บทที่ 870 หัวใจของพวกคุณก็เป็นสีแดง

Mars เจ้าสงครามครองโลก

Mars เจ้าสงครามครองโลก บทที่ 870 หัวใจของพวกคุณก็เป็นสีแดง
“น่าสนใจ น่าสนใจจริงๆ กำลังเผาไหม้อายุขัยของตัวเองเพื่อกระตุ้นเลือดเทพในตัว นี่คือวิชาต้องห้ามของตระกูลเย่สินะ?เรายังไม่เคยรู้เลยนะเนี่ย ดูท่าตระกูลเย่จะปิดบังเรื่องราวมากมายไว้”

พญาดำมองดูรัศมีบนตัวของเย่ห้าวแข็งแกร่งขึ้นเรื่อยๆ ด้วยท่าทีที่เริ่มสนใจ

ไม่มีใครคาดคิดว่า ตระกูลเย่จะมีวิชาต้องห้ามของตัวเอง

เย่ห้าวเปลี่ยนเป็นมนุษย์อัคคีด้วยสิ้นเชิง แต่รัศมีของเขาก็น่ากลัวขึ้นเรื่อยๆ

คราวนี้ ได้ก้าวข้ามแดนเหนือโลกีย์ไปแล้ว

แดนลอยเมฆ!

ภายในระยะเวลาสั้นๆ เย่ห้าวเปลี่ยนจากคนธรรมดาคนหนึ่ง กลายเป็นยอดฝีมือแดนลอยเมฆ!

ในเวลานี้เอง ผู้พิทักษ์ชุดม่วงที่อยู่ตรงข้ามสีหน้าก็เปลี่ยนไป

เย่ห้าวกลายเป็นแดนลอยเมฆไปแล้ว อีกทั้งรัศมียังทะยานเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ

นี่คือเลือดประหลาดของตระกูลเย่งั้นหรอ?

สามารถทำให้คนคนหนึ่งกลายเป็นยอดฝีมือแห่งแดนลอยเมฆได้ในระยะเวลาไม่กี่นาที?

ในสายตาของคนจำนวนไม่น้อยเมื่อได้เห็นฉากนี้ ถ้าตนเองสามารถได้เลือดประหลาดของตระกูลเย่มาครอบครอง จะเป็นยังไงกันนะ?

วินาทีนี้ คนจำนวนมากเข้าใจแล้ว ไม่น่าแปลกที่สรวงสวรรค์เอาแต่จับจ้องตระกูลเย่ไม่ปล่อย

ถึงว่าล่ะทำไมสรวงสวรรค์ต้องใช้เลือดเทพมาทำทดลอง

คนของตระกูลลี้ลับบางส่วนที่ยังไม่ได้ลงมือ วินาทีนี้เข้าใจทั้งหมดทันที

เผ่าซวนหยวนกับเลือดที่ถ่ายทอดของตระกูลเย่ ล้วนเป็นสมบัติล้ำค่า

คนของเผ่าซวนหยวนกับคนของคนของตระกูลเย่ ก็คือยาอายุวัฒนะมนุษย์ดีๆนี่เอง!

ในตอนนี้ ลมหายใจของเย่ห้าวก็สงบลงในที่สุด แต่เส้นผมของเขาก็เป็นสีขาวทั้งหมด และใบหน้าของเขาก็แก่มาก

แต่รัศมีของเขากลับน่ากลัวมาก

เขาใช้วิชาต้องห้ามของตระกูลเย่ ผ่านการเผาอายุขัยของตัวเองเพื่อกระตุ้นเลือดประหลาด และเพื่อดึงศักยภาพของเลือดประหลาดออกมาอย่างเต็มที่

กร๊อบแกร๊บ

ภายในร่างกายของเย่ห้าว ราวกับมีบางอย่างแตกหัก

ลมหายใจของเขานิ่งสงบลง

แข็งแกร่งกว่าแดนลอยเมฆ

เหนือกว่าแดนลอยเมฆ!

ดวงตาของเย่เซิ่งเทียนจ้องไปที่เขา

ไม่ได้พูดอะไร

เย่ห้าว คุณทำอะไรกันแน่?

คุณคิดว่าพูดเรื่องพวกนี้แล้ว และทำเรื่องพวกนี้ ฉันจะยกโทษให้งั้นหรอ?

ไม่ ฉันไม่มีวันยกโทษให้คุณ

ไม่มีทาง!

“นี้ก็คือแดนฉ่องทิพย์ที่อยู่เหนือกว่าแดนลอยเมฆ?”

เจียงลั่วเสิน ผิดหวังเล็กน้อย แต่ก็โล่งใจเล็กน้อย

หรือสำหรับเย่ห้าวแล้ว จะเป็นวิธีปล่อยวางอย่างหนึ่ง

หลายปีมานี้ เขาทุกข์ทรมานมาก

เพียงแต่ ช่วงวาระสุดท้ายของชีวิตอาจารย์ ได้ใช้วิชาต้องห้ามหรือไม่?

เห้อ

ไอ้สรวงสวรรค์สารสมควรตาย!

“ห้าวเอ๋อร์”

เย่จิงหงน้ำตานอง ไม่ว่าเย่ห้าวจะเลือกอย่างไรในตอนนั้น ถึงจะผิดไป แต่นั่นก็เป็นลูกชายของเขา

ในสายตาของคนเป็นพ่อ ลูกยังไงก็เป็นลูก

“แกจะจับหลานสาวของฉัน?รังแกลูกสะใภ้ฉันงั้นหรอ?”

เย่ห้าวจับผู้พิทักษ์ชุดม่วงคนนั้น หลังจากที่ไร้ประโยชน์มานานหลายปี ในที่สุดวันนี้ก็สามารถห้าวออกมา!

“เอาแกให้ตาย!”

เย่ห้าวเหวี่ยงหมัดไปที่สมองของอีกฝ่าย ยอดฝีมือแดนลอยเมฆผู้นี้ ไม่มีโอกาสได้แม้แต่จะขัดขืน ก็ถูกเย่ห้าวฆ่าตายทันที

นายพลสวรรค์ชุดแดงที่อยู่ด้านหลังสีหน้าเปลี่ยนไปทันที อยากจะหลบหนี แต่เย่ห้าวก็กระโดดข้าม ไปอยู่ตรงหน้าของเขา

“หลานสาวของฉันแค่สี่ขวบ พวกแกอยากจะลงมือกับเธอ ก็ต้องดูว่าใจพวกแกมันดำหรือแดง”

เย่ห้าวควักหัวใจของอีกฝ่ายออกมา แล้วพูดพึมพำว่า“ที่แท้ หัวใจของพวกแกก็เป็นสีแดงนี่เอง”

นายพลสวรรค์ผู้นี้ตาย ด้วยสีหน้าหวาดกลัว

“อ่อ แกด้วย รังแกลูกชายฉัน จะให้ฉันปล่อยแกไปยังไงดี”

เย่ห้าวปรากฏตัวต่อหน้าของผู้พิทักษ์สาวคนนั้นทันที อีกฝ่ายก้าวถอยหลังอย่างหวาดกลัว แต่เย่ห้าวไม่ให้โอกาสเธอได้หลบหนีด้วยซ้ำ

“พวกแก ที่แท้กลัวเป็นด้วยหรอ?”

เย่ห้าวหัวเราะอย่างเย้ยหยัน แล้วมองไปทางอื่น“คนของสรวงสวรรค์ ชอบเป็นหนูกันจนเคยตัวงั้นหรอ?ไสหัวออกมาซะ!”

พูดจบ ก็เหวี่ยงหมัดออกไป

เทวดาหมายเลขสิบพาคนออกมาทันที

เย่เซิ่งเทียนและคนอื่นๆสีหน้าเปลี่ยนไป

ยังมียอดฝีมืออีก!!