์หลังนี้ของฉันแม้ว่าจะเก่าไปหน่อย แต่ราคาที่ให้คุณเป็นธรรมที่สุดแล้ว ในตลาด ไม่สามารถหาราคาที่ต่ำกว่าของฉันได้แล้ว ส่วนราคา 8 ล้านที่คุณบอก เป็นราคาที่เพ้อฝันไปรึเปล่า！”
พูดแล้ว เฉินซูอี๋ก็ได้พูดออกมาอีกว่า： “ในเมื่อสองท่านไม่ต้องการ งั้นฉันว่าพวกเราก็ไม่มีอะไรต้องคุยกันอีก”
ในใจของเซียวฉางเฉียนรู้ดีว่า การตอบรับข้อเสนอ 8 ล้านเป็นเรื่องไร้สาระ คฤหาสน์หลังนี้อย่าว่าแต่8 ล้านเลย เพียงแค่เจ้าของบ้านประกาศขายด้านนอก11ล้าน ภายในครึ่งชั่วโมงจะต้องมีคนซื้อแน่นอน เพราะว่าคฤหาสน์นี้ราคาถูกมากแล้วจริงๆ！
ดังนั้นเธอรีบพูดออกมาว่า： “คุณเฉินอย่าโกรธไปเลย ภรรยาของผมไม่รู้กาลเทศะ ชอบพูดไปเรื่อย”
เฉียนหงเย่นจ้องไปที่เซียวฉางเฉียนครู่หนึ่ง พูดว่า： “ฉันไม่รู้กาลเทศะ?ที่บ้านใครเป็นคนตัดสินใจคุณลืมแล้วเหรอ?ฉันจะบอกคุณให้ คุณอย่ามาทำให้เสียเรื่อง ฉันว่าคฤหาสน์นี้แปดล้าน เกินมาสักแดงเดียวฉันก็ไม่จ่าย！”
พูดจบ ยังพยายามส่งสายตาให้กับเซียวฉางเฉียนอย่างเอาเป็นเอาตายงั้นความหมายคือ คุณดูฉันให้ดี ฉันมั่นใจว่าจะเอาผู้หญิงคนนี้อยู่
เวลานี้ หม่าหลันยิ้มแล้วเดินออกมา หัวเราะอย่างมีความสุขแล้วพูดว่า： “ไอ้หยา พี่ใหญ่พี่สะใภ้ แปดล้านก็คิดจะซื้อคฤหาสน์ พวกคุณสองคนนี้ไม่มีเงินจนบ้าไปแล้วมั้ง?”