บทที่ 2837 เผชิญมรสุม 4 / บทที่ 2328 เผชิญมรสุม 5

ลำนำบุปผาพิษ

บท​ที่​ ​2837​ ​เผชิญ​มรสุม​ ​4

บน​ตัว​เธอ​อย่าง​อื่น​มี​ไม่​มาก​ ​เพียงแต่​มีเงินทอง​มากมาย​ ​ของ​จะ​แพง​แค่ไหน​เธอ​ก็​ซื้อ​ไหว

เดิมที​เธอ​คิด​จะ​ซื้อ​เอง​ ​แต่​ฟั่น​เชียน​ซื่อ​ต้องการ​หาเงิน​ด้วยตัวเอง​มาซื​้อ​ให้​ ​เป็นการ​แสดง​ความกตัญญู​ต่อ​เธอ​ ​เพื่อ​ฝึกฝน​ความสามารถ​ใน​การ​อยู่ร่วม​สังคม​ให้​ศิษย์​ ​กู้​ซีจิ​่​วจึง​ตอบ​ตกลง​ ​ให้​เถ้าแก่​ร้าน​เก็บ​กำไล​คืน​ไป​อย่าง​หักใจ​ไม่​ลง​อยู่​บ้าง​ ​อีก​สอง​เดือน​ให้​หลัง​เธอ​จะ​มาซื​้​ออี​กค​รั้ง

เธอ​บอก​กฏ​เกณฑ์​สอง​ข้อ​ใน​การ​หาเงิน​ของ​ลูกศิษย์​ ​ไม่​อนุญาต​ให้​ขโมย​ ​และ​ไม่​อนุญาต​ให้​ปล้น​ชิง​ ​ต้อง​อาศัย​ความสามารถ​ของ​ตัวเอง​หาเงิน​เท่านั้น​!

ฟั่น​เชียน​ซื่อ​อุตสาหะ​ทำงาน​อย่างหนัก​อยู่​ใน​สถานที่​แห่งหนึ​่ง​ของ​ภพ​เซียน​สอง​เดือนเต็ม​ ​ในที่สุด​ก็​หาเงิน​ได้​เพียงพอ​ ​ถือ​ถุงเงิน​มาซื​้​อกำ​ไล​วง​นั้น​กับ​อาจารย์​อย่าง​เป็นสุข​ชื่นมื่น

ผล​คือ​เนื่องจาก​เลยเวลา​มา​หนึ่ง​วัน​ ​เถ้าแก่​คน​นั้น​จึง​นำ​กำไล​ข้อมือ​ออกมา​ขาย​อีกครั้ง​ ​ต้องตา​สาวน้อย​แรก​แย้ม​นาง​หนึ่ง​เข้า

ตอนที่​พวก​กู้​ซีจิ​่ว​ศิษย์​อาจารย์​ไป​ถึง​ ​สตรี​นาง​นั้น​กำลัง​เล่น​อย่าง​ชมชอบ​จน​วางมือ​ไม่​ลง​อยู่​ ​กำลังจะ​จ่าย​เงิน​ซื้อ​แล้ว

กำไล​มี​วง​เดียว​ ​ลูกค้า​มีส​องคน​ ​ซ้ำ​ยัง​เจรจา​ราคา​กัน​แล้ว​ทั้งคู่​ ​ล้วน​ผูกใจ​ต่อ​กำไล​วง​นี้​กัน​ทั้งคู่​ ​เถ้าแก่​ร้าน​พลัน​หัวใส​ ​ให้​พวกเขา​เสนอ​ราคา​กัน​เสีย​เลย​ ​ผู้ใด​ให้ราคา​สูง​กว่า​ก็ได้​ไป

เงิน​ที่​ฟั่น​เชียน​ซื่อ​พก​มา​ไม่​นับว่า​มาก​นัก​ ​มากกว่า​ราคา​เดิม​เพียง​เล็กน้อย​ ​หากว่า​เสนอ​ราคา​ประมูล​ ​มี​ความเป็นไปได้​สูง​ที่จะ​แพ้

เขา​ทั้ง​โมโห​ทั้ง​โกรธา​ ​แถม​สตรี​นาง​นั้น​ยัง​แสดง​สีหน้า​หมิ่น​แคลน​เขา​ด้วย​ ​“​คุณชาย​ท่าน​นี้​คง​มิใช่​ว่า​แม้แต่​เสนอ​ราคา​ประมูล​ก็​ยัง​มิก​ล้า​กระมัง​?​ ​ในเมื่อ​เป็น​คนยากจน​ ​อย่า​ได้มา​แย่งชิง​กำไล​นี้​กับ​แม่นาง​อย่าง​ข้า​เลย​ ​กำไล​วง​นี้​แม่นาง​อย่าง​ข้า​จองแล้ว​!​”

วาจา​นี้​กระตุ้น​ให้​ฟั่น​เชียน​ซื่อ​โกรธ​จน​หน้าดำหน้าแดง​ ​กำมือ​แน่น​!

กู้​ซีจิ​่​วที​่​อยู่​ด้าน​ข้างหน้า​ขรึม​แล้ว​ ​เดิมที​เธอ​ก็​ใช่​ว่า​จะ​เสีย​กำไล​วง​นี้​ไป​ไม่ได้​ ​แต่​สตรี​นาง​นี้​กลับมา​โจมตี​ลูกศิษย์​ของ​เธอ​แบบนี้​…

เธอ​ยิ้ม​เฉยเมย​แวบ​หนึ่ง​ ​ตบ​ตั๋วเงิน​ปึก​หนึ่ง​ลง​ตู้​วาง​สินค้า​ ​“​ประมูล​เถอะ​!​”

ตั๋วเงิน​ปึก​นี้​ของ​เธอ​เป็น​เงิน​ร้อย​เท่า​ของ​ราคา​กำไล​วง​นี้​ ​ถ้า​แก่​คน​นั้น​มอง​จน​ดวงตา​ลุก​วาว​แล้ว​!​ ​รีบ​มอง​ไป​ทาง​แม่นาง​คน​นั้น​ทันที

แม่นาง​คน​นั้น​หน้า​เหลือง​ปาน​ธุลี​แล้ว​ ​นาง​ไม่มี​เงินติดตัว​มากมาย​ขนาด​นี้​!​ ​ย่อม​ไม่​อาจ​เสนอ​ราคา​ได้​อีก​ ​เผยอ​ปาก​นิดๆ​ ​เปล่ง​วาจา​ไม่​ออก​เลย

ฟั่น​เชียน​ซื่อ​เชิดหน้า​ผยอง​ ​ยิ้ม​มุม​ปาก​แวบ​หนึ่ง​ ​“​แม่นาง​ท่าน​นี้​ที่แท้​ก็​ไม่กล้า​แม้แต่​จะ​ประมูล​สินะ​ ​ในเมื่อ​เป็น​คน​ยากไร้​ ​ก็​อย่า​ได้มา​แย่งชิง​กำไล​วง​นี้​กับ​คุณชาย​อย่าง​ข้า​เลย​ ​กำไล​วง​นี้​ข้า​จองแล้ว​!​”

ใบหน้า​พริ้มเพรา​ของ​แม่นาง​คน​นั้น​แดงก่ำ​ ​ทว่า​อับจน​หนทาง

เถ้าแก่​ร้าน​ได้รับ​ตั๋วเงิน​ปึก​นี้​ไป​ก็​ยินดี​ปรีดา​ยิ้ม​จน​ตา​ปิด​ ​นำ​กำไล​วง​นั้น​มา​ห่อ​แล้ว​ยื่น​ส่ง​ให้​กู้​ซีจิ​่ว​ ​“​แม่นาง​ ​กำไล​วง​นี้​เป็น​ของ​ท่าน​แล้ว​”

ขณะที่​กู้​ซีจิ​่​วกำ​ลัง​จะ​รับ​มา​ ​มือ​ข้าง​หนึ่ง​ก็​สอด​เข้ามา​ใน​แนว​ขวาง​ ​รับ​ห่อ​กำไล​วง​นั้น​ไว้​ ​“​ช้าก่อน​”

มือ​ข้าง​นั้น​เรียว​ยาว​ดุจ​ลำ​ไผ่​ ​ขาว​กระจ่าง​ปาน​หยก​ ​ข้อนิ​้​วง​ดงาม​ ​บน​นิ้วโป้ง​ยัง​สวม​แหวน​หยก​สีเขียว​คราม​วง​หนึ่ง​ไว้​ด้วย

กู้​ซีจิ​่ว​เงยหน้า​ขึ้น​ ​มองเห็น​หน้ากาก​ภูตผี​อันเป็น​เอกลักษณ์​ของ​เทียน​โม่​เวิ​่น​และ​ดวงตา​ด้านหลัง​หน้ากาก​ที่​สุก​สกาว​ดุจ​มี​คลื่น​แสงพร่าง​พราว

สายตา​กู้​ซีจิ​่​ววน​สำรวจ​ใบหน้า​เขา​รอบ​เดียว​ก็​จำ​เขา​ได้​แล้ว​ ​ชัก​มือ​กลับมา​อย่างเงียบเชียบ​ ​ทำ​ราวกับ​ได้​พบ​เขา​เป็นครั้งแรก​ ​“​ท่าน​ผู้สูงศักดิ์​มี​อัน​ใด​จะ​กล่าว​หรือ​?​”

เถ้าแก่​ร้าน​ยังคง​จดจำ​ท่าน​ราชครู​ผู้​นี้​ได้​ ​ถึงอย่างไร​หน้ากาก​อันเป็น​เอกลักษณ์​เฉพาะ​ชิ้น​นี้​ของ​เขา​ก็​เป็น​เหมือน​เครื่องหมายการค้า​!

เถ้าแก่​ร้าน​ค่อนข้าง​ประหม่า​ ​รีบ​คุกเข่า​ทำความเคารพ​เขา

คน​ผู้​นี้​ย่อม​เป็น​ตี้ฝู​อี​ ​เขา​กวาดตา​มอง​กู้​ซีจิ​่ว​แวบ​หนึ่ง

นี่​เป็น​เผชิญหน้า​กันต​รง​ๆ​ ​ครั้งแรก​ของ​พวกเขา​ใน​รอบ​ยี่สิบ​ปี​ ​ท่าทาง​ที่นา​งม​อง​เขา​ราวกับ​มอง​คนแปลกหน้า​ก็​มิ​ปาน​…

เขา​ละสายตา​จาก​ดวง​หน้า​ของ​นาง​ ​หันเห​ไป​ที่​ร่าง​สตรี​นาง​นั้น​ ​“​เยี​่​ยน​ชิง​ ​เกิด​อะไร​ขึ้น​?​”

สตรี​นาง​นั้น​ชะงัก​ไป​แวบ​หนึ่ง​ ​บอกเล่า​สถานการณ์​ก่อนหน้านี้​ออกมา​อย่าง​ฉาดฉาน

แน่นอน​ ​จาก​การ​บอกเล่า​ของ​นาง​ ​นาง​คือ​คน​แรก​ที่​ถูกใจ​กำลัง​วง​นี้​ก่อน​ ​ผล​คือ​สาม​คน​ศิษย์​อาจารย์​นี้​เข้ามา​แย่ง​…

ส่วน​นาง​ก็​ไม่ได้​พก​เงิน​ออกมา​มากมาย​ปานนี้​ ​จึง​มี​แต่​ความพ่ายแพ้​…

————————————————————————————-

บท​ที่​ ​2328​ ​เผชิญ​มรสุม​ ​5

ตี้ฝู​อีฟัง​นาง​เล่า​จน​จบ​อย่าง​เงียบๆ​ ​ไม่​เอ่ย​สัก​คำ​ ​มอง​ไป​ที่​กู้​ซีจิ​่ว​ ​“​ท่าน​จะ​ว่า​อย่างไร​?​”

ฟั่น​เชียน​ซื่อ​ที่อยู่​ด้าน​ข้าง​เอ่ย​ด้วย​ความโกรธ​ ​“​กำไล​วง​นี้​เป็น​อาจารย์​ของ​ข้า​หมายตา​เอาไว้​ตั้งแต่​สอง​เดือนก่อน​แล้ว​ชัดๆ​ ​และ​ได้​จ่าย​ค่า​มัดจำ​แล้ว​ ​รอ​ให้​พวกเรา​มีเงิน​พอ​จะ​มารับ​ไป​ ​เลยกำหนด​มา​เพียง​ครึ่ง​วัน​ ​เถ้าแก่​ร้าน​คน​นี้​กลับ​นำ​กำไล​ออกมา​ขาย​ให้​ผู้อื่น​แล้ว​!​”

“​เลยกำหนด​หนึ่ง​เค​่​อก​็​นับว่า​เลย​แล้ว​!​ ​นับประสา​อัน​ใด​กับ​ครึ่ง​วัน​เล่า​?​”​ ​ตี้ฝู​อี​เอ่ย​ขัด​เขา​อย่าง​เยียบ​เย็น​ ​จากนั้น​ก็​มอง​กู้​ซีจิ​่ว​แวบ​หนึ่ง​ ​“​ท่าน​ไม่ได้​สอน​ให้​ศิษย์​สุดที่รัก​ของ​ท่าน​รักษาคำพูด​หรือ​อย่างไร​?​”

วาจา​นี้​แฝง​เจตนา​สั่งสอน​เอาไว้​ยิ่งนัก​ ​กู้​ซีจิ​่ว​ขมวดคิ้ว​นิดๆ​ ​กล่าว​อย่าง​เฉยเมย​ ​“​ตอน​พวกเรา​มาถึง​ ​แม่นาง​ผู้​นี้​ยัง​ไม่ได้​จ่าย​เงิน​ ​เป็น​เถ้าแก่​ที่​เสนอ​ให้​ประมูล​”

ตี้ฝู​อี​หัว​เรา​เบา​ๆ​ ​“​ประมูล​รึ​?​ ​แม้นาง​ผู้​นั้น​ให้ราคา​เท่าใด​”

ไม่​รอ​ให้​กู้​ซีจิ​่ว​ได้​เปิดปาก​ ​เขา​ก็​ล้วง​ไข่มุก​ราตรี​พวง​หนึ่ง​ออกมา​จาก​แขน​เสื้อ​ตน​แล้ว​ ​วาง​ไว้​บน​ตู้​แสดง​สินค้า​ ​ไข่มุก​ราตรี​เจิดจ้า​แยง​ตา​ ​หนึ่ง​เม็ด​ก็​มีราคา​เป็น​สิบ​เท่า​ของ​กำไล​วง​นี้​แล้ว​ ​ยิ่ง​ไม่ต้อง​พูดถึง​ไข่มุก​ราตรี​พวง​นี้​ที่​มี​ถึง​หนึ่งร้อย​แปด​เม็ด​เต็มๆ​ ​กระมัง​?​ ​มูลค่า​ของ​ยิ่ง​ไม่​อาจ​ประเมิน​ได้​เลย

“​ผู้​ทรงสิทธิ์​อย่าง​ข้า​ขอ​ประมูล​ด้วย​มุก​ราตรี​พวง​นี้​”​ ​น้ำเสียง​ตี้ฝู​อี​แผ่ว​หวิว​ ​เยียบ​เย็น​ปาน​วารี

เถ้าแก่​ถูก​ลาภลอย​ก้อน​นี้​กระแทก​จน​มึนงง​แล้ว​!​ ​รีบ​มอง​ไป​ที่​กู้​ซีจิ​่ว​ด้วย​สายตา​มุ่งมาด​ปรารถนา​อีกครั้ง​…

กู้​ซีจิ​่ว​มอง​ไข่มุก​ราตรี​พวง​นั้น​จากนั้น​ก็​มอง​กำไล​วง​นั้น​ ​รู้สึก​อยู่​ลึก​ๆ​ ​ว่า​ตี้ฝู​อีน​้ำ​เข้า​สมอง​ไป​แล้ว​…

เหตุผล​ที่​เธอ​อยาก​ซื้อ​เป็น​เพราะ​เธอ​มีเงิน​มาก​ ​ประกอบกับ​ฟั่น​เชียน​ซื่อ​ทำงาน​อยู่​สอง​เดือน​เพื่อ​กำไล​วง​นี้​ ​เธอ​รู้สึก​ว่าการ​ทรยศ​ต่อ​ความตั้งใจ​ของ​ศิษย์​ค่อนข้าง​ผิด​บาป​ ​ด้วยเหตุนี้​ถึง​ได้​ประมูล​แข่ง​กับ​แม่นาง​คน​นั้น​…

แต่​ตอนนี้​ตี้ฝู​อี​จ่าย​ใน​ราคา​พัน​เท่า​เพื่อ​แย่งชิง​ ​อีกทั้ง​ดูเหมือน​จะ​ต้อง​เอาชนะ​ให้​ได้​ ​แผ่รัศมี​ความ​เป็น​เศรษฐี​ออกมา​…

โดยทั่วไปแล้ว​มี​แต่​ยาม​อยู่​ต่อหน้า​นางใน​ดวงใจ​ ​บุรุษ​ถึง​จะ​ออกหน้า​แย่งชิง​อย่าง​ไม่​คำนึงถึง​สิ่งใด​เลย​กระมัง​?

สายตา​กู้​ซีจิ​่​วว​นร​อบ​กาย​ของ​สตรี​นาง​นั้น​แวบ​หนึ่ง​ ​รูปโฉม​ของ​สตรี​นาง​นี้​ยังคง​งดงาม​ยิ่ง

เรือนร่าง​อรชร​ ​ตา​หงส์​เรียว​เฉี่ยว​ ​สิ่ง​ที่​ไหล​วน​อยู่​ใน​ดวงตา​คือ​ความรักใคร่​ลุ่มหลง

บางที​สตรี​นาง​นี้​อาจจะ​เป็น​นางใน​ดวงใจ​ของ​เขา​กระมัง​?​ ​ดังนั้น​เขา​จึง​ทำ​เรื่อง​โง่​ๆ​ ​เช่นนี้​…

กู้​ซีจิ​่ว​ค่อนข้าง​รู้สึก​ผิด​ต่อ​เขา​อยู่​เสมอ​ ​ในเมื่อ​เขา​แย่งชิง​เพื่อนาง​ใน​ดวงใจ​ ​เช่นนั้น​เธอ​ก็​ไม่​แย่ง​กับ​เขา​แล้ว

ดังนั้น​เธอ​จึง​เก็บ​ตั๋วเงิน​ของ​ตัวเอง​กลับมา​อย่างว่องไว​ ​“​ข้า​ไม่เอา​แล้ว​ ​กำไล​วง​นี้​เป็น​ของ​ท่าน​ผู้สูงศักดิ์​แล้ว​”

ฟั่น​เชียน​ซื่อ​ไม่พอใจ​ ​“​อาจารย์​ ​ท่าน​ชื่นชอบ​กำไล​วง​นี้​ถึง​เพียงนี้​ชัดๆ​…​”

กู้​ซีจิ​่ว​โบกมือ​ ​“​ไม่ต้อง​พูดมาก​ ​แค่​ของเล่น​ชิ้น​หนึ่ง​เท่านั้น​ ​อาจารย์​ใช่​ว่า​จะ​ขาด​มัน​ไม่ได้​นี่​”

คล้าย​เธอ​จะ​นึก​อะไร​ขึ้น​ได้​ ​“​ใช่​แล้ว​ ​อันที่จริง​อาจารย์​ถูกใจ​กำไล​ชาด​วง​หนึ่ง​ใน​ร้าน​ข้างๆ​ ​ด้วย​ ​เนื่องจาก​อาจารย์​จอง​วง​นี้​ไว้​แล้ว​ถึง​ได้​ไม่​ซื้อ​วง​นั้น​อีก​ ​อันที่จริง​แล้ว​อาจารย์​ชอบ​วง​นั้น​มากกว่า​…​”

ดวงตา​ฟั่น​เชียน​ซื่อ​เปล่งประกาย​แล้ว​ ​“​เช่นนั้น​ยัง​จะ​รอ​อะไร​อีก​ล่ะ​ขอรับ​?​ ​พวกเรา​ไป​กัน​เถิด​!​”

สาม​คน​ศิษย์​อาจารย์​พูดคุย​ยิ้มหัว​แล้ว​เดิน​จากไป

เถ้าแก่​ร้าน​คน​นั้น​ขาย​กำไล​ข้อมือ​วง​เดียว​ใน​ราคา​ของ​สินค้า​ทั้ง​ร้าน​ของ​เขา​ ​เขา​จึง​ดีใจ​จน​แทบจะ​บิน​แล้ว​!

เก็บ​ไข่มุก​ราตรี​พวง​นั้น​มา​ ​หยิบ​ห่อ​กำไล​วง​นั้น​ยื่น​ส่ง​ให้​ตี้ฝู​อี​ ​“​ท่าน​ราชครู​ ​กำไล​วง​นี้​เป็น​ของ​ท่าน​แล้ว​ขอรับ​”

ตี้ฝู​อี​ยืน​สง่า​อยู่​ตรงนั้น​ ​ไม่​เอ่ย​วาจา

เถ้าแก่​ร้าน​เกิด​รู้สึก​หลอน​ขึ้น​มา​ ​ท่าน​ราชครู​ผู้​นี้​ประมูล​ได้​สำเร็จ​แล้ว​ชัดๆ​ ​แต่​กลิ่นอาย​บน​ร่าง​กลับ​คล้าย​ว่า​จะ​เยียบ​เย็น​ยิ่งกว่า​เดิม

สตรี​นาง​นั้น​กลับ​ดวงตา​เป็นประกาย​ใบหน้า​เต็มไปด้วย​ความ​ปีติ​ยินดี​ ​“​ขอบพระคุณ​ท่าน​ราชครู​ที่​ออกหน้า​ให้​เยี​่​ยน​ชิง​”

ยื่นมือ​น้อย​ๆ​ ​ออก​ไปหา​เขา​ ​รอคอย​ด้วย​สีหน้า​เขินอาย​ ​“​ท่าน​ราชครู​จะ​ช่วย​สวม​ให้​เยี​่​ยน​ชิง​ด้วยตัวเอง​ได้​หรือไม่​เจ้า​คะ​?​”​ ​จากนั้น​ก็​เหล่​มอง​แหวน​ที่อยู่​บน​นิ้วโป้ง​ของ​เขา​แวบ​หนึ่ง​ ​“​ท่าน​ราชครู​ ​เหตุผล​ที่​เยี​่​ยน​ชิง​ชอบ​กำไล​วง​นี้​ ​เป็น​เพราะ​สีสัน​ของ​มัน​คล้าย​กับ​แหวน​ของ​ท่าน​ยิ่งนัก​…​”

สีหน้า​ตี้ฝู​อี​เยียบ​เย็น​นิดๆ​ ​หมุน​กลิ้ง​กำไล​วง​นั้น​อยู่​ใน​ฝ่ามือ​ ​“​ผู้​ทรงสิทธิ์​อย่าง​ข้า​บอก​ตอน​ไหน​ว่า​จะ​ซื้อ​ให้​เจ้า​?​”