บทที่ 2083 – เขตแดนราชา กระบี่เยือกน้ำค้าง
พลังปราณแสนเยือกเย็น พุ่งเข้าหาง้าวทองทะลวงศัตรูที่ลุกเป็นไฟ มันพยายามเข้าทำลายชิงสุ่ยอย่างไม่ลดละ ชิงสุ่ยถึงกับเหงื่อแตกภาค เปลวไฟอันแสนร้อนแรงพยายามคงสภาพร่างกายของเขาให้เป็นกลาง
ตงหยวนไม่สามารถเพิ่มพลังได้มากกว่านี้ เมื่อพลังต่อต้านทั้งสองเข้าปะทะกัน ต่างฝ่ายต่างไม่ยอมแพ้ เปลวเพลิงบรรพกาลของชิงสุ่ยลุกท่วมด้วยความบ้าคลั่ง น่าเสียดายที่ไฟแพ้น้ำ มิฉะนั้น เปลวไฟธรรมดาคงไม่สามารถทำอะไรตงหยวนได้
ตงหยวนดวงตาเบิกกว้างเมื่อเห็นว่าไอเย็นของเขาทำอะไรชิงสุ่ยไม่ได้ เขาจึงฟาดฟันกระบี่ออกไปอีกครั้ง
เงากระบี่ลมกรด!!
กระบี่ของตงหยวนคล้ายกับหลุมดำฉีกกระชากบรรยากาศพุ่งตรงเข้าหาชิงสุ่ยกลายเป็นคลื่นพลังที่รุนแรง
เขตแดนราชา!!
ชิงสุ่ยมองเห็นช่องว่างขนาดใหญ่ระหว่างเขากับศัตรู สงสัยว่าการใช้ทักษะเพียงอย่างเดียวจะไม่พอแล้ว การทำตัวยโสใช้แต่ทักษะอ่อนแอคงจะกลายเป็นเรื่องเขลา
เขตแดนราชา สร้างคลื่นกระทบในการเข้าถึงจิตใจและชำระล้างทุกกระบวนท่าที่เป็นด้านลบ อย่างเช่นทำให้ร่างกายอ่อนแอด้วยพิษ หรือทำให้ร่างกายช้าลง แน่นอนว่ามันสามารถลบล้างพลังจากการเสริมความแข็งแกร่งของศัตรูได้ แม้จะลบล้างเพียงแค่ครึ่งเดียว
เมื่อเขตแดนราชาถูกเปิดใช้งาน
พลังที่หยางตงใช้หักล้างปราณจักรพรรดิก็เริ่มสลาย ความแข็งแกร่งของหยางตงหายวับไปทันที 20 ส่วน และความเร็วก็ลดลงอีก 20 ส่วน
การที่ทำให้ถูกสูญเสียความเร็วลงอีก ไม่ต่างจากการทำให้พลังในการต่อสู้ของเขากลายเป็นพิการ ตงหยวนสีหน้าตกใจ ตัวของเขาเหมือนกำลังเดินลุยโคลน
ตงหยวนที่มั่นใจมาโดยตลอดว่าจะสามารถทะลวงพลังป้องกันของศัตรูได้ เริ่มไม่มั่นใจ เขากำลังจะใช้ทักษะพิฆาตเพื่อจบการต่อสู้ครั้งนี้
แต่ก่อนที่เขาจะได้แสดงกระบวนท่าสูงสุด การเคลื่อนไหวในกระบวนท่าสังหารของเขาก็ลดลงจนกลายเป็นเต่าคลาน
ตงหยวนรวบรวมพลัง จับกระบี่เยือกน้ำค้างในมือนั่น ดวงตาของเขาส่องประกายขณะที่ฝีเท้าที่ช้าเหมือนเต่าคลานกำลังเคลื่อนไหวไปตามจังหวะที่ไม่อาจบรรยายได้
แต่ละก้าวที่เดินออกไป บีบอัดบรรยากาศให้เข้มข้น
นี่คือย่างก้าวกำราบสวรรค์!!
ผลลัพธ์ของมันเหมือนกับย่างก้าวเก้าเทวาเจ็ดทลาย แต่ลึกซึ้งกว่ามาก ชิงสุ่ยเผยรอยยิ้ม ขณะที่เขาเปิดใช้งานทักษะย่างก้าวเก้าเทวาผกผัน
ความเร็วของชิงสุ่ยเหนือกว่าตงหยวนทันที สภาพแวดล้อมรอบข้างตงหยวนถูกทำลาย เงาของตงหยวนถูกระงับ
เก้าเทวาทลาย!!
ตงหยวนล้มลงกับพื้น กระบวนท่าของเขาถูกขัดขวาง “เจ้าเองก็รู้จักย่างก้าวกำราบสวรรค์!!”
“ทักษะสงครามไม่ใช่ย่างก้าวกำราบสวรรค์!!”ชิงสุ่ยยิ้ม
“ข้าคงไม่อาจปฏิเสธได้ว่าเจ้าเป็นศัตรูที่น่ากลัว ความสามารถในการควบคุมพลังคู่ต่อสู้ของเจ้าน่ากลัวก็จริง แต่การต่อสู้ยังไม่จบ เจ้าจะไม่มีทางเอาชนะข้าได้”ดวงตาของตงหยวนเบิกกว้าง ก่อนจะกลายเป็นสีดำสนิท
“เดี๋ยวข้าจะแสดงให้เจ้าเห็นเองว่ากระบี่ปีศาจโทสะมันเป็นอย่างไร”
เมื่อรูม่านตาของตงหยวนกลายเป็นสีดำสนิท เงาทั้ง 3 ที่ลอยตัวอยู่รอบกายของเขาก็ผสานเข้ากับกระบี่เยือกน้ำค้าง ชิงสุ่ยรับรู้ได้ทันทีว่าพลังของตงหยวนเพิ่มขึ้นอีกครั้ง และสูงกว่าทุกครั้งที่เคยเป็น
ชิงสุ่ยไม่กล้าประมาณอีกต่อไป ตัวเขาที่ถือง้าวทองทะลวงศัตรู เรียกใช้งานตราประทับพุทธองค์เมธาและตราประทับพุทธองค์วชิระ
ร่างกายของชิงสุ่ยส่องสว่างแสงบริสุทธิ์ พลังป้องกันของเขาพุ่งสูงเสียดฟ้า พร้อมจะลดความเสียหายและลดพลังจากการโจมตีศัตรู
เจตจำนงกระบี่ปีศาจ!!
ตงหยวนพุ่งเข้าหาชิงสุ่ย ในขณะที่กระบี่ในมือของเขาสร้างคลื่นเงาจำนวนมหาศาลเข้าโจมตีชิงสุ่ย
ชิงสุ่ยจับจ้องคลื่นพลังที่กำลังพุ่งเข้ามาหาเขา มันรวมตัวกันกลายเป็นงูยักษ์ที่เตรียมเขมือบเหยื่อ ในชั่วพริบตาดวงตาของชิงสุ่ยก็เปล่งประกายแสงสีทอง ทักษะเบิกเนตรสวรรค์!!
เงามหาศาลที่คล้ายกับฝนดาวตก สลายเข้ารวมตัวกันกลายเป็นเงาเดียว เปลี่ยนคลื่นพลังกลายเป็นมังกรน้ำแข็งพุ่งตรงมาหาเขา
ทักษะวชิระจู่โจม!!
ง้าวทองทะลวงศัตรูเข้าปะทะกับมังกรน้ำแข็ง มันเหมือนกับขอนไม้ที่ขวางน้ำเชี้ยว แต่ทว่าจุดที่ขอนไม้เข้าโจมตีมันกลายเป็นจุดต้นน้ำ ถึงกระแสน้ำจะไม่หยุดสนิท แต่ก็ทำให้ทิศทางน้ำผันแปร ใบหน้าของตงหยวนขาวซีดในทันที สิ่งที่เกิดขึ้นเกินความคาดหมายมาก เหตุใดคู่ต่อสู้ของเขาถึงรู้จุดอ่อนของมังกรน้ำแข็ง
การโจมตีของชิงสุ่ยไม่ได้มีอะไรพิเศษเลยและเทียบกับเฉินหวงก็ยังอ่อนด้อยกว่ามาก แต่ด้วยความสามารถในการหาช่องว่างของจุดอ่อน และระดับพลังจากดินแดนสวรรค์แห่งเต๋า มันทำให้เขาได้เปรียบ
ครึ้นนนน!! ตงหยวนกระอักเลือด ขณะที่มังกรของเขาถูกกระแทกกลับมา กระบี่เยือกน้ำค้างหลุดออกจากมือ ชิงสุ่ยที่เห็นดังนั้นจึงรีบมือไปคว้า สัมผัสแรกคือความเย็น แต่ค่อยๆสลายกลายเป็นความอบอุ่น
การเปลี่ยนแปลงกะทันหัน ทำให้ทุกคนรวมไปถึงเฉินหวงตกใจ แต่ละคนรู้ดีว่าต่อให้ความเร็วของตงหยวนลดลง การจัดการกับชิงสุ่ยก็ไม่น่าจะเป็นปัญหา และตอนนี้ทุกอย่างก็ดูเหมือนจะเอื้อไปทางตงหยวน ฝั่งของตู่ฟู่กำลังจะกำชัยชนะ ส่วนทางฝั่งของเฉินหวงก็เริ่มวิตกกังวล แต่แล้วการต่อสู้ก็จบลงด้วยความเร็วดุจสายฟ้า
ชิงสุ่ยไม่ได้รับอันตรายแม้แต่น้อย ในทางกลับกันตงหยวนที่ถูกโจมตีเข้าที่จุดอ่อนส่งผลให้พลังในการควบคุมมังกรถูกทำลาย มังกรหวนกลับเข้าหาตัวเอง ทำให้เขาต้องแบกรับพลังโจมตีมหาศาล ส่งผลให้ร่างกายบาดเจ็บหนัก เขาเป็นลมล้มฟุบร่วงลงสู่พื้นดิน
ถึงจะไม่ปางตาย แต่การจะฟื้นตัวก็ต้องใช้เวลานับเดือน
ชิงสุ่ยโยนกระบี่ที่แย่งชิงมาได้เข้าไปในดินแดนหยกยุพราชอมตะ ขณะเดียวกันเขาก็พุ่งตรงเข้าหาตงหยวน
“เจ้าชนะแล้ว เหตุใดต้องโหดเหี้ยมขนาดนี้ด้วย?” เสียงอันแสนเย็นเยือกดังขึ้น ขณะที่เงาปรากฏด้านข้างตัวตงหยวน สายตาของเขาจ้องมองชิงสุ่ยด้วยจิตสังหารที่บ้าคลั่ง
เขาก็คือปีศาจเงาผู้เงียบขรึม