บทที่ 2699 ทุกคนล้วนมีเพียงหนึ่งเดียวเท่านั้น / บทที่ 2700 เป็นมือสังหาร เป็นตัวหมาก

ลำนำบุปผาพิษ

บท​ที่​ ​2699​ ​ทุกคน​ล้วน​มี​เพียง​หนึ่งเดียว​เท่านั้น

ร่าง​นี้​ของ​นาง​น่าจะเป็น​ของ​หลาน​ไว​่​หูก​ระ​มัง​?

ไม่​ง่าย​เลย​กว่า​หลาน​ไว​่​หู​จะ​มีลูก​ได้​ ​ดังนั้น​จึง​ไม่​อาจจะ​ทำลาย​ร่าง​นี้​ได้​ ​เธอ​ยังคง​ต้องหา​ทาง​รักษา​ร่าง​นี้​เอาไว้​ใน​สภาพ​สมบูรณ์​ ​จากนั้น​ก็​ขับ​อู​อู๋​เหยี​ยน​คน​นี้​ออก​ไป​ ​ให้​จิ้งจอก​น้อย​ได้​กลับ​สู่​ร่าง​เดิม

เธอ​ลอบ​กำมือ​ ​เธอ​ยัง​ไม่เคย​เรียนรู้​อาคม​ย้าย​วิญญาณ​ ​ไม่​สามารถ​สลับ​ร่าง​ให้​หลาน​ไว​่​หู​ได้​ ​ยัง​ต้อง​รอ​ให้​ตี้ฝู​อี​มาถึง​ก่อน​ถึง​จะ​ทำได้

ใน​สมอง​ของ​เธอ​ขบคิด​ไป​สารพัด​ ​ใน​ใจ​เริ่ม​ใคร่ครวญ​แล้ว​ว่า​มี​ความเป็นไปได้​มาก​น้อย​แค่ไหน​ใน​การชิง​ตัว​ ​‘​หลาน​ไว​่​หู​’​ ​หลบหนี

ผ่าน​ไป​สักพัก​ ​เธอ​ก็​ลอบ​ส่ายหน้า​ ​ตอนนี้​ภายใน​ยาน​ลำ​นี้​ถูก​ฟั่น​เชียน​ซื่อ​กาง​อาคม​ไว้​แล้ว​ ​วิชา​เคลื่อนย้าย​ของ​เธอ​ใช้งาน​ไม่ได้

ยิ่งไปกว่านั้น​คือ​มองเห็น​ห้วง​อวกาศ​อยู่​ด้านนอก​ ​ยาน​ลำ​นี้​ออกจาก​ทวีป​ซิง​เย​วี่ย​แล้ว​ ​ต่อให้​เธอ​เคลื่อนย้าย​ออก​ไป​ ​ก็​ไม่​สามารถ​กลับ​ไป​ที่​ทวีป​ซิง​เย​วี่ย​ได้​ทันที​ ​ต้อง​เจอ​กับ​ชั้น​บรรยากาศ​ก่อน​แน่นอน​ ​ตัว​เธอ​น่ะ​ไม่เป็นไร​ ​แต่​พลัง​ยุทธ์​ของ​หลาน​ไว​่​หู​ไม่​สูง​พอ​ ​ทันทีที่​ออกจาก​ยาน​เกรง​ว่า​คงขาด​อากาศ​ตาย​ทันที​ ​อู​อู๋​เหยี​ยน​ตาย​ไป​น่ะ​ไม่สำคัญ​ ​แต่​ใน​ท้องนาง​ยัง​มีลูก​ของ​จิ้งจอก​น้อย​อยู่​…

ตอนนี้​ทำได้​เพียง​ว่า​กัน​ไป​ทีละขั้น​แล้ว

ฟั่น​เชียน​ซื่อ​มอง​นาง​แววตา​ไหว​ระริก​นิดๆ​ ​ผ่าน​ไป​สักครู่​ก็​ยิ้ม​แวบ​หนึ่ง​ ​“​ซีจิ​่ว​ ​ถึงแม้นาง​จะ​ไม่ใช่​หลาน​ไว​่​หู​ตัวจริง​ ​แต่​สุดท้าย​ก็​ยัง​ครอง​สังขาร​ของ​นาง​ไว้​อยู่ดี​ ​เจ้า​ยัง​เป็น​สหาย​กับ​นาง​ได้​เหมือนเดิม​ ​นิสัยใจคอ​ของ​อู๋​เหยี​ยน​ก็​ไม่เลว​ ​เชื่อ​ว่า​ต้อง​เข้ากับ​เจ้า​ได้​แน่​”

เมื่อ​กล่าว​ประโยค​นี้​จบ​ ​เขา​พลัน​หมุน​กาย​หายวับ​ไป​ ​คาด​ว่า​คง​ออก​ไป​บังคับ​ยาน​ลำ​นี้​ใน​ห้อง​อื่น​แล้ว

ภายใน​ห้อง​โดยสาร​นี้​เหลือ​เพียง​อู​อู๋​เหยี​ยน​และ​กู้​ซีจิ​่ว

อู​อู๋​เหยี​ยน​มอง​กู้​ซีจิ​่ว​ด้วย​รอยยิ้ม​ ​คล้าย​จะ​สื่อ​ว่า​ข้าว​่า​ง่าย​ยิ่งนัก​ ​“​มิ​ผิด​ ​ซีจิ​่ว​ ​หาก​เจ้า​รู้สึก​ค่อนข้าง​ถูกชะตา​กับ​จิ้งจอก​น้อย​ ​ต้องการ​ให้​นาง​อยู่​ข้าง​กาย​ ​ข้า​จะ​เลียน​อย่าง​อุปนิสัย​ของ​นาง​ไว้​เหมือนเดิม​”

เมื่อ​กล่าว​มาถึง​ตรงนี้​ ​แววตา​นาง​ก็​ใส​ซื่อ​ขึ้น​มา​อีกครั้ง​ ​เหมือน​จิ้งจอก​น้อย​ทุก​ประการ

กู้​ซีจิ​่ว​เอ่ย​อย่าง​เฉยเมย​ ​“​เจ้า​เสแสร้ง​เป็น​ผู้อื่น​อยู่​ตลอด​ไม่​เหนื่อย​บ้าง​หรือ​?​ ​เจ้า​เอา​ตัวเอง​ไป​ไว้​ที่ไหน​แล้ว​?​”

สีหน้า​อู​อู๋​เหยี​ยน​แข็งทื่อ​ไป​แวบ​หนึ่ง​ ​หรี่​ตาลง​เล็กน้อย​ ​“​อะไร​นะ​?​”

“​ทุกคน​ล้วน​มี​เพียง​หนึ่งเดียว​เท่านั้น​ ​ผู้ใด​ก็​แทนที่​ไม่ได้​”​ ​กู้​ซีจิ​่​วนั​่​งอยู​่​ตรงนั้น​มือ​หมุน​ถ้วย​ชา​ใบ​หนึ่ง​ ​“​เจ้า​ควร​เป็นตัวของตัวเอง​!​”

อู​อู๋​เหยี​ยน​ชะงัก​ไป​…

ตัวเอง​?

หลาย​ปี​มานี​้​นาง​เคย​เป็น​ผู้คน​มากมาย​นัก​ ​หญิง​ชาย​เด็ก​ผู้ใหญ่​ ​มหา​โจร​ผู้​กล้า​ ​พ่อค้า​ลูกจ้าง​ ​ขอ​เพียง​นายท่าน​ต้องการ​ ​นาง​ก็​ต้อง​เลียนแบบ​ผู้อื่น​ ​พยายาม​ลอกเลียน​ให้​เหมือน​ ​จากนั้น​ก็​เข้าแทนที่​ ​ลอบทำ​งาน​ให้​นายท่าน

เรื่อง​ที่นาง​ทำ​มาก​ที่สุด​คือ​เลียน​อย่าง​อุปนิสัย​ของ​ผู้อื่น​ ​แล้ว​อุปนิสัย​ของ​ตัวนาง​คือ​อะไร​กัน​?​ ​นาง​งงงัน​ไป​ชั่วขณะ​ ​นาง​ลืม​ไป​แล้ว​ว่านา​งค​วร​จะ​เป็น​แบบ​ไหน​…

กู้​ซีจิ​่ว​มอง​นาง​ ​“​คง​มิใช่​ว่า​แม้แต่​ตัวเอง​เป็น​อย่างไร​เจ้า​ก็​หลงลืม​ไป​แล้ว​กระมัง​?​”

อู​อู๋​เหยี​ยน​เงียบงัน​ ​นาง​เม้มปาก​แน่น​ ​เอ่ย​วาจา​ไม่​ออก​ชั่วขณะ

กู้​ซีจิ​่​วลุก​ขึ้น​มา​ ​เดิน​วนรอบ​ตัวนาง​หนึ่ง​รอบ​ ​“​เจ้า​จำ​รูปลักษณ์​ดั้งเดิม​ของ​ตน​ไม่ได้​แล้ว​ ​เช่นนั้น​เจ้า​จำ​ประวัติ​ความเป็นมา​ของ​เจ้า​ได้​ไหม​?​”

อู​อู๋​เหยี​ยน​ยิ้ม​หยัน​ ​“​เจ้า​อย่า​ฝัน​ว่า​จะ​หลอก​ถาม​ข้า​ได้​!​”

ความ​สับสน​พลัน​ผุด​ขึ้น​มา​ใน​หัวใจ​ ​ที่มา​ของ​ตน​หรือ​?

บางที​นาง​คงมี​ชีวิต​อยู่​มานาน​เกินไป​ ​เสแสร้ง​เป็น​ผู้อื่น​มานาน​เกินไป​ ​ไม่น่าเชื่อ​ว่านาง​จะ​หลงลืม​ไป​แล้ว​ว่าที่​แท้​ตน​มา​ได้​อย่างไร​กัน

ถึงขั้น​ที่​จำ​ไม่ได้​เลย​ด้วยซ้ำ​ว่า​เริ่ม​รับใช้​ฟั่น​เชียน​ซื่อ​ตั้งแต่​เมื่อไหร่​ ​คล้าย​ว่า​จะ​คอย​ติดตาม​เขา​ใน​ฐานะ​ต่างๆ​ ​มาโดยตลอด

“​ที่แท้​แม้แต่​ความเป็นมา​ของ​ตัวเอง​เจ้า​ก็​จำ​ไม่ได้​แล้ว​ ​เช่นนั้น​ก็​คง​ไม่รู้​จัก​พ่อแม่​ของ​ตน​ด้วย​เป็นแน่​”​ ​น้ำเสียง​กู้​ซีจิ​่ว​เนิบนาบ​เรียบ​เฉย​ ​ทว่า​เสมือน​ค้อน​ที่​ทุบ​ลง​บน​หัวใจ​ของ​อู​อู๋​เหยี​ยน

อู​อู๋​เหยี​ยน​หยัก​มุม​ปาก​แวบ​หนึ่ง​ ​เอ่ย​อย่าง​ภาคภูมิ​ ​“​พ่อแม่​?​ ​ตัว​ข้ามี​ชีวิต​มา​เป็น​หมื่น​ปี​แล้ว​ ​ผู้ใด​จะ​มี​ความอดทน​จดจำ​สิ่ง​ที่​ไร้ค​วาม​สำคัญ​เช่นนั้น​ได้​เล่า​?​ ​ข้า​จด​นายท่าน​เพียง​คนเดียว​ก็​พอแล้ว​”

แววตา​กู้​ซีจิ​่​ววูบ​ไหว​นิดๆ​ ​ไม่ว่า​จะ​นาน​ขนาด​ไหน​ ​ก็​ไม่มีใคร​หลงลืม​พ่อแม่​ของ​ตน​ไป​ได้​ ​เว้นแต่​นาง​จะ​กำพร้า​มา​แต่​เล็ก​!

และ​คุณสมบัติ​ร่างกาย​แบบ​พิเศษ​ของ​อู​อู๋​เหยี​ยน​ก็​ไม่​เหมือน​คน​ทั่วไป​เลย​ ​หรือว่า​นาง​จะ​เป็น​สิ่ง​ที่​ฟั่น​เชียน​ซื่อ​สร้าง​ขึ้น​มา​โดยเฉพาะ​?​!

————————————————————————————-

บท​ที่​ ​2700​ ​เป็น​มือสังหาร​ ​เป็นตัว​หมาก

ด้วย​ความเก่ง​ฉกาจ​ของ​ฟั่น​เชียน​ซื่อ​ ​เขา​สามารถ​ทำ​เรื่อง​แบบนี้​ออกมา​ได้​จริงๆ​!

กู้​ซีจิ​่ว​หลุบ​ตาลง​เล็กน้อย​ ​จู่ๆ​ ​ก็​เอ่ย​ถาม​ประโยค​หนึ่ง​ ​“​แล้ว​หลง​ซือ​เย​่​เล่า​?​”

เห็น​กัน​อยู่​ชัดๆ​ ​ว่า​เป็น​คำถาม​ที่​ธรรมดา​ยิ่งนัก​ประโยค​หนึ่ง​ ​ทว่า​อู​อู๋​เหยี​ยน​ที่​สุขุม​เยือกเย็น​มาโดยตลอด​กลับ​หน้า​เปลี่ยนสี​เล็กน้อย​ ​นิ่ง​ไป​แวบ​หนึ่ง​ ​ยิ้ม​หยัน​ ​“​เกี่ยว​อะไร​กับ​เขา​ด้วย​?​”

“​เจ้า​ไม่​นึกถึง​เขา​หรือ​?​”

“​แปลก​นะ​ ​ทำไม​ข้า​ต้อง​นึกถึง​เขา​ล่ะ​?​”​ ​อู​อู๋​เหยี​ยน​ย้อนถาม

“​อ่อ​ ​ในเมื่อ​ไม่​นึกถึง​ ​เช่นนั้น​อันที่จริง​แล้ว​เขา​…​”​ ​กล่าว​มาถึง​ตรงนี้​กู้​ซีจิ​่​วก​็​หยุด​ลง​ ​ยิ้ม​แวบ​หนึ่ง​ ​ไม่​พูด​ต่อ​ ​พริ้ม​ตาลง​นิดๆ

อู​อู๋​เหยี​ยน​มอง​เธอ​แวบ​หนึ่ง​ ​ริมฝีปาก​แดง​บิด​เผยอ​นิดๆ​ ​แต่​สุดท้าย​ก็​ไม่ได้​พูด​อะไร​ต่อ​ ​นาง​นั่ง​อยู่​บน​เก้าอี้​ตัว​หนึ่ง​ ​มือ​เท้า​ศีรษะ​คล้าย​จะ​งีบหลับ​ ​แพ​ขน​ตา​สั่น​ไหว​เล็กน้อย

นาง​มีชีวิต​มา​หมื่น​ปี​แล้ว​ ​อะไร​บ้าง​ที่​ไม่เคย​ประสบ​?​ ​คน​เช่นใด​บ้าง​ที่​ไม่เคย​พบพาน​?​ ​เป็น​ปาท่องโก๋​แก่​ที่​ลื่นไหล​อย่างยิ่ง​มานาน​แล้ว

กู้​ซีจิ​่​วกำ​ลัง​ยั่ว​ให้​นาง​อยาก​ ​นาง​รู้ดี​ยิ่งนัก​ ​ดังนั้น​จึง​ไม่​อยาก​หลงกล​อีก​ฝ่าย

แต่​รู้​ก็​ส่วน​รู้​ ​ทว่า​ใน​ใจ​กลับ​คล้าย​มี​คน​คน​โยน​หิน​ก้อน​หนึ่ง​ใส่​ผิว​ทะเลสาบ​ที่ราบ​เรียบ​ ​ทำให้​กระเพื่อม​ไหว​เป็น​วง

นาง​ไร้อารมณ์​ต่อ​ความรู้สึก​รักใคร่​โดยกำเนิด​ ​ชั่วชีวิต​นี้​เคย​ครอบครอง​ร่างกาย​มากมาย​ข้องแวะ​กับ​บุรุษ​มานับ​ไม่​ถ้วน​แล้ว​ ​แน่นอน​ว่า​เคย​ประกอบกิจ​ ​เคย​กระหนุงกระหนิง​รักใคร่​กัน​ฉันท์​คู่รัก​ ​แต่​ไม่เคย​หวั่นไหว​เลย​ ​ยาม​ที่​สมควร​ลงมือ​ก็​ไม่​ลังเล​เลย​สักนิด

ขอ​เพียง​เป็น​ภารกิจ​ที่​ต้อง​ปฏิบัติ​ ​นาง​สามารถ​ลงมือ​ฟัน​ชาย​ที่​เพิ่ง​สัญญา​รักมั่น​กับ​นาง​ไป​ชั่วชีวิต​ให้​แหลก​เละ​ได้​โดย​ไม่​กะพริบตา​เลย​ ​เลือดเย็น​ดั่ง​เหล็กไหล​ที่​หล่อ​ให้​อุ่น​ขึ้น​ไม่ได้

มี​เพียง​ตอนที่​อยู่​กับ​หลง​ซือ​เย​่​ที่​ทำให้​ตัวนาง​เกิด​ความรู้สึก​บางอย่าง​ไม่​อาจ​อธิบาย​ให้​กระจ่าง​ได้​ต่อ​เขา​ ​เป็นครั้งแรก​ที่นาง​รู้สึก​หักใจ​จาก​เขา​ไม่​ลง​…

แน่นอน​ ​ความรู้สึก​นี้​คลุมเครือ​ยิ่งนัก​ ​นาง​ไม่เชื่อ​ว่า​ตนเอง​จะ​หลงรัก​อีก​ฝ่าย​ ​แต่​หลง​ซือ​เย​่​เป็นความ​อ่อนโยน​ที่​ไม่​อาจ​แตะต้อง​ได้​ใน​หัวใจ​ที่​เย็นชา​ของ​นาง​จริงๆ

ใน​อดีต​หลังจาก​นาง​ออกจาก​ร่าง​ของ​กู้​ซีจิ​่ว​แล้ว​ ​ก็​ไปรับ​ภารกิจ​อื่น​ต่อ​ ​ไป​เป็น​สายสืบ​ที่​ดาว​จิ้งจอก​คราม​เพิ่ง​ได้​กลับมา​ใน​ช่วงนี้​เหมือนกัน

หลังจาก​นาง​กลับมา​ ​ทวีป​ซิง​เย​วี่​ยก​็​เปลี่ยนแปลง​ไป​แล้ว​ ​ผู้คน​มากมาย​ล้วน​ไม่อยู่​แล้ว​ ​รวมถึง​หลง​ซือ​เย​่​ด้วย

นาง​เคย​ลอบ​สืบหา​ข่าวคราว​ ​คน​ส่วนใหญ่​บอกว่า​พอ​เขา​เขา​ฝ่า​ด่าน​เคราะห์​ได้​ก็​หายตัว​ไป​เลย​ ​บางคน​ก็​บอกว่า​เขา​กลายเป็น​เซียน​ขึ้น​สู่​ดินแดน​เบื้องบน​แล้ว​ ​บางคน​ก็​บอกว่า​เขา​ถูก​อัสนี​ด่าน​เคราะห์​ผ่า​จน​แหลก​เป็นจุณ​ไป​แล้ว​ ​แม้แต่​ผม​สัก​เส้น​ก็​ไม่​เหลืออยู่​…

ทฤษฎี​อย่างไร​ล้วน​มี​หมด​ ​แตกต่าง​หลากหลาย​ ​แต่​ทฤษฎี​ของ​ทุกคน​ล้วน​ไม่​อาจ​พิสูจน์​ได้​ ​ดังนั้น​สุดท้าย​แล้ว​อู​อู๋​เหยี​ยน​ก็​ไม่ทราบ​ว่า​สรุป​แล้ว​หลง​ซือ​เย​่​ลงเอย​อย่างไร​กัน​แน่

นาง​ไม่เคย​ไป​ถามไถ่​อีก​เลย

นาง​คือ​ลูกน้อง​ของ​ฟั่น​เชียน​ซื่อ​ ​เป็น​มือสังหาร​ ​เป็นตัว​หมาก

นาง​เคารพบูชา​เขา​ ​ยินดี​ให้​เขา​ใช้งาน

ใน​มือ​ของ​ฟั่น​เชียน​ซื่อ​มี​เบี้ย​สังหาร​อยู่​นับไม่ถ้วน​ ​หลาย​ปี​มานี​้​ลูกน้อง​ที่​ถูก​เขา​ทอดทิ้ง​มี​ไม่รู้​เท่าไหร่​แล้ว

แต่​สำหรับ​อู​อู๋​เหยี​ยน​ไม่ว่า​เขา​จะ​แปลง​ฐานะ​เป็น​อะไร​ก็​พา​เธอ​ติดตาม​ไป​ด้วย

เขา​บอก​นาง​ว่า​ ​เป็น​เบี้ย​สังหาร​ของ​เขา​ต้อง​ไร้​ใจ​ไร้​รัก​ ​ภักดี​กับ​เจ้านาย​เท่านั้น​ ​ไม่​อาจมี​ความรู้สึก​ส่วนตัว​ได้

นาง​ทำได้​ ​แถม​ยัง​ทำได้​ดีมาก​ด้วย​!

ใน​ภายหลัง​ต่อให้​ใน​ใจ​มีความรู้สึก​ประหลาด​ต่อ​หลง​ซือ​เย่อ​ยู่​บ้าง​ ​นาง​ก็​ไม่ได้​เผยอ​อก​มา

กลับ​คาดไม่ถึง​ว่าวั​นนี​้​จู่ๆ​ ​กู้​ซีจิ​่​วจะ​เอ่ยถึง​เขา​ขึ้น​มา

เงา​ร่าง​ของ​หลง​ซือ​เย​่​แวบ​เข้ามา​ใน​สมอง​ของ​นาง​ ​ไม่ได้​พบกัน​มาก​ว่า​สอง​ร้อย​ปี​แล้ว​ ​นาง​ไม่​นึก​เลย​ว่า​ตน​จะ​ยังคง​จดจำ​ได้​แม่นยำ​นัก

อยากรู้​ว่า​เขา​สบายดี​ไหม

เพียงแต่​ ​นาง​ไม่​อาจ​ถาม​ได้​ ​ถึงขั้น​ที่นาง​ไม่​อาจ​เผย​ความห่วงใย​ที่​มีต​่อ​หลง​ซือ​เย่อ​อก​มา​ได้​สักนิด​ ​มิเช่นนั้น​ฟั่น​เชียน​ซื่อ​จะ​จัดการ​ ​‘​ห่วง​’​ ​ของ​นาง​ ​ทำให้​ ​‘​ห่วง​’​ ​ของ​นาง​สูญสิ้น​ไป​อย่าง​สิ้นเชิง​!

นาง​เหลือบมอง​กู้​ซีจิ​่ว​ผ่าน​แพ​ขน​ตาของ​ตน​แวบ​หนึ่ง​ ​กู้​ซีจิ​่​วนั​่ง​เฉย​ไม่รู้​ร้อน​อยู่​ตรงนั้น​ ​ไม่มี​ทีท่า​ว่า​จะ​เป็น​ฝ่าย​พูด​ออกมา​เอง​เลย