Mars เจ้าสงครามครองโลก บทที่ 807 สายไปแล้ว
พ่อบ้านส่ายหัวไปมา“ไม่รู้ว่าเหมือนกันครับว่าเกิดอะไรขึ้น กำลังตรวจสอบกันอยู่ ระบบสื่อสารอาจจะมีปัญหาน่ะครับ”
ฉินมิ่งพยักหน้า“รีบตรวจสอบให้เร็วที่สุด”
แต่เขาก็ไม่ได้ใส่ใจ ตระกูลฉินหลบซ่อนอยู่ในที่ลับมานานหลายปี ไม่เคยมีใครหาเจอมาก่อน
เป็นเวลานานแล้วที่เขาซ่อนตัวคอยปั่นสถานการณ์อยู่เบื้องหลัง ไม่ทุกข์ไม่ร้อนมานาน ยิ่งไปกว่านั้นตระกูลฉินยังมีค่ายกลขนาดใหญ่ ไม่มีคนหาเจออย่างแน่นอน
ด้วยเหตุนี้ฉินมิ่งไม่ใส่ใจด้วยซ้ำ
เขาไม่เคยคิดว่าสายเลือดของตระกูลฉินแห่งฉางอานจะหักหลัง
และในเวลานี้เอง จู่ๆเสียงสัญญาณก็ดังแจ้งเตือน
“เกิดอะไรขึ้นอีกแล้ว？”
ในที่สุดฉินมิ่งก็รู้ว่ามีอะไรผิดปกติไป เขารู้ตัวในทันทีว่า มีปัญหาในช่วงรอยต่อระหว่างที่กำลังจะฆ่าเย่เซิ่งเทียน เป็นไปได้ไหมว่ามีคนมาสร้างปัญหาให้เขา？
หรือว่าเป็นคนของตระกูลลี้ลับ？
แต่เขายังไม่ทันได้คิดอะไร ก็ได้ยินเสียงคำรามดังขึ้น“ฉินมิ่ง ฉันเย่เซิ่งเทียนมาแล้ว ไสหัวออกมารับความตายซะ！”
ฉินมิ่งตกตะลึง เย่เซิ่งเทียน？
นี่เป็นไปได้ยังไง？
หรือเหล่าคนเหนือโลกีย์หลายสิบคนไม่สามารถฆ่าเขาได้？
ตกลงมันเกิดอะไรขึ้น？
เย่เซิ่งเทียนยังไม่ตาย？
แถม ฝั่งของหยูไห่ไม่มีข่าวอะไรออกมาเลยหรอ？
แต่ตอนนี้เขาไม่มีเวลาครุ่นคิด เขารีบเดินออกมา
ตอนนี้ คฤหาสน์ของตระกูลฉินวุ่นวายมาก มีแต่การคำรามตะโกนฆ่ากัน
บุกเข้ามาแล้ว！
ค่ายกลพรางหุบเขาล่ะ？
ทำไมถึงไม่มีปฏิกิริยาอะไรเลย？
หรือค่ายกลพรางตาถูกคนทำลายไปแล้ว？
ความคิดนี้แวบเข้ามา เขามองร่างของเย่เซิ่งเทียนอยู่ไกลๆ
เย่เซิ่งเทียนยังไม่ตาย！
เขาบุกเข้ามาถึงที่แล้ว！
ภายในใจของฉินมิ่งเกิดความรู้สึกหวาดกลัว คนเหนือโลกีย์สิบกว่าคนยังไม่สามารถฆ่าเย่เซิ่งเทียนตายได้ หรือว่า ความสามารถของเย่เซิ่งเทียนมันเกินกว่าคนเหนือโลกีย์ไปแล้ว？
วิชาของแดนเหนือโลกีย์ถูกตระกูลลี้ลับผูกขาดไปแล้วไม่ใช่หรอ？ทำไมเย่เซิ่งเทียนถึงได้มีความสามารถแบบนี้ล่ะ？
สามารถฝ่าวงล้อมของคนเหนือโลกีย์สิบกว่าคนออกมาได้ สิ่งเดียวที่เขาคิดได้ก็คือเย่เซิ่งเทียนได้ก้าวข้ามขอบเขตของแดนเหนือโลกีย์ไปแล้ว ทะยานไปถึงแดนลอยเมฆ！
“บัดซบ！ไอ้เศษสวะหยูไห่ ไอ้พวกไร้ประโยชน์ คนเหนือแดนโลกีย์สิบกว่าคนยังฆ่าเย่เซิ่งเทียนคนเดียวไม่ได้ แม่งไอ้พวกโง่！”
ฉินมิ่งโกรธจนสบถด่าเป็นการใหญ่ นั่นมันคนเหนือแดนโลกีย์เป็นสิบเลยนะ！
ปล่อยให้เย่เซิ่งเทียนมีชีวิตรอดออกมาได้ นั่นหมายความว่าคนเหนือแดนเหนือโลกีย์สิบกว่านั้นถูกเย่เซิ่งเทียนฆ่าตายหมดแล้ว！
บัดซบ！
ตอนนี้ควรทำอย่างไรดี？
เพื่อต่อกรกับเย่เซิ่งเทียน เขาได้ส่งกำลังของตระกูลฉินออกไปแล้ว
ตอนนี้ยังเหลือคนเหนือโลกีย์ที่ไหนกันล่ะ
ถึงจะมี จะเป็นคู่ต่อสู้ของเย่เซิ่งเทียนได้อย่างไรกัน？
แม่งเอ้ย พวกตาแก่ตระกูลลี้ลับ คราวนี้เล่นหายตัวเลยสินะ！
“เจ้าบ้านครับ รีบหนีไปเถอะครับ”
พ่อบ้านรีบเข้ามาลากฉินมิ่งออกไป“เรื่องมาถึงขั้นนี้แล้ว เราแพ้แล้วครับ！”
ฉินมิ่งโกรธมาก แต่ไม่มีวิธีอื่นแล้ว ตอนนี้ยังทำอะไรได้อีก？ทำได้แค่หนี！
“ฟ้าจะกำจัดตระกูลฉินของฉัน！”
ในเวลานี้เอง เย่เซิ่งเทียนรีบตามเข้ามา“ฉินมิ่ง แกหนีไม่พ้นหรอกนะ！”
ฉินมิ่งสิ้นหวังมาก
ความสามารถของเขาเป็นเพียงระดับเทพบู๊เท่านั้น แต่เย่เซิ่งเทียนอาจจะถึงขั้นแดนลอยเมฆ เขาไม่ใช่คู่ต่อสู้ด้วยซ้ำ！
“เย่เซิ่งเทียน มีอะไรเจรจากันได้นะ เราแลกเปลี่ยนกันหน่อยเป็นไง？กำจัดตระกูลฉินของฉันนายไม่ได้รับประโยชน์เท่าไรหรอกนะ”
เขารู้ดีว่าหนีไม่พ้นแล้ว ในทางกลับกันฉินมิ่งเริ่มสงบลง
เย่เซิ่งเทียนกับหยางทาวพวกเขาสองคนอยากต่อกรกับตระกูลเก่าแก่ผู้ดี ขอแค่คนให้ความร่วมมือกับพวกเขา ก็จะสามารถรักษาตระกูลฉินไว้ได้
“แลกเปลี่ยน？ตอนนี้แกมีสิทธิ์มาแลกเปลี่ยนอะไรกับฉันงั้นหรอ？”
เย่เซิ่งเทียนหัวเราะอย่างเย็นชา
ตอนนี้ ทั้งคฤหาสน์ของตระกูลฉินวุ่นวายมาก คนเหนือโลกีย์ของตระกูลฉินถูกฆ่าไปหมดแล้ว ถึงตอนนี้จะยังพอมีผู้กล้า แต่ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของพวกคนหอเทพมังกรเลย
ฉินมิ่งตะคอกเสียงดัง“เย่เซิ่งเทียน หรือแกไม่อยากรู้ว่าแม่ของแกอยู่ไหน？หรือแกไม่อยากต่อกรตระกูลเก่าแก่ผู้ดี？ขอแค่แกไม่ทำอะไรกับตระกูลฉิน ฉันจะยอมช่วยแกเอง”
เย่เซิ่งเทียนเหวี่ยงหมัดออกไป พลังอันแรงกล้ากระแทกจนฉินมิ่งกระอักเลือด แล้วกระเด็นออกไปทันที
“ตอนนี้รู้จักกลัวแล้วหรอ？ส่งคนมาฆ่าฉันทำไมไม่รู้จักกลัวล่ะ？แกคิดว่าแกยังมีทางเลือกอีกงั้นหรอ？บอกฉันมาให้หมด ฉันยังจะพอทำให้แกตายยังไม่ทรมาน”
เย่เซิ่งเทียนเย็นชาอย่างผิดปกติ
เริ่มรู้สึกเสียใจตอนนี้ มันสายไปแล้วล่ะ！
รอจนฉินมิ่งและคนอื่นๆส่งคนเหนือแดนโลกีย์ไปฆ่าเย่เซิ่งเทียน เขาก็หมดโอกาสที่จะเจรจาต่อรองแล้ว
สำหรับศัตรู เย่เซิ่งเทียนไม่เคยใจอ่อนปรานี！