บทที่ 2819 ที่นี่รั้งอยู่นานไม่ได้ พวกเราไปกันเถอะ! / บทที่ 2820 เขาขโมยไข่อันล้ำค่าของผู้อื่นมาเชียวนะ!

ลำนำบุปผาพิษ

บท​ที่​ ​2819​ ​ที่นี่​รั้ง​อยู่นาน​ไม่ได้​ ​พวกเรา​ไป​กัน​เถอะ​!

กู้​ซีจิ​่ว​มุ่น​คิ้ว​ ​ฐานะ​เธอ​สูงส่ง​ ​ผู้ใด​พบเห็น​เธอ​ล้วน​ต้อง​พินอบพิเทา​ ​แทบจะ​ถาม​หนึ่ง​ตอบ​สิบ

แต่​คน​ผู้​นี้​ดูเหมือน​จะ​เกรงอกเกรงใจ​เธอ​ ​ทว่า​ก็​เว้นระยะ​ห่างเหิน​เย็นชา​เช่นกัน​ ​ความ​ระ​แวด​ระแวง​ของ​คน​ผู้​นี้​หนักหนา​เป็น​อย่างยิ่ง​!

กู้​ซีจิ​่ว​ไม่​คิด​จะ​ยืดเยื้อ​กับ​เขา​ให้​นาน​เกินไป​ ​จึง​พูด​เข้า​ประเด็นหลัก​ทันที​ ​“​แดน​น้ำแข็ง​แห่ง​นั้น​อยู่​ที่ไหน​?​ ​จะเข้า​ไป​ได้​อย่างไร​?​”

แววตา​ตี้ฝู​อี​ดั่ง​ระลอกคลื่น​ใน​ฤดูใบไม้ร่วง​ ​เอ่ย​เนิบๆ​ ​“​เสี่ยว​เซียน​นึก​ว่า​พระองค์เจ้า​จะ​กล่าว​คาดโทษ​เสียอีก​…​”

“​หือ​?​”​ ​กู้​ซีจิ​่ว​แสดงท่าที​ไม่เข้าใจ

“​ถึงอย่างไร​เสี่ยว​เซียน​ก็​บังเอิญ​เห็นท่า​น.​..​”

ใบหน้า​กู้​ซีจิ​่ว​พลัน​ร้อนผ่าว​ ​คน​ผู้​นี้​ช่าง​เลือก​พูด​เรื่อง​ที่​ไม่​ควร​เอ่ยถึง​โดยแท้​!

“​เจ้า​ก็​พูด​แล้ว​นี่​ ​เป็นความ​บังเอิญ​ ​แล้ว​เจ้า​ก็​เป็น​ชน​รุน​เยาว์​ด้วย​ ​เปิ่น​จุน​ไม่​เก็บ​มา​ใส่ใจ​ดอก​”

“​ไม่ต้องการ​ให้​เสี่ยว​เซียน​ชดเชย​หรือ​?​”​ ​แววตา​ของ​ตี้ฝู​อี​ซับซ้อน​อยู่​บ้าง

“​ชดเชย​อัน​ใด​?​”​ ​กู้​ซีจิ​่ว​ถาม​ไป​ตาม​สัญชาตญาณ​ ​เพียงแต่​ในไม่ช้า​ก็​นึก​อะไร​ขึ้น​มา​ได้​ ​“​ย่อม​ต้องการ​สิ่งชดเชย​ ​เจ้า​บอก​เปิ่น​จุน​มา​ว่า​ทางเข้า​แดน​น้ำแข็ง​แห่ง​นั้น​อยู่​ที่ใด​ก็​นับว่า​เป็นการ​ชดเชย​ให้​เปิ่น​จุน​แล้ว​”​ ​เธอ​เป็นผู้ใหญ่​ใจกว้าง​ ​ไม่ถือสา​หาความ​เด็กน้อย​คน​หนึ่ง​หรอก

ตี้ฝู​อี​เม้ม​ริมฝีปาก​บาง​นิดๆ​ ​เพ่งพิศ​นาง​จาก​บน​จรดล​่าง​สองครา​ ​“​เท่านี้​หรือ​?​”

กู้​ซีจิ​่ว​เลิก​คิ้ว​ ​เด็ก​คน​นี้​ร้อนใจ​อยาก​จะ​ชดเชย​ให้​เธอ​หรือ​?

เห็นที​ว่า​เขา​จะ​ไม่ใช่​คนเลว​ร้าย​อะไร​ ​ภาพ​จำ​ที่​กู้​ซีจิ​่ว​มีต​่อ​เขา​ดีขึ้น​มาบ​้าง​แล้ว​ ​ด้วยเหตุนี้​จึง​เพิ่ม​เงื่อนไข​เข้าไป​อีก​อย่างใจ​กว้าง​ ​“​หาก​เจ้า​ยัง​รู้สึก​ผิด​อยู่​ ​เช่นนั้น​ก็​นำทาง​เปิ่น​จุน​ไป​ยัง​ทางเข้า​แดน​น้ำแข็ง​ด้วยตัวเอง​เถิด​ ​ดีที​่​สุด​คือ​บอก​ข้อ​พึงระวัง​ของ​ที่นี่​ออกมา​ด้วย​”

ทว่า​สีหน้า​ของ​ตี้ฝู​อีก​ลับ​ดู​ไม่น่า​มอง​ยิ่งกว่า​เดิม​ ​ขณะที่​เขา​กำลังจะ​เอ่ย​อัน​ใด​ ​จู่ๆ​ ​น้ำ​ใน​สระ​ก็​เกิด​ฟอง​ปุด​ๆ​ ​ผุด​พราย​ขึ้น​มา​…

สีหน้า​ของ​เขา​แปรเปลี่ยน​เล็กน้อย​ ​ฉวย​มือ​ของ​กู้​ซีจิ​่ว​ในทันที​ ​“​ที่นี่​รั้ง​อยู่นาน​ไม่ได้​ ​พวกเรา​ไป​กัน​เถอะ​!​”​ ​แล้ว​ลาก​นาง​เหาะ​ทะยาน​ไป

การเคลื่อนไหว​ของ​เขา​รวดเร็ว​จน​ยาก​จะ​บรรยาย​ได้​ ​กู้​ซีจิ​่ว​ไม่ทัน​ตั้งตัว​ ​ถูก​เขา​ลาก​ให้​ออก​วิ่ง​ไป​หลาย​ก้าว​ ​“​นี่​ ​หนี​อะไร​กัน​?​”

วาจา​นี้​เพิ่งจะ​ร่วง​ออกจาก​ปาก​ ​ใน​สระน้ำ​พลัน​เกิด​เสียงดัง​ตูม​ ​ไอ​ดุดัน​เอ่อ​ทะลัก​ท่วม​ฟ้า​ท้น​ดิน​ ​ฟ้า​ดิน​พลัน​มืดมัว​ลง​ใน​ทันใด

กู้​ซีจิ​่ว​เหลียว​กลับ​ไป​ ​มองเห็น​เงา​ร่าง​มืด​ดำ​ขนาด​มโหฬาร​สาย​หนึ่ง​ผุด​ขึ้น​มาจาก​สระน้ำ​ ​ทันทีที่​สิ่ง​นี้​โผล่​ออกมา​ก็​บด​ฟ้า​บัง​ตะวัน​ ​อากาศ​ที่​เดิมที​แจ่มใส​ก็​มืดมิด​ประหนึ่ง​รัตติกาล​ที่​ยื่นมือ​ออก​ไป​ก็​มองไม่เห็น​นิ้ว​ ​สิ่ง​ที่​ส่องสว่าง​อยู่​มี​เพียง​โคม​ดวง​หนึ่ง​ที่​แขวนลอย​อยู่​เหนือศีรษะ​ของ​เงา​ร่าง​มืดมิด​มโหฬาร​นั้น​…

โชคดี​ที่​สายตา​ของ​กู้​ซีจิ​่ว​มองเห็น​ใน​ที่​มืด​ได้​ ​มอง​เพียง​แวบเดียว​ก็​เห็น​รูปลักษณ์​ของ​เงาดำ​นั้น​ชัดเจน​แล้ว

ร่างกาย​คล้าย​มังกร​ ​มืด​ดำ​ไป​ทั้ง​ร่าง​ ​แผ่น​เกล็ด​สีดำ​แวววาว​ ​ดวงตา​ดุจ​โคมลอย​ ​ยาม​ที่​กะพริบตา​ปิด​เปิด​คล้าย​จะ​ทำให้​ทั้ง​ฟ้า​ดิน​เดี๋ยว​มืด​เดี๋ยว​สว่าง​ไป​ด้วย

มังกร​?​!

ไม่​สิ​ ​เป็น​มังกร​ประทีป​!

มังกร​ประทีป​เป็น​สัตว์​เทพ​บรรพกาล​ ​คล้าย​เทพ​ดุจ​มาร​ ​นิสัย​ดุร้าย​เจ้าอารมณ์​ ​ถ้า​ยุแหย่​มัน​เพียง​นิด​ ​มัน​ก็​สามารถ​ทำลาย​ทั้งเมือง​ให้​พินาศ​ได้​!

ไม่​นึก​เลย​ว่า​ภายใน​สระ​แห่ง​นี้​จะ​มี​เจ้า​สิ่ง​นี้​อยู่​!

ก่อนหน้านี้​เธอ​ตรวจสอบ​ใต้​น้ำ​ดูแล​้ว​ชัดๆ​ ​ไม่​พบ​ไอ​ดุร้าย​อัน​ใด​อยู่​เลย

หรือว่า​พลัง​ยุทธ์​ของ​เธอ​จะ​ถดถอย​ลง​ไป​อีก​ขั้น​แล้ว​?​!

ยาม​นี้​ย่อม​มิใช่​เวลา​มาคิด​เรื่อง​พวก​นี้​ ​กู้​ซีจิ​่ว​ไม่​รอ​ให้​ตี้ฝู​อี​ลาก​ให้​ออก​วิ่ง​แล้ว​ ​แต่​พา​เขา​เคลื่อนย้าย​ไป​โดยตรง​เลย​!

ล้อ​กัน​เล่น​แล้ว​!​ ​มังกร​ประทีป​ตัว​นี้​เป็น​สัตว์ร้าย​ที่​ถือกำเนิด​ขึ้น​จาก​การ​รวมตัว​ของ​ไอ​วิญญาณ​และ​ไอ​พิฆาต​ใน​ฟ้า​ดิน​ ​อย่างน้อย​ก็​ต้อง​บำเพ็ญ​มา​หลาย​หมื่น​ปี​แล้ว​!

หาก​เป็นตัว​เธอ​ใน​สภาพ​สมบูรณ์​พร้อม​ ​การ​เอาชนะ​มัน​ไม่ใช่​เรื่อง​ยาก​เลย​ ​แต่​ตอนนี้​พลัง​ยุทธ์​ของ​เธอ​เหลือ​แค่​สอง​ส่วน​ ​ย่อม​ต้อง​หนี​เท่านั้น​ถึง​ดีที​่​สุด​!

วิชา​เคลื่อนย้าย​ของ​เธอ​ใน​ใต้​หล้า​นี้​ไร้​ผู้​ต้าน​ ​พริบตาเดียว​ก็​ทิ้ง​ระยะห่าง​ไปร​้อ​ยสิ​บลี​้​แล้ว​ ​ได้ยิน​เสียงคำราม​ด้วย​ความโกรธ​เกรี้ยว​ของ​มังกร​ประทีป​ตัว​นั้น​แว่ว​อยู่​ไกลๆ

สิ่งมีชีวิต​อย่าง​มังกร​ประทีป​ยังคง​ค่อนข้าง​มี​วิสัย​แบบ​มังกร​อยู่​ ​หากว่า​ผู้​ที่มา​ยุแหย่​มัน​หนี​ออกจาก​เขต​พื้นที่​ของ​มัน​แล้ว​ ​มัน​ก็​คร้าน​จะ​ไล่ตาม​ต่อ

ดังนั้น​หลังจากที่​กู้​ซีจิ​่ว​หลบหนี​ไป​ได้​ไม่​กี่​ร้อย​ลี้​ ​ก็​คิด​จะ​หยุดพัก​หายใจ​สักหน่อย

————————————————————————————-

บท​ที่​ ​2820​ ​เขา​ขโมย​ไข่​อัน​ล้ำค่า​ของ​ผู้อื่น​มา​เชียว​นะ​!

คาดไม่ถึง​เลย​ว่า​พอ​หยุด​เท้า​ลง​ ​ตี้ฝู​อีก​็​ร้อง​ขึ้น​มา​ ​“​ที่นี่​ไม่ได้​!​ ​มัน​ยัง​ตามมา​อยู่​…​”

เพิ่งจะ​เปล่ง​ประโยค​นี้​ออกมา​ ​บน​น่านฟ้า​ไกล​ออก​ไป​ก็​มี​เงา​ร่าง​ดำ​เมื่อม​สาย​หนึ่ง​พุ่ง​ทะยาน​เข้ามา​แล้ว​…

เป็น​มังกร​ประทีป​ตัว​นั้น​!

กู้​ซีจิ​่ว​สบถ​ไม่​เป็น​ภาษา​แล้ว

ไอ้​มังกร​เวร​ตะไล​ตัว​นี้​ทำไม​ถึง​ไล่ตาม​ไม่ยอม​เลิกรา​แบบนี้​ล่ะ​?​!

ไม่มีทาง​เลือก​แล้ว​ ​เธอ​ใช้​วิชา​เคลื่อนย้าย​อีกครั้ง

ถึงอย่างไร​ยาม​นี้​ร่างกาย​ของ​เธอ​ก็​อ่อนแอ​ ​หลังจาก​เคลื่อนย้าย​ต่อเนื่อง​กัน​อยู่​หลายครั้ง​ ​ก็​หน้ามืด​ขึ้น​มานิด​หน่อย​แล้ว​ ​ตอน​ร่อน​ลงพื้น​หน​สุดท้าย​จึง​ลาก​ตี้ฝู​อี​ให้​เซล​้ม​ไป​เล็กน้อย

แต่​มังกร​ประทีป​ตัว​นั้น​ยังคง​ตามติด​อยู่​ด้านหลัง​ไม่​ปล่อย​ ​ราวกับ​หนอน​ไช​กระดูก​เน่า

นี่​ยัง​ไม่ยอม​จบ​อีก​หรือ​!

กู้​ซีจิ​่ว​สูด​หายใจ​เฮือก​หนึ่ง​ ​ขณะที่​กำลังจะ​ทำการ​เคลื่อนย้าย​อีกครั้ง​ ​ตี้ฝู​อีก​็​อุ้ม​เธอ​ขึ้น​มา​แล้ว​ ​“​ตอนนี้​เจ้า​ไม่ไหว​แล้ว​ ​ข้า​เอง​!​”

พลัน​ทะยาน​กาย​ ​ดำ​ลง​ไป​ใต้ดิน​…

กู้​ซีจิ​่ว​พูดไม่ออก​เลย​…

วิชา​ดำดิน​ที่​เคย​พบพาน​มาก​่อน​ ​ถึงขั้น​ที่​แม้แต่​เส้นทาง​ก็​ทำให้​กู้​ซีจิ​่​วรู​้​สึก​ว่า​ค่อนข้าง​คุ้นตา​อยู่​บ้าง

นี่​มัน​…

คล้าย​เส้นทาง​ไป​แดน​น้ำแข็ง​คราวก่อน​เลย​…

แปลก​นัก​ ​เห็น​กัน​อยู่​ชัดๆ​ ​ว่า​เป็นการ​ดำดิน​ใน​สถานที่​ที่​ต่างกัน​ ​ทำไม​เส้นทาง​ถึง​เหมือนกัน​ขนาด​นี้​ล่ะ​?

ครั้งนี้​กู้​ซีจิ​่ว​ค่อนข้าง​สูญเสีย​พลัง​อยู่​บ้าง​ ​โลหิต​ร้อน​ๆ​ ​ใน​ทรวง​เดือด​พล่าน​ ​เบื้องหน้า​ยิ่ง​มืดมัว​ขึ้น​เป็นระยะๆ

เธอ​หลับตา​ลง​เล็กน้อย​ปรับ​ลมปราณ​อยู่​ภายใน​อ้อมแขน​ของ​เขา

กู้​ซีจิ​่ว​เดา​ไม่ผิด​เลย​ ​ยาม​ที่​พวกเขา​โผล่​พ้น​ดิน​ขึ้น​มา​อีกครั้ง​ ​ด้านนอก​ก็​คือ​แดน​น้ำแข็ง​แห่ง​นั้น​…

มังกร​ประทีป​ตัว​นี้​เดิมที​ก็​เป็น​วิชา​ดำดิน​เช่นกัน​ ​ติดตาม​อยู่​ด้านหลัง​ไม่ยอม​ละวาง​ ​แต่​เส้นทาง​ที่​ตี้ฝู​อี​ใช้​ประหลาด​ยิ่ง​ ​ซ้ำ​ระหว่างทาง​ยัง​ติดตั้ง​อาคม​หลง​ทิศ​เอาไว้​ด้วย​ ​ประกอบกับ​มังกร​ประทีป​ตัว​นั้น​ไม่​นับว่า​เชี่ยวชาญ​วิชา​ดำดิน​เท่าไหร่​ ​ดังนั้น​ตาม​ไป​ตามมา​ก็​ถูก​ทิ้ง​เสีย​แล้ว​…

ยอดเขา​น้ำแข็ง​ที่​คุ้นชิน​ ​แดน​น้ำแข็ง​ที่​คุ้นเคย​ ​ถึงขั้น​ที่​พายุหมุน​แต่ละ​กลุ่มก้อน​ก็​ทำให้​กู้​ซีจิ​่ว​สนิท​ชิดเชื้อ​ยิ่งขึ้น

ตอนที่​ตี้ฝู​อี​อุ้ม​เธอ​ร่อน​ลง​สู่​พื้น​ไม่ทราบ​ว่า​สะดุด​สิ่งใด​เข้า​ ​ล้ม​คะมำ​ ​เกือบจะ​โยน​กู้​ซีจิ​่​วที​่​อยู่​ใน​อ้อมแขน​ออก​ไป​แล้ว​!

“​ให้​ข้า​เดิน​เอง​เถอะ​”​ ​กู้​ซีจิ​่ว​ดิ้นรน​จะ​ลง​สู่​พื้น

ลงพื้น​ครู่เดียว​ก็​หนาว​สะท้าน​แล้ว​ ​ร่ม​แดง​คัน​หนึ่ง​กาง​ขึ้น​เหนือศีรษะ​เธอ​ ​“​ถือ​สิ่ง​นี้​สิ​”

ทุกอย่าง​ช่าง​น่า​คุ้นเคย​ยิ่ง

กู้​ซีจิ​่ว​ถือ​ร่ม​เอาไว้​อย่าง​คุ้นเคย​ ​จากนั้น​ก็​มอง​ไป​ที่​เขา​ ​“​เจ้า​ก็ได้​รับ​บาดเจ็บ​หรือ​?​”

สีหน้า​ของ​ตี้ฝู​อีซีด​เซียว​อย่างยิ่ง​ ​ท่าทาง​ดู​อ่อนแอ​นัก

เธอ​คล้าย​จะ​นึก​อะไร​ขึ้น​ได้​ ​“​เจ้า​ถูก​มังกร​ประทีป​ตัว​นั้น​ทำร้าย​ใช่ไหม​?​”

ตี้ฝู​อี​พยักหน้า​เล็กน้อย

“​มังกร​ประทีป​ตัว​นี้​มิได้​มี​ถิ่นกำเนิด​อยู่​ใน​สระ​ลึก​แห่ง​นั้น​กระมัง​?​”

ตี้ฝู​อีก​็​ไม่​ปิดบัง​นาง​ ​“​สระ​ลึก​แห่ง​นั้น​เป็น​ทาง​เชื่อม​ออก​สู่​ปากอ่าว​สมุทร​โลกา​ ​ถิ่นกำเนิด​ของ​มัน​อยู่​ที่​สมุทร​โลกา​…​”

สมุทร​โลกา​?

กู้​ซีจิ​่​วรู​้​จัก​สมุทร​โลกา​ ​ใน​ส่วนลึก​สุด​ใต้​ปฐพี​ ​ก็​มี​มหาสมุทร​เช่นเดียวกับ​บน​พื้นโลก​ ​เรียกขาน​ว่า​สมุทร​โลกา​ ​เพียงแต่​ท้อง​สมุทร​บน​ผืนดิน​เป็น​สีคราม​เย็นเยียบ​ ​แต่​สมุทร​โลกา​กลับ​มืด​ดำ​ดุจ​น้ำหมึก​ ​แถม​น้ำ​ก็​เป็นน้ำ​ร้อน​เดือด​พล่าน​ ​สิ่งมีชีวิต​บน​ผิว​โลก​ไม่มีทาง​ใช้ชีวิต​อยู่​ใน​สมุทร​โลกา​ได้

เพียงแต่​สมุทร​โลกา​ลึกลับ​อย่างยิ่ง​ ​ใน​ความทรงจำ​ของ​กู้​ซีจิ​่ว​ ​เธอ​ไม่เคย​ไป​ที่นั่น​เลย​ ​กล่าว​ให้​ถูก​ก็​คือ​ ​เธอ​หาไม่​พบ

ไม่​นึก​เลย​ว่า​สระ​ลึก​แห่ง​นั้น​จะ​เป็น​ปากทาง​เข้า​สมุทร​โลกา

ดู​จาก​ตอนที่​เธอ​เพิ่ง​พบ​เขา​แล้ว​ ​เขา​น่าจะ​เพิ่ง​ออกมา​จาก​สมุทร​โลกา​…

“​ทำไม​เจ้า​ถึง​ไป​ยุแหย่​มัน​ได้​?​”​ ​กู้​ซีจิ​่​วรู​้​สึก​ว่า​เด็กหนุ่ม​คน​นี้​มี​ความกล้าหาญ​ชาญชัย​นัก​ ​ไม่น่าเชื่อ​ว่า​จะ​กล้า​บุก​เดี่ยว​ไป​ท้าทาย​มังกร​ประทีป

ตี้ฝู​อี​หยิบ​ไข่​สีดำ​สนิท​ฟอง​หนึ่ง​ออกมา​จาก​ถุง​เชียน​คุน​ใน​กาย​ ​“​เพื่อมัน​”

กู้​ซีจิ​่ว​ตะลึงงัน

ในที่สุด​เธอ​ก็​เข้าใจ​แล้ว​ว่า​เหตุใด​มังกร​ประทีป​ตัว​นั้น​ถึง​ได้​ตาม​ไล่​ล่า​ไม่ยอม​ละวาง​!

เขา​ขโมย​ไข่​อัน​ล้ำค่า​ของ​ผู้อื่น​มา​เชียว​นะ​!​ ​ไม่​ไล่ตาม​สิ​ถึง​จะ​แปลก​!

กู้​ซีจิ​่ว​พินิจ​ไข่​ฟอง​นั้น​ดู​เล็กน้อย​ ​ไข่​ฟอง​นั้น​มี​ขนาด​เท่า​ลูก​บาส​ ​เป็น​สีดำ​มันวาว​ ​มี​รัศมี​แสง​ครอบคลุม​อยู่​รางๆ

“​เจ้า​คิด​จะ​ฟูมฟัก​มัน​ ​เลี้ยงดู​มังกร​ประทีป​น้อย​ให้​เป็น​สัตว์เลี้ยง​วิญญาณ​หรือ​?​”

มังกร​ประทีป​เป็น​สัตว์​เทพ​ ​สยบ​ได้​ยากเย็น​เป็น​ที่สุด​สามารถ​กล่าว​ได้​เลย​ว่า​ไม่มีทาง​สยบ​มังกร​ประทีป​ที่​โต​เต็ม​วัย​ได้​ ​ดังนั้น​กู้​ซีจิ​่​วจึ​งคิด​ว่า​ตี้ฝู​อี​ต้องการ​นำ​ไข่​กลับมา​ฟัก​…

ตี้ฝู​อี​วางไข่​ลง​บน​พื้น​หิมะ​ ​“​ไม่​ ​ฟอง​นี้​ไม่​ฟัก​”

“​เช่นนั้น​เจ้า​จะ​ทำ​อะไร​?​”

“​ต้ม​กิน​ก็​รสชาติ​ไม่เลว​”

….

————————————————————————————-