Mars เจ้าสงครามครองโลก บทที่ 868 ทหารของต้าเซี่ย
“ฆ่ามัน！！”
เย่เซิ่งเทียนคำรามด้วยความโกรธจัด แล้วตรงเข้าไปฆ่าผู้พิทักษ์สาวแห่งสรวงสวรรค์อีกครั้ง
เป็นไปตามคาด ก่อนหน้านี้ฉินมิ่งที่ถูกเขาฆ่า ไม่ถือว่าเป็นยอดฝีมือแดนลอยเมฆ
อีกด้านหนึ่ง เจียงลั่วเสินก็บุกเข้าห้ำหั่นเช่นกัน ทั้งสองร่วมมือกันต่อกร แต่กลับถูกอีกฝ่ายบดขยี้เช่นกัน
นี่ก็คือยอดฝีมือแห่งแดนลอยเมฆใช่ไหม？
แต่ถึงจะเป็นแบบนั้น เย่เซิ่งเทียนก็ไม่มีความกลัวเลย
ถึงแกจะแข็งแกร่งกว่าฉัน แต่แล้วยังไงล่ะ
ถึงแกจะเป็นใครเก่งมาจากไหน จะมาแตะต้องลูกสาวฉัน ไม่ได้เด็ดขาด！
ความสามารถของฉันสู้แกไม่ได้ แต่ถ้าแกกล้าลงมือกับลูกสาวฉัน ฉันจะสู้กับแก！
นี่คือความโกรธและความไม่ยอมแพ้ของผู้เป็นพ่อคนหนึ่ง
เย่เซิ่งเทียนใช้สายฟ้าแปรงอีกครั้ง ถึงแม้ว่าจะไม่มีผลต่อผู้พิทักษ์สาวคนนั้นมากเท่าไรนัก แต่ยังคงได้รับผลกระทบเล็กน้อย
วิชาแปรงเก้าท่าสวรรค์ที่วิญญาณหอคอยมอบให้มา ตอนนี้เขาใช้มันอย่างชำนาญแล้ว เป็นเพียงการเปลี่ยนแปลงครั้งแรกเท่านั้น
ในสายตาของนักบู๊เหนือโลกีย์ นี่คือการมีอยู่ที่ไม่มีใครเทียบได้อยู่แล้ว
แต่สำหรับผู้พิทักษ์สาวท่านนี้แล้ว วิชาเทพนั้นน่ากลัว แต่ก็ต้องดูพลังของตัวเองด้วย
ต่อให้เย่เซิ่งเทียนแข็งแกร่งแค่ไหน ก็เป็นแค่นักบู๊เหนือโลกีย์ มีแดนจำกัดไว้ เขาไม่สามารถพัฒนาพลังที่แข็งแกร่งออกมาได้
“รับมือยากจริงๆ สมกับที่เป็นตัวทดลองที่แข็งแกร่งที่สุด”
ในเวลานี้เอง มีผู้พิทักษ์ชุดม่วงปรากฏขึ้นอีกหนึ่งคน！
เจียงลั่วเสินใกล้จะเป็นบ้าเต็มทนแล้ว
ยอดฝีมือแดนลอยเมฆอีกแล้ว ลำพังแค่ผู้พิทักษ์สาวคนนี้ เขากับเย่เซิ่งเทียนร่วมมือกันถึงจะสามารถเสมอกันได้
ตอนนี้ปรากฏตัวขึ้นมาอีกคน ควรทำอย่างไรดี？
ใครจะสามารถต่อกรได้？
กู่ชางหลงกับมู่หุนและคนอื่นๆต่างไม่อยู่ที่นี่ ไม่มีใครคิดถึงว่าสรวงสวรรค์จะลงสนามเอง
แถมยังมีผู้พิทักษ์สาวชุดม่วงปรากฏตัวถึงสองคน！
รนหาที่ตาย
สรวงสวรรค์บ้าไปแล้ว จะบีบเย่เซิ่งเทียนให้ถึงทางตันเลยสินะ
ผู้พิทักษ์สาวชุดม่วงพูดอย่างเรียบเฉย“แค่พาลูกสาวแกไปเป็นตัวทดลองเอง ทำไมต้องเล่นใหญ่ขนาดนี้ด้วยล่ะ？แค่ลูกสาวคนเดียว ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรสักหน่อย”
พูดจบ เขาก็ปรากฏตัวขึ้นต่อหน้าของเย่ห้าวทันที แล้วจับตัวซีซีไว้
36ขุนพลสวรรค์กับ72ขุนพลนรก ตอนนี้ยังเหลืออีกหลายสิบคนที่ยังมีชีวิตอยู่ ต่างพากันมาขัดขวางทัดทาน
แต่พวกเขาไม่ใช่คู่ต่อสู้ของผู้พิทักษ์สาวชุดม่วงด้วยซ้ำ
ต่อหน้าของยอดฝีมือแดนลอยเมฆ พวกเขาทำได้แค่ไปตายเอาดาบหน้า
แต่ถึงจะต้องตาย พวกเขาก็ไม่หวาดหวั่น ยังคงชักดาบขึ้นสู้
บนตัวของพวกเขา ยังมีเลือดเนื้อของทหารแห่งต้าเซี่ย และความกล้าหาญไม่กลัวตาย
แม้ว่าศัตรูจะแข็งแกร่งมากเพียงใด แต่เพื่อปกป้องครอบครัวและญาติที่อยู่ข้างหลังฉัน ฉันยังคงไม่ถอย
ถ้าอยากจะทำร้ายคนที่อยู่ข้างหลังของฉัน นอกจากจะข้ามศพฉันไปก่อน
คนหลายสิบคน ถึงแม้ในสายตาของคนธรรมดาทั่วไปจะเป็นยอดฝีมือ แต่ที่นี่พวกเขาช่างอ่อนแอเหลือเกิน
แต่พวกเขาก็ไม่ได้ถดถอย ไม่มีใครกลัวที่สู้ในศึกนี้
สหายที่อยู่ข้างหน้าล้มลง คนที่อยู่ข้างหลังก็ขึ้นสู้ ทั้งๆรู้ว่าต้องตาย แต่ก็ไม่ได้ถอยแม้แต่ก้าวเดียว！
นี่ก็คือ ทหารของต้าเซี่ย！
“ไปสิ พวกคุณรีบไปสิ”
หวางซีมองดูคนพวกนั้นล้มลงทีละคน น้ำตาของเธอก็พรั่งพรูออกมาทันที
คนเหล่านี้ เธอไม่แม้แต่จะรู้จักสักคน
แต่ในตอนนี้ พวกเขากลับต้องตาย เพื่อปกป้องซีซีและเธอ
บุญคุณของพวกเขา เธอจะเอาอะไรมาทดแทน？
พวกคุณเป็นคนทั่วไปที่แข็งแกร่งกว่าฉันเพียงเล็กน้อย เหตุใดถึงได้บุกรุดหน้าอย่างห้าวหาญได้เช่นนี้？
เพียงเพราะว่า พวกคุณเป็นทหารของต้าเซี่ยอย่างงั้นหรอ？
ดังนั้นเพื่อที่จะปกป้องประเทศชาติ ปกป้องประชาชนในชาติ พวกคุณต้องเสียสละชีวิตวัยเยาว์ของตัวเองอย่างห้าวหาญ
หวางซีสะอื้นไห้ อย่างสิ้นหวัง ไม่ยอมจำนน ร่ำไห้ให้กับชายหนุ่มเหล่านี้
“คุณพ่อคะ คุณพ่อ”
ซีซีกำลังร้องไห้ แล้วกอดหวางซีไว้
เธอยังไม่รู้อะไรเลย
เธอพึ่งอายุครบสี่ขวบเอง