บทที่ 1657 ผู้อาวุโสกงปรากฏตัว
ได้ยินบทสนทนาของคนด้านข้าง เยี่ยหวันหวั่นตกตะลึงในใจ
อาจารย์ฟรีของเธอ…ถึงกับเป็นอาจารย์ชี้นำทางคนแรกของเนี่ยอู๋โยวที่โรงเรียนชื่อเยี่ยนเลย…
นั่นก็ไม่เท่ากับว่า…ผู้อาวุโสกงก็คืออาจารย์ของตัวเองเหรอ!
ยิ่งไปกว่านั้น เยี่ยหวันหวั่นเพิ่งได้ยินคนพูดถึงว่า ก็เป็นเพราะการจากไปของเธอปีนั้นสร้างบาดแผลใหญ่หลวงให้ผู้อาวุโสกง สถิติต่างๆ ที่เนี่ยอู๋โยวสร้างขึ้นถูกเนี่ยหลิงหลงทำลาย ทำให้ศัตรูคู่แค้นของผู้อาวุโสกงดูหมิ่น เหยียบหัวผู้อาวุโสกง…
หน้าผากเยี่ยหวันหวั่นผุดเส้นเลือดดำ ตัวเองเมื่อปีนั้นถึงกับเก็บคนเนรคุณกลับบ้าน ทำทุกคนตาบอดอยู่ในความมืด…
“ศิษย์ผู้อาวุโสอะไรกัน เหลวไหลทั้งเพ พาตัวเธอไปตรวจสอบอย่างละเอียด”
หญิงสาวหน้าตาดีสีหน้าเย็นชาคนหนึ่งเดินช้าๆ มาถึงตรงนี้ หลังชำเลืองมองเยี่ยหวันหวั่นก็เอ่ยปาก
เห็นผู้หญิงคนนี้ ทหารรับจ้างระดับสูงไม่น้อยรอบบริเวณมีสีหน้าตกใจ
เมิ่งเข่ออัจฉริยะดาวรุ่งดวงใหม่ของโรงเรียนชื่อเยี่ยน เพิ่งเข้าโรงเรียนชื่อเยี่ยนไม่นานก็ทำภารกิจระดับ S สำเร็จสองภารกิจแล้ว เป็นแก้วตาดวงใจของผู้นำตระกูลเมิ่งของรัฐอิสระ ยิ่งไปกว่านั้นยังเป็นลูกศิษย์ส่วนตัวของศัตรูคู่อาฆาตของผู้อาวุโสกง แล้วก็เป็นตำนานใหม่ของโรงเรียนชื่อเยี่ยน แล้วก็เป็นรุ่นน้องสายตรงของเนี่ยหลิงหลงด้วย!
เยี่ยหวันหวั่นมองไปยังเมิ่งเข่อ ผู้หญิงคนนี้ ก่อนหน้านี้ตอนที่เธอเข้าร่วมการสอบเข้าก็เคยเห็นครั้งหนึ่ง เป็นคนถือดีถึงขีดสุด
ได้ยินดังนั้น เมิ่งเข่อก็เหลือบมองหลี่หานเฟิงแวบหนึ่งแต่ไม่ได้เอ่ยวาจา
“ยังเหม่อทำอะไร จับไปทรมานสอบสวนสิ” เสียงราบเรียบของเมิ่งเข่อดังออกมาจากในปาก
จางต๋ายิ้มหยันเต็มหน้า กำลังจะให้คนของสมาคมบังคับกฎลงมือ ชายชราสวมเสื้อแพร สีหน้าไร้อารมณ์คนหนึ่งก็ปรากฏตัวขึ้นที่นี่ตั้งแต่เมื่อไรไม่รู้
“อาจารย์…”
เห็นชายชรา หลี่หานเฟิงรีบขึ้นหน้า จากนั้นเอ่ยด้วยน้ำเสียงเคารพและทำความเคารพผู้อาวุโสกง
“อืม” ผู้อาวุโสกงมองหลี่หานเฟิงหนึ่งทีแล้วตอบรับหนึ่งเสียง
“เชี่ย…ผู้อาวุโสคนนี้ก็คือหนึ่งในสี่ผู้อาวุโสใหญ่ของโรงเรียนชื่อเยี่ยน เคยเป็นตำนานของโรงเรียนชื่อเยี่ยน อาจารย์ชี้แนะคนแรกของเนี่ยอู๋โยว…ผู้อาวุโสกงเหรอ”
“ได้ยินว่ามาอยู่ที่โรงเรียนชื่อเยี่ยนนานแล้ว เคยได้ยินว่าเป็นสี่ผู้อาวุโสใหญ่ แต่ยังไม่เคยเห็นมาก่อน…”
“เธอทหารรับจ้างระดับ D คนเดียว ได้เห็นศิษย์ของผู้อาวุโสก็ต้องจุดธูปแล้ว แต่นี่ยังอยากเห็นผู้อาวุโสอีก!”
หลังกลุ่มทหารรับจ้างระดับ D เก่าเห็นผู้อาวุโสก็รีบเอ่ยปาก
“แม่งเอ๊ย รุ่นน้องท่านนี้คงไม่ใช่ศิษย์ของผู้อาวุโสกงจริงๆ หรอกมั้ง!”
“ฉันว่าเป็นไปได้!”
“แปลก หลายปีมานี้ผู้อาวุโสกงเพราะเรื่องลูกศิษย์เลยถูกศัตรูคู่อาฆาตกดดันรุนแรง แล้วจะรับทหารรับจ้างระดับ D ได้ยังไง…ไม่ใช่จะทำให้ศัตรูกดดันรุนแรงยิ่งกว่าเก่าเหรอ”
“ผู้อาวุโสกง ท่านมาได้ยังไง”
เวลานี้หัวหน้าสมาคมบังคับกฎมองไปยังผู้อาวุโสกงด้วยสีหน้าตกใจ
แต่ผู้อาวุโสกงกลับไม่สนใจ มองตรงไปยังเยี่ยหวันหวั่นที่อยู่ไม่ไกล “มานี่”
“โอ้…”
เยี่ยหวันหวั่นเดินไปข้างตัวผู้อาวุโสกงโดยจิตใต้สำนึกแล้วเอ่ยปาก “อาจารย์…”
เยี่ยหวันหวั่นอดพินิจมองชายชราที่ดูโดดเดี่ยวท่านนี้ไม่ได้ เขาก็คืออาจารย์ตอนที่เธออยู่โรงเรียนชื่อเยี่ยนเมื่อตอนนั้น…
ผู้อาวุโสกงรักเอ็นดูเนี่ยอู๋โยวมาก ในโรงเรียนชื่อเยี่ยนไม่มีใครไม่รู้ ก็เพราะแบบนี้เองหลังเนี่ยหลิงหลงไหว้ศัตรูคู่อาฆาตเป็นอาจารย์ จงใจทำลายสถิติของเนี่ยอู๋โยว ผู้อาวุโสกงจึงโกรธถึงขั้นกระอักเลือด
มองผู้อาวุโสตรงหน้า ไม่รู้ทำไม เยี่ยหวันหวั่นจึงปวดหัวใจแปลบอย่างบอกไม่ถูก
“ได้ยินว่า พวกเธออยากจับลูกศิษย์ของฉัน”
ผู้อาวุโสกงกวาดตามองพวกสมาคมบังคับกฎและจางต๋า น้ำเสียงเย็นชาราวกับสายฟ้าไม่ปาน
“คือว่า…”
เมื่อพูดคำนี้ออกมา จางต๋ามีสีหน้าตกตะลึงไม่อยากเชื่อ จางจั้วเหนียนที่อยู่ด้านข้างก็เผยสีหน้าลุกลี้ลุกลน
—————————————————————————————–
บทที่ 1658 ผู้แข็งแกร่งรวมตัวกันติดๆ
จางจั้วเหนียนจะคิดถึงได้ยังไง ว่าผู้หญิงคนนี้ถึงกับเป็นลูกศิษย์ของผู้อาวุโสกง
ถ้ารู้แต่เนิ่นๆ ว่าเยี่ยหวันหวั่นคือลูกศิษย์ผู้อาวุโสกง เขาก็จะไม่ยั่วยุอีกฝ่ายง่ายๆ เด็ดขาด…
“ผู้อาวุโสกง นักเรียนคนนี้เป็นลูกศิษย์ของท่านจริงๆ?”
ชายหัวหน้าสมาคมบังคับกฎมองเยี่ยหวันหวั่น สีหน้าเผยความตกใจอยู่บ้าง
“ยังต้องให้ฉันพูดอีกรอบเหรอ”
ผู้อาวุโสกงจ้องชายหนุ่มพลางเอ่ยน้ำเสียงเรียบเย็น
“ผู้อาวุโสกง ผมไม่ได้หมายความว่าแบบนั้น…”
ชายหัวหน้าสมาคมบังคับกฎส่ายหน้า เหมือนอยากพูดอยากพูดอะไรอีก แต่สุดท้ายก็ไม่ได้เอ่ยปาก
แต่ แม้ว่าเยี่ยหวันหวั่นเป็นลูกศิษย์ผู้อาวุโสกง ทว่าก็ทำเรื่องหักหลังหลบหนีออกมาแล้ว เกรงว่าจะยากปกป้อง
“ต่อให้เป็นลูกศิษย์ของผู้อาวุโส เธอทำเรื่องแบบนี้ไปก็ยังคงยากหนีพ้นโทษทัณฑ์ของโรงเรียน”
เวลานี้เมิ่งเข่อที่ไม่ได้อ้าปากมาโดยตลอดกลับเอ่ยขึ้นด้วยสีหน้าไร้เรียบเฉย
ได้ยินคำพูดนี้ ดวงตาที่เย็นชาราวน้ำแข็งของผู้อาวุโสกงพลันตกอยู่บนตัวเมิ่งเข่อ “เด็กน้อย เธอพูดกับฉันเหรอ”
ถูกผู้อาวุโสกงจับจ้องอย่างเยือกเย็น เมิ่งเข่อขมวดคิ้วน้อยๆ ราวกับมีภูเขาสูงหนึ่งลูกทับอยู่บนตัวเองยังไงยังงั้น แม้แต่หายใจยังยากลำบาก
“หึๆ …”
ทันใดนั้นเอง ชายชราสวมชุดคลุมสีทองผู้หนึ่งก็เดินช้าๆ มาถึงข้างตัวของเมิ่งเข่อ
เห็นชายชราชุดคลุมสีทอง เมิ่งเข่อหน้าเปลี่ยนสีเล็กน้อย ก่อนรีบประสานกำปั้นทำความเคารพ “อาจารย์”
“พบผู้อาวุโสเหลยเฮ่อ!”
เห็นชายชราชุดคลุมสีทองปรากฏตัว คนของสมาคมบังคับกฎและพวกจางต๋าก็รีบทำความเคารพ
โดยเฉพาะจางต๋า เขาลอบถอนหายใจโล่งอกเงียบๆ
ผู้อาวุโสเหลยเฮ่อท่านนี้ก็เป็นหนึ่งในสี่ผู้อาวุโสใหญ่ของโรงเรียนชื่อเยี่ยน แล้วก็เป็นศัตรูคู่อาฆาตของผู้อาวุโสกงด้วย
ปีนั้นหลังเนี่ยอู๋โยวหายตัวไป เนี่ยหลิงหลงก็เข้าโรงเรียนชื่อเยี่ยน แล้วก็ไหว้เข้าสำนักของผู้อาวุโสเหลยเฮ่อ และภายใต้การชี้แนะของผู้อาวุโสเหลยเฮ่อ เธอก็ทำลายสถิติทุกอย่างของโรงเรียนชื่อเยี่ยนของเนี่ยอู๋โยวด้วยตัวเอง ทำให้ผู้อาวุโสกงโกรธจนกระอักเลือด
โดยเฉพาะหลายปีมานี้ ลูกศิษย์ของผู้อาวุโสเหลยเฮ่อแทบล้วนแกร่งกว่าลูกศิษย์ของผู้อาวุโสกง กดหัวของผู้อาวุโสกงอย่างมั่นคง
เห็นเหลยเฮ่อปรากฏตัว ดวงตาผู้อาวุโสกงวาบประกายเย็นชา
เขากับเหลยเฮ่อ เข้าโรงเรียนทหารรับจ้างชื่อเยี่ยนด้วยกันตั้งแต่สมัยยังหนุ่ม
เหลยเฮ่อนี่ ตอนหนุ่มหน้าตาหล่อเหลา รูปร่างสูงใหญ่ อาศัยตอนที่ตัวเขาไม่อยู่โรงเรียนหยามเกียรติภรรยาที่รักของเขา
ภรรยาของเขารู้สึกผิดต่อเขา หลังจากนั้นไม่นานก็ฆ่าตัวตาย
ส่วนเหลยเฮ่อกลับเอาแต่พร่ำพูดว่าภรรยาของผู้อาวุโสกงยั่วยวนเขา…
โรงเรียนกับผู้อาวุโสกงไม่มีหลักฐาน บวกกับเหลวเฮ่อตอนนั้นกลายเป็นเสาหลักของโรงเรียนชื่อเยี่ยนแล้ว ดังนั้นจึงได้แต่ทำเรื่องใหญ่ให้เล็กลง
ยี่สิบกว่าปีก่อน หลังผู้อาวุโสกงเมาเหล้าแล้วไปล้างแค้นเหลยเฮ่อ ทั้งสองปะทุสงครามภายในครั้งแรกของโรงเรียนชื่อเยี่ยน สุดท้ายเพราะผู้อาวุโสกงเมาเหล้า แสดงพลังต่อสู้ได้ไม่เต็มที่จึงจบลงที่การได้รับบาดเจ็บ
“ผู้อาวุโสกง ดีเลวยังไงนายก็เป็นหนึ่งในสี่ผู้อาวุโสใหญ่ของโรงเรียนชื่อเยี่ยน ลูกศิษย์ของตัวเองไม่มีความสามารถ ก็เลยออกหน้ารังแกลูกศิษย์ของเหลยผู้นี้ด้วยตัวเองเหรอ”
เวลานี้เหลยฮั่วชำเลืองมองผู้อาวุโสกงและยิ้มหยันเอ่ย
“ผู้อาวุโสกง…เป็นลูกศิษย์ของผู้อาวุโสกงที่หักหลังหลบหนีจากโรงเรียนครับ…” เวลานี้จางต๋าเอ่ยปากเสียงเบา
ได้ยินคำพูดนี้ เหลยเฮ่อยกมุมปากน้อยๆ “ลูกศิษย์…ผู้อาวุโสกง ศิษย์ทหารรับจ้างระดับ D คนนี้ของนายมีความสามารถน่าดู กล้าทำแม้แต่เรื่องหักหลังหลบหนี”
การหักหลังหลบหนีเป็นข้อห้ามใหญ่ของโรงเรียน อย่าว่าแต่ลูกศิษย์ผู้อาวุโส แม้แต่ลูกศิษย์ของผู้อำนวยกายโรงเรียน ถ้าหักหลังหลบนี้ขึ้นมา ต่อให้ผู้อำนวยการออกหน้าด้วยตัวเองก็ไม่มีทางปกป้องได้
เมื่อผู้อาวุโสกงและผู้อาวุโสเหลยเฮ่อออกหน้า เรื่องราวยิ่งใหญ่โตขึ้นทุกที ก็สร้างความตื่นตัวให้บุคคลระดับสูง รวมไปถึงหัวหน้าประธานสมาคมบังคับกฎและผู้อาวุโสเบื้องบนอีกหลายคนแล้ว