บทที่ 2861 ไม่อยากถูกท่านเอาเปรียบต่อไปแล้ว / บทที่ 2862 ไม่อยากถูกท่านเอาเปรียบต่อไปแล้ว 2

ลำนำบุปผาพิษ

บท​ที่​ ​2861​ ​ไม่​อยาก​ถูก​ท่าน​เอาเปรียบ​ต่อไป​แล้ว

พักฟื้น​เช่นนี้​ไป​อีก​สาม​วัน​ ​คาด​ว่า​เธอ​คง​ดูแลตัวเอง​ได้​แล้ว​ ​ไม่แน่​ว่า​ถ้า​เข้าไป​ฝึกฝน​ใน​กลุ่ม​พายุ​นั้น​ได้​อีก​ ​ทุกอย่าง​ก็​จะเข้า​สู่​ภาพ​ปกติ​แล้ว

ตี้ฝู​อี​เอ่ย​ขึ้น​มาช​้า​ๆ​ ​“​ครั้งนี้​ข้า​ก็​มา​เพื่อ​ฝึกฝน​เช่นกัน​ ​ต้อง​อยู่​ไป​อีก​สอง​เดือนเต็ม​ถึง​จะ​สำเร็จ​ ​สอง​เดือน​นี้​ข้า​สามารถ​ดูแล​ท่าน​ได้​ ​จนกว่า​ท่าน​จะ​ไม่ต้องการ​ให้​ดูแล​อีก​”

ดวงตา​กู้​ซีจิ​่ว​ส่งประกาย​นิดๆ​ ​เด็ก​คน​นี้​ยังคง​มีน้ำใจ​นัก​!

ถ้า​รู้​อย่างนี้​แต่แรก​ ​ตอนนั้น​เธอ​คง​ไม่​ใช้​อาคม​ควบคุม​เขา​…

จะ​ว่า​ไป​ ​สรุป​แล้ว​อาคม​ของ​เธอ​ควบคุม​เขา​ได้​หรือเปล่า​นะ​?​ ​เขา​หลุดพ้น​จาก​การควบ​คุม​กลางคัน​หรือว่า​ควบคุม​ไม่ได้​มาตั​้ง​แต่แรก​แล้ว​?

เธอ​ฉงน​อยู่​ใน​ใจ​ ​จึง​เอ่ย​ถาม​ออกมา

ตี้ฝู​อี​เงียบ​ไป​ครู่หนึ่ง​ ​เอ่ย​อย่าง​เฉยเมย​ ​“​อาคม​ของ​ท่าน​ร้ายกาจ​มาก​ ​แต่​ข้า​พบ​วิธี​แก้​แล้ว​ ​ดังนั้น​ทันทีที่​ท่าน​ร่าย​อาคม​ควบคุม​ใส่​ข้า​ ​ก็​ถูก​ข้า​แก้​ได้​แล้ว​”

กู้​ซีจิ​่ว​ตกตะลึง​ ​เธอ​กำหมัด​แล้ว​ ​“​เช่นนั้น​เจ้า​ก็​แสร้ง​ว่า​ถูก​ควบคุม​มาตั​้ง​แต่แรก​เลย​สินะ​!​ ​จงใจ​ให้​ข้า​เป็นตัว​ตลก​ใช่ไหม​?​”

ตี้ฝู​อีก​ล่า​วอ​ย่าง​สบาย​ๆ​ ​ว่า​ ​“​ข้า​อยาก​เห็น​ว่า​หลังจาก​ท่าน​ควบคุม​ข้า​ได้​แล้ว​ ​สุดท้าย​จะ​ไป​ถึงขั้น​ไหน​กัน​แน่​”

“​ที่แท้​เจ้า​ก็​เล่น​ละคร​มาโดยตลอด​ ​เช่นนั้น​ทำไม​จู่ๆ​ ​เจ้า​ถึง​ไม่​เล่น​ต่อไป​แล้ว​ล่ะ​?​”

“​จู่ๆ​ ​ก็​รู้สึก​เบื่อหน่าย​ขึ้น​มา​ ​ไม่​อยาก​ถูก​ท่าน​เอาเปรียบ​ต่อไป​แล้ว​”

เธอ​หลุบ​ตาลง​นิดๆ​ ​ถึงแม้​เธอ​จะ​ใจกว้าง​ ​แต่​พอ​ถูก​ผู้อื่น​เดียดฉันท์​เช่นนี้​เธอ​ก็​ยังคง​เสียใจ​อยู่​บ้าง​ ​“​เจ้า​ไม่เต็มใจ​จะ​เป็น​ศิษย์​ของ​ข้า​ถึงขนาด​นี้​เชียว​หรือ​?​ ​เจ้า​ไม่รู้​หรอก​หรือว่า​มี​คน​มาก​น้อย​เพียงใด​ที่​อยาก​จะ​กราบ​เข้า​สังกัด​ของ​ข้า​ทว่า​ถูก​ข้า​ปฏิเสธ​ไป​…​”

ตี้ฝู​อี​มอง​แพ​ขน​ตา​ที่​สั่น​ไหว​นิดๆ​ ​ของ​นาง​ ​“​เช่นนั้น​ท่าน​ก็​ไปรับ​พวกเขา​เป็น​ศิษย์​สิ​ ​ไย​ต้อง​มาบั​งคับ​ข้า​ด้วย​?​”

ใช่​แล้ว​ ​ไย​ต้อง​บังคับ​เขา​ด้วย​เล่า​ ​แตง​ที่​ฝืน​เด็ด​ย่อม​ไม่​หวาน

“​เฮอะ​!​ ​สักวัน​เจ้า​จะ​เสียใจ​!​”

ตี้ฝู​อี​ยิ้ม​มิ​เชิง​ยิ้ม​ ​“​ข้า​ไม่เคย​กระทำ​เรื่อง​ที่​ต้อง​นึก​เสียใจ​ภายหลัง​”​ ​เขา​ไม่เคย​กระทำการ​โดย​ไร้​จุดมุ่งหมาย​ ​เขา​มี​การ​คิด​คำนวณ​ของ​ตัว​เขา​เอง

กู้​ซีจิ​่ว​เงียบ​ไป​แล้ว

โมโห​นัก​ ​แต่​ก็​เอาชนะ​ผู้อื่น​ไม่ได้​ ​ตอนนี้​แม้แต่​วรยุทธ์​เธอ​ก็​สู้​ผู้อื่น​ไม่ได้​เลย​ ​เธอ​จึง​ไม่​คิด​จะ​สนใจ​เขา​ชั่วคราว

ทั้งสอง​คน​ต่าง​บรรลุ​ข้อตกลง​ชั่วคราว​แล้ว​ ​กู้​ซีจิ​่​วจึง​ตัดสินใจ​ว่า​จะ​นั่งสมาธิ​ฟื้นฟู

คาดไม่ถึง​ว่า​เพิ่งจะ​นั่งลง​ไป​ ​ก็​ถูก​เขา​ดึง​ขึ้น​มา​แล้ว​ ​“​ท่าน​นั่งสมาธิ​เอง​ไม่มี​ประโยชน์​หรอก​ ​ข้า​จะ​ช่วย​ท่าน​เอง​”

โอบ​เธอ​เอาไว้​ใน​วง​แขน​ ​ให้​เธอ​นั่ง​บน​ตัก​ตน

โอบกอด​เธอ​ไว้​อย่าง​คุ้นเคย​ดี​ ​กู้​ซีจิ​่​วก​ลับ​รู้สึก​ผิดปกติ​ขึ้น​มา​ ​“​ไม่​รบกวน​เจ้า​หรอก​ ​ข้า​นั่งสมาธิ​เอง​ก็ได้​”

เธอ​คิด​จะ​ดิ้น​ลุกขึ้น​มา​ ​จนปัญญา​ที่​ตี้ฝู​อี​โอบ​เอว​ของ​เธอ​เอาไว้​ ​เธอ​ดิ้น​ไม่​หลุด​ชั่วขณะ​ ​ตี้ฝู​อี​ยังคง​เอ่ย​อย่าง​ฉงน​ว่า​ ​“​ท่าน​เก้อเขิน​อัน​ใด​เล่า​?​ ​ท่าน​น่าจะ​รู้​นี่​ว่า​อยู่​ใน​อ้อมแขน​ของ​ข้า​แล้ว​ท่าน​จะ​ฟื้นฟู​ได้​เร็ว​ขึ้น​อีก​นิด​”

กู้​ซีจิ​่ว​ย่อม​ทราบ​ถึง​จุด​นี้​ดี​ ​แต่ว่า​ ​“​ข้า​กับ​เจ้า​ไม่ได้​เกี่ยวข้อง​อะไร​กัน​ ​สัมผัส​ใกล้ชิด​กัน​เช่นนี้​ไม่ดี​กระมัง​?​!​”

ตี้ฝู​อี​เลิก​คิ้ว​ ​“​แปลก​นะ​ ​ตอนนี้​ท่าน​รู้สึก​ว่า​สัมผัส​ใกล้ชิด​เช่นนี้​ไม่ดี​ไป​เสีย​แล้ว​ ​ก่อนหน้านี้​มิใช่​ว่า​เป็น​ฝ่าย​เข้าหา​อ้อมแขน​ของ​ข้า​ก่อน​หรอก​หรือ​?​”

กู้​ซีจิ​่ว​หน้า​ครึ้ม​แล้ว​ ​วาจา​เช่นนี้​!

เธอ​เอ่ย​ด้วย​สีหน้า​จริงจัง​ ​“​ก่อนหน้านี้​ข้า​ถือว่า​เจ้า​เป็น​ศิษย์​ของ​ตัวเอง​มาโดยตลอด​ ​อาจารย์​บาดเจ็บ​ ​ลูกศิษย์​ดูแล​สักหน่อย​ก็​ถูกต้อง​ตาม​ครรลอง​คลอง​ธรรม​แล้ว​ ​ต่อให้​เป็นการ​สัมผัส​ใกล้ชิด​เพราะ​ไม่มีทาง​เลือก​ก็​ไม่เป็นไร​ ​แต่​ตอนนี้​เจ้า​ยืนกราน​จะ​ไม่​เป็น​ศิษย์​ของ​เปิ่น​จุน​ ​เปิ่น​จุน​ย่อม​ไม่​คิด​จะ​รบกวน​เจ้า​อีกต่อไป​”

ตี้ฝู​อี​แข็งทื่อ​ไป​เล็กน้อย​ ​กู้​ซีจิ​่ว​ดิ้นรน​ออกจาก​อ้อมแขน​ของ​เขา​อย่าง​ไว้ท่า​ยิ่ง​ ​ไป​นั่ง​โคจร​พลัง​ที่​อีก​ด้าน​หนึ่ง​ด้วยตัวเอง​แล้ว

ตี้ฝู​อี​มองดู​นาง​ที่​หลุบ​ตา​โคจร​พลัง​อย่าง​มีสมาธิ​ ​หัวใจ​ว้าวุ่น​ขึ้น​มา​ใน​ทันใด

ดูเหมือนว่า​เขา​…​จะ​ทำให้​ตัวเอง​สูญเสีย​ผลประโยชน์​ไป​เสีย​แล้ว

เดิมที​กู้​ซีจิ​่ว​คิด​ว่า​อยู่​ที่นี่​สัก​เดือน​ก็​คง​กลับ​ไป​เป็นปกติ​แล้ว​ ​คาดไม่ถึง​เลย​ว่า​ผ่านพ้น​ไป​หนึ่ง​เดือน​แล้ว​การฟื้นฟู​ของ​เธอ​กลับ​ไม่​เป็นไปตาม​ที่​คาดหวัง​ ​ฟื้นฟู​พลัง​ยุทธ์​กลับมา​ได้​เพียง​หนึ่ง​ส่วน

————————————————————————————-

บท​ที่​ ​2862​ ​ไม่​อยาก​ถูก​ท่าน​เอาเปรียบ​ต่อไป​แล้ว​ ​2

ถ้า​ออก​ไป​ใน​สภาพ​นี้​ ​ก็​ไม่​อาจ​ข่มขวัญ​ผู้อื่น​ได้​ ​ไม่​สามารถ​กระทำ​เรื่องราว​มากมาย​ได้

ไม่มี​วิธี​แล้ว​ ​เธอ​ต้อง​อยู่​ฝึกฝน​ที่นี่​ต่อไป​อีก​หนึ่ง​เดือน

ใน​สอง​เดือน​นี้​ ​ตี้ฝู​อีก​็​อยู่​ที่นี่​ตลอด​เหมือนกัน​ ​บางครั้ง​ก็​ดูแล​เธอ​ ​ล่าสัตว์​ให้​เธอ​ ​พา​เธอ​ออก​ไป​ตามหา​พายุ​พลัง​วิญญาณ​ที่​ใหญ่​หน่อย​ ​เวลาว่าง​ก็​พูดคุย​กับ​เธอ

แน่นอน​ ​เขา​ก็​ฝึกฝน​วรยุทธ์​เช่นกัน​ ​เวลา​ที่​เธอ​เข้าไป​ใน​กลุ่ม​พายุ​ ​เขา​ก็​จะเข้า​ไป​ใน​พายุ​กลุ่ม​อื่น​ด้วย

เพียงแต่​ทุกครั้งที่​กู้​ซีจิ​่​วอ​อก​มา​ ​ล้วน​พบ​ว่า​เขา​ออกมา​แล้ว​ ​บ้าง​ก็​ยืน​พิง​เสา​น้ำแข็ง​มอง​เธอ​อย่าง​ยิ้ม​มิ​เชิง​ยิ้ม

บ้าง​ก็​กำลัง​จัดการ​เสบียง​อยู่​ ​มีอยู่​ครั้งหนึ่ง​ถึงขั้น​ที่​ได้​เห็น​ว่า​เขา​กำลัง​พลิก​เปิด​ตำรา​อัน​ใด​อยู่​ใน​กระท่อม​น้ำแข็ง​ ​หรือไม่ก็​กำลัง​อ่าน​ตำรา​อัน​ใด​อยู่

กู้​ซีจิ​่​วรู​้​ว่า​คน​ผู้​นี้​ไม่ธรรมดา​ยิ่งนัก​เลย​จริงๆ​ ​ภายใน​ระยะเวลา​สั้น​ๆ​ ​เพียง​ไม่​กี่​ปีก​็​สามารถ​พิชิต​สอง​ภพ​ภูมิ​ได้​อย่างไร​้​สุ้มเสียง​แล้ว​ ​เพียงพอ​จะ​แสดงให้เห็น​ศักยภาพ​ของ​เขา​แล้ว

ตอนนี้​สอง​ภพ​ภูมิ​ถูก​เขา​พิชิต​ไป​แล้ว​ ​เช่นนั้น​เป้าหมาย​ต่อไป​ของ​เขา​คือ​ที่ไหน​กัน​นะ​?

ด้วย​ความสามารถ​ของ​เขา​ ​การ​พิชิต​หก​ภพ​ภูมิ​ภายใน​หนึ่งร้อย​ปี​ไม่ใช่​เรื่อง​ยาก​เลย​…

เธอ​พลัน​ใจเต้น​แวบ​หนึ่ง​ ​ตัวตน​ของ​เธอ​ก็​คือ​ผู้พิทักษ์​หก​ภพ​ภูมิ

หากว่า​เขา​ค่อยๆ​ ​สยบ​พิชิต​ทั้ง​หก​ภพ​ภูมิ​ได้​ ​ล้วน​จัดการ​ให้​มีระเบียบ​แบบแผน​ ​เช่นนั้น​ต่อให้​เธอ​ดับขันธ์​ไป​แล้ว​ ​ก็​น่าจะ​ไม่​ส่งผล​กระทบ​ร้ายแรง​ต่อ​โลก​ใบ​นี้​มาก​เท่าไหร่​กระมัง​?

คน​ผู้​นี้​คล้าย​จะ​เกิด​มา​เพื่อ​เป็น​ราชัน​แห่ง​หก​ภพ​ภูมิ​…

น่าเสียดาย​ ​เขา​ไม่ยอม​เป็น​ศิษย์​ของ​เธอ​ ​มิเช่นนั้น​เธอ​คงจะ​ถ่ายทอด​ทักษะ​ทั้งหมด​ที่​ตน​มี​ให้​เขา​ ​อันที่จริง​แล้ว​เขา​เหมาะสม​จะ​เป็น​เทพ​ผู้สร้าง​โลก​ยิ่งกว่า​ฟั่น​เชียน​ซื่อ​เสียอีก

“​ตี้ฝู​อี​ ​เจ้า​คิด​ว่า​ตำแหน่ง​นี้​ของ​ข้า​เป็น​อย่างไรบ้าง​?​”​ ​วันนี้​ ​กู้​ซีจิ​่ว​เอ่ย​ถาม​ไป​ประโยค​หนึ่ง​อย่าง​อดใจ​ไว้​ไม่อยู่​แล้ว

ตี้ฝู​อีกำ​ลัง​อ่าน​ตำรา​ ​ได้ยิน​วาจา​นี้​ก็​เงยหน้า​ขึ้น​ ​คล้าย​ฟัง​ไม่เข้าใจ​ ​“​ตำแหน่ง​ของ​ท่าน​เป็น​อย่างไร​อัน​ใด​?​”

กู้​ซีจิ​่​วก​ล่าว​ไป​ว่า​ ​“​เปิ่น​จุน​คือ​เทพ​ผู้สร้าง​โลก​ ​ได้รับ​การ​เทิดทูน​จาก​หก​ภพ​ภูมิ​…​”

“​อืม​ ​แล้ว​อย่างไร​ต่อ​?​”

“​เจ้า​อยากได้​ตำแหน่ง​นี้​ของ​ข้า​หรือไม่​?​ ​อยาก​เป็น​เทพ​ผู้สร้าง​โลก​ไหม​?​”

“​ไม่​อยาก​!​”​ ​ตี้ฝู​อี​ปฏิเสธ​โดย​ไม่​หยุด​คิด​เลย

กู้​ซีจิ​่ว​ถูก​ตอกกลับ​จน​ผงะ​ไป​ ​เลิก​คิ้ว​แล้ว​เอ่ย​ ​“​ปาก​ไม่​ตรง​กับ​ใจ​กระมัง​?​ ​อย่า​คิด​ว่า​เปิ่น​จุน​มอง​ไม่​ออก​นะ​ ​อันที่จริง​แล้ว​เจ้า​มีใจ​ใฝ่​อำนาจ​ยิ่ง​ ​มิเช่นนั้น​เจ้า​คง​ไม่​สิ้นเปลือง​กำลัง​ไปมา​กมาย​ขนาด​นี้​เพื่อ​จัดระเบียบ​ภพ​ปีศาจ​กับ​ภพ​เซียน​ใช่ไหม​?​ ​เจ้า​ดูเถิด​ ​ถึงแม้​เจ้า​จะ​มิใช่​ผู้นำ​ของ​สอง​ภพ​ภูมิ​นี้​ ​แต่​ก็ได้​รับ​ความเลื่อมใสศรัทธา​จาก​ประชาชน​ของ​สอง​ภพ​ยิ่งกว่า​ผู้นำ​เสียอีก​ ​ตำแหน่ง​ของ​เจ้า​อยู่​เหนือกว่า​ผู้นำ​ทั้งสอง​ไป​แล้ว​จริงๆ​ ​หาก​เป็นไปตาม​ที่​ข้า​คาดการณ์​ไว้​ ​การ​พิชิต​ภพ​ภูมิ​ที่​เหลือก​็​อยู่​ใน​แผนการ​ของ​เจ้า​เช่นกัน​…​ไม่ต้อง​รีบร้อน​ปฏิเสธ​หรอก​ ​เปิ่น​จุน​มิได้​จะ​ว่ากล่าว​เอาโทษ​เจ้า​ ​เจ้า​จัดการ​สอง​ภพ​ภูมิ​ได้ดี​ยิ่ง​ ​เปิ่น​จุน​เห็น​แล้ว​ยินดี​นัก​ ​อันที่จริง​ ​ถ้า​เจ้า​จะ​พิชิต​หก​ภพ​ภูมิ​ก็​ต้อง​สิ้นเปลือง​เรี่ยวแรง​มหาศาล​ยิ่ง​ ​จะ​พบพาน​อุปสรรค​ยากเข็ญ​มากมาย​ ​ไม่แน่​ว่า​อาจจะ​กระทบ​ไป​ถึง​ชีวิต​ด้วย​ ​แต่​หากว่า​เจ้า​ขึ้น​นั่ง​ใน​ตำแหน่ง​เทพ​ผู้สร้าง​โลก​นี้​ ​เรื่อง​เหล่านี้​ล้วน​จะ​ได้รับ​มา​อย่างง่ายดาย​…​”

ตี้ฝู​อี​เอ่ย​อย่าง​เฉยชา​ ​“​บาง​เรื่อง​ต้อง​ลงมือ​ด้วยตัวเอง​ ​แย่งชิง​มา​ให้​ได้​ด้วยตัวเอง​ถึง​จะ​มีความหมาย​ ​ตำแหน่ง​ที่​ข้า​อยากได้​ก็​ต้อง​พึ่งพา​ความสามารถ​ของ​ตัวเอง​เพื่อให้​ได้​ครอง​ ​มิใช่​การ​รับช่วง​สืบทอด​อัน​ใด​…​”

จู่ๆ​ ​คล้าย​ว่า​เขา​จะ​นึก​อะไร​ได้​ ​มอง​เธอ​ต่อ​อีก​หลาย​ครา​ ​“​ไม่​ถูก​สิ​ ​ท่าน​เป็น​เทพ​ ​เป็น​อมตะ​ไม่​แก่เฒ่า​กระมัง​?​ ​เหตุใด​ต้องการ​คน​มาสื​บท​อด​ตำแหน่ง​ของ​ท่าน​อีก​?​”

กู้​ซีจิ​่ว​หัวเราะ​แหะๆ​ ​“​เทพ​ก็​มี​วันที่​ร่วงโรย​เช่นกัน​…​ต่อให้​ไม่​ดับขันธ์​ ​เทพ​ก็​จะเข้า​สู่​ห้วง​นิทรา​ ​ยกตัวอย่างเช่น​ข้า​ที่​ก่อนหน้านี้​ก็​นิทรา​ไป​หลาย​หมื่น​ปี​เช่นกัน​…​หากว่า​ข้ามี​ผู้สืบทอด​มาคอย​จัดการ​แทน​ข้า​ ​หก​ภพ​ภูมิ​ก็​คง​ไม่​กลาย​มา​เป็น​เช่นนี้​ ​เจ้า​ว่า​ใช่​หรือไม่​เล่า​?​”

“​ที่แท้​ท่าน​ก็​ต้องการ​เสาะหา​ผู้รักษาการณ​์​แทน​สัก​คน​ ​ท่าน​รับ​ไว้​คน​หนึ่ง​แล้ว​มิใช่​หรือ​?​”

กู้​ซีจิ​่ว​เงียบ​ไป​…

“​คง​มิใช่​ว่า​ท่าน​ยัง​ไม่​ละทิ้ง​ความคิด​ที่จะ​รับ​ข้า​เป็น​ศิษย์​ไป​กระมัง​?​ ​นึก​เสียใจ​ภายหลัง​อีกแล้ว​หรือ​?​”

กู้​ซีจิ​่ว​หุบปาก​แล้ว

ต่อมา​ใน​ภายหลัง​ ​เธอ​ก็​ไม่เคย​เอ่ยถึง​เรื่อง​รับ​ศิษย์​อีก​เลย

————————————————————————————-