บทที่ 2068 – ต้นท้ออมตะ งูสายรุ้ง เธอถูกกัดที่ด้านหลัง
อีก 3 วันผ่านไป ชิงสุ่ยและเฉินหวงได้เข้าไปลึกกว่าเดิม ตอนนี้พวกเขาอยู่ในส่วนลึกของทะเลดอกไม้ ระหว่างทางพวกเขาได้สังหารอสูรส่งพลังไปถึง 3 ตัว และยังได้พบฝูงผึ้งที่กำลังรุมกินซากมนุษย์
ชิงสุ่ยเคลื่อนที่หนีฝูงผึ้งนับ 200 ตัว ด้วยรองเท้า 9 เทวา เพียงแค่นึกถึงฝูงผึ้งที่บินปกคลุมม่านฟ้า เขาก็ไม่อาจจินตนาการถึงผลลัพธ์ที่ตามมาได้เลย
ยิ่งเข้าไปในส่วนลึกของทะเลดอกไม้มากเท่าไหร่ อุณหภูมิก็ยิ่งสูงขึ้นมากเท่านั้น ขณะเดียวกันดอกไม้ทุกดอกก็เปล่งแสงสดใสสว่างกว่าเดิม พวกมันเหมือนกำลังส่องแสงไฟ ภายใต้สถานการณ์ปกติ เฉินหวงควรจะมีชีวิตเหลืออีกเพียงแค่ 1 สัปดาห์ ชิงสุ่ยเริ่มเป็นกังวล ทั้งสองต่างไม่แน่ใจว่าการเข้าไปในส่วนลึกของทะเลดอกไม้จะมีโอกาสเจอหนอนผีเสื้อเพลิงหรือไม่ โอกาสในเจอมันน้อยนิด
ชิงสุ่ยขมวดคิ้ว ในบางครั้งเขาต้องเผชิญหน้ากับศัตรูที่น่ากลัว แต่อย่างน้อยมันก็เป็นเป้าหมายที่ชัดเจน แต่ตอนนี้เขารู้สึกว่าเขาไม่รู้ควรทำอย่างไร เป้าหมายในการเดินทางยังคงมีแต่จุดหมายปลายทางนั้นริบหลี่ แม้แต่ทางเลือกสุดท้าย กายา 9 หยางของเขาก็ไม่อาจรับประกันได้ว่ามันจะสำเร็จ ถ้าหากถึงเวลานั้น เขาช่วยเหลือเธอไม่ได้ มันจะยิ่งหดหู่กว่าที่เป็นอยู่
ร่างกายของเฉินหวงอยู่ในสภาพที่อ่อนแอมาก อันที่จริงมันก็เคยเกิดขึ้นแล้วตอนทั้ง 2 ฉลองวันปีใหม่ ตอนนี้เธอปลดปล่อยพลังได้ไม่ถึง 40 ส่วน เมื่อเห็นสีหน้าการแสดงออกของเธอ มันเหมือนกับว่าเธอยอมรับความเป็นจริง และอยากจะทำทุกอย่างให้มีความสุขในช่วงบั้นปลายสุดท้ายชีวิต
“ต้นไม้อะไรช่างสวยงามขนาดนี้!!”เฉินหวงชี้นิ้วไปยังต้นไม้ที่อยู่ห่างไกล
ชิงสุ่ยตกตะลึงเมื่อเห็น มันคือต้นไม้แห่งความปรารถนาในตำนาน
ต้นไม้แห่งความปรารถนาเป็นต้นไม้ที่แปลกประหลาด มันมีสีแดงเพลิง อย่างไรก็ตาม มันก็ดูไม่มีชีวิตเท่าที่ควร และก็ไม่ได้สูงใหญ่ แต่แผ่ซ่านพลังที่น่ากลัวออกมา ผลไม้ที่เติบโตจากมันจะถูกเรียกว่าผลแห่งความปรารถนา
ตามตำนาน ต้นไม้แห่งความปรารถนามีพลังลึกลับชนิดหนึ่ง เมื่อคนไม่กินผลไม้ของมันเข้าไป พรที่ขอจะเป็นจริงทันที แต่จากมุมมองของชิงสุ่ย เรื่องนี้มันดูพิลึก อย่างไรก็ตามมันก็เป็นครั้งแรกที่เขาได้เห็นต้นไม้แห่งความปรารถนาของจริง นอกจากนี้มันยังมีผลแห่งความปรารถนาที่สุกงอมอยู่บนต้นอีกประมาณ 10 ผล
พวกมันเป็นผลไม้สีแดงรูปร่างคล้ายกับหัวใจ ส่งกลิ่นหอมเพียงแค่สูดดม ก็ถึงขั้นน้ำลายไหล ชิงสุ่ยรีบใช้ทักษะเบิกเนตรสวรรค์ทันที
ต้นท้ออมตะ!! ชิงสุ่ยตกตะลึง เขาอยากจะร้องไห้ มันไม่ใช่ต้นไม้แห่งความปรารถนา!! แต่มันเป็นเพียงแค่ต้นท้อธรรมดา อย่างไรก็ตาม ชิงสุ่ยก็ยังคงประหลาดใจเพราะมันมีคำว่าอมตะต่อท้าย!!
ชิงสุ่ยรีบมองผลท้อที่อยู่บนต้นอย่างรวดเร็ว
ผลท้ออมตะ!!
ต้นท้ออมตะลี้ลับมีอายุยืนยาวมานานกว่า 3 หมื่นปี มันบรรจุปราณจิตจำนวนมาก และสามารถสร้างรากฐานแห่งความแข็งแกร่งจากพรสวรรค์รวมไปถึงศักยภาพได้ถึง 10 ส่วน นอกจากนี้ยังช่วยชำระล้างเส้นลมปราณและกระดูกได้จากพิษของมัน ในแต่ละปี จะรับประทานได้เพียงแค่ผลเดียว ภายในชั่วชีวิตคนคนหนึ่งจะรับประทานได้เพียงแค่ 5 ผลเท่านั้น หลังจากบริโภคครบ 5 ผล ผลที่เกินไปจะทำหน้าที่ในการบ่มพิษ หรือกลายเป็นเพียงแค่อาหารอันโอชะเท่านั้น
ชิงสุ่ยเองก็มีต้นท้ออมตะอยู่ภายในดินแดนต่างมิติ แต่ต้นไม้ของเขาช่างแตกต่างโดยสิ้นเชิง ต้นท้ออมตะของเขาทำหน้าที่เพียงแค่เพิ่มอายุไข คนๆนึงจะรับประทานได้เพียงแค่ครั้งเดียว ซึ่งช่วยเพิ่มอายุได้อีก 50 ปี
ความสนใจที่ชิงสุ่ยมีต้นไม้ตรงหน้าคือความสามารถในการรักษาพิษ เขามองข้ามทุกสิ่งอย่างก่อนจะหันไปมองเฉินหวงอย่างมีความสุข “เราอาจจะเจอยาแก้พิษที่ใช้ลบล้างพิษของท่าน”
“ท่านกำลังพูดถึงต้นไม้แห่งความปรารถนาใช่หรือไม่?”เฉินหวงรู้ว่านี่คือต้นไม้แห่งความปรารถนา ลักษณะของมันเป็นที่เล่าขานกันทั่วทุกทวีป อย่างไรก็ตาม ดูเหมือนจะไม่มีใครเคยได้ทดสอบมัน
“เราไปขอพรกัน สำหรับเรื่องที่ท่านได้ดูมา บางทีมันอาจเป็นจริงก็ได้”ชิงสุ่ยยิ้มกว้าง
เฉินหวงดูเหมือนจะไม่มั่นใจกับเรื่องเหล่านี้ แต่เธอก็ยังคงยิ้มและพยักหน้า จากนั้นเธอก็หันไปมองต้นไม้แห่งความปรารถนาและหลับตาลง “ชิงสุ่ย ท่านปรารถนาสิ่งใด”เฉินหวงถามในขณะที่ทั้งสองคนยังคงอธิษฐานขอพร
“มันคือความลับ หากพูดออกไป ข้ากลัวว่ามันจะไม่ศักดิ์สิทธิ์”
เขาคงลืมไปสนิทว่าเฉินหวงสามารถอ่านใจคนได้ เธอจึงเริ่มมีความสุข มันเป็นความสุขที่ไม่อาจอธิบายเป็นคำพูดได้
‘ภายในท้องทะเลอันกว้างใหญ่ มนุษย์ได้มาพบพานกันเพราะโชคชะตา เธอเป็นหญิงสาวโฉมงามที่มีพรสวรรค์ พระเจ้าของอิจฉาในความงามของเธอ จึงตัดสินใจพลาดชีวิตเธอไปตั้งแต่ยังเยาว์วัย ข้าชอบเธอ ไม่สิ ข้ารักเธอ ข้าก็ไม่รู้ว่าทำไม มันอาจเป็นเพราะความงามของเธอ….อันที่จริงแล้วรูปลักษณ์ภายนอกก็เป็นข้ออ้างในการอธิบายว่าทำไมคนคนนึงถึงชอบอีกคนนึงได้ แต่มันก็ไม่ใช่ประเด็น ข้าหวังจริงๆว่าเธอจะหายจากพิษ และใช้ชีวิตอย่างมีความสุข ข้ารู้ว่ายังมีอีกหลายอย่างที่เธอต้องทำ ดังนั้น ข้าก็หวังว่าข้าจะแบ่งปันครึ่งชีวิตของข้า ให้กับเธอได้’ ชิงสุ่ยกำลังพูดทุกอย่างในใจ ตอนนี้เขาไม่ได้พยายามทำตัวลำเอียง แต่เขาหมายความตามที่พูดจริงๆ แม้จะแบ่งปันชีวิตครึ่งหนึ่งกับเธอ แต่เขาก็ยังมีชีวิตเหลืออีกหลายปี ดังนั้นถ้าเขาทำได้จริงๆเขาก็เต็มใจที่จะทำเช่นนั้น
เขากล่าวคำอธิฐานอยู่ในใจ แต่ลืมไปว่าเฉินหวงอ่านใจเขาได้
เฉินหวงสัมผัสได้ถึงความจริงใจที่มาจากส่วนลึกภายในใจของผู้ชาย เธอไม่เคยคาดคิดมาก่อนว่าผู้ชายคนนี้จะเต็มใจแบ่งปันครึ่งชีวิตของเขากับเธอ สิ่งที่มีค่าที่สุดสำหรับนักรบคืออายุขัย ไม่ว่าพวกเขาจะสนิทกันแค่ไหน ต่อให้เป็นสามีภรรยาก็เป็นไปไม่ได้ที่พวกเขาจะเต็มใจแบ่งปันครึ่งหนึ่งของอายุขัยให้กันและกัน ท้ายที่สุดแล้วมนุษย์ก็คือสิ่งมีชีวิตที่เห็นแก่ตัว
เฉินหวงเกิดอารมณ์มากมาย เธอละเลยทุกสิ่งอย่างและจ้องมองไปชิงสุ่ย เธอลืมเรื่องที่เขามีภรรยา ลูกๆและจุดอ่อนอื่นๆทั้งหมดของเขา
“ไปกินลูกท้อกันเถอะ ผลไม้ชนิดนี้มีรสชาติที่อร่อย ท่านอาจจะหายจากอาการพิษทันทีที่ท่านได้กินมัน”ชิงสุ่ยจับมือเฉินหวงเดินเข้าไปใต้ต้นท้ออมตะ
เฉินหวงเดินตามเข้าไป รอยยิ้มบนใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยความสบายและผ่อนคลาย มันเป็นรอยยิ้มที่เกิดขึ้นมาจากส่วนลึกในจิตใจ รอยยิ้มที่แสนซื่อตรง
ไปทันทีที่พวกเขาเข้าใกล้ต้นไม้ สีหน้าการแสดงออกของชิงสุ่ยก็เปลี่ยนไป เขากัดฟันแน่นและกระโจนเข้าหาเฉินหวง เฉินหวงที่ตกอยู่ในอ้อมแขนของเขาร่างกายสั่นสะท้าน ชิงสุ่ยรู้ได้ว่าสิ่งเลวร้ายกำลังจะเกิดขึ้น เขามองเห็นงูสายรุ้ง
ร่างกายของงูสายรุ้งเป็น 7 สีเหมือนสายรุ้งสดใส แม้ขนาดของมันจะหนาเพียงแค่นิ้วก้อย ยาวประมาณ 4 ฟุต แต่มันก็เคลื่อนที่ได้รวดเร็ว และมีพิษร้ายแรงถึงชีวิต
“ท่านถูกกัดตรงไหน?”ชิงสุ่ยถามด้วยความกังวล
ชิงสุ่ยสกัดจุดชีพจรเพื่อชะลอความเร็วในการไหลเวียนเลือด ก่อนที่เขาจะสังเกตเห็นว่าบริเวณที่เจ้างูสายรุ้งกัดคือบริเวณบั้นท้ายอันกลมมนของเธอ ชิงสุ่ยรีบใช้ฝ่ามือกระชากมังกรบีบคอของเจ้างูตัวน้อย
ตอนแรกเขาตั้งใจจะบีบมันให้ตาย แต่เมื่อเขาคิดไตร่ตรองอย่างรอบคอบ เขาก็โยนมันเข้าไปในเตากลั่นอสูร
ในตอนนี้เฉินหวงเริ่มหมดสติแล้ว งูพิษ?!! แม้แต่ชิงสุ่ยก็ยังไม่เจอพิษแบบนี้ ขณะที่เขามองเฉินหวง เขารู้แล้วว่ามันจะรอช้าไม่ได้ เขาจึงอุ้มเธอวางลงบนเบาะนอนที่นำออกมาจากดินแดนต่างมิติ!!