ยัยหมอวายร้ายที่รัก บทที่ 675 เขาอยู่ที่ไหนกันแน่?
หลายสิบศพ?
คนตายเยอะขนาดนี้เลยเหรอ?
เส้นหมี่ได้ยินจำนวนตัวเลข ก็รู้สึกเสียวสันหลังวาบ
แต่ นี่ก็ไม่สำคัญที่สุด เพราะว่าในไม่ช้า เมื่อเธอจ้องดูไปที่คนเหล่านั้น จู่ ๆ เธอก็เห็นคนสองคนที่แบกถุงเก็บศพออกมาจากข้างใน พวกเขาก้าวไม่ทันระวัง เกิดเสียง “ตุ๊บ” ถุงเก็บศพร่วงหล่นลงบนพื้น
“นายทำอะไรน่ะ? ระมัดระวังหน่อย!”
ทันใดนั้น คนด้านหลังก็เริ่มด่าขึ้น เขารีบเก็บถุงเก็บศพนี้ขึ้นมาอย่างลุกลน แววตา กลับมีความร้อนรนเป็นอย่างมากและรีบมองไปรอบๆอย่างรวดเร็ว
เส้นหมี่ : “……”
แววตาแบบนี้ แปลกจัง?
เขากำลังกลัวใช่ไหม?
เธอหรี่ตาลงมอง……
หลังจากนั้นไม่กี่นาที เมื่อเธอเดินอ้อมเข้าไปถึงใกล้ๆ กับรถตู้สีเขียวทหารที่มาบรรทุกถุงเก็บศพเหล่านี้ เธอหยิบโทรศัพท์ออกมาและแอบซ่อนตัวอยู่หลังต้นไม้แล้ว ก็ถ่ายรูปพวกเขาเก็บไว้
จริงๆ ด้วย เมื่อเธอมาถึงที่นี่ และจากเลนส์กล้องโทรศัพท์ เธอเห็นสิ่งของก็ยิ่งมากขึ้น
“พวกนายฟังฉันไห้ดี ศพเหล่านี้ อย่าให้ตกไปอยู่ในมือคนอื่นแม้แต่ศพเดียว รู้หรือเปล่า?”
“ครับ!”
น้ำเสียงเรียบและรวมเป็นหนึ่ง ถึงแม้ว่าจะพยายามพูดกดต่ำไว้ แต่ทางเส้นหมี่ฝั่งนี้กลับได้ยินอย่างชัดเจน
ทำไมศพถึงตกไปอยู่ในมือคนอื่นไม่ได้?
คนอื่นคนนี้หมายถึงใครกัน?
เส้นหมี่ยังคงถ่ายรูปต่อไป
จนเวลาผ่านไปประมาณสี่ถึงห้านาที ในที่สุด คนทางนั้นก็ขนย้ายกันจนเสร็จเรียบร้อย จากนั้น เส้นหมี่แอบซ่อนอยู่หลังต้นไม้ต้นนี้ ก็มองเห็นว่าในที่สุดก็มีคนหนึ่งที่ดูเหมือนเป็นเจ้าหน้าที่เดินมา
“เป็นอย่างไรบ้าง? นับเสร็จหรือยัง? ทั้งหมดมีกี่ศพ?”
“นับเสร็จแล้ว ทั้งหมด 33 ศพ เป็นตัวเลขเดียวกับจำนวนคนที่ทางท่านไชยันต์ นำไปครับ”
คนที่ถูกสอบถาม ก็นำเอารายชื่อที่จดบันทึกไว้แล้วส่งให้กับคนคนนี้ทันที
ท่านไชยันต์?
เส้นหมี่ที่อยู่ไม่ไกลนักได้ยินเข้า ทันใดนั้นหัวใจเต้นแรงและรัว!
“ฉะนั้นสรุปได้ว่า คนที่เขาพาไป วันนี้ตายอยู่ที่นี่ทั้งหมด?” หลังจากคนคนนี้เห็นรายชื่อแล้ว เขาก็โกรธมากราวฟ้าผ่า!
คนคนนั้นรีบพยักหน้า : “ใช่ เขาคงจะคิดไม่ถึงว่าคนคนนั้น เป็นแค่เพียงนักธุรกิจ จะมีสิ่งของอันทรงพลังนี้อยู่ในมือ เหตุระเบิดครั้งนี้ พวกเราได้ตรวจสอบแล้ว มันคือ FT!”
“FT?”
ทันทีที่คำพูดนี้ออกมา เจ้าหน้าที่ทหารคนนี้ก็จ้องเขม็งไปทางชายคนนี้ ราวกับว่าดวงตานั้นแทบจะหลุดออกจากเบ้าตา
FT นั่นคืออาวุธระเบิดที่ล้ำหน้าที่สุดในโลก ณ ขณะนี้!
มันไม่ใช่ระเบิดธรรมดา เป็นระเบิดเชื้อเพลิงอากาศ หรือที่เรียกกว่า ระเบิดลม โดยความหมายของชื่อเรียกระเบิดชนิดนี้ หลักการการประดิษฐ์ของมันไม่ใช่ทำจากชนวนระเบิด แต่เป็นเชื้อเพลิงข้างใน และที่ยิ่งน่ากลัวไปกว่านั้นก็คือ เงื่อนไขในการทำให้มันระเบิดขึ้น ก็คือการเปลี่ยนแปลงของสภาพแวดล้อมโดยรอบ เมื่อถึงจุดระเบิด อานุภาพทำลายล้างของมันก็จะรุนแรงกว่าระเบิดทั่วไปถึงสิบเท่า!
เหตุการณ์ในวันนี้ ก็เป็นเพราะสิ่งนี้?!!
คนคนนี้ตกตะลึงงัน ไม่สามารถที่จะอธิบายอารมณ์ความรู้สึกของเขาออกมาเป็นคำพูดไปได้ไปชั่วขณะหนึ่ง
เพราะว่า สิ่งของชนิดนี้ แม้แต่ตัวพวกเขาเอง ตอนนี้ก็ไม่สามารถหาซื้อได้ แต่ วันนี้คนคนนั้นที่ผู้นำพวกเขาต้องการฆ่า กลับนำสิ่งของนี้ออกมาได้ง่ายดาย
เขาเป็นใครกันแน่?
ไหนบอกว่า เป็นเพียงแค่นักธุรกิจเล็กๆคนหนึ่งไม่ใช่เหรอ?
“นายแน่ใจไหม?”
“แน่ใจ พวกเขาให้ข้อมูลมาแล้ว จากข้อมูลที่แสดงออกมา ก่อให้เกิดเหตุระเบิดครั้งนี้ ก็คือสารเคมีในอากาศตอนที่ผู้นำกับพวกเขาต่อสู้ด้วยกัน”
ชายคนนี้ก็นำรายละเอียดข้อมูลอีกฉบับมอบให้กับเจ้าหน้าที่ทหารคนนี้
ดังนั้นเส้นหมี่ที่แอบซ่อนอยู่หลังต้นไม้ หลังจากที่เห็นใบหน้าของผู้ชายคนนี้บิดเบี้ยวอีกครู่หนึ่ง เขาก็แทบที่จะฉีกกระดาษแผ่นนั้นออกเป็นชิ้นๆ!!
“ดังนั้น คนเหล่านี้ ความจริงก็คือล้วนตายเพราะน้ำมือของคนฝ่ายเองทั้งหมด?!!” เขาตะโกนคำรามออกมาด้วยความโกรธ
“……”
แต่ ชายคนนี้กลับไม่กล้าตอบกลับแล้ว
เพราะว่า คนที่คนคนนี้กำลังตั้งคำถามอยู่นั้น คือคนที่พวกเขาไม่กล้าเอ่ยถึงได้อย่างพลการ
ในเวลานี้เส้นหมี่เองก็ฟังจนเข้าจนหมดแล้ว เธอเก็บโทรศัพท์ไว้ และยืนสั่นระรัวอยู่ด้านหลังต้นไม้นี้
ในที่สุดเธอก็หาเขาเจอแล้ว
แต่ สิ่งที่เขาทำให้เธอ กลับเป็นความจริงอันแสนโหดร้ายกว่าที่เธอคิดไว้เป็นสิบเท่า ยกกำลังพลออกมาสามสิบกว่าคนเพื่อฆ่าเขา นั่นมันคือเรื่องที่น่ากลัวขนาดไหน?
ฉะนั้น เขาเผชิญกับอะไรอยู่กันแน่?
ในช่วงเวลานี้ มีเรื่องน่ากลัวอะไรบ้างที่ยังคงจะเกิดขึ้นกับเขาอีกกันแน่?
เส้นหมี่เดินโซเซจากไป
เธอได้ยินกาวินคนคนนี้ ตอนที่คนเหล่านี้กำลังจะจากไป ถึงแม้ว่าไม่พูดถึงชื่อของกาวิน แต่ฟังจากที่พวกเขาอธิบาย บอกว่าตอนนั้นที่คนทั้งหมดของวุฒิพลถูกฆ่าตายหมดเกลี้ยง สาเหตุส่วนใหญ่ ก็เพราะว่ามีมือฆ่าอายุน้อยแต่มีความสามารถเป็นอย่างมาก
เธอจงมั่นใจว่าเป็นเขา
เส้นหมี่ตัดสินใจตามหาตัวคนคนนี้
และนี่ก็เป็นวิธีเพียงหนึ่งเดียวที่จะหาชายคนนั้นให้เจอที่เธอคิดได้ในตอนนี้
โชคดี เมื่อเธอว่าจ้างแฮกเกอร์คนหนึ่งในร้านอินเทอร์เน็ต และติดตามจนได้เบอร์โทรศัพท์ของกาวิน เธอก็โทรไปหา และอีกฝ่ายก็รับสาย
“ฮัลโหล?”
“กาวินฉันเอง ตอนนี้พวกคุณอยู่ที่ไหนกันแน่?”
เส้นหมี่บังคับตัวเองให้ใจเย็นลง จับโทรศัพท์ไว้แล้วมองไปยังจุดแดงๆบนหน้าจอ และถามทีละคำถาม
ทันใดนั้นในสายโทรศัพท์กาวินทางนั้นเงียบสนิท
อาจจะ คือคิดไม่ถึงว่าเธอคนนี้ซึ่งเป็นนายหญิงจะจู่ ๆ โทรศัพท์หาเขา
หรืออาจจะ เขากำลังคิดอยู่ จะมาตอบคุณนายท่านนี้อย่างไร เพื่อให้เธอต้องเข้ามาพัวพันกับเรื่องนี้