บทที่ 487

แม้ว่าเฉียนหงเย่นจะพยายามทำให้สภาพจิตใจของหม่าหลันคงที่ แต่สภาพจิตใจของหม่าหลันตอนนี้แตกสลายไปหมดแล้ว!

พูดตามตรง เธอพอเล่นไพ่นกกระจอกเป็นอยู่ก็จริง แต่ฝีมือการเล่นไพ่ของเธอนั้นแย่สุดๆ ปัญหาที่ใหญ่ที่สุดคือการไม่ยอมรับการพ่ายแพ้ และไม่ว่าอารมณ์เป็นอย่างไรก็ล้วนปรากฏอยู่บนใบหน้าของเธอ

ตัวอย่างเช่น ถ้าเธอจะกินเรียบแบบลมๆ แล้งๆ เธอก็จะตื่นเต้นได้ค่อนวัน แต่ถ้าไพ่ของเธอถูกคนอื่นขัดขวางโดยบังเอิญ ก็จะแยกเขี้ยวยิงฟันทำหน้าตาดุร้าย โกรธจนแทบจะกลืนกินอีกฝ่าย

เธอชนะแล้วสามรอบ มันไม่ง่ายเลยที่ชนะได้เงินมาสามล้านกว่าหยวน สุดท้ายในเวลาสั้นๆ เธอกลับแพ้เงินก้อนโตสองตาติด แน่นอนว่ามันทรมานมาก ไม่เพียงแต่เงินสามแสนว่าหยวนที่ชนะหมดไป ยังต้องเสียเงินอีกสองล้านกว่าหยวน นี่มันเป็นการสูญเสียเงินออมไปครึ่งค่อนชีวิตเลยนะ!

หม่าหลันไม่ได้หาเงินเลยในชีวิตนี้ สามีก็ไม่มีความสามารถ ดังนั้นจึงเป็นเรื่องยากมากที่จะออมเงินได้ถึงสองล้านหยวน

ย้อนกลับไปตอนที่จะซื้อการจัดการทางการเงินแบบ P2P ก็เกือบจะสูญเสียเงินไปเป็นจำนวนมาก โชคดีที่เย่เฉินออกหน้า ถึงได้ผลกำไรส่วนเกินกลับมา

ต่อมา เธอยังหลอกเอาเงินคืนค่าเช่าของลูกสาวมากว่าแสนหยวน บวกกับเงินเพียงเล็กน้อยที่ได้จากการขายของเก่าของเซียวฉางควน รวมเป็นเงินก็ประมาณสองล้านหยวน

ผลคือ ไพ่ทั้งสองตาก็เกือบเสียเงินไปทั้งหมด…

เหอเหลียนเห็นว่าเธอหน้าเขียวหมดแล้ว จงใจพูดกวนเธอว่า: “น้องหม่าหลัน เธอจะเล่นอยู่ไหม? เธอคงจะไม่เสียดายเงินหรอกใช่ไหม? ก็แค่เงินสองร้อยกว่าล้านเอง เธอที่ซื้อบ้านพักตากอากาศหลังโตในTomson Rivieraได้ เงินแค่นี้สำหรับเธอแล้ว มันก็แค่เงินค่าขนมไม่ใช่เหรอ? ”

“เล่นสิ! ทำไมจะไม่เล่น! ” หม่าหลันใบหน้ากระตุกเล็กน้อย พูดว่า: “เงินเล็กน้อยแค่นี้ ไม่ใช่ปัญหา เล่นให้สนุกสิที่สำคัญ เราเล่นต่อเถอะ! ”

“แค่มีความสุข! เงินไม่ใช่ปัญหา” อีกสองคนก็พูดเช่นกัน

หม่าหลานในตอนนี้ ไม่รู้เลยว่า อีกสามคนไม่เพียงแต่ร่วมมือกันเท่านั้น แต่ยังวางแผนเอาเธอให้ตายอีกด้วย

โต๊ะไพ่นกกระจอกอัตโนมัตินี้ ตอนที่ทำการสับไพ่นั้นสามารถสับไพ่ได้ตามแผนที่กำหนดไว้ล่วงหน้า

แม้กระทั่ง การโยนลูกเต๋าก็สามารถควบคุมได้!

ด้วยวิธีนี้ เหอเหลียนก็สามารถทำตามที่ตัวเองต้องการได้ โดยแจกแบ่งไพ่ที่ต้องการให้กับทุกคน

ในตาที่แล้วไพ่ที่หม่าหลันได้คือเทงไพ่ แต่หกบ่วง เก้าบ่วงต่างก็ถูกแบ่งให้สามคนไว้ก่อนแล้ว ดังนั้น ไพ่ของหม่าหลังเพิ่งเริ่มก็เป็นมือตายแล้ว เพียงแค่พวกเธอทั้งสามไม่เตี่ยนเผ้า เธอก็จะไม่มีทางชนะ

แต่หม่าหลันไม่รู้เรื่องนี้

หลังจากหม่าหลันได้เทงไพ่อีกครั้ง แน่นอนว่าต้องมั่นใจเป็นธรรมชาติ ถึงแม้ตอนท้ายไม่ชนะ แต่เธอก็จะรู้สึกว่าพลาดเป้าหมายไปในตอนท้าย

ด้วยสภาพจิตใจแบบนี้ ที่ทำให้เธอฮึกเหิมที่จะเล่นอีกตา

จากนั้น เหอเหลียนก็ใช้โทรศัพท์มือถือของเธอควบคุมเครื่องไพ่นกกระจอก และอ่อนให้หม่าหลันเล็กน้อย

หม่าหลันชนะสองตาติด ไพ่ทั้งสองตาเรียบมาก แต่ไม่มีเลขฟาน เป็นการชนะที่เปล่าประโยชน์

ดังนั้นสองตานี้หม่าหลันได้เงินมาเพียงหนึ่งแสนหยวน เมื่อเทียบกับเงินที่ตัวเองเสียไปนั้นก็เหมือนน้ำน้อยย่อมแพ้ไฟ!

สภาพจิตใจของหม่าหลันเริ่มไม่มั่นคง แพ้สองตาก็เสียไปกว่าสองล้านหยวน พอชนะก็ได้เงินมาแค่หนึ่งแสนหยวน นี่มันน่าเกลียดเกินไปแล้ว? ทำไมไม่ให้ตัวเองได้เงินก้อนโตสักสองตา?

เมื่อนึกถึงสิ่งนี้ เธอก็กัดฟัน พร้อมที่จะทุบสามคนนี้!

การพนันยังคงดำเนินต่อไป

ไพ่ตานี้ พอมาถึงมือหม่าหลัน ก็มีตังสามตัว ไซสามตัว หน่ำสามตัวและปักสองตัว นอกจากนั้นอีกสองตัวคือหงจง

เมื่อเห็นไพ่สำรับนี้ หม่าหลันถึงกับตะลึง

————