บทที่ 123 ลมและสายฟ้า
โทเทมวิญญาณสายลมเปล่งประกายสว่างจ้า !
ภาพการต่อสู้ของเขากับใจสีเลือดพลันฉายขึ้นในมโนจิตของชายหนุ่ม
หรือว่า..
หัวใจของซูเฉินเริ่มสั่น
เป็นไปได้อย่างไรกัน !
ทำไมโทเทมวิญญาณสายลมถึงตอบสนองไวนัก ในขณะที่โทเทมวิญญาณสายฟ้าที่เขาเรียนรู้มาเป็นเวลานานกลับยังไม่มีปฏิกิริยาใด ๆ เลย
เดี๋ยวสิ… โทเทมวิญญาณสายฟ้าอย่างนั้นหรือ ?
ซูเฉินพลันนึกบางอย่างขึ้นได้ เขาปลดปล่อยการโจมตีอันร้ายกายใส่หลี่ต้าวหงก่อนจะหยิบเอาโทเทมวิญญาณสายฟ้าออกมาจากแห่งต้นกำเนิด
โทเทมนั้นกำลังเปล่งประกายอยู่เช่นกัน
ไม่น่าประหลาดใจเลยที่ไม้เท้ากระดูกต้นกำเนิดจะไม่สามารถแสดงวิธีการใช้โทเทมวิญญาณสายลมให้กับซูเฉินได้ ก็ดูจำนวนของปรมาจารย์ที่รายล้อมอยู่รอบ ๆ ในตอนนี้สิ !
ไม้เท้าต้นกำเนิดไม่สามารถบอกชายหนุ่มได้ว่ากำลังเกิดอะไรขึ้น และนั่นก็เพราะจำนวนของปรมาจารย์ระดับสูงที่ปรากฏกาย ณ ที่แห่งนี้มีอยู่มากเกินไป
แต่ทำไมโทเทมวิญญาณสายลมและสายฟ้าถึงทำงานขึ้นมาในตอนนี้ล่ะ ?
หรือจะเป็นเพราะว่าวิชาอาร์คาน่าของเขาพัฒนาไปถึงระดับที่ 8 ?
แต่นั่นก็ไม่สมเหตุสมผลเลยสักนิด !
วิชาอาร์คาน่าระดับ 8 นั้นมีจำนวนมากมายเกินกว่าที่จะนับได้ ! แม้ว่าอันที่จริงแล้วอาจไม่ถึงขั้นนับไม่ถ้วน แต่วิชาระดับ 8 ก็ไม่ได้เป็นวิชาที่พบได้ยากแต่อย่างใด ซูเฉินไม่เชื่อเลยว่าโทเทมทั้งสองจะไม่เคยพบวิชาระดับ 8 เลยตั้งแต่ที่มันถูกสร้างขึ้นมา การที่พวกมันทำงานในตอนนี้นั้นเป็นเพราะอะไรกันแน่
เรื่องนี้จะต้องไม่เกี่ยวข้องกับพื้นฐานการฝึกของคนคนหนึ่งอย่างแน่นอน
แต่โทเทมวิญญาณสายลมเริ่มตอบสนองตั้งแต่หลังจากที่ซูเฉินเข้าสู่วิชาอาร์คาน่าระดับ 8 และตอนนี้โทเทมวิญญาณสายฟ้าก็ตอบสนองอยู่เช่นกัน นั่นหมายความว่าจะต้องมีเงื่อนไขบางอย่างที่ทำให้พวกมันทำงานขึ้นมาได้…
ชายหนุ่มคิดว่าสาเหตุที่ทำให้โทเทมทำงานนั้นเป็นเพราะภาพการต่อสู้ของเขากับใจสีเลือด
เขายังไม่ได้ใช้วิชาอาร์คาร์น่าที่เกี่ยวข้องกับพลังชีวิตเลยด้วยซ้ำไป…
หือ…
วิชาอาร์คาน่าพลังชีวิตก็ไม่ได้มีอยู่จริงอยู่แล้วด้วย ดังนั้นอะไรกันที่ทำให้โทเทมแห่งพลังทำงานขึ้นมา ?
แล้วจะมีสิ่งที่เกี่ยวข้องกับเหตุการณ์ทั้งสามอย่างนี้ด้วยไหม…และถ้ามีสิ่งนั้นจริง ๆ สิ่งที่ว่านั้นคืออะไรกันล่ะ ?
ซูเฉินรู้เลยว่าตัวเองจะต้องปวดหัวกับเรื่องนี้อีกแน่ ๆ
เขายังอยู่ในการต่อสู้กับหลี่ต้าวหง และโทเทมวิญญาณสายลมและสายฟ้าก็ยังเปล่งประกาย ถึงแม้ว่าจะมีโทเทมเดียวที่อยู่ในครอบครอบของเขา ชายหนุ่มต้องการเวลาที่จะคิดทบทวนถึงความเป็นไปได้ของเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น
คนอื่น ๆ ก็เริ่มจะสังเกตเห็นถึงความผิดปกติด้วยเช่นกัน
อี่หนี่เก้อมองซูเฉินด้วยสายตาที่หวาดระแวง “ทำไมเจ้าถึงมีโทเทมกัน ? แล้วทำไมมันถึงเปล่งแสงขึ้นมา เกิดอะไรขึ้น !”
“ข้าเองก็ไม่รู้” ซูเฉินตอบตามตรง
เรื่องทั้งหมดนี้จะต้องมีปัจจัยอย่างหนึ่งที่ทำให้โทเทมทั้งสามทำงานได้ในทันใด
แต่เขาไม่มีเวลาที่จะมีคิดหาคำตอบในตอนนี้
เพราะว่าอี่หนี่เก้อเอื้อมมือออกมาเพื่อที่จะแย่งโทเทมวิญญาณสายลมของเขาแล้ว
สาเหตุเพียงอย่างเดียวที่เขาไม่พยายามจะคว้าเอามันไปก่อนหน้านี้ก็เพราะความเจ้าเล่ห์ล้วน ๆ อี่หนี่เก้อรู้ดีว่าการพยายามจะแย่งเอาโทเทมมาในตอนนั้นจะต้องทำให้ทุกคนไม่พอใจอย่างแน่นอน ทว่าในตอนนี้การเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นก็ทำให้โทเทมวิญญาณสายลมดูจะไม่มีประโยชน์ใด ๆ กับเขาอีกแล้ว
สีหน้าของซูเฉินหม่นลงทันทีที่เขาเห็นการเคลื่อนไหวของอี่หนี่เก้อ “นั่นมันของของข้า ท่านคิดจะต่อสู้เพื่อแย่งมันไปหรือ ?”
เพียงแค่คิด โทเทมวิญญาณสายลมก็ลอยขึ้นในอากาศและพุ่งตรงไปหาซูเฉินทันทีด้วยความเต็มใจ
อี่หนี่เก้อผงะ “เร็วเข้า หยุดเขาไว้ !”
เยี่ยเสิ่นหยาง ตงชิงหมิง และหลี่ต้าวหงต่างก็โจมตีซูเฉินอย่างพร้อมเพรียงกัน หลี่ต้าวหงปล่อยหมดออกไปใส่โทเทมวิญญาณสายลมเพราะเขารู้ว่าการจะหยุดโทเทมไว้นั้นเป็นไปได้ยากนัก ดังนั้นชายหนุ่มจึงต้องการที่จะทำลายมันแทน
ชายหนุ่มกล่าวขึ้นด้วยสีหน้าถมิงทึง “พวกท่านยังมีพลังเหลือพอที่จะปล้นสมบัติจากข้าอีกสินะ !”
คำพูดนั้นเป็นสิ่งกระตุ้นจูเฉินฮ่วน หลี่ฉงซาน และคนอื่น ๆ ได้เป็นอย่างดี พวกเขาพร้อมใจกันโจมตีด้วยพลังที่ฟื้นคืนกลับมา โดยเฉพาะจูเฉินฮ่วนนั้นใช้การโจมตีด้วยนิ้วของเขาจ้วงออกไปอย่างรุนแรง
ดัชนีจิ้งจอกสวรรค์ !
ฝ่ายอี่หนี่เก้อนั้นตั้งใจจะป้องกันไม่ให้ซูเฉินมีโอกาส เขาพลิกหน้าหนังสือไปอย่างรวดเร็วเพื่อสร้างเกราะกำบังขึ้นรอบตัวเขาในทันที ในขณะเดียวกันนั้น มือข้างหนึ่งของปรมาจารย์นักปราชญ์ก็พยายามที่จะคว้าโทเทมวิญญาณสายลมให้ได้อีกครั้ง
แต่การเคลื่อนไหวของคนเหล่านั้นกลับกลืนหายไปกับสภาพแวดล้อมโดยรอบซูเฉินเสียอย่างนั้น
ขณะที่ชายหนุ่มกำลังพึมพำบางอย่าง เขายื่นมาออกมาข้างหนึ่งและโทเทมวิญญาณสายลมก็ดูเหมือนจะตอบสนองคำสั่งของเขา มันพุ่งตรงออกไปในอีกทิศทางหนึ่งเพื่อหลบหลีกเงื้อมมือของอี่หนี่เก้อ
จากนั้นซูเฉินก็ร้องขึ้น “ลมกรรโชก !”
ลมเฮือกใหญ่พัดมาอย่างรุนแรงจากทุกทิศทาง
“เป็นไปได้อย่างไรกัน !!” หลี่ต้าวหงมองภาพตรงหน้าด้วยความประหลาดใจ กำแพงที่สร้างขึ้นจากทรายเริ่มสลายไปต่อหน้าต่อตาเขา
“อย่าแม้แต่จะคิดเชียว !” เยี่ยเสิ่นหยางกระตุ้นพลังเต็มที่เพื่อหยุดแรงลมไว้ เขาไม่ต้องการให้โทเทมเข้าใกล้ซูเฉินไปมากกว่านี้อีกแล้ว
ด้วยการผนวกพลังของเยี่ยเสิ่นหยางกับอี่หนี่เก้อ พวกเขาก็สามารถหยุดไม่ให้โทเทมเคลื่อนไปข้างหน้าต่อได้ในที่สุด
ซูเฉินเห็นดังนั้นก็เดือดดาลทีเดียว “พวกเจ้าอาจจะหยุดมันได้.. แต่พวกเจ้าหยุดสิ่งนี้ได้หรือเปล่าล่ะ ?”
โทเทมวิญญาณสายฟ้าในมือของชายหนุ่มเปล่งประกายเจิดจ้า
เขาถือมันไว้ในมือตั้งแต่แรกอยู่แล้ว ดังนั้นจึงไม่มีใครสามารถหยุดไม่ให้ซูเฉินใช้โทเทมนั้นได้ อีกทั้งชายหนุ่มเองก็ยังสัมผัสได้ถึงการเชื่อมโยงที่เกิดขึ้นระหว่างเขากับโทเทมวิญญาณสายฟ้าอีกด้วย แม้ว่าเขาจะไม่แน่ใจนักว่าการเชื่อมโยงนั้นมาจากที่ไหน แต่อย่างน้อยซูเฉินก็รู้วิธีที่จะควบคุมมัน
เมื่อกระตุ้นพลังของสายฟ้าจนถึงขีดสุดแล้ว แสงของโทเทมวิญญาณสายฟ้าก็เริ่มส่องประกายสว่างยิ่งขึ้นไปอีก สายฟ้าพลันปะทุขึ้นจากในโทเทมและกระจายออกไปทั่วในทันที
ปกติแล้วสายฟ้าที่รุนแรงนี้คงไม่สามารถพุ่งเข้าใส่เป้าหมายใดเป้าหมายหนึ่งได้ แต่พลังไฟฟ้าของมันกลับเหมือนมีดวงตาและทะยานไปรอบ ๆ จูเฉินฮ่วน หลี่ฉงซาน และคนอื่น ๆ …เป้าหมายของมันคืออี่หนี่เก้อและเยี่ยเสิ่นหยางนั่นเอง !!
“เป็นไปได้อย่างไรกัน !” อี่หนี่เก้อร้องขึ้นด้วยความประหลาดใจ
เขารู้ดีว่าการใช้วิชาอาร์คาน่าที่สามารถระบุมิตรและศัตรูได้นั้นยากเพียงไร คนที่เพิ่งจะเชี่ยวชาญการใช้พลังสายฟ้าจะสามารถทำได้ ? ซูเฉินจำเป็นควบคุมทั้งสายฟ้าและพายุด้วยความนึกคิดของเขาเองเพื่อที่จะให้เกิดผลเช่นนั้นขึ้นได้ !!
นี่คือตำนาน… ไม่ใช่สิ นี่เป็นการโจมตีระดับต้องห้าม !
ซูเฉินทำแบบนั้นได้อย่างไรกัน !!
ไม่สิ ถ้าจะพูดให้ถูกก็จะต้องบอกว่าโทเทมนั่นต่างหากล่ะที่ลงมือ
หรือว่า…… !!
ความคิดมากมายหลั่งไหลเข้าสู่สมองของอี่หนี่เก้อ
แต่เขาไม่มีเวลาจะมาคิดวิเคราะห์อะไรอีกแล้วในตอนนี้ คลื่นสายฟ้าที่รุนแรงส่งร่างของเขากระเด็นออกไปพร้อมกับที่ทำลายพลังที่เขาผนวกโจมตีกับเยี่ยเสิ่นหยางเมื่อครู่นี้
โทเทมวิญญาณสายลมไม่ได้ถูกต้านไว้อีกต่อไป มันพุ่งตรงเข้าสู่มืออีกข้างหนึ่งของซูเฉินในทันที
“ไม่ !” หลี่ต้าวหงร้องขึ้นด้วยความสิ้นหวัง
เขารู้ดีว่าจะเกิดอะไรขึ้นเมื่อซูเฉินมีโทเทมวิญญาณสายลมอยู่ในมือ หลี่ต้าวหงจึงปล่อยหมัดสุดท้ายที่อัดแน่นไปด้วยพลังทั้งหมดที่เขามีเพื่อพยายามจะหยุดชายหนุ่ม
แต่โชคไม่ดีนัก… หมัดของเขากลับค่อย ๆ หยุดลงที่กลางอากาศ !
ราวกับว่ามีมือล่องหนมาคว้ามันเอาไว้อย่างไรอย่างนั้น
ซูเฉินพุ่งตัวขึ้นไปบนท้องฟ้าและกระแทกหมัดของหลี่ต้าวหงออกไปให้พ้นทางก่อนจะหันไปมองโทเทม
โทเทมวิญญาณสายลมส่องประกายอย่างต่อเนื่องขณะที่ลอยอยู่เหนือหัวของซูเฉินพร้อมกับส่งพลังเข้าสู่ร่างกายของชายหนุ่ม
โทเทมวิญญาณสายฟ้าก็ทำงานด้วยเช่นกัน
พลังของโทเทมทั้งสองพลุ่งพล่านเข้าสู่ร่างกายของชายหนุ่มในเวลาเดียวกัน เสียงโครมครามดังก้องไปทั่วทั้งตำหนักราวกับว่ามันกำลังให้เกียรติแก่พลังที่แข็งแกร่งขึ้นของซูเฉิน
แม้แต่คนทั่ว ๆ ไปก็ยังสัมผัสได้ถึงรังสีพลังอันคมกริบที่แผ่ออกมาจากร่างของชายหนุ่ม
ในขณะเดียวกันนั้น อักขระประหลาดก็เริ่มปรากฏขึ้นบนใบหน้าของซูเฉิน
อักขระเหล่านี้มีต้นกำเนิดมาจากโทเทมทั้งสอง พวกมันก่อตัวขึ้นเป็นแนวทั่วใบหน้าของเขาและเปล่งแสงด้วยพลังจากลมและสายฟ้า
ไม่เพียงเท่านั้น แต่อักขระของโทเทมแห่งพลังก็ยังเริ่มปรากฏขึ้นที่บริเวณหน้าอกของซูเฉินด้วย
เมื่อพลังงานของธาตุหลั่งไหลเข้าร่าง ความทนทานทางกายภาพของซูเฉินก็ถูกทดสอบ โทเทมแห่งพลังทำงานขึ้นในตอนนั้นและกลายสภาพเป็นหินที่เขาสามารถใช้เพื่อซึมซับพลังจากอีกสองโทเทมได้อย่างเต็มที่
ซูเฉินพลันนึกบางอย่างขึ้นได้ในตอนนั้น
สาเหตุที่โทเทมทั้งสองทำงานนั้นมีหลายอย่างด้วยกัน พลังลมและฟ้าสายที่มารวมตัวอยู่ในบริเวณเดียวกันนั้นอาจเป็นสาเหตุหนึ่ง ส่วนอีกสาเหตุที่เป็นไปได้ก็คือโทเทมแห่งพลังนั่นเอง
โทเทมแห่งพลังอาจทำงานขึ้นก่อนหน้านี้เพราะพลังแห่งความตายที่รอบตัวมัน และตอนนี้การที่โทเทมแห่งพลังปรากฏอยู่ที่นี่ก็อาจเป็นสิ่งที่ ‘ล่อลวง’ ให้โทเทมทั้งสองทำงานขึ้นมา
แน่นอนว่านี่เป็นแค่การคาดเดาเท่านั้น อาจมีเงื่อนไขอื่น ๆ ที่เข้ากรอบพอดีอยู่อีกก็ได้ แต่อย่างน้องในตอนนี้โทเทมแห่งพลังก็กำลังช่วยให้ชายหนุ่มซึมซับพลังจากอีกสองโทเทมได้ นอกจากนั้น.. พลังชีวิตของซูเฉินก็ยังเพิ่มขึ้นอีกด้วย !
เขาทำการค้นคว้ามามากมายก็จริง แต่ซูเฉินก็ไม่ได้ต่อสู้อย่างดุเดือดเช่นนี้มาสักพักใหญ่แล้ว ซึ่งนั่นทำให้เขาไม่มีโอกาสมากนักที่จะได้ทดสอบพลังที่ชีวิตที่เพิ่มขึ้นมา และผลลัพธ์ก็คือซูเฉินกระตุ้นโทเทมแห่งพลังอย่างยากลำบากทีเดียว
เพราะการปรากฏของโทเทมทั้งสองนั้น โทเทมแห่งพลังจึงทำงานได้อย่างเต็มประสิทธิภาพและสนับสนุนพลังชีวิตของซูเฉินในระหว่างขั้นตอนนี้ได้เป็นอย่างดี
ตอนนี้ชายหนุ่มรู้สึกราวกับว่าตัวเขาแข็งแกร่งพอที่จะต่อกรกับนักรบระดับสูงของเผ่าคนเถื่อนได้
พลังร่างกายเช่นนี้พบได้ในนักรบที่มีร่างกายที่แข็งแกร่งจริง ๆ เท่านั้น
ขณะที่พลังลมและสายฟ้ายังคงเติมเต็มเข้าไปในร่าง ซูเฉินก็สัมผัสได้ถึงแหล่งแห่งพลังต้นกำเนิดอยู่ข้างในที่ส่งพลังให้กับเขาได้อย่างไม่จำกัด ซึ่งนั่นทำให้ชายหนุ่มอยากจะลองวิชาอาร์คาน่าประเภทลมและสายฟ้าให้ครบทุกชนิด
ไม่เพียงเท่านั้น แต่ความชำนาญในการใช้สายฟ้าของเขายังเพิ่งขึ้นอีกด้วย มันทำให้เขาพัฒนาจากพลังระดับ 8 ไปสู่พลังระดับ 9 และนั่นหมายความว่า…
ซูเฉินเป็นปรมาจารย์อาร์คาน่าระดับ 9 แล้ว !
อี่หนี่เก้อเป็นคนแรกที่มองออก ซึ่งเมื่อรู้ดังนั้นแล้วปรมาจารย์นักปราชญ์ก็แทบลมจับเลยทีเดียว
พัฒนาการของซูเฉินช่างน่าทึ่งยิ่งนัก
แต่นี่ก็คือซูเฉิน การเตรียมการที่ยิ่งกว่าพร้อมและความรู้ที่สั่งสมมานานหลายปีกำลังส่งผลแล้วในนาทีนี้ และมันกำลังพาเขาเข้าสู่การเป็นปรมาจารย์ระดับ 9 !!
แต่มันก็ยังไม่เพียงพอสำหรับการพัฒนาต่อไปสู่วิชาอาร์คาน่าระดับ 10
โทเทมวิญญาณสายลมและสายฟ้าไม่ได้ให้พลังที่มากพอก็จริง แต่หากไม่ได้พลังจากโทเทมทั้งสอง ซูเฉินก็ไม่มีทางบรรลุสู่ระดับ 9 ได้อย่างแน่นอน
ยิ่งโทเทมมีคุณภาพสูงมากขึ้น ประโยชน์ในการใช้งานของมันก็มากและล้ำลึกขึ้นตามไปด้วย
ซูเฉินฝืนตัวเองให้พัฒนาไปสู่พลังในระดับ 9 ซึ่งแม้ว่าจะต้องพึ่งพาปัจจัยภายนอก แต่เขาก็สัมผัสได้ว่าความเข้าใจที่มีในตอนนี้ตรงตามข้อกำหนดที่จำเป็นต้องมีแล้วทุกประการ
ความเข้าใจที่ว่านั้นอยู่ในระดับกายภาพ เป็นสิ่งที่น่าจะเกิดขึ้นมาจากการมีพลังต้นกำเนิดอยู่มากเกินไป ความเข้าใจนี้เป็นสิ่งที่อธิบายได้ยากยิ่งนัก และไม่ใช่อะไรที่จะได้มาเพียงเพราะมีร่างกายที่แข็งแกร่งเพียงอย่างเดียว
ซูเฉินเข้าใจเรื่องนั้นเป็นอย่างดี
ดังนั้นตอนนี้เขาจึงรู้ด้วยว่าตัวเองไม่เพียงบรรลุสู่พลังระดับ 9 แต่เขายังไม่ต้องพบกับความทรมานจากข้อเสียต่าง ๆ ที่มักเกิดขึ้นกับปรมาจารย์ที่เพิ่งบรรลุพลังมาหมาด ๆ
พื้นฐานของซูเฉินแน่นหนาและมั่นคงกว่าคนอื่น ๆ มากทีเดียว !
เขาไม่เคยคาดคิดมาก่อนเลยว่าประโยชน์สูงสุดของโทเทมทั้งสองจะไม่เพียงทำให้ระดับพลังของเขาเพิ่มขึ้น แต่ยังเพิ่มความมั่นคงให้กับพื้นฐานของเขาอีกด้วย !
และมันก็ยังมั่นคงมากขึ้นอย่างน่าเหลือเชื่อเลยทีเดียว
หากใครบอกว่าคนคนหนึ่งสามารถบรรลุพลังได้ถึง 4 ระดับติดต่อกันภายในเวลาอันสั้น อีกทั้งยังมีพื้นฐานเป็นเลิศ คงจะไม่มีใครเชื่ออย่างแน่นอน
แต่ซูเฉินก็กล้าบ้าบิ่นมากพอที่จะพูดมันออกมา !
เพราะนี่คือผลที่เขาได้รับจากโทเทมทั้งสองจริง ๆ!
โทเทมเหล่านั้นได้มอบความเข้าใจอันลึกซึ้งเกี่ยวกับความจริงพื้นฐานของจักรวาลให้กับเขา
ราวกับว่าพวกมันเป็นแหล่งของพลังงานที่สอดคล้องกันกับพลังงานต้นกำเนิด
และในตอนนี้ซูเฉินมีแหล่งพลังงานอยู่ในครอบครองแล้ว !
หลังจากสูดหายใจเต็มปอดและสัมผัสกับความรู้สึกใหม่เอี่ยมที่โทเทมมอบให้กับเขาแล้ว ชายหนุ่มก็เผยยิ้มและพูดขึ้น “พวกท่านทั้งหลาย…ช่างจองหองกันนัก !”
เปรี้ยง !!
เสียงฟ้าร้องที่ดังขึ้นพร้อมกันนั้นเน้นคำพูดของซูเฉินได้เป็นอย่างดี !