”เกิดอะไรขึ้น? เจ้ารู้สึกไม่สบายหรือ?” จ้าววิญญาณไม่สนว่าตัวเองไม่ได้พักผ่อนมาหลายวัน เขาตรงเข้าไปต้อนรับจวินอู๋เสียทันทีที่เห็นนาง
จวินอู๋เสียมองจ้าววิญญาณแล้วพูดว่า “ข้ามีเรื่องจะคุยกับท่าน”
ดวงตาของจ้าววิญญาณฉายแววสงสัย เขาคิดว่าเรื่องที่จวินอู๋เสียอยากคุยนั้นเกี่ยวกับวิธีการที่เขาใช้ควบคุมพลังของนาง หลังเชิญให้จวินอู๋เสียนั่งแล้ว เขาก็เตรียมตัวฟัง
”ท่านเคยบอกว่าวิญญาณทั้งหมดที่เข้ามาในโลกวิญญาณถูกเลือกหลังจากตายแล้วใช่ไหม?” จู่ๆจวินอู๋เสียก็ถามขึ้น
คำถามที่คาดไม่ถึงนี้ทำให้ดวงตาของจ้าววิญญาณฉายแววประหลาดใจอย่างมาก ทำไมจู่ๆจวินอู๋เสียถึงพูดเรื่องนี้?
”ถูกต้องแล้ว” ”หลังจากท่านมาที่อาณาจักรล่าง ท่านสัญญากับอาณาจักรล่างว่าจะให้ยาที่ทำให้วิญญาณออกจากร่างได้กับพวกเขา และยังเปิดประตูให้พวกเขาเข้าออกอย่างสะดวกอีกด้วย ที่ข้าอยากรู้ก็คือ นอกจากท่าน ยังมีใครที่สามารถทำแบบนี้ได้อีกรึเปล่า?” จวินอู๋เสียถามอีกครั้ง
จ้าววิญญาณตอบว่า “นอกจากข้า ก็มีอีกสองคนที่สามารถเข้าออกโลกวิญญาณได้ตามใจชอบ หนึ่งคือจักรพรรดิแห่งความมืด อีกหนึ่งคือต้นไม้วิญญาณ”
จวินอู๋เสียหรี่ตาแล้วพูดว่า “ท่านยังจำอูจิ่วกับจ้าววิญญาณตัวปลอมได้รึเปล่า?”
ดวงตาของจ้าววิญญาณเบิกกว้างขึ้นเล็กน้อย ในที่สุดเขาก็รู้ว่าจวินอู๋เสียอยากจะถามเรื่องอะไร
”เจ้าสงสัยว่าสองคนนั้นเข้ามาในโลกวิญญาณได้เพราะมีคนแอบช่วยพวกเขางั้นหรือ?” สีหน้าของจ้าววิญญาณเปลี่ยนไป ช่วงเวลาที่อูจิ่วกับจ้าววิญญาณตัวปลอมปรากฏตัวโลกวิญญาณเกือบถูกทำลาย ถ้าไม่ใช่เพราะจวินอู๋เสียเข้าแทรกแซงในเหตุการณ์นั้น โลกวิญญาณอาจจะกลายเป็นหุ่นเชิดของจ้าววิญญาณตัวปลอมไปแล้ว
จวินอู๋เสียพยักหน้า
จ้าววิญญาณขมวดคิ้ว “ข้าเคยตรวจสอบเหตุการณ์นี้แล้ว ไม่มีบันทึกการเข้าโลกวิญญาณของพวกเขาเลย แม้ว่าบันทึกของอูจิ่วจะยังอยู่ แต่ข้าพบว่าวิธีที่เขาเข้ามาในโลกวิญญาณจริงๆถูกกำจัดไปหมดแล้ว ที่จริงข้าก็คิดสงสัยมาตลอดเรื่องการปรากฏตัวของสองคนนั้นในโลกวิญญาณ ก็จริงที่ว่าโลกวิญญาณเทียบกับดินแดนแห่งวิญญาณไม่ได้ แต่ใช่ว่าคนธรรมดาจะเข้าได้ง่ายๆ ขนาดยอดฝีมือของอาณาจักรบนที่มีแหวนวิญญาณ ก็ยังไม่มีความสามารถในการดึงวิญญาณของตัวเองออกจากร่างและบุกเข้ามาในโลกวิญญาณได้”
”นอกจากวิญญาณแล้ว จักรพรรดิแห่งความมืดเป็นคนเดียวที่สามารถเข้ามาในโลกวิญญาณได้อย่างอิสระ นอกจากเขาก็แทบเป็นไปไม่ได้สำหรับคนอื่นๆ ไม่เช่นนั้นโลกวิญญาณคงถูกทำลายไปนานแล้ว มีอะไรกวนใจเจ้าหรือ?” เขาถาม
เขายังคงมั่นใจในโลกวิญญาณที่เขาสร้างมากับมือ
จวินอู๋เสียไม่ได้รีบร้อนตอบคำถามของจ้าววิญญาณ ราวกับมีบางอย่างอยู่ในใจของนาง นางครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง แล้วพูดว่า “ยาที่ดึงวิญญาณออกจากร่างที่ท่านให้พวกเฉียวฉู่ ท่านเป็นคนคิดค้นและทำมันขึ้นมาหรือ?”
จ้าววิญญาณส่ายหน้าทันที “ข้าจะรู้เรื่องพวกนี้ได้อย่างไร? แค่ตอนที่ข้าอยู่ที่ดินแดนแห่งวิญญาณ…….”
ยังพูดไม่ทันจบ จ้าววิญญาณก็หยุดชะงักทันที ความคิดที่น่ากังวลผุดขึ้นในใจเขาระหว่างที่พูด ทำให้คำพูดติดอยู่ในลำคอราวกับมีก้อนหินกดอยู่ที่คอของเขา ดวงตาของเขาเบิกกว้าง เขามองไปที่จวินอู๋เสียที่นั่งอยู่ตรงข้ามพร้อมกับลูบแมวดำตัวน้อยอย่างสงบด้วยสายตาเหลือเชื่อ
”เจ้า……” จ้าววิญญาณพูดเสียงสั่น “เจ้ากำลังจะบอกว่า……อูจิ่วกับจ้าววิญญาณตัวปลอม……ใช้วิธีเดียวกันนี้……เข้ามาในโลกวิญญาณงั้นหรือ?!”