บทที่ 2701 ความภักดี / บทที่ 2702 ความภักดี 2

ลำนำบุปผาพิษ

บท​ที่​ ​2701​ ​ความภักดี

นาง​หลับตา​ลง​ ​มุม​ปาก​หยัก​เป็น​รอยยิ้ม​เยาะ​จางๆ

คิด​จะ​แข่ง​ความอดทน​กับ​นาง​หรือ​?​ ​ไม่มีทาง​!

ชั่วชีวิต​นี้​สิ่ง​ที่นาง​ไม่​ขาดแคลน​ที่สุด​ก็​คือ​ความอดทน​!

ทั้งสอง​ต่าง​ไม่มีใคร​เอ่ย​วาจา​ ​ภายใน​ยาน​ค่อนข้าง​เงียบสงัด​ไป​ชั่วขณะ​ ​มี​เพียง​กระถาง​กำยาน​ขนาดเล็ก​ตรง​มุม​โต๊ะ​ภายใน​ห้อง​ที่​มี​ควัน​หอม​ลอย​ม้วน​ดุจ​ใยแมงมุม

ถึงแม้​อู​อู๋​เหยี​ยน​จะ​สงบนิ่ง​ยิ่งนัก​อยู่​ตลอด​ ​หลับตา​เพ่ง​สมาธิ​ ​ราวกับ​เข้าฌาน​ ​แต่​ใน​ใจ​เสมือน​มีลูก​แมว​น้อย​ตัว​หนึ่ง​กำลัง​ข่วน​ตะกุย​อยู่​เบา​ๆ​ ​จิตใจ​ไม่​นับว่า​สงบ​มั่นคง​นัก​ ​มือ​นาง​ลูบไล้​หน้าท้อง​ของ​ตน​เบา​ๆ​ ​ตรงนี้​นูน​ป่อง​ขึ้น​ทุกวัน

ทันทีที่​นาง​กลับมา​ถึง​ก็​ถูก​จัดการ​ให้​เข้ามา​อยู่​ใน​ร่าง​นี้​ ​ตอนที่​ฟื้น​ขึ้น​มานาย​ท่าน​ได้​บอก​นาง​แล้ว​ ​ใน​ครรภ์​ของ​นาง​มีชีวิต​น้อย​ๆ​ ​ชีวิต​หนึ่ง​อยู่​ ​เนื่องจาก​เจ้าของ​ร่าง​นี้​แต่งงาน​แล้ว​ ​นาง​เพียง​รับผิดชอบ​ยั่วยวน​สามี​เจ้าของเดิม​ขึ้น​เตียง​ให้​ได้​ก็​พอ

นี่​คือ​คำสั่ง​ที่นาย​ท่าน​มอบให้​นาง​ ​ขึ้น​เตียง​กัน​แล้ว​ถึง​จะ​นับว่า​สำเร็จ​จริงๆ​ ​ถึง​จะ​นับว่า​ภารกิจ​เสร็จ​สมบูรณ์

ใน​ร่าง​นี้​มี​ความทรงจำ​ของ​หลาน​ไว​่​หู​อยู่​ ​ความทรงจำ​แจ่มชัด​ยิ่ง​ ​แจ่มชัด​ดุจ​เป็น​ของ​นาง​เอง

ความรัก​บุญคุณ​ความแค้น​ระหว่าง​หลาน​ไว​่​หูกับ​เยี​่​ยน​เฉิน​นาง​ก็ได้​รับรู้​ด้วย​เช่นกัน​…

นาง​หมิ่น​แคลน​นัก​ ​นาง​ไม่เชื่อ​ว่า​บน​โลก​นี้​จะ​มี​คนที​่​รักใคร่​กัน​อย่าง​บริสุทธิ์​เช่นนี้​ได้​ ​นาง​รู้สึก​ว่า​ภารกิจ​นี้​ของ​นาง​ถ้า​ต้องการ​ให้​เสร็จ​สมบูรณ์​นั้น​ง่าย​ยิ่งกว่า​ปอก​กล้วย​เสียอีก​ ​กลับ​คาดไม่ถึง​ว่า​เยี​่​ยน​เฉิน​จะ​บ่ายเบี่ยง​หลบเลี่ยง​ ​ไม่​ยินยอม​…

ทำให้​ภารกิจ​ของ​นาง​ยืดเยื้อ​ไม่เสร็จ​สิ้น

วินาที​ที่​เยี​่​ยน​เฉิน​อุ้ม​หลาน​ไว​่​หู​หนี​ไป​ ​นาง​ก็​รู้​ว่า​ตน​ถูกจับ​ได้​แล้ว​!​ ​ถึง​นาง​จะ​ไม่รู้​ว่า​ตัวเอง​พลาด​ที่​ตรงไหน​กัน​แน่​ ​แต่​ถูกจับ​ได้​ก็​คือ​ถูกจับ​ได้​ ​ไม่มีเหตุผล​ให้​แก้ตัว​ ​ภารกิจ​ของ​นาง​ล้มเหลว​แล้ว​ ​ติดตาม​ไป​อีก​ก็​ไม่​ประโยชน์​อะไร​ ​มี​แต่​จะ​หาเรื่อง​อับอาย​ให้​ตน

นาง​เพียง​ไป​ตามหา​นายท่า​นที​่​ออกมา​แล้ว​ ​รายงาน​เรื่อง​นี้​ต่อ​เขา

นาง​นึก​ว่า​ฟั่น​เชียน​ซื่อ​จะ​มอบ​บทลงโทษ​ที่​สาหัส​ยิ่ง​ให้​นาง​ ​กลับ​คาดไม่ถึง​ว่า​เขา​จะ​ปล่อย​นาง​ไป​ง่ายๆ​ ​เพียง​ให้​นาง​ตาม​เขา​เข้ามา​ใน​ยาน​หลัก​ ​บอกว่า​จะ​หา​โอกาส​ให้​นาง​ได้​ทำคุณ​ชดเชย​…

นาง​ซาบซึ้ง​นัก​ ​ย่อม​รีบร้อน​อยาก​สร้าง​ผลงาน​ ​ชดเชย​ความผิดพลาด​ของ​ตัวเอง

แต่​ครั้งนี้​ฟั่น​เชียน​ซื่อ​ไม่ได้​มอบหมาย​ภารกิจ​ที่​ซับซ้อน​อัน​ใด​ให้​นาง​ ​เพียง​ให้​นาง​ออกมา​อยู่​เป็นเพื่อน​กู้​ซีจิ​่ว​ ​อยู่​ข้าง​กาย​นาง​ ​ป้องกัน​ไม่​ให้​นาง​ก่อเรื่อง​รุนแรง​ขึ้น

อย่างไรก็ตาม​กู้​ซีจิ​่ว​สงบนิ่ง​ยิ่งนัก​อยู่​ตลอด​ ​ไม่ได้​ทำ​เรื่อง​รุนแรง​อัน​ใด​เลย​ ​นี่​ทำให้​อู​อู๋​เหยี​ยน​แอบ​ถอนหายใจ​ด้วย​ความ​โล่งอก

เจ้านาย​ไป​จาก​ที่นี่​แล้ว​ ​ถ้า​กู้​ซีจิ​่ว​สู้​กับ​นาง​ขึ้น​มา​จริงๆ​ ​นาง​อยู่​ใน​ร่างกาย​นี้​ ​ยังคง​สู้​นาง​ไม่ได้​จริงๆ​มี​ความเป็นไปได้​เกือบ​สิบ​ส่วน​ที่จะ​ถูก​อีก​ฝ่าย​ทุบ​จน​น่วม

นาง​ไม่ไยดี​สังขาร​นี้​เลย​ ​นาง​เพียง​มีความรู้สึก​ต่อ​ ​‘​ลูก​น้อย​’​ ​ใน​ครรภ์​อยู่เล็ก​น้อย

นาง​เคย​สิงสู่​กาย​เนื้อ​มากมาย​ปาน​นั้นแล​้ว​ ​แต่​ที่ตั้ง​ครรภ์​มี​เพียง​ร่าง​นี้

ได้​มองเห็น​ทารกในครรภ์​เติบโต​ขึ้น​ทุกวัน​ด้วย​ตา​ตนเอง​ ​ใน​ช่วง​หนึ่ง​เดือน​ผ่าน​มานี​้​นาง​ถึงขั้น​รับรู้​ถึง​ความเคลื่อนไหว​ใน​ท้อง​ได้​ ​ความเคลื่อนไหว​นั้น​ทำให้​หัวใจ​ที่​เย็นชา​เสมอมา​ของ​นาง​มี​ความอบอุ่น​ผุด​ขึ้น​มานิด​ๆ

หากว่า​นาง​ให้กำเนิด​เด็ก​คน​นี้​ออกมา​ด้วยตัวเอง​ ​เช่นนั้น​เด็ก​คน​นี้​ก็​น่าจะ​นับว่า​เป็น​ลูก​ของ​นาง​กระมัง​?​ ​จะ​ผูกพัน​ใกล้ชิด​กับ​นาง​อย่างแท้จริง​หรือไม่​?

ตอนที่​นาง​เพิ่ง​ตาม​นายท่า​นขึ​้น​ยาน​มา​ ​ยัง​กังวล​อยู่​เลย​ว่านาย​ท่าน​จะ​สั่ง​ให้​นาง​ขับ​เด็ก​คน​นี้​ออก​ ​ทำให้​เด็ก​คน​นี้​ไม่มี​โอกาส​ได้​ลืมตา​ดู​โลก

คาดไม่ถึง​ว่านาย​ท่าน​จะ​เป็น​เหมือนก่อน​หน้า​นี้​ ​กำชับ​ให้​นาง​ระวัง​ ​อย่า​ได้​กระทบกระแทก​จน​เป็นอันตราย​ต่อ​เด็ก​ใน​ท้อง​ ​นี่​ทำให้​นาง​โล่งใจ​นัก​ ​ในที่สุด​หัวใจ​ก็​กลับ​เข้าไป​อยู่​ใน​อก​ได้

ยาม​นี้​นาง​ลูบ​หน้าท้อง​เบา​ๆ​ ​มุม​ปาก​ยกขึ้น​น้อย​ๆ

เมื่อก่อน​นาง​มี​เพียง​นายท่าน​ ​ใช้ชีวิต​เยี่ยง​เครื่องจักร​เลือดเย็น​ ​ตอนนี้​เด็ก​คน​นี้​น่าจะเป็น​ของ​นาง​อย่าง​สมบูรณ์​แล้ว​สินะ​?

ถึงอย่างไร​ก็​ออกจาก​ทวีป​ซิง​เย​วี่​ยมา​แล้ว​นี่

เยี​่​ยน​เฉิน​กับ​หลาน​ไว​่​หู​ไม่มีทาง​ไล่ตาม​มา​ได้

ถึงแม้​กู้​ซีจิ​่​วจะ​เงียบงัน​อยู่​ตลอด​ ​ถึงขั้น​ที่​ไม่​มอง​นาง​เลย​ ​แต่​สมาธิ​กลับ​จดจ่อ​อยู่​ที่​อีก​ฝ่าย​ตลอดเวลา

————————————————————————————-

บท​ที่​ ​2702​ ​ความภักดี​ ​2

ถึงแม้​กู้​ซีจิ​่​วจะ​เงียบงัน​อยู่​ตลอด​ ​ถึงขั้น​ที่​ไม่​มอง​นาง​เลย​ ​แต่​สมาธิ​กลับ​จดจ่อ​อยู่​ที่​อีก​ฝ่าย​ตลอดเวลา​ ​เห็น​นาง​ลูบ​หน้าท้อง​เบา​ๆ​ ​ใบหน้า​พริ้มเพรา​แต้ม​ร้อย​ยิ้ม​ ​รอยยิ้ม​ถึงขั้น​ที่​ค่อนข้าง​อบอุ่น​ใส​บริสุทธิ์​ด้วย​ ​เจือ​รัศมี​ของ​ความ​เป็น​แม่​ไว้​ ​เธอ​ก็​รู้​แล้ว​ว่า​อีก​ฝ่าย​ก็​ห่วงใย​เด็ก​ใน​ท้อง​ด้วยใจจริง​…

ขอ​เพียง​ห่วงใย​ก็​พอแล้ว

เช่นนั้น​เรื่อง​ที่​เธอ​จะ​กระทำ​ต่อไปนี้​ก็​ไม่ต้อง​กังวล​แล้ว

“​เจ้า​เคย​เลี้ยงสัตว์​หรือไม่​?​”​ ​จู่ๆ​ ​กู้​ซีจิ​่​วก​็​เอ่ย​ขึ้น​ ​พูด​ทะลุกลางปล้อง​ออกมา​โดย​ไม่มี​ความ​เกี่ยวโยง​กัน​เลย

อู​อู๋​เหยี​ยน​ผงะ​ไป​แวบ​หนึ่ง​ ​เอ่ย​เสียงแข็ง​ ​“​ไม่เคย​!​”

“​อันที่จริง​ข้ามี​สัตว์เลี้ยง​อยู่​หลาย​ตัว​ ​ทุก​ตัว​ล้วน​มีนิ​สัย​เฉพาะตัว​ ​สนุกสนาน​ยิ่ง​…​”​ ​คล้าย​ว่า​กู้​ซีจิ​่​วจะ​เบื่อ​แล้ว​ ​จึง​เริ่ม​คุย​เรื่อง​สัพเพเหระ​ ​เล่า​ถึง​สัตว์เลี้ยง

อู​อู๋​เหยี​ยน​ไม่รู้​ว่านา​งคิด​จะ​ลาก​เข้าสู่​หัวข้อ​ใด​กัน​แน่​ ​ดังนั้น​จึง​ระแวดระวัง​ยิ่งนัก​อยู่​ตลอด​ ​ทุก​วาจา​ที่​กู้​ซีจิ​่ว​เอ่ย​นาง​ล้วน​ตรอง​แล้ว​ตรอง​อีก​ ​เกรง​ว่า​มี​จะ​หลุมพราง​แฝง​อยู่

แต่​สิ่ง​ที่​กู้​ซีจิ​่ว​เล่า​ยังคง​เป็นเรื่อง​สัตว์เลี้ยง​จริงๆ​ ​นาง​แทบจะ​เล่า​ถึง​สัตว์เลี้ยง​ของ​นาง​ออกมา​เป็นรายตัว​แล้ว​ ​เจ้า​หอย​ยักษ์​ ​ลู่​อู๋​ ​เพรียก​วายุ​ ​เสือดาว​เมฆา​…

นาง​เอ่ย​วาจา​ไม่​มาก​ ​แต่กลับ​สดใส​มีชีวิตชีวา​ ​สัตว์เลี้ยง​แต่ละ​ตัว​มีนิ​สัย​แตกต่าง​กัน​ไป​ ​มี​จุดด้อย​แตกต่าง​กัน​ไป​ ​แต่​ก็​เนื่องด้วย​เหตุนี้​ ​ถึง​ได้​ทำให้​บุคลิก​ของ​พวก​มัน​แต่ละ​ตัว​เด่นชัด​ยิ่ง

อู​อู๋​เหยี​ยน​ค่อยๆ​ ​ถูก​หัวข้อ​ของ​เธอ​ดึงดูด​ ​นานๆ​ ​ครั้ง​ก็​เอ่ย​สอด​บ้าง​ประโยค​สอง​ประโยค

หลังจาก​ได้​ฟัง​แล้ว​ ​นาง​ไม่เห็นด้วย​อยู่​บ้าง​ ​“​เจ้า​ให้​อิสระ​พวก​มัน​มากเกินไป​หรือเปล่า​?​ ​จะ​ทำให้​พวก​มัน​เสียการ​ควบคุม​ได้​ง่าย​ยิ่งนัก​”

กู้​ซีจิ​่ว​หัวเราะ​เบา​ๆ​ ​“​ทำไม​ต้อง​ควบคุม​พวก​มัน​อย่างเด็ดขาด​ด้วย​ล่ะ​?​ ​พวก​มัน​ก็​มี​เอกสิทธิ์​ใน​ตัวเอง​มิใช่​หรือ​?​ ​สมควร​ให้​พวก​มัน​ได้​มีชีวิต​ของ​ตัวเอง​ ​ข้า​ปฏิบัติ​ต่อ​พวก​มัน​เยี่ยง​สหาย​ ​พวก​มัน​ก็​ปฏิบัติ​ต่อ​ข้า​เยี่ยง​สหาย​ ​ยาม​คับขัน​ก็​ทุ่มเท​ชีวิต​ยิ่งนัก​เหมือนกัน​ ​ไม่จำเป็น​ต้อง​ฝึก​ให้​พวก​มัน​เชื่อฟัง​เหมือน​เครื่องจักร​สักหน่อย​ ​พวก​มัน​ไม่ใช่​สิ่งของ​ใน​อาณัติ​ของ​มนุษย์​นะ​ ​ต่อให้​เป็น​เจ้านาย​ ​ก็​ไม่​อาจ​บงการ​ชีวิต​ของ​พวก​มัน​อย่าง​สมบูรณ์​ได้​…​”

อู​อู๋​เหยี​่​ยน​เงียบงัน​…

นาง​ร้อง​เฮอะ​ครา​หนึ่ง​ไม่​เอ่ย​วาจา​อีก​ ​แต่​ลึก​ๆ​ ​ใน​ใจ​กลับ​คล้าย​จะ​หวั่นไหว​แล้ว

นาง​หลุบ​ตาม​อง​มือ​ตน​ ​จู่ๆ​ ​ก็​พบ​ว่านี​่​คือ​ร่าง​ของ​ผู้อื่น​ ​รูปโฉม​ของ​ผู้อื่น​…

ถึงแม้​ดวงวิญญาณ​ของ​นาง​จะ​เป็นอิสระ​ ​สามารถ​เข้าสู่​ร่าง​ของ​ผู้อื่น​เพื่อ​แทนที่​เจ้าของ​ร่าง​ได้​ ​แต่​ถึงอย่างไร​นาง​ก็​ไม่ใช่​เจ้าของ​ร่าง​ ​ต่อให้​แสดง​เหมือน​แค่ไหน​ก็​เป็น​แค่​ของ​เลียนแบบ

ถึงขั้น​ที่นาง​หาไม่​เจอ​แล้ว​ว่า​ตัวเอง​เป็น​ใคร​กัน​แน่​ ​ลืมเลือน​รูปโฉม​ดั้งเดิม​ของ​ตน​ไป​แล้ว

ทุกอย่าง​ของ​นาง​ล้วน​เป็น​นายท่า​นที​่​จัดการ​ให้​ ​ภักดี​ยิ่งกว่า​สุนัข​เสียอีก

แม้แต่​สัตว์เลี้ยง​ก็​ยัง​มี​รูปพรรณสัณฐาน​เป็น​ของ​ตัวเอง​ ​แต่​ดูเหมือน​นาง​จะ​สู้​สัตว์เลี้ยง​ไม่ได้​ด้วยซ้ำ​…

ไม่​ถูก​สิ​ ​นายท่าน​ยังคง​ดี​ต่อนา​งมาก​ ​คนที​่​ชอบ​พา​ไป​ด้วย​ที่สุด​ก็​คือ​นาง​ ​คาด​ว่า​ใน​ใจ​ของ​นายท่า​นนาง​จะ​ต้อง​มีความสำคัญ​เป็น​ที่สุด​ ​เป็น​สิ่ง​ที่​ขาดไม่ได้​ ​สำคัญ​ยิ่งกว่า​สัตว์เลี้ยง​ตัว​ไหน​ๆ​ ​แน่นอน​…

ต้อง​ภักดี​!​ ​ขอ​เพียง​นาง​ภักดี​ต่อนาย​ท่าน​ก็​พอแล้ว​!

ไม่ว่า​ตอน​ไหน​ ​นายท่า​นล​้​วน​ไม่มีทาง​ทอดทิ้ง​นาง​…

ด้วยเหตุนี้​ ​นาง​จึง​เงียบ​ไป​อีกครั้ง​ ​หลับตา​นั่งสมาธิ​อยู่​ตรงนั้น​เสีย​เลย

….

ภายใน​ห้อง​โดยสาร​อีก​ห้อง​หนึ่ง​ ​ฟั่น​เชียน​ซื่อ​กำลัง​มอง​โถ​สีทอง​เลื่อม​ใบ​หนึ่ง​ด้วย​สีหน้า​ลุ่มลึก​ดุจ​วารี

ภายใน​โถมี​หนอน​สีแดง​ซีด​ตัว​หนึ่ง​นอน​อยู่​ ​หนอน​ตัว​นั้น​เหี่ยวแห้ง​อย่างยิ่ง​ ​ไม่มี​สัญญาณ​ชีพ​เลย​สักนิด​ ​เห็นได้ชัด​ว่า​ตาย​ไป​แล้ว

นิ้วมือ​เขา​กำ​แน่น​ ​นัยน์ตา​พลัน​วาว​โรจน์

อีก​ฝ่าย​ไม่เพียงแต่​ทำลาย​กล​กู่​แม่​ลูก​ของ​เขา​เท่านั้น​ ​ยัง​ฆ่า​กู่​แม่​ตัว​นั้นแล​้ว​ด้วย​!

ทำให้​เขา​เกือบ​ล้มเหลว​ใน​ขั้นสุดท้าย

เห็นที​ว่า​เขา​จะ​ต้อง​ใช้​แผนที่​สอง​เสีย​แล้ว​…

เขา​สูด​หายใจ​เบา​ๆ​ ​ครา​หนึ่ง​ ​นั่ง​ตรงนั้น​ด้วย​ท่าทาง​ที่​แปลก​พิกล​ท่า​หนึ่ง​ ​แล้ว​วาด​มือ​เรียง​ขวดโหล​ไว้​เจ็ด​ใบ

เขา​ยื่น​นิ้ว​ออก​ไป​ ​จรด​ร่าย​อาคม​ด้วย​สาม​นิ้ว​ ​อีก​เจ็ด​นิ้ว​ที่​เหลือมี​หยาด​โลหิต​ผุด​ออกมา​ ​เขา​ดีด​มุก​โลหิต​เหล่านี้​ลง​บน​ขวดโหล​ที่​ปิดผนึก​เอาไว้​อย่าง​หนาแน่น