เทพสงครามพิทักษ์โลก บทที่ 1008
ได้มีเงาสีดำนั้นกำลังปีนขึ้นมาจากภายด้านกำแพงด้านนอก
แล้วก็ได้สวมชุดสีดำคลุมทั้งร่างกาย ราวกับว่าได้กลมกลืนไปกลับคืนสีดำที่มืดมิด
หากไม่ตั้งใจมองล่ะก็ นั้นแทบจะไม่สามารถพบได้เลย
ในตอนนี้
ภายในห้องนั้นได้มีเสียงคนปิดไฟดังออกมา
ชายชุดดำนั้นค่อยๆมาที่ด้านนอกของหน้าต่าง ก่อนที่จะค่อยๆเปิดหน้าต่างด้วยความระมัดระวัง
หลังจากนั้นก็ได้ปีนเข้าไปในห้องราวกับผี แล้วก็ไม่ได้ส่งเสียงใดๆออกมาเลยสักนิด
ชายชุดดำนั้นได้ควัก กริช ที่แหลมคมออกมา ก่อนที่ใบหน้าจะเผยให้เห็นถึงรอยยิ้มที่โหดร้าย
และไม่ได้มีการลังเลแต่อย่างใด ก่อนที่จะค่อยๆเดินไปยังทางด้านของเตียงอย่างระมัดระวัง
ชายชุดดำนั้นได้เดินมายังข้างเตียงนอน ก่อนที่ใบหน้านั้นจะเผยให้เห็นถึงความโหดเหี้ยม
เสียงแควก
กริชในมือนั้นได้ทิ่มลงไปอย่างแรง
แต่ว่าความคิดที่ว่าจะได้เห็นถึงเลือดสดที่ไหลออกมานั้นกลับไม่ได้เกิดขึ้น ก่อนที่สีหน้าของชายชุดดำนั้นจะเปลี่ยนไป
ทันใดนั้น
ไปของห้องนั้นได้สว่างขึ้น
ชายชุดดำนั้นหันหน้าไปมอง
ก็พบว่าหยางเฟิงนั้นได้นั่งอยู่บนโซฟาคนเดียว แล้วในปากก็ได้สูบซิการ์อยู่
“ใช่ไอ้เย่หนานปัญญาอ่อนนั่นส่งเจ้ามาใช่ไหม？”
หยางเฟิงนั้นสูบซิการ์ไป ก่อนที่จะเอ่ยเรียบๆ
เมื่อได้ยินดังนั้น
สีหน้าของชายชุดดำนั้นได้เปลี่ยนไปทันที
เขานั้นไม่ได้เอ่ยพร่ำอะไร ก่อนที่จะเอา กริช ที่อยู่ในมือนั้น หันไปหาหยางเฟิงอย่างรวดเร็วเพื่อที่จะฆ่าเขา
กริชที่แหลมคม ภายใต้แสงไฟที่กระทบมาได้สะท้อนแสงเย็นยะเยือกออกมา
เมื่อเห็นดังนี้
สีหน้าของหยางเฟิงนั้นไม่ได้มีการเปลี่ยนแปลงแต่อย่างใด
ตุ๊บ！
เสียงดังขึ้น
หยางเฟิงนั้นได้ใช้มือชกเข้าไปตรงๆ
เพียงแค่เห็นชายชุดดำคนนั้น ที่โดนทุบจนลอยกระเด็นออกไป
หยางเฟิงส่ายหัว ก่อนที่จะหัวเราะเยาะเย้ยออกมา “ไม่คิดเลยว่า เย่หนานเจ้าปัญญาอ่อนนั้น จะส่งคนไร้ประโยชน์เช่นนี้มาฆ่าข้า นี่มันทำให้ข้านั้นผิดหวังจริงๆ！”
หยางเฟิงนั้นคาดเดาไว้ได้นานแล้ว
ตอนที่บริษัท เอไลซ่า กรุ๊ปล้มละลาย เย่หนานนั้นจะต้องไม่ยอมแพ้อย่างเต็มใจแน่นอน
ในเมื่อทำวิธีทั่วไปแล้วมันไม่ได้ เย่หนานนั้นจะต้องใช้วิธีที่ไม่ธรรมดามาอย่างแน่นอน
แต่ว่าก็ยังทำให้หยางเฟิงนั้นผิดหวัง
เย่หนานนั้นกลับไปส่งนักฆ่าที่ไร้ฝีมือเช่นนี้มาฆ่าตนเอง
นี่มาเล่นตลกกันหรือเปล่า？
เมื่อได้ยินดังนั้น
สีหน้าของชายชุดดำทันใดนั้นก็ได้เริ่มเปลี่ยนเป็นสีแดงขึ้น
เขานั้นในเมืองต้าเซี่ยนั้นก็นับว่าเป็นนักฆ่าที่มีชื่อเสียง
ไม่อย่างงั้น เย่หนานเทียนนั้นคงจะไม่ยอมเสียเงินทองตั้งเยอะแยะเพื่อให้เขามาฆ่าหยางเฟิง
แต่คิดไม่ถึงเลยว่า ตนเองนั้นกลับจะโดนหยางเฟิงดูหมิ่น
นี่เองที่ทำให้เขานั้นรู้สึกได้ถึงการได้รับการดูถูกเป็นอย่างมาก
“ไปตายสะ！”
เสียงเอ่ยตะโกนเสียงดัง
ชายชุดดำนั้นได้พุ่งกลับมาอีกครั้งเพื่อที่จะฆ่าหยางเฟิง
ตุ๊บ！
ได้มีเสียงขึ้นอีกครั้ง
ชายชุดดำนั้นได้ลอยออกไปอีกครั้งหนึ่ง
ก่อนที่จะเห็นชายชุดดำนั้นได้นอนสลบอยู่บนพื้น แล้วก็เงียบสนิทไป
“นี่มันจะกระจอกไปแล้วมั้ง！”
หยางเฟิงเบะปาก ก่อนที่จะเผยถึงสีหน้าที่หมดคำที่จะเอ่ย
ทันใดนั้น หยางเฟิงคิดอะไรออก
สีหน้าของเขาเปลี่ยนไป
“นี่เป็นแผนการการล่อเสือออกจากถ้ำ！”
เมื่อคิดได้ดังนี้
หยางเฟิงนั้นก็ได้รีบพุ่งไปยังห้องของเย่เมิ่งเหยียน
หากเย่หนานนั้นอยากที่จะฆ่าเขา
แน่นอนว่าเขานั้นคงจะไม่ส่งนักฆ่ามาฆ่าตนเองเพียงแค่หนึ่งคนแน่นอน
เพราะว่าเย่หนานรู้ดี ว่าแค่นักฆ่าคนเดียวนั้นเดิมทีนั้นก็ไม่สามารถที่จะฆ่าคนเองได้！
คำอธิบายเพียงอย่างเดียวเลยก็คือ
เป้าหมายของเย่หนานนั้นไม่เพียงแต่เป็นแค่ตนเอง
แต่กลับเป็น——เย่เมิ่งเหยียน！
ในตอนนี้
ณ ห้องของ เย่เมิ่งเหยียน
เห็นเพียง เย่เมิ่งเหยียนทั้งตัวนั้นได้ถูกมัดไว้กับเก้าอี้ และด้วยสีหน้าที่เต็มไปด้วยความหวาดกลัวสุดขีด
เดิมทีแล้วเขานั้นได้พักผ่อนอยู่ในห้องของตนเองอย่างสงบดีแล้ว
ทันใดนั้น เย่หนานนั้นกลับได้พาคนกลุ่มหนึ่งบุกเข้ามา
หลังจากนั้นก็ได้จับเธอมัดเอาไว้
เย่หนานนั้นมองไปที่ เย่เมิ่งเหยียนที่มีสีหน้าหวาดกลัว ก่อนที่จะเอ่ยด้วยสีหน้ารอยยิ้มที่พอใจ“ฮ่าฮ่าฮ่า ท่านประธานเย่ ไม่ต้องกลัวไปนะ ให้ผมแนะนำตัวเองก่อนเลยก็แล้วกัน ผมนั้นคือเย่หนาน เป็นคุณชายของตระกูลเตระกูลเย่ฟอเรนท์ พูดไปแล้วพวกเราทั้งสองคนนั้นเหมือนจะมีความสัมพันธ์ทางตระกูลกันอยู่นะ”