เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า บทที่ 1147
“เป็นไปไม่ได้ นี่มันพลังอะไรกัน!”
จักรพรรดิอู่พูดอย่างตกตะลึง
คิดไม่ถึงว่าเขาจะสัมผัสถึงพลังแข็งแกร่งอย่างยิ่ง จากในแสงสุดท้ายของลู่ฝาน วิถีที่แฝงอยู่ในนั้นไม่ด้อยไปกว่าตอนที่เขายังมีชีวิตอยู่เลย!
ต่อจากนั้น แสงด้านบนเริ่มสว่างขึ้นเรื่อยๆ จู่ๆ มีพลังประหลาดแผ่ออกมาจากในตัวลู่ฝาน
จักรพรรดิอู่สัมผัสอย่างละเอียดครู่หนึ่ง แล้วพูดเสียงเย็นชาว่า “ฤทธิ์ยา นายกินยารักษาชีวิตด้วยงั้นเหรอ”
ขณะกำลังพูดอยู่ แสงเริ่มขยายใหญ่อย่างรวดเร็ว เพียงไม่นาน คิดไม่ถึงว่าจะก่อตัวเป็นรูปร่างของลู่ฝานอีกครั้ง
แสงนับไม่ถ้วนรอบๆ สว่างตามขึ้นมาอีกครั้ง อีกทั้งยังเข้ามารวมตัวกันด้วย
ลู่ฝานค่อยๆ ลืมตาขึ้น ใช้รูปร่างจิตวิญญาณใหม่เอี่ยมมองจักรพรรดิอู่
ค่ายกลที่ไม่มีกฎเกณฑ์ปรากฏบนจิตวิญญาณของลู่ฝาน ลวดลายที่คดเคี้ยวนั่น ดูเหมือนไม่ใช่ตัวอักษร และไม่ใช่อักษรยันต์ห้าธาตุด้วย
จักรพรรดิอู่มองอย่างละเอียดครู่หนึ่ง แล้วพูดว่า “นายกินยาอะไรกันแน่ ถึงสามารถรักษาจิตวิญญาณของนายไม่ให้ดับสลายได้!”
ลู่ฝานมองร่างจิตวิญญาณของตัวเอง ที่ส่องแสงระยิบระยับ ครุ่นคิดครู่หนึ่งแล้วพูดว่า “ยารวมศูนย์ ใช่ นี่คือยารวมศูนย์ที่อาจารย์ให้ฉัน!”
จู่ๆ ลู่ฝานพลิกฝ่ามือ พลังแปลกประหลาดปรากฏขึ้นในมือเขา
พลังนั่นไม่มีสีสัน แต่ก็เหมือนรวมสีทุกสีเอาไว้ด้วยกัน ความรู้สึกขัดแย้งแบบนี้ ไม่ใช่แค่ลู่ฝานที่รู้สึก จักรพรรดิอู่ก็เช่นกัน
“พลังธาตุ!”
จักรพรรดิอู่ถอยหลังไปหนึ่งก้าว แล้วพูดด้วยความตกใจกลัว
ลู่ฝานมองพลังในมือ แล้วพูดด้วยรอยยิ้ม “ที่แท้นี่คือพลังธาตุนี่เอง!”
ลู่ฝานเหวี่ยงมือเบาๆ ทันใดนั้นมีกระบี่ธาตุปรากฏขึ้นในมือหนึ่งเล่ม ตัวกระบี่กว้างและใหญ่ เป็นรูปร่างของกระบี่หนักไร้คม
มองกระบี่ธาตุที่มีพลังยิ่งใหญ่ในมือลู่ฝาน
ใบหน้าของจักรพรรดิอู่บิดเบี้ยว
“น่าเกลียด คิดไม่ถึงว่านายจะมีพลังธาตุที่ขุนพลังสุดเหนือฟ้ามอบให้คุ้มกันตัว! อย่าบอกนะว่าสวรรค์ลงโทษฉัน ให้ฉันไม่สามารถกลับตัวได้ชั่วนิรันดร์ ฉันไม่ยอม!”
เมื่อจักรพรรดิอู่เหวี่ยงฝ่ามือ ร่างจิตวิญญาณขนาดใหญ่เริ่มหดตัวลง ในมือเขาก็มีกระบี่ปรากฏออกมาหนึ่งเล่ม
เป็นรูปร่างของกระบี่หนักไร้คมเหมือนกัน!
ร่างจิตวิญญาณทั้งสองมองหน้ากัน หลังจากนั้นก็ลงมือพร้อมกัน
ทั้งสองคนไม่มีท่าทีว่าจะป้องกัน กระบี่ปะทะกันฟาดฟันลงบนตัวอีกฝ่ายทันที
เป็นจิตวิญญาณเหมือนกัน แข่งกันเรื่องพลังของจิตวิญญาณ
กระบี่ของลู่ฝานแทงเข้าไปในร่างของจักรพรรดิอู่ ทำลายร่างของเขาอย่างต่อเนื่อง
ส่วนกระบี่ของจักรพรรดิอู่แยกร่างของลู่ฝานเป็นสอง แต่ต่อจากนั้น พลังธาตุที่ออกมาจากในร่างของลู่ฝาน ซ่อมแซมมันกลับมาอีกครั้ง
จักรพรรดิอู่แผดเสียงดังว่า “พลังธาตุ พลังธาตุบ้าบอ! ตอนนั้นฉันแพ้ให้กับธาตุสวรรค์ คิดไม่ถึงว่าวันนี้จะเป็นมันอีก!”
ลู่ฝานพลิกข้อมือ ฟันแขนจิตวิญญาณของจักรพรรดิอู่ทิ้ง
จักรพรรดิอู่ส่งเสียงร้องโอดครวญ ถอยไปด้านหลังอย่างต่อเนื่อง
เขามองกระบี่รวมในมือลู่ฝานด้วยความตกใจกลัว รู้ว่าวันนี้คงไม่สามารถทำอะไรลู่ฝานได้
จักรพรรดิอู่พูดเสียงดังว่า “เด็กลู่ฝาน ฉันไม่เชื่อหรอกว่าจิตวิญญาณของนาย จะถูกพลังธาตุคุ้มครองตลอดเวลา ต้องมีสักวันที่ฉันทำลายจิตวิญญาณนายได้ และแย่งร่างของนายมา ชิงทุกสิ่งทุกอย่างของนาย”
ลู่ฝานเดินเข้ามาฟันลงไปอีก กระบี่นี้ฟันจนจิตวิญญาณของจักรพรรดิอู่แยกเป็นสอง
จิตวิญญาณของจักรพรรดิอู่หายไปอย่างไร้ร่องรอย พร้อมเสียงร้องโอดครวญ
ลู่ฝานรู้สึกว่าพลังในตัวเริ่มเคลื่อนไหว เกราะชั้นแรกนอกตัวกลายเป็นแสง พุ่งเข้ามาทั่วร่างกายเขา กลายเป็นส่วนหนึ่งของเนื้อหนังของร่างกายเขา