บทที่ 2823 กำไลมังกรแก้ว 3 / บทที่ 2824 ล่อลวงศิษย์

ลำนำบุปผาพิษ

บท​ที่​ ​2823​ ​กำไล​มังกรแก้ว​ ​3

“​หนุ่มน้อย​เหรอ​?​”​ ​ตี้ฝู​อี​เอ่ย​อย่าง​ยิ้ม​มิ​เชิง​ยิ้ม​ ​“​พระองค์เจ้า​มองว่า​ข้า​เด็ก​นัก​หรือ​?​”

“​ใน​สายตา​เปิ่น​จุน​เจ้า​ยังคง​เป็น​เด็กน้อย​คน​หนึ่ง​”​ ​กู้​ซีจิ​่​วก​ล่า​วอ​ย่าง​จริงจัง​ ​“​เปิ่น​จุน​โตก​ว่า​เจ้า​ไม่รู้​สัก​กี่​รอบ​…​”

วาจา​นี้​ยัง​เอ่ย​ไม่ทัน​จบ​ ​ก็​ถูก​คันฉ่อง​บาน​หนึ่ง​ที่​จู่ๆ​ ​ก็​ปรากฏ​ขึ้น​ตรงหน้า​ทำให้​ตกใจ​!

มิใช่​เพราะ​รูปลักษณ์​ของ​คันฉ่อง​บาน​นั้น​งามสง่า​ประณีต​ ​แต่​เป็น​ภาพสะท้อน​ของ​ตัวเอง​ใน​คันฉ่อง​ที่​ทำให้​เธอ​สะดุ้งโหยง​!

ใน​คันฉ่อง​คือ​ดรุณี​น้อย​นาง​หนึ่ง​ ​ดู​ทรง​แล้วก็​เพียง​สิบ​สี่​สิบห้า​ปี​เท่านั้น​ ​ดวงตา​ใส​กระจ่าง​ฉ่ำ​วาว​ ​นุ่มนิ่ม​ปาน​จะ​คั้น​น้ำ​ออกมา​ได้

กู้​ซีจิ​่ว​มึนงง​แล้ว​!

เธอ​ลูบ​ใบหน้า​ตัวเอง​ดู​ตาม​สัญชาตญาณ​ ​คนที​่​อยู่​ใน​คันฉ่อง​ก็​ลูบคลำ​ใบหน้า​ตน​อย่าง​งุนงง​เช่นกัน​…

นี่​มัน​เกิด​อะไร​ขึ้น​?​!

คันฉ่อง​บาน​นี้​ของ​เขา​ส่อง​แล้ว​อายุ​น้อยลง​ ​หรือว่า​เธอ​หด​เล็ก​ลง​จริงๆ​?​!

กู้​ซีจิ​่ว​ไม่สน​ใจ​จะ​ซักถาม​แล้ว​ ​หยิบ​คันฉ่อง​ที่​พก​ติดตัว​ขึ้น​มาส​่​อง​อีก​รอบ​ ​คันฉ่อง​บาน​นี้​ของ​เธอ​มี​ความ​ละเอียด​สูง​ ​แถม​ยัง​ตรง​ตามจริง​ยิ่ง​ ​เมื่อ​คน​ส่อง​ดูแล​้ว​แม้แต่​ไร​ขนบน​หน้า​ก็​ยัง​มองเห็น​ได้​ ​ไม่​หลอกตา​แน่นอน

คนใน​กระจก​เป็นสาว​น้อย​นุ่มนิ่ม​คน​เดิม​ ​ไม่​ต่าง​ไป​จาก​ใน​คันฉ่อง​ที่​ตี้ฝู​อี​ยื่น​มาตรง​หน้า​เธอ​เลย​สักนิด

เธอ​หด​ย้อน​วัย​!

มิน่าล่ะ​เธอ​รู้สึก​อยู่​รางๆ​ ​ว่า​กระโปรง​ยาว​ขึ้น​นิดหน่อย​ ​ทำให้​เธอ​ก้าว​สะดุด​ตั้ง​สองครั​้ง​ ​หลง​นึก​ว่า​เป็น​เพราะ​ตน​ไม่ได้​ผูก​สาย​รัด​ให้​ดี​ ​กลับ​คาดไม่ถึง​ว่า​…

หรือว่า​วัน​ดับขันธ์​ของ​ตน​จะ​มาถึง​ก่อนกำหนด​?

ดังนั้น​แม้แต่​รูปโฉม​ใน​วัยผู้ใหญ่​ก็​คงไว้​ไม่ได้​แล้ว​หรือ​?

เธอ​นับ​นิ้ว​คำนวณ​ ​‘​บั้นปลาย​’​ ​ของ​ตน​อยู่​ใน​แขน​เสื้อ​ ​กลับ​คาดไม่ถึง​ว่า​คำนวณ​อยู่​พักใหญ่​ ​ไม่น่าเชื่อ​ว่า​จะ​ทำนาย​อะไร​ออกมา​ไม่ได้​เลย

เห็นที​ว่า​ใน​ชีวิต​ของ​เธอ​จะ​ปรากฏตัว​แปร​ที่​ยิ่งใหญ่​ขึ้น​ ​เพียงแต่​การดับ​ขันธ์​คือ​ผลลัพธ์​ที่​จำเป็นต้อง​เกิดขึ้น​ ​จะ​ดับขันธ์​เร็ว​ขึ้น​สอง​สาม​ปี​หรือ​ดับขันธ์​ช้า​ลง​สอง​สาม​ปีก​็​ไม่​อาจ​เปลี่ยนแปลง​อะไร​ได้​จริงๆ

กู้​ซีจิ​่ว​ปล่อยวาง​อย่างรวดเร็ว​ยิ่ง​ ​ไม่​พะวง​ถึง​เรื่อง​นี้​อีก

อย่างไรก็ตาม​ ​พอ​เธอ​นึกถึง​ว่า​ตน​ใช้ใบ​หน้า​ของ​สาวน้อย​ผู้​อ่อนเยาว์​นี้​พูดจา​คร่ำครึ​หัวโบราณ​กับ​ผู้อื่น​ ​ก็​รู้สึก​ขัดแย้ง​อยู่​บ้าง​…

เธอ​เก็บ​คันฉ่อง​เข้าไป​ทันที​ ​เอ่ย​ด้วย​สีหน้า​จริงจัง​ ​“​เปิ่น​จุน​เพียงแค่​หน้า​เด็ก​ไป​หน่อย​เท่านั้น​…​เอาล่ะ​ ​พวกเรา​ไม่​ถก​เรื่อง​นี้​กัน​แล้ว​ ​กำไล​คู่​นี้​เจ้า​จะ​แลก​หรือไม่​แลก​?​”

“​เอาเถอะ​ ​ข้า​แลก​ ​เพียงแต่​ ​ข้า​ต้อง​ทดสอบ​มัน​ดูก่อน​”

เขา​รับ​กำไล​มังกรแก้ว​สีเหลือง​ทอง​วง​นั้น​ไป​ ​สวม​ลง​บน​ข้อมือ

ผลลัพธ์​คือ​…

สวม​ไม่ได้

“​เจ้า​ต้อง​หยด​เลือด​ให้​มัน​ยอมรับ​เป็น​นายก​่อน​”​ ​กู้​ซีจิ​่​วนิ​่ง​ไป​แวบ​หนึ่ง​ ​สุดท้าย​ก็​สอน​วิธี​สวมใส่​ให้​เขา

ตี้ฝู​อี​ทำตาม​ที่​บอก​ดีด​โลหิต​หยด​หนึ่ง​ออกมา​จาก​หัวแม่มือ​ ​หยด​ลง​บน​กำไล​วง​นั้น

ผ่าน​ไป​ครู่หนึ่ง​ ​กำไล​วง​นั้น​จำแลง​เป็น​มังกรแก้ว​ดีด​ตัว​ขึ้น​มา​ ​วนรอบ​กาย​เขา​หนึ่ง​รอบ​ ​คล้าย​จะ​ดู​ว่า​เขา​เหมาะสม​จะ​เป็น​เจ้านาย​ของ​ตน​หรือไม่

หลังจาก​วน​เช่นนี้​อยู่​รอบ​หนึ่ง​ ​มังกรแก้ว​ตัว​นั้น​ก็​มุด​ร่าง​พัน​ข้อมือ​ของ​เขา​ ​ผงกหัว​ให้​เขา​เล็กน้อย​ ​จากนั้น​ก็​ขดตัว​เป็น​วง​ ​กลายเป็น​กำไล​สวม​อยู่​บน​ข้อมือ​ของ​เขา​อย่าง​เหมาะเจาะ

กู้​ซีจิ​่ว​ผงะ​ไป​เล็กน้อย​ ​เธอ​จำได้​รางๆ​ ​ว่า​กำไล​นี้​เย่อหยิ่ง​นัก​ ​ไม่ยอมรับ​นาย​ง่ายๆ​ ​ใน​อดีต​เธอ​ก็​เคย​มอบให้​คนอื่น​เช่นกัน​ ​ผล​คือ​กำไล​มังกรแก้ว​ไม่ยอมรับ​เป็น​นาย​เลย​ ​ซ้ำ​ยัง​กัด​ผู้อื่น​ด้วย​ ​ทิ้ง​รอยแผล​เป็น​ขนาดใหญ่​เอาไว้​…

ไม่​นึก​เลย​ว่า​หน​นี้​จะ​ราบรื่น​ถึง​เพียงนี้​!​ ​เห็นที​ว่า​กำไล​นี้​ส่งมอบ​ให้​ถูก​คน​แล้ว​จริงๆ

กู้​ซีจิ​่ว​ปรีดา​นัก​ ​ยื่น​กำไล​อีก​วง​ส่ง​ให้​เช่นกัน​ ​“​วง​นี้​เจ้า​เก็บ​เอาไว้​ก่อน​ ​วันหน้า​มัน​จะ​นำพา​เรื่อง​น่าตื่นเต้น​ยินดี​มา​ให้​เจ้า​”

ตี้ฝู​อี​รับ​ไป​ ​มอง​แวบ​หนึ่ง​ ​ยังคง​ไม่เชื่อ​ถือ​สัก​เท่าไหร่​ ​“​มี​จิตวิญญาณ​แล้ว​จริงๆ​ ​น่ะ​หรือ​?​ ​พระองค์เจ้า​ทราบ​ได้​อย่างไร​?​ ​เคย​ทดสอบ​มัน​ดูหรือ​?​”

เรื่อง​นี้​…​ยัง​ไม่เคย​เลย​จริงๆ

เพียงแต่​ ​หากว่า​เธอ​พูดความจริง​ออก​ไป​ ​เกรง​ว่า​เขา​ก็​ยังคง​ไม่เชื่อ​ถือ​อยู่ดี

ดังนั้น​จึง​กล่าว​ออก​ไป​อย่าง​คลุมเครือ​สอง​ประโยค​ ​“​นี่​คือ​สมบัติ​เทวะ​ ​ไม่จำเป็น​ต้อง​ทดสอบ​…​”

ขณะที่​กำลังจะ​เฉไฉ​ไป​อีก​สอง​สาม​ประโยค​ ​กลับ​คาดไม่ถึง​ว่า​จู่ๆ​ ​กำไล​มังกรแก้ว​สีขาว​วง​นั้น​ส่งเสียง​ดัง​วิ​้ง​ลอย​ขึ้น​มาจาก​มือ​ตี้ฝู​อี​ ​จำแลง​กาย​เป็น​มังกรแก้ว​สีขาว​ ​วนรอบ​กาย​กู้​ซีจิ​่ว​หนึ่ง​รอบ​ ​จากนั้น​ก็​สวม​ลง​บน​ข้อมือ​ของ​เธอ​เสียงดัง​ฟุ่บ​!

….

————————————————————————————-

บท​ที่​ ​2824​ ​ล่อลวง​ศิษย์

กู้​ซีจิ​่ว​ตะลึงงัน​!

ตี้ฝู​อี​หรี่​ตานิด​ๆ​ ​มอง​กำไล​บน​ข้อมือ​ของ​นาง​ ​จากนั้น​ก็​มอง​นาง​ ​มุม​ปาก​ยกขึ้น​น้อย​ๆ​ ​รอยยิ้ม​ค่อนข้าง​ลุ่มลึก​อยู่​บ้าง

กู้​ซีจิ​่​วก​ระ​แอม​ครา​หนึ่ง​ ​“​สิ่ง​นี้​ถูก​ข้า​เก็บ​ไว้​หลาย​หมื่น​ปี​แล้ว​ ​คาด​ว่า​คง​สับสน​ไป​บ้าง​ ​มัน​น่าจะ​คิด​ว่า​ข้า​คือ​เจ้านาย​ของ​มัน​อยู่​ ​ดังนั้น​จึง​มาหา​ข้า​…​”

อธิบาย​ไป​พลาง​ ​ใช้​นิ้วมือ​เคาะ​กำไล​เบา​ๆ​ ​ไป​พลาง​ ​“​นี่​ ​เสี่ยว​ไป๋​ ​ลงมา​ได้​แล้ว​ ​ไปหา​นาย​ใหม่​ของ​เจ้า​สิ​”

กำไล​วง​นั้น​ไม่มี​ความเคลื่อนไหว

กู้​ซีจิ​่​วจึง​รูด​ออก​เสีย​เลย​ ​“​ถ้า​ไม่เชื่อฟัง​ข้า​จะ​ทุบ​เจ้า​นะ​!​”

เจ้า​กำไล​ยังคง​แกล้ง​ตาย

ท่าที​ของ​ตี้ฝู​อี​ดู​ซับซ้อน​ขึ้น​กว่า​เดิม​ ​แขน​กอดอก​ไว้​เสีย​เลย​ ​มอง​นาง​เผชิญ​ความลำบาก

ไม่​นึก​เลย​ว่า​พระองค์เจ้า​ผู้​สูงส่ง​จะ​ไร้ความสามารถ​ด้าน​การ​ตั้งชื่อ​ยิ่งนัก​ ​นาม​ที่ตั้ง​นี้​ธรรมดา​สามัญ​เกินไป​แล้ว​!

“​นั้น​เรียกว่า​เสี่ยว​ไป๋​ ​วง​นี้​ของ​ข้า​คง​ไม่ได้​เรียกว่า​เสี่ยว​หวง​กระมัง​?​”

“​ไม่​!​”​ ​กู้​ซีจิ​่ว​ปฏิเสธ​อย่างเด็ดเดี่ยว​ยิ่ง​ ​“​เสี่ยว​หวง​ค่อนข้าง​เชย​ ​เปิ่น​จุน​จะ​ตั้งชื่อ​ที่​ไม่มีรสนิยม​เช่นนี้​ได้​อย่างไร​?​!​”

“​เช่นนั้น​มัน​เรียกว่า​อะไร​?​”

“​เสี่ยว​จิน​!​”

ตี้ฝู​อี​พูดไม่ออก​อยู่​บ้าง​ ​เขา​ยก​หัวแม่มือ​ให้​ ​“​นาม​นี้​มีรส​นิยม​มาก​จริงๆ​!​”

กู้​ซีจิ​่​ววุ​่​นวา​ยอยู​่​พักใหญ่​ ​กำไล​วง​นั้น​ราวกับ​งอก​ออกมา​จาก​ข้อมือ​ของ​เธอ​ก็​มิ​ปาน​ ​ไม่ว่า​จะ​ทำ​อย่างไร​ก็​ถอด​ออก​ไป​ไม่ได้

ถึง​ขึ้น​ที่​พอ​เธอ​จงใจ​หด​ร่าง​ให้​เล็ก​ลง​ก็​หด​เล็ก​ลง​ตาม​ไป​ด้วย​…

ตี้ฝู​อี​ใจเต้น​ขึ้น​มา​เล็กน้อย​ ​เขามอ​งดู​กำไล​บน​ข้อมือ​ของ​ตน​ ​เดิมที​เขา​ไม่ได้​เห็น​สิ่ง​นี้​เป็น​อย่างไร​เลย​ ​ยิ่ง​ไม่​คิดถึง​การ​แต่ง​ภรรยา​ใน​ภายหน้า​ด้วย​ ​ถึงแม้​เขา​จะ​ยัง​หนุ่มแน่น​ยิ่ง​ ​แต่​ใน​จิตใต้สำนึก​ไม่เคย​นึก​เลย​ว่า​ตน​จะ​ชมชอบ​สตรี​อย่างแท้จริง​ได้​…

สำหรับ​พระองค์เจ้า​ผู้​นี้​ ​เขา​ก็​เพียง​กึ่ง​หาประโยชน์​กึ่ง​ชดใช้​ให้​ไป​ตาม​วิสัย​เท่านั้น​ ​แน่นอน​ ​ใน​นั้น​ยัง​มีความรู้สึก​ประการหนึ่ง​ที่​ไม่​อาจ​อธิบาย​ให้​กระจ่าง​ได้​แฝง​อยู่​ด้วย​…

เหงื่อ​ผุด​เต็ม​หน้าผาก​กู้​ซีจิ​่ว​แล้ว​!

อยาก​จะ​หา​อาวุธ​สัก​ชิ้น​มางัด​เจ้าตัว​ปัญหา​นี้​ออก​ไป​ใจจะขาด​แล้ว​!

ทันทีที่​เงยหน้า​ขึ้น​ ​ก็​สบ​เข้ากับ​ดวงเนตร​ที่​ดุจดา​ราส​่​อง​สกาว​คู่​นั้น​ของ​ตี้ฝู​อี​ ​ดวงตา​คู่​นั้น​หยี​โค้ง​นิดๆ​ ​เอ่ย​ถาม​อย่าง​ไม่​อนาทร​ร้อนใจ​ประโยค​หนึ่ง​ ​“​มัน​ช่วย​กำหนด​ตัว​ว่าที่​ภรรยา​ให้​ข้า​ได้​สินะ​?​”

เหงื่อ​บน​ปลายจมูก​กู้​ซีจิ​่ว​แทบจะ​หยด​ลงมา​แล้ว​ ​“​เดิมที​เป็น​เช่นนี้​…​”

“​เช่นนั้น​แบบนี้​คือ​มัน​กำหนด​ตัว​ท่าน​หรือ​?​”

“​นี่​…​นี่​เป็นเรื่อง​เข้าใจผิด​จริงๆ​!​ ​มัน​ ​ความจริง​มัน​เพียง​อาลัย​นาย​เก่า​ ​อาจ​เป็น​เพราะ​รู้สึก​ได้​ว่า​พลัง​ยุทธ์​ของ​ข้า​ไม่​เพียงพอ​ ​ดังนั้น​จึง​รั้น​จะ​อยู่​ปกป้อง​ตัว​ข้า​ ​ร.​..​รอ​ให้​พลัง​ยุทธ์​ข้า​ฟื้นฟู​กลับมา​แล้ว​ ​มัน​ก็​คงจะ​ออก​ไป​เอง​”

“​ที่แท้​มัน​ก็​เป็น​กำไล​ที่​มีคุณ​ธรรม​วง​หนึ่ง​นี่เอง​!​”

“​นะ​…​แน่นอน​!​”

ตี้ฝู​อี​หัวเราะ​เบา​ๆ​ ​ครา​หนึ่ง​ ​ไม่​เอ่ย​วาจา​อีก​ ​ก้มหน้า​จดจ่อ​จัดการ​กับ​หม้อ​ทองแดง​ใบ​นั้น​ต่อไป​ ​ไข่​ถูก​ใส่​ลง​ใน​หม้อ​แล้ว​ ​ภายใน​หม้อ​ยัง​ใส่​ธารา​หิมาลัย​ของ​แดน​น้ำแข็ง​แห่ง​นี้​ลง​ไป​ด้วย​ ​ที่​ลุกไหม้​อยู่​ด้านล่าง​ก็​มิใช่​ไม้​ฟืน​ธรรมดา​ ​เป็น​ไม้​อัคคี​ชนิด​หนึ่ง​ ​ยาม​ที่​ไม้​นั้น​เผาไหม้​จะ​ส่งกลิ่น​หอม​น่าอัศจรรย์​ออกมา​ ​กลิ่นหอม​นั้น​อ่อน​จาง​ ​คน​ดม​แล้ว​ผ่อนคลาย​ยิ่ง

กู้​ซีจิ​่ว​ยุ่งเหยิง​นัก​ ​เธอ​ส่งมอบ​กำไล​ออก​ไป​ ​เดิมที​นึก​ว่า​จะ​แลกเปลี่ยน​โอสถ​นั้น​กลับมา​ได้​ ​ผล​คือ​ได้​ภาระ​ใหญ่​เช่นนี้​เพิ่มขึ้น​มา​…

อย่างไรก็ตาม​ ​ดีร้าย​อย่างไร​กำไล​มังกรแก้ว​ทอง​ก็​ส่งมอบ​ให้​ไป​แล้ว​ ​ถ้า​งั้น​เขา​ก็​น่าจะ​มอบ​โอสถ​ให้​เธอ​กระมัง​?

“​ตี้ฝู​อี​ ​โอสถ​นั้น​ของ​เจ้า​มิใช่​ว่า​สมควร​มอบให้​ข้า​หรอก​หรือ​?​”

ตี้ฝู​อี​ใช้​เพลิง​แท้​กสิณ​สุมล​งบน​ไม้​อัคคี​นั้น​ ​“​พระองค์เจ้า​ ​ท่าน​บอกว่า​จะ​แลก​ด้วย​กำไล​หนึ่ง​คู่​ ​ตอนนี้​วง​นั้น​ยังอยู่​บน​ข้อมือ​ท่าน​ ​เท่ากับ​ส่งมอบ​ให้​ข้า​เพียง​วง​เดียว​ ​หรือ​ให้​ข้าม​อบ​โอสถ​แก่​ท่าน​ครึ่ง​เม็ด​เล่า​?​”

กู้​ซีจิ​่ว​พูดไม่ออก​เลย​ ​ครึ่ง​เม็ด​มัน​จะ​ใช้การได้​ที่ไหน​กัน​?​!

คน​ผู้​นี้​ช่าง​น่าชัง​นัก​!​ ​ไม่รู้​จัก​ยืดหยุ่น​เอา​เสีย​เลย​!

“​ในเมื่อ​เป็น​เช่นนี้​ ​งั้น​เจ้า​ก็​คืน​เสี่ยว​จิน​มา​ให้​ข้า​ก่อน​ชั่วคราว​!​”​ ​กู้​ซีจิ​่ว​ยื่น​ฝ่ามือ​ขาว​กระจ่าง​ไปหา​เขา

ตี้ฝู​อี​เหลือบมอง​กำไล​บน​ข้อมือ​แวบ​หนึ่ง​ ​“​ข้า​ก็​ถอด​ไม่​ออก​เหมือนกัน​”

————————————————————————————-