เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า บทที่ 1158
กลืนจิตหัวเราะลั่นออกมา เสียงหัวเราะดุดันและแสบหู
“ฆ่าฉันงั้นเหรอ แค่นักบู๊ปราณดินธรรมดาๆ กล้าพูดว่าฆ่าฉัน เป็นเรื่องที่ตลกที่สุดในโลก!”
เสียงเหมือนคลื่นกระจายออกมา คลื่นเสียงโจมตีลงบนตัวลู่ฝาน ทะลุเกราะเกล็ดมังกร จนทำให้เนื้อหนังลู่ฝานสะเทือนตามไปด้วย
แม้ลู่ฝานดูออกว่าอีกฝ่ายคือยอดฝีมือแดนปราณฟ้า แต่เขาไม่กลัวเลยสักนิด
“ยอดกระบี่หวนคืน!”
ไม่พูดพร่ำทำเพลง ลู่ฝานเข้ามาด้วยพลังทั้งหมด
แสงเก้าสีสว่างขึ้น ฟันกระบี่ลงบนความมืดมิด แสงเก้าสีเหมือนสายน้ำเก้าสาย กระแทกความมืดมิดจนกระจาย
เขตวิถีบนกระบี่เปิดออก จู่ๆ ลู่ฝานรู้สึกว่ากระบี่ของตัวเองโจมตีโดนสิ่งของที่สัมผัสได้ ปราณชี่ทั้งตัวลู่ฝานพุ่งขึ้นมาอย่างไม่ลังเลสักนิด
ตู้ม!
เสียงระเบิดดังขึ้น ความมืดมิดรอบตัวสั่นสะเทือนอย่างแรง
เสียงของกลืนจิตดังขึ้นอีกครั้ง
“วิทยายุทธไม่เลวตามคาด ขนาดนักบู๊แดนปราณฟ้าอย่างฉัน ยังต้องหลบความแหลมคมของกระบี่นาย นายกล้าหาญมาก!”
ลู่ฝานกวาดตามองรอบตัวไม่หยุด ตอนนี้ตัวของกลืนจิตแทรกซึมเข้าไปในความมืดมิดแล้ว
ความมืดที่เคลื่อนไหวขึ้นลงเหมือนกองของเหลวข้นหนืด เริ่มรวมตัวกันอีกครั้ง ค่อยๆ กรูกันเข้ามาหาลู่ฝาน
กระบี่หนักของลู่ฝานตั้งตรง ปราณชี่ก่อตัวเป็นวงแผ่ซ่านอยู่ใต้เท้า ต้านทานความมืดมิดที่โจมตีเข้ามา
จิตใจวูบไหวเล็กน้อย ลู่ฝานกำลังสัมผัสตำแหน่งของกลืนจิตอย่างละเอียด
ทันใดนั้น ลู่ฝานพลิกมือฟันกระบี่ไปทางด้านหลัง สายฟ้าบนกระบี่ทะลักออกมา เกิดเสียงดังฉิ้ง คิดไม่ถึงว่าจะฟันโดนกลืนจิตเต็มๆ
กลืนจิตใช้มือหนึ่งจับตัวกระบี่หนักไร้คมเอาไว้ ส่วนอีกมือหนึ่งยื่นไปจับคอลู่ฝาน
ปราณชี่ลู่ฝานพุ่งอย่างรวดเร็ว เขตวิถีบู๊บนกระบี่ดีดมือของกลืนจิตออก
กระบี่ของลู่ฝานฟันลงบนตัวกลืนจิต แต่กลับรู้สึกเหมือนโจมตีลงบนหมอกควัน มันทะลุผ่านไป
มือของกลืนจิตมาอยู่บนคอของเขา พลังอันดุดันแหลมคม ทะลุเกราะเกล็ดมังกรบนคอลู่ฝานทันที ไม่รอให้ร่างกายของลู่ฝานได้ตั้งตัว พลังที่มีกลิ่นอายของการกัดกร่อน พุ่งเข้ามาในตัวเขาทันที
ตัวของกลืนจิตค่อยๆ ลอยมาตรงหน้าลู่ฝานอีกครั้ง
ใบหน้าอันน่าเกลียด เข้ามาอยู่ใกล้มาก
“ปฏิกิริยาโต้ตอบไม่เลว แต่ประสบการณ์ต่อศัตรูยังแย่มาก การต่อสู้อย่างเป็นตาย ไม่ใช่การประลองบนเวที นายยังห่างชั้นอีกเยอะ!”
กลืนจิตใช้นิ้วมือแตะลงบนหน้าผากลู่ฝาน แล้วพูดด้วยรอยยิ้ม “ร่างกายสมบูรณ์แบบขนาดนี้ โอ้ ฉันสัมผัสได้ถึงพลังพลุ่งพล่านในตัวนาย เป็นวัสดุชั้นเยี่ยมในการทำหุ่นเชิดจริงๆ ถ้าหาผู้ฝึกชี่มารมาสร้าง ร่างกายนี้คงสามารถทำให้เป็นหุ่นเชิดโลหิตชั้นดีได้เลย!”
นิ้วของกลืนจิตวาดลงบนแก้มของลู่ฝาน มองเส้นเลือดเต้นตุ้บๆ อยู่บนหน้าผากลู่ฝาน แล้วพูดต่อ “อย่าขัดขืน ยิ่งขัดขืนยิ่งเจ็บ พลังปราณกระหายเลือดของฉัน สามารถเข้าไปในกระดูกนายได้ แทรกซึมเข้าไปทุกตารางนิ้วของผิวนาย ทุกส่วนของเลือดเนื้อนาย นายจะเห็นรูปร่างของนรกระหว่างที่นายกำลังเจ็บปวด คุกเข่าสิ สั่นสิ อ้อนวอนสิ! ฮ่าๆๆๆๆ”
กลืนจิตหัวเราะอย่างบ้าคลั่งขึ้นมา
แต่ทันใดนั้นเอง ลู่ฝานหัวเราะออกมา
รอยยิ้มปรากฏตรงมุมปาก เส้นเลือดที่เต้นอยู่ตรงหน้าผากเขาหายไปอย่างรวดเร็ว จากนั้นเขาพูดว่า “คนที่ควรอ้อนวอนคือนายต่างหาก!”
กลืนจิตรู้สึกผิดปกติทันที เมื่อก้มลงมอง แสงห้าธาตุพุ่งขึ้นไปบนฟ้าอย่างรวดเร็ว
“กรงคุกฟ้าดิน!”
ทันใดนั้น แสงห้าธาตุแยกกลืนจิตกับความมืดมิดภายนอกออกจากกัน
กลืนจิตพูดเสียงดังด้วยความตกใจกลัวว่า “นี่เป็นวิชาของผู้ฝึกชี่ ทำไมนาย……”
ยังไม่ทันพูดจบ ลู่ฝานใช้มือหนึ่งจับตัวเขาเอาไว้