บทที่ 643 สั่งทำโดยเฉพาะ

The king of War

“แต่ว่าฉันบอกเอาไว้ก่อนนะ! ถ้าแฟนเธอผิดใจคุณชายเหลียงแล้ว ต่อให้แฟนฉันเป็นเพื่อนกับคุณชายเหลียง ก็ช่วยปกป้องแฟนเธอไม่ได้!”

พูดจบ หล่อนจงใจพูดใส่หยางเฉิน “คุณชายเหลียงเป็นคนตระกูลใหญ่มีชื่อเสียงในเมืองเยี่ยนตู ถ้าผิดใจเขาแล้ว ต่อให้นายมีสักสิบชีวิต ก็ไม่พอ!”

หยางเฉินส่ายหน้าอย่างจำใจ “ฉันไม่กลัว!”

“ในเมื่อนายไม่กลัว งั้นก็ไปด้วยกันเถอะ!”

เนี่ยเจียเจียถลึงตาใส่หยางเฉินอย่างโหดร้าย และมองทางโจวชินพลันพูดว่า “เสี่ยวชิน ถ้าไม่อย่างนั้นให้พวกเขานั่งรถแฟนเธอ?”

โจวชินรีบส่ายหน้า “รถคันนี้ของแฟนฉัน เพิ่งเปลี่ยนมาใหม่ ถ้าให้เสี่ยวเยว่ไปก็ว่าไปอย่าง แต่ลากแฟนขี้แพ้จนๆ คนนั้นของหล่อนไปอีก ฉันไม่ยอมหรอกนะ”

ผังเสี่ยวเยว่พูดด้วยความจำใจ “ไม่เป็นไร แฟนฉันก็ขับรถมาเหมือนกัน เพียงแต่ ระดับต่ำเกินไป ไม่มีทางเทียบกับเบนซ์และอาวดี้ของพวกเธอได้”

“เขาก็มีรถ?” เนี่ยเจียเจียถามอย่างตกใจ

ผังเสี่ยวเยว่พยักหน้า ถอนหายใจทีหนึ่งบอกว่า “โฟล์กสวาเกนกากๆ คันหนึ่ง เทียบกับรถหรูของแฟนพวกเธอ เดิมทีเทียบไม่ได้เลย!”

“ไอ้เชี่ย! โฟล์คเภาตันที่ไม่ผลิตแล้ว ทั้งคันแทบจะผลิตด้วยมือหมด เป็นรถหรูสายการผลิตเดียวกับเบนท์ลีย์ยี่ห้อหรูอีกอันที่อยู่ภายใต้สังกัดโฟล์คสวาเกนกรุ๊ป! รถคันนี้ติดตั้งเครื่องยนต์W12ที่หายากมาก และเป็นรถหรูที่ธรรมดาสุดของโฟล์คสวาเกน”

ในเวลานี้เอง ฉือเจียงร้องตกใจขึ้นฉับพลัน มองโฟล์คเภาตันที่ด้านข้าง ในสายตาเต็มไปด้วยความฮึกเหิม รีบเดินเข้าไปทันที

เจียวต้าเหว่ยก็รีบเดินเข้าไปเช่นกัน แสดงออกเหมือนกันกับฉือเจียงไม่มีผิด พูดแบบตกใจ “นึกไม่ถึงว่าเป็นโฟล์คเภาตันจริงๆ ด้วย และยังเป็นรุ่นระดับสูงสุดด้วย ราคาขายสองล้านกว่า”

“ที่นายพูดถึงคือโฟล์คเภาตันธรรมดา แต่ว่าคันนี้ เห็นได้ชัดว่าไม่ใช่ นี่คือประเภทสั่งทำโดยเฉพาะอย่างนั้น กระจกเป็นแบบกันกระสุน โดยเฉพาะยังมีระบบจดจำใบหน้าด้วย” ฉือเจียงเหมือนเข้าใจเรื่องรถมาก มองออกแล้วว่ารถคันนี้คือกระจกกันกระสุน

“นึกไม่ถึงจะเป็นโฟล์คเภาตันที่สั่งทำโดยเฉพาะ งั้นราคาคงไม่ใช่อย่างน้อยสักห้าล้านเหรอ?” เจียวต้าเหว่ยพูดแบบตกใจ

ฉือเจียงส่ายหน้า “โดยพื้นฐานต้องสิบล้านขึ้นไป!”

ถึงแม้เนี่ยเจียเจียและโจวชินจะไม่รู้เรื่องรถ แต่พอได้ยินแฟนของตนเองพูดแบบนี้ เวลานี้ล้วนทำหน้าตกใจ

“เจ้าของรถคันนี้ จะต้องเป็นลูกคนรวยอย่างมากแน่ ถ้าไม่มีฐานะร้อยล้าน จะซื้อรถหรูราคาสิบล้านขึ้นได้อย่างไรกัน? ฉันเสียใจอยู่บ้างซะแล้ว มีแฟนเร็วไปหน่อย” เนี่ยเจียเจียพูดจาด้วยหน้าตาใฝ่หา

“ไม่แน่นะ เจ้าของรถอาจจะเป็นคนหล่อที่อายุน้อยมากคนหนึ่ง ผู้หญิงที่ครอบครองแฟนแบบนี้ จะต้องมีความสุขมากแน่! ถ้าฉันไม่มีแฟน จะต้องไปตามจีบเขาแน่!” โจวชินเอ่ยปากบอกเช่นกัน

ฉือเจียงกับเจียวต้าเหว่ยมองหน้ากันและกัน ถึงแม้เนี่ยเจียเจียและโจวชินเพียงแค่พูดเล่นๆ แต่อยู่ต่อหน้าพวกเขาพูดว่าอยากจะแต่งงานกับเจ้าของรถโฟล์คเภาตันคันนี้ พวกเขายังกระอักกระอ่วนอยู่มาก

“อะแฮ่ม!”

ฉือเจียงกระแอมสองสามที พูดแบบหน้าไม่เปลี่ยนสี “เจียเจีย คุณวางใจได้เลย ด้วยความสำเร็จของผมในตอนนี้ ไม่เกินสิบปี ผมจะต้องขับโฟล์คเภาตันที่สั่งทำโดยเฉพาะได้แน่”

“ที่รักสุดยอดจริงๆ ฉันเชื่อว่าคุณจะต้องทำได้แน่!” เนี่ยเจียเจียเข้าไปหอมบนหน้าฉือเจียงอย่างตื่นเต้นทีหนึ่ง

เจียวต้าเหว่ยก็ไม่ยอมอ่อนแอกว่า ทำลักษณะจริงจัง บอกกับโจวชินว่า “เสี่ยวชิน ไม่จำเป็นต้องอิจฉาคนอื่น รอผมอีกสิบปี ผมก็จะกลายเป็นคนแบบนี้เหมือนกัน!”

“นี่ไม่ใช่แค่โฟล์คสวาเกนกากๆ คันหนึ่งเหรอ? ดีขนาดนั้นแบบที่พวกนายพูดจริงๆ?”

ในเวลานี้เอง เสียงของผังเสี่ยวเยว่ดังขึ้นกะทันหัน เธอทำท่าทางไม่รู้อะไรทั้งสิ้นถามไป

พูดอยู่ เธอก็เดินไปที่ด้านหน้ารถโฟล์คเภาตันเอง ยื่นมือลูบคลำกระจกรถ และลูบกระจกด้านข้างรถ

“เสี่ยวเยว่ เธออย่าไปลูบมั่วสิ ถ้าทำพังแล้ว พวกเราชดใช้ไม่ไหวหรอก!” มองเห็นการกระทำของผังเสี่ยวเยว่ เนี่ยเจียเจียและโจวชินตกใจเหงื่อตกแล้ว

นี่เป็นรถระดับหรูราคาเป็นสิบล้านนะ!

“สบายใจได้เลย ต่อให้ลูบจนพังเข้าจริง แฟนฉันก็ไม่ให้ฉันชดใช้หรอก ถูกไหม?”

ผังเสี่ยวเยว่ยิ้มกริ่มมองหยางเฉินถามขึ้น

หยางเฉินหัวเราะเล็กน้อย “ถ้าเธอชอบ รถคันนี้ก็ให้เธอแล้ว!”

ฉือเจียงและคนอื่นๆ หลังได้ยินคำพูดของหยางเฉิน ยังไม่ได้ตอบสนองกลับมา ก็มองเห็นหยางเฉินเดินไปด้านหน้ารถแล้ว

“ติ๊ด~”

ได้ยินเพียงเสียงปลดล็อกดังกังวานเสียงหนึ่ง ตามมาด้วยเสียงอัตโนมัติดังขึ้นจากด้านในโฟล์คเภาตัน “ยืนยันใบหน้าสำเร็จ ยินดีต้อนรับคุณหยางใช้งาน!”

ตึง!

ฉือเจียงและคนอื่นๆ ตกใจค้างถึงที่สุด ในหัวสมองดังคำรามครู่หนึ่ง หน้าเต็มไปด้วยความไม่อยากเชื่อ

โดยเฉพาะเป็นเนี่ยเจียเจียและโจวชิน ยิ่งอึ้งทึ่งอย่างยิ่ง

แฟนของผังเสี่ยวเยว่ คาดไม่ถึงก็คือเจ้าของรถหรูราคาสิบล้านคันนี้?

นี่เป็นไปได้อย่างไร?

แต่ว่า หยางเฉินใช้ระบบจดจำใบหน้าเปิดรถออกแล้ว เวลานี้ขึ้นรถเรียบร้อย

“ไปสิ! พวกเธอยังอึ้งทำอะไรอยู่?”

ผังเสี่ยวเยว่ยื่นหน้าออกมาจากในรถ พูดแบบหน้าตาไร้เดียงสา

เธอพูดจบลง หยางเฉินสตาร์ทรถขับออกไปแล้ว

วินาทีนี้ ฉือเจียงและคนอื่น มีความรู้สึกอับอายปางตายโดยฉับพลัน

โดยเฉพาะเป็นเนี่ยเจียเจียและโจวชิน ตั้งแต่เริ่มแรกเห็นเจอหยางเฉิน พวกหล่อนก็ใส่ร้ายหยางเฉินเป็นพวกขี้แพ้จนๆ ไม่หยุด แต่ถึงตอนสุดท้าย หยางเฉินกลับเป็นคนนั้นที่รวยสุด

สีหน้าของเนี่ยเจียเจียกับโจวชินทั้งสองคนล้วนดูแย่เอามากๆ ผังเสี่ยวเยว่สวยกว่าพวกหล่อนนั้นไม่ต้องพูดถึง ปัจจุบันนี้แม้แต่แฟน ยังรวยกว่าพวกหล่อนหลายเท่าอีก

ไม่เพียงแค่นี้ หยางเฉินยังหล่อเหลามากด้วย

“เจ้าสารเลวคนนี้ ต้องจงใจแกล้งจนแน่!”

หลังหยางเฉินขับรถออกไป เจียวต้าเหว่ยพูดแบบกัดฟันแน่น “ทั้งที่เป็นลูกคนรวยมีเงิน นึกไม่ถึงจะใส่เสื้อผ้าเก่าขนาดนั้น ใครมันจะคิดว่าเขาขับโฟล์คเภาตันรุ่นสั่งทำโดยเฉพาะได้กัน”

“ถูกต้อง เจ้าหมอนี่จะต้องเสแสร้งแน่ แต่ว่าไม่เป็นไร คุณชายเหลียงชอบผังเสี่ยวเยว่ตั้งแต่แรกแล้ว ถ้ารออีกเดี๋ยวคุณชายเหลียงรู้ถึงการมีอยู่ของหยางเฉิน จะต้องไม่ปล่อยเขาไปแน่” ในสายตาฉือเจียงเย็นชาเต็มที่

“ที่รัก จะเกิดเรื่องรึเปล่า?” เนี่ยเจียเจียถามแบบหวาดผวาอยู่บ้าง

ฉือเจียงหัวเราะเยาะ “จะเกิดเรื่องอะไรได้? ถึงเขามีเงินแค่ไหน หรือว่าเทียบความรวยกับคุณชายเหลียงได้เหรอ? อย่าลืมสิ บ้านคุณชายเหลียงทำอะไร? โรงรถใต้ดินของบ้านเขา รถหรูราคาสิบล้าน ก็มีตั้งหลายคัน”

พอได้ยิน เนี่ยเจียเจียถึงโล่งอกไปทีหนึ่ง

เมื่อสักครู่ตอนอยู่ต่อหน้าหยางเฉิน ใส่ร้ายเขามากขนาดนั้น ใครจะรู้ว่าไปกระตุ้นการแก้แค้นของหยางเฉินหรือไม่

แต่ว่ามีคุณชายเหลียงอยู่ กลับไม่ต้องกังวลแล้ว

“พวกเราก็ไปกันเถอะ!” สามสี่คนขับรถออกไป

หยางเฉินขับรถพาผังเสี่ยวเยว่ออกมาไกลมากแล้ว

“ฮ่าๆๆ……”

ในรถ ผังเสี่ยวเยว่หัวเราะเสียงดังขึ้นมา “เจ้าโง่สองคนนั้น อยากทำตัวอวดดีต่อหน้านาย ผลปรากฏว่าโดนตบหน้าอย่างแรงเข้าแทนสินะ?”

“เมื่อกี้นายไม่เห็นสีหน้าของพวกเขาเหรอ? ตอนที่รู้ว่ารถคันนี้เป็นของนาย ท่าทางของพวกเขาเหมือนกินแมลงวันเข้าไปเลย ฮ่าๆๆ……”

เห็นผังเสี่ยวเยว่หัวเราะเสียงดังบ้าคลั่ง หยางเฉินส่ายหน้าอย่างจำใจ “ทั้งๆ ที่เธอเข้าใจรถคันนี้มาก กลับทำเป็นไม่รู้อะไรเลย เธอก็ร้ายเหลือเกินนะ”

“เชอะ!”

ผังเสี่ยวเยว่พูดอย่างภาคภูมิใจมาก “งานรวมตัวเพื่อนร่วมห้องพักของพวกฉัน ใครให้พวกเขาเข้าร่วมด้วยทุกครั้ง และยังแอบมองฉันอีก เป็นพวกทำตัวเหมือนสัตว์โดยแท้”

หยางเฉินหัวเราะอยู่ส่ายหน้าไป ทันใดนั้นเข้าใจความหมายของประโยคที่ว่า“ผู้หญิงและคนต่ำต้อยเอาใจยากที่สุด”นั้นแล้ว

ผิดใจผังเสี่ยวเยว่ ยังไม่ใช่เรื่องดีเสียจริง