Mars เจ้าสงครามครองโลก บทที่ 821 จะปล่อยแกไปได้ยังไง
บราวน์เฒ่าพูดคำนี้ด้วยความมั่นใจ
ตระกูลบราวน์ของพวกเขาสร้างเนื้อสร้างตัวด้วยอาวุธยุทโธปกรณ์ ถือว่าเป็นตระกูลที่ร่ำรวยเป็นอันดับหนึ่งในพื้นที่ มีทรัพย์สินนับหมื่นล้าน
แถมยังได้ผูกมิตรกับข้าราชการจำนวนมาก พวกกลุ่มแก๊งในพื้นที่ พวกเขาล้วนแล้วก็ต้องอยู่ภายใต้เงาของตระกูลบราวน์
เรียกได้ว่าทุกเรื่องเป็นไปได้อย่างราบรื่น
ในตอนนี้ มีเด็กเวรคนหนึ่งมาจากประเทศต้าเซี่ย คิดไม่ถึงว่าจะกล้าทุบตีลูกชายของเขา อยากตายนักสินะ
บราวน์เฒ่าหยิบปืนขึ้นมา พาคนบุกเข้าไปอย่างรีบร้อน
และทางฝั่งสนามบิน ล็อกคุยโทรศัพท์เสร็จแล้ว และพูดอย่างแข็งกร้าวอย่างยิ่งว่า “ไอ้พวกผิวเหลืองอย่างแกทั้งสอง พวกแกรอเลยนะ พ่อฉันกำลังจะมาถึง รอให้พ่อฉันมาถึงก่อน มาดูกันว่าจะฆ่าพวกแกยังไง”
เย่เซิ่งเทียนไม่ได้มองเขาเลยสักนิด
และคิดถึงเรื่องในอดีตบางอย่าง
ในตอนนั้นที่เขาประเมินจบการศึกษา คือการลอบสังหารใครบางคน
เวลา 1 เดือน เขาสังหารนักฆ่าทั้งหมดในอันดับนักฆ่าของโลก และประกาศว่า หลังจากนี้หากใครกล้ามาอยู่ในอันดับนักฆ่า ก็จะถูกสังหารเรียบ
ในตอนนั้นดูเหมือนจะมีบางคนมาจากตระกูลบราวน์ ลืมไปแล้วว่าชื่ออะไร คนๆนั้นในตอนนั้นกลัวจะขี้หดตดหาย ใช้เงินเพื่อแลกชีวิต
ตอนนั้นเขาฆ่าคนจนเบื่อแล้ว จึงไว้ชีวิตคนๆนั้น
ฝ่ามือของจ้านอู๋ซวงใหญ่เท่าใบพัด ตบไปที่หน้าของล็อก และก็ไม่ได้พูดอะไร เมื่อล็อกด่า เขาก็ตบ
จากการตบไม่กี่ครั้ง ตบจนใบหน้าครึ่งหนึ่งของล็อก ทั้งเลือดและเนื้อเละปนกันจนดูเลือนราง
จ้านอู๋ซวงยังไม่ได้ใช้แรงเท่าไหร่เลย ถ้าเขาใช้แรงจริงๆ คงจะตบหน้าล็อกจนหัวกระจุยไปนานแล้ว!
กลิ่นเหม็นส่งออกมาจากตัวหญิงสาวผมทองที่คุกเข่าลงบนพื้นอยู่ข้างๆ สั่นไปทั้งตัว แม้แต่จะพูดก็พูดไม่ออก
เย่เซิ่งเทียนมองเธอ และพูดเบาๆว่า “ฉันล่ะแปลกใจจริงๆ คนอย่างพวกแกมีอะไรอยู่ในสมองบ้าง แม้ว่าประเทศต้าเซี่ยมีปัญหาอยู่หลายแห่ง แต่อย่างน้อยมีความสันติมั่นคง ไม่มีปืนเกลื่อนกลาดเต็มไปหมด และก็ไม่มีความวุ่นวาย ทหารที่อยู่แนวหน้าทำหน้าที่โดยใช้ชีวิตเป็นเดิมพัน เหล่าผู้นำก็ทำเพื่อประเทศ เพียงเพื่อให้พวกแกได้มีชีวิตที่ดี” ไอรีนโนเวล
“คนอย่างพวกแก อยู่สบายมานานเกินไปใช่ไหม จะรู้สึกแย่ถ้าไม่ได้ออกมาเห่าหอนงั้นเหรอ? ไม่ได้เป็นสุนัขรับใช้ให้คนอื่นจะอยู่ไม่เป็นสุขใช่ไหม? แกคิดว่าประเทศต้าเซี่ยที่มีความสงบสุขและเจริญรุ่งเรืองก็มาจากการบริจาคของพวกพ่อบุญธรรมของแกใช่ไหม?นั่นเป็นเพราะ คนมากมายก่ายกองที่ยอมพลีชีพเพื่อส่วนรวมต้องใช้ชีวิตเพื่อแลกมันมา แกไม่ซาบซึ้งฉันก็ไม่บีบบังคับ แต่แกเนรคุณ กอบโกยผลประโยชน์เข้าตนเอง งั้นก็มีส่วนเกี่ยวข้องกับฉันแล้วล่ะ”
แอลันพูดอย่างสั่นเทาว่า “ฉันผิดไปแล้ว ฉันจะแก้ไข ฉันรู้ความผิดของตัวเองแล้ว ฉันรักประเทศชาติเกิด ฉันรักประเทศต้าเซี่ย ขอโอกาสสักครั้งให้ฉันเถอะ ฉันจะไม่กล้าทำอีกต่อไป”
เย่เซิ่งเทียนยิ้มเยาะและพูดว่า “ให้โอกาสแกเพื่อให้รังแกทหารเก่างั้นเหรอ? ให้โอกาสแกเพื่อได้ทำให้ประเทศต้าเซี่ยอับอายขายหน้าต่อไปสินะ? ให้โอกาสแกดูถูกผู้พลีชีพเหล่านั้นต่อไปงั้นหรือ? เหล่าทหารที่เสียชีวิตในสนามรบ ศัตรูได้ให้โอกาสพวกเขาไหม? ตามคำสั่งของหอมังกรเทพ คนที่ขายชาติเพื่อประโยชน์ส่วนตัว รับใช้สมคบคนเลวเพื่อทำเรื่องชั่วร้าย ต้องฆ่าสถานเดียว!”
“อย่าฆ่าฉันเลย อย่า……”
แอลันพูดไม่ทันจบ รูม่านตาค่อยๆ ขยายออก และล้มลงกับพื้นอย่างแน่นิ่ง
สำหรับคนเช่นนี้ เย่เซิ่งเทียนไม่เคยใจอ่อน
ถ้าตอนนั้นเธอไปจากเย่เซิ่งเทียนก็กลายเป็นเพียงแค่แมลงวันตัวหนึ่งที่น่ารังเกียจเท่านั้น
แต่คิดไม่ถึงว่า เธอจะพาคนนอกมารังแกเพื่อนร่วมชาติของตน แถมยังเป็นทหารผ่านศึกนับร้อยคนอีกด้วย!
นี่คือ สิ่งที่เย่เซิ่งเทียนไม่อาจทนได้
คนเช่นนี้ถ้าหากไว้ชีวิตเธอ จะคู่ควรกับทหารเหล่านั้นที่ทุ่มเทชีวิต เพื่อแลกมาด้วยความสงบสุขและเจริญรุ่งเรืองของประเทศต้าเซี่ยอย่างวันนี้ได้อย่างไร?
ล็อกที่อยู่ข้างๆตกใจจนส่ายหน้าไม่หยุด คลานถอยหลัง
จ้านอู๋ซวงเหยียบลงบนขาที่หักของเขา “พ่อแกยังไม่มา แกจะรีบไปไหน? คุณผู้ชายของฉันอนุญาตให้แกไปแล้วเหรอ?”
ในที่สุดล็อกก็ตระหนักได้ ว่าตัวเองได้ยั่วยุปีศาจเข้าแล้ว
มองทั้งสองคนตรงหน้า ไม่กลัวตระกูลบราวน์ของพวกเขาจริงๆ
“อย่าฆ่าฉันเลย เดี๋ยวพ่อฉันก็มาถึงแล้ว อย่าฆ่าฉัน”
เย่เซิ่งเทียนโยนบุหรี่ให้จ้านอู๋ซวง จากนั้นตัวเองก็จุดไฟ และดูดบุหรี่
มีความกลัดกลุ้มใจในระหว่างหัวคิ้ว ไม่สามารถคลายได้เลย
ตนยังมาแสดงอำนาจบาติใหญ่อยู่ที่นี่ แต่แม่ แม่อยู่ที่ไหนกันแน่
สรวงสวรรค์ อยู่ที่ไหนกันแน่？
พรึ่บๆๆ
ทันใดนั้น เสียงเฮลิคอปเตอร์ก็ดังขึ้น
เฮลิคอปเตอร์ลำหนึ่งบินตรงเข้ามา
ล็อกดูมีความสุขมาก
พ่อเขามาแล้ว！！