บทที่ 2965 ยึดติด 3 / บทที่ 2966 ยึดติด 4

ลำนำบุปผาพิษ

บท​ที่​ ​2965​ ​ยึดติด​ ​3

‘​อื้อ​!​’

“​เจ้า​มีชื่อ​ไหม​?​”

มังกร​ประทีป​ชมพู​ทึ่ม​ทื่อ​ไป​แวบ​หนึ่ง​ ​ใช้​อุ้งเท้า​นวด​หว่าง​คิ้ว​ ​‘​คล้าย​ว่า​จะ​มี​ ​เรียกว่า​อะไร​กัน​นะ​?​’

ตี้​เฮ่า​อดทน​รอคอย​ให้​มัน​นึกออก

มังกร​ประทีป​ชมพูด​แทบจะ​ทึ้ง​แผ่น​เกล็ด​ตรง​หว่าง​คิ้ว​ออกมา​แล้ว​ ​สุดท้าย​มัน​ก็​รู้แจ้ง​ขึ้น​มา​ ​‘​ดูเหมือนว่า​ข้า​จะ​ชื่อ​เสี่ยวเ​ฝิ่น​!​’​ ​(​ชมพู​น้อย​)

ตี้​เฮ่า​นิ่ง​ไป​แล้ว

ชื่อ​หยาบกระด้าง​สามัญ​เช่นนี้​!​ ​คล้าย​กับ​…​คล้าย​กับ​รสนิยม​การ​ตั้งชื่อ​ของ​ท่าน​แม่​เขา​ยิ่งนัก​!

หรือว่า​มังกร​ประทีป​ตัว​นี้​จะ​เป็น​สัตว์เลี้ยง​ของ​มารดา​เขา​?

ตอน​เขา​ย้อน​ทวน​ปาง​บรรพ์​ ​จดจำ​ที่มา​รดา​เขา​เคย​กล่าว​ไว้​ได้​ ​ข้าง​กาย​ของ​เทพ​ผู้สร้าง​โลก​ล้วน​มี​มังกร​ประทีป​ตัว​หนึ่ง​เป็น​สัตว์เลี้ยง​ ​นาง​ก็​เคย​มีอยู่​ตัว​หนึ่ง​ ​เพียงแต่​สิ้นชีพ​ไป​ก่อนที่​นาง​เข้าสู่​ห้วง​นิทรา

หรือว่า​เจ้า​นี่​จะ​ไม่ได้​ตาย​ ​แต่​ถูก​ผนึก​เอาไว้​ที่นี่​?

เพียงแต่​ ​หากว่า​มัน​เป็น​สัตว์เลี้ยง​ของ​มารดา​เขา​ ​ก็​น่าจะ​จดจำ​สตรี​ชุด​ขาว​ได้​สิ​ ​แต่​จาก​ท่าทาง​ของ​มัน​เห็นได้ชัด​ว่า​ไม่รู้​จัก

คำถาม​มากมาย​วาบ​ผ่าน​เข้ามา​ใน​สมอง​ของ​ตี้​เฮ่า​แต่​ก็​หาคำ​ตอบ​ไม่ได้​ชั่วขณะ

….

ที่​ใต้ดิน​นี้​ตี้​เฮ่า​ได้​พักผ่อน​ฟื้นฟู​อยู่​ครู่หนึ่ง​ ​ยาม​ที่​ขึ้น​มา​อีกครั้ง​ ​สตรี​นาง​นั้น​หาย​ไป​แล้ว​ ​ทะเลทราย​ก็​ร้อนระอุ​ขึ้น​ยิ่งกว่า​เดิม

พลัง​ยุทธ์​เขา​ฟื้นฟู​กลับมา​ส่วนหนึ่ง​แล้ว​ ​จึง​ลงมือทำ​ลาย​เขตแดน​ของ​ที่นี่​ทันที

ผล​คือ​เขา​เพียรพยายาม​อยู่​ใน​ทะเลทราย​แห่ง​นี้​ถึง​แปด​วัน​เต็ม​ ​ก็​ไม่​พบ​แม้แต่​เส้นทาง​ที่​เชื่อมต่อ​กับ​โลก​ภายนอก​เลย

เขา​เคย​ลง​ไป​ตรวจ​ที่​ใต้ดิน​ดูแล​้ว​ ​พามั​งกร​ประทีป​ชมพู​ตัว​นั้น​ดำ​อยู่​ใต้ดิน​หลาย​พัน​ลี้​ ​เมื่อ​โผล่​ขึ้น​มาบน​ผิว​ดิน​อีกครั้ง​ ​พบ​ว่ายั​งคง​เป็น​ทะเลทราย​ร้อนระอุ​ที่​กว้างไกล​ไร้​ขอบเขต​แห่ง​นั้น​…

วิธีการ​ทั้งหมด​ที่อยู่​ใน​ความทรงจำ​ตี้​เฮ่า​ล้วน​ใช้​ออกมา​หมด​แล้ว​ ​ยังคง​หนี​ออก​ไป​จาก​ทะเลทราย​แห่ง​นี้​ไม่ได้​…

ชั่วพริบตา​เดียว​ ​เขา​ก็​อยู่​ใน​ทะเลทราย​แห่ง​นี้​มาก​ว่า​ครึ่ง​เดือน​แล้ว​ ​ตัว​คน​ทรุดโทรม​ไป​หมด​แล้ว

ที่นี่​ไม่มี​น้ำ​ไม่มี​อาหาร​ ​ต่อให้​เขา​เป็น​กาย​จิต​ที่​ไม่ต้อง​ดื่ม​กิน​ ​แต่​ถูก​แสงแดด​แผดเผา​อยู่​ทุกวัน​เขา​ก็​รับ​ไม่ไหว​จริงๆ

ดวงวิญญาณ​ของ​เขา​แข็งแกร่ง​ถึง​เพียงนี้​ถูก​แสงแดด​แผดเผา​อยู่​เช่นนี้​ไม่น่าเชื่อ​ว่า​จะ​อ่อนแอ​ลง​ไป​เรื่อยๆ​ ​เรี่ยวแรง​ถดถอย​ลง​ไป​อย่างหนัก​หนา​สาหัส

ช่วง​ไม่​กี่​วัน​ให้​หลัง​มานี​้​ตอนที่​เขา​ติดตาม​มังกร​ประทีป​ดำ​ลง​ไป​อีก​ ​เขา​ถึงขั้น​ที่​รู้สึก​ขาด​อากาศ​ ​เวียนหัว​ตาลาย​อย่างหนัก

อยู่​ด้านล่าง​ได้​สาม​นาที​ห้า​นาที​ก็​ต้อง​รีบ​ขึ้น​มา​แล้ว​ ​และ​พอ​ขึ้น​สู่​ผิว​ดิน​ก็​ถูก​แดด​เผา​จน​เขา​อยาก​จะ​หลบหนี​ไป​อีก​…

มังกร​ประทีป​มอง​ดวง​หน้า​น้อย​ๆ​ ​ที่​ซีดเซียว​ขึ้น​เรื่อยๆ​ ​ของ​เขา​ ​มัน​ก็​เป็นห่วง​มาก​เช่นกัน​ ​‘​พี่​ตี้​ ​ท่าน​จะ​ไม่​ตาย​ใช่ไหม​?​ ​เมื่อ​หลาย​ปีก่อน​ข้า​ช่วย​ซ่าง​เสิน​คน​หนึ่ง​เอาไว้​ ​เขา​อยู่​ใน​ทะเลทราย​แห่ง​นี้​ได้​ไม่​พ้น​ยี่สิบ​วัน​ก็​มอดม้วย​ไป​ ​แม้แต่​เสี้ยว​วิญญาณ​ก็​ไม่​หลงเหลือ​อยู่​เลย​’

ตี้​เฮ่า​ตอบกลับ​มัน​ประโยค​เดียว​ ​“​หุบปาก​!​”

เขา​เป็น​ถึง​เจ้า​แห่ง​ลิขิต​สวรรค์​ผู้​สูงส่ง​ ​หากว่า​เจ้า​แห่ง​ลิขิต​สวรรค์​ต้อง​มาสิ​้น​ท่า​อยู่​ใน​สถานที่​พิสดาร​เช่นนี้​ก็​น่าขัน​เกินไป​แล้ว​!

เพียงแต่​เขา​ออก​ไป​ไม่ได้​จริงๆ​ ​และ​อ่อนแอ​ลงมาก​จริงๆ​ ​เขา​รู้สึก​ว่า​ดวงวิญญาณ​ของ​ตน​ถูก​ดูดดึง​ไป​ทีละ​นิดๆ​ ​ทว่า​จนปัญญา​ที่​ทำ​อัน​ใด​ไม่ได้​เลย

ทะเลทราย​ผืน​นี้​เป็น​สัตว์ประหลาด​ตัว​หนึ่ง​ ​กลืน​กิน​สิ่งมีชีวิต​ทุกอย่าง​ ​ทำให้​คน​หลบหนี​ออก​ไป​ไม่ได้

ทว่า​เจ้า​มังกร​ประทีป​ตัว​นั้น​ ​ถึงแม้​จะ​ถูก​แสงแดด​แผดเผา​จน​งุ่นง่าน​กระสับกระส่าย​ ​แต่​เรี่ยวแรง​ยังคง​พรั่งพร้อม​สมบูรณ์​ยิ่งนัก​อยู่​เสมอ

หรือว่า​ ​สถานที่​แห่ง​นี้​มี​เพียง​มังกร​ประทีป​ตัว​นี้​ที่​ได​รับ​อนุญาต​ให้​อยู่​ได้​ ​ส่วน​สิ่งมีชีวิต​อื่นๆ​ ​ถ้า​เข้ามา​มี​แต่​จะ​ถูก​ดูดกลืน​ไป​อย่าง​ช้าๆ

ใน​สถานที่​แห่ง​นี้​ ​เขา​รอคอย​ความช่วยเหลือ​จาก​ภายนอก​ไม่ไหว​ ​จะ​หนี​ออก​ไป​เอง​ก็​ไม่ได้

เขามอ​งดู​ตะวัน​ดวง​นั้น​ที่​แขวน​อยู่​ตรง​ขอบฟ้า​ ​สำนึก​เสียใจ​อย่างยิ่ง

หาก​รู้​เช่นนี้​แต่แรก​ ​ตอนนั้น​ไม่​เขา​ไม่​ควรจะ​ปล่อย​ให้​ตัวเอง​ถูก​มังกร​ประทีป​ของ​ฟั่น​เชียน​ซื่อ​เกี่ยว​ดึง​ออกมา​เลย​…

ตอนนี้​เขา​ถอด​วิญญาณ​ออกมา​เนิ่นนาน​ขนาด​นี้​ ​เกรง​ว่า​ท่าน​พ่อ​ท่าน​แม่​ของ​เขา​คง​ร้อนใจ​จน​คลั่ง​แล้ว​!

อย่างไรก็ตาม​ ​บางที​พวกเขา​อาจจะ​ไม่​ร้อนใจ​จน​เกินไป​ ​ถึงอย่างไร​เขา​ก็​สร้าง​ภูมิคุ้มกัน​ให้​พวกเขา​ไว้​แต่​เนิ่นๆ​ ​แล้ว​ ​บอกว่า​ตัวเอง​อาจจะ​หาย​ไป​ได้​ทุกเมื่อ​…

ไม่แน่​ว่า​พอ​พวกเขา​เห็น​ว่า​ดวงวิญญาณ​ของ​เขา​จากไป​แล้ว​ ​อาจจะ​นึก​ว่า​เขา​กลับ​สู่​ยุคสมัย​ของ​ตัวเอง​ไป​จริงๆ​ ​แล้วก็​ได้​!

บางที​พวกเขา​คงจะ​ไม่​ออก​ตามหา​เขา​แล้ว​ ​อย่างมาก​ก็​คง​เก็บ​สังขาร​ของ​เขา​ไว้​ข้าง​กาย​ ​ปล่อย​กลิ่น​เหม็น​เน่า​ออกมา​เมื่อไหร่​ก็​ค่อย​โยนทิ้ง​เมื่อนั้น​…

————————————————————————————-

บท​ที่​ ​2966​ ​ยึดติด​ ​4

ความคิด​สมมุติ​นี้​ไม่​ค่อย​งดงาม​เลย​จริงๆ​ ​ตี้​เฮ่า​หดหู่ใจ​แล้ว​!

วันนี้​ ​ขณะที่​ตี้​เฮ่า​กำลัง​พิง​ร่าง​เจ้า​มังกร​ประทีป​นอน​สะลึมสะลือ​อยู่​ใน​หลุม​ ​ได้​มี​คนนอก​เข้ามา​ใน​ทะเลทราย​แห่ง​นี้​…

นั่น​คือ​หนุ่มสาว​คู่​หนึ่ง​ ​ดู​จาก​ท่าทาง​แล้ว​วรยุทธ์​ไม่​ต่ำ​เลย​ ​อย่างน้อย​ก็​บรรลุ​ขั้น​ซ่าง​เซียน​กัน​หมด​แล้ว

สอง​คน​นี้​น่าจะเป็น​คู่รัก​กัน​ ​บุรุษ​คน​นั้น​โอบ​เอว​ของ​หญิงสาว​เอาไว้​ตลอด​ ​สตรี​นาง​นั้น​ก็​เอน​ซบ​หน้าอก​ของ​ฝ่าย​ชาย​ ​พวง​แก้ม​แดง​เรื่อ​เผย​ความ​เขินอาย​ออกมา

ตี้​เฮ่า​รู้สึก​ว่า​ตน​เข้าใจ​ความรู้สึก​เช่นนั้น​ของ​มังกร​ประทีป​ชมพู​นิดหน่อย​แล้ว​ ​ครั้งแรก​ที่​ได้​เห็น​มนุษย์​คนอื่น​ ​เขา​ยังคง​รู้สึก​ตื่นเต้น​ขึ้น​มา​เล็กน้อย​แล้ว

เขา​ไม่ได้​เผย​ตัว​ ​อยาก​ฟัง​บทสนทนา​ของ​พวกเขา​ก่อน​แล้ว​ค่อย​ตัดสินใจ​อีกครั้ง

มังกร​ประทีป​ชมพู​ก็​ฟุบ​อยู่​ตรงนั้น​อย่าง​ไม่แยแส​ ​ถึงอย่างไร​สอง​คน​นั้น​ก็​มองไม่เห็น​มัน​อยู่​แล้ว​ ​มัน​เลย​ไม่จำเป็น​ต้อง​หลบซ่อน

มังกร​ประทีป​ชมพู​ร้อน​มาก​ ​เมื่อ​เห็น​คน​ทั้งสอง​อิงแอบ​แนบ​ซบ​กัน​ ​มัน​ค่อนข้าง​ฉงน​อยู่​บ้าง​ ​เอ่ย​ถาม​ตี้​เฮ่า​ ​‘​พวกเขา​ไม่​ร้อน​หรือ​?​ ​ถึง​แนบชิด​กัน​ขนาด​นี้​!​’

ตี้​เฮ่า​ตบ​แผ่น​เกล็ด​ของ​มัน​เบา​ๆ​ ​เป็น​สัญญาณ​ให้​มัน​อย่า​ส่งเสียง

หลังจาก​สอง​คน​นั้น​เข้ามา​ก็​ไม่ได้​รีบร้อน​จะ​สำรวจ​ด้านใน​เลย​ ​เพียง​มองดู​รอบข้าง​แวบ​หนึ่ง​ ​หลังจาก​แน่ใจ​แล้ว​ว่า​ไม่มี​คน​ ​ก็​โอบกอด​กัน​ทันที​ ​บุรุษ​คน​นั้น​ก็​เอ่ย​เสียง​กระเส่า​ ​“​ที่รัก​ ​ที่นี่​ไม่มี​ผู้ใด​มาร​บก​วน​พวกเรา​ได้​อีกแล้ว​!​ ​พวกเรา​มาทำ​เรื่อง​เร่าร้อน​กัน​ก่อน​เถิด​…​”​ ​ว่า​แล้วก็​จุมพิต​ลง​ไป​อย่าง​ร้อนแรง

ทั้งสอง​คน​กอดจูบ​กัน​ ​เกลือกกลิ้ง​อยู่​บน​เนินทราย​ ​เสื้อผ้า​โยน​อยู่​เกลื่อน​พื้น​…

ตี้​เฮ่า​ไม่​คาดคิด​เลย​ว่า​จะ​ได้​เห็น​ฉาก​แบบนี้​ ​กระแอม​เบา​ๆ​ ​ครา​หนึ่ง​ ​ตัดสินใจ​ลาก​มังกร​ประทีป​ชมพู​หันหลัง​ออก​เดิน​ ​“​พวกเรา​ไป​เดิน​ที่อื่น​ก่อน​เถอะ​”

มังกร​ประทีป​ชมพู​กำลัง​มอง​ด้วย​ความ​สนอกสนใจ​ ​ไหน​เลย​จะ​ยอม​ไป​ ​‘​เอ๋​ ​พวกเขา​กำลัง​ทำ​อะไร​น่ะ​?​ ​ต่อสู้​กัน​หรือ​?​ ​ยังไง​ก็ตาม​พวกเขา​รู้จัก​ร้อน​แล้ว​สินะ​ ​ถอดเสื้อผ้า​ออก​หมด​แล้ว​…​’

ตี้​เฮ่า​หน้า​ทะมึน​แล้ว​ ​พลัน​ยกมือ​ ​แถบ​ผ้า​สอง​ผืน​ลอย​ออกมา​จาก​แขน​เสื้อ​ของ​เขา​บดบัง​ดวงตา​ของ​มังกร​ประทีป​ชมพู​เอาไว้​ ​เอ่ย​ขู่​ ​“​เสี่ยวเ​ฝิ่น​ ​ถ้า​เจ้า​ยัง​ไม่​ไป​อีก​ ​นาย​น้อย​อย่าง​ข้า​จะ​ไม่สน​ใจ​เจ้า​อีกต่อไป​!​”

ถ้อยคำ​ข่มขู่​นี้​ได้ผล​ยิ่งนัก​ ​มังกร​ประทีป​ชมพู​เดินตาม​เขา​ไป​ทันที

แน่นอน​ ​พวกเขา​ไม่ได้​เดิน​ไป​ไหน​ไกล​ ​ยึดถือ​การ​มองไม่เห็น​ฟัง​ไม่ได้​ยิน​เป็นมา​ตร​ฐาน

มังกร​ประทีป​ชมพู​เอ่ย​อย่าง​ไม่เห็นด้วย​จริงๆ​ ​‘​“​แค่​คน​สอง​คน​ทะเลาะ​กัน​เท่านั้น​ ​มี​อะไร​ที่​ไม่​เหมาะ​ให้​ดูกัน​?​ ​เมื่อก่อน​ข้า​เคย​เห็น​แบบ​คู่​นี้​มามาก​มาย​แล้ว​ ​บ้าง​ก็​เข้ามา​แล้ว​ตี​กัน​เลย​ ​บ้าง​ก็​เดิน​เตร่​อยู่​หนึ่ง​วัน​ครึ่ง​วัน​แล้ว​ค่อย​ตี​กัน​…​’

ตี้​เฮ่า​พูดไม่ออก​แล้ว​…

คล้าย​ว่า​เขา​จะ​นึก​อะไร​ขึ้น​มา​ได้​ ​“​ผู้คน​ที่​เจ้า​เห็น​เข้ามา​กัน​เป็น​คู่​ๆ​ ​หมด​เลย​หรือ​?​ ​เป็น​ชาย​หญิง​จับคู่​กัน​?​”

มังกร​ประทีป​ชมพู​พยักหน้า​ ​‘​ใช่​แล้ว​ ​ล้วน​เข้ามา​กัน​เป็น​คู่​’

ที่แท้​สถานที่​แห่ง​นี้​มี​เพียง​คู่รัก​ที่​เข้ามา​ได้​ ​ตี้​เฮ่า​สรุป​ออกมา​ได้​อีก​ข้อ​หนึ่ง​แล้ว

ตน​เป็น​คนโสด​ผู้​หนึ่ง​ ​หาก​มิใช่​เพราะ​ถูก​มังกร​ประทีป​ชมพู​ตัว​นี้​ชิง​ตัว​ลงมา​ ​เกรง​ว่า​คง​ไม่มีทาง​ได้​เข้ามา​เลย​ ​กระมัง​?

เมื่อ​นึก​มาถึง​ตรงนี้​ ​เขา​ก็​ถลึงตา​มอง​มังกร​ประทีป​อย่าง​ดุดัน​แวบ​หนึ่ง​ ​จ้อง​จน​มังกร​ประทีป​ชมพู​กระมิดกระเมี้ยน​แล้ว

หลังจาก​ผ่าน​ไป​ครึ่ง​ชั่ว​ยาม​ ​ตี้​เฮ่า​รู้สึก​ว่า​พอประมาณ​แล้ว​ ​ถึง​ได้​เดิน​กลับ​ไป

มองเห็น​สอง​คน​นั้น​หยุด​รบ​กัน​แล้ว​จริงๆ​ ​กำลัง​นั่ง​สนทนา​กัน​อยู่​ตรงนั้น

จาก​บทสนทนา​ของ​พวกเขา​ทำให้​เขา​ได้​ทราบ​สถานการณ์​ของ​โลก​ภายนอก​อยู่​บ้าง

ทวีป​แห่ง​นี้​นาม​ว่า​ทวีป​ผิง​สิง​เสิน​อู๋​ ​และ​ทะเลทราย​แห่ง​นี้​ก็​ตั้งอยู่​ใจกลาง​ของ​ทวีป​นี้​ ​เป็น​สถานที่​ต้องห้าม​ของ​ผู้คน​ใน​ทวีป​นี้

ภายใน​ทะเลทราย​แห่ง​นี้​ดวงตะวัน​ไม่​ลาลับ​ ​ทว่า​ด้านนอก​ทะเลทราย​กลับ​ปกติ​ดี​ ​มีตะ​วัน​ขึ้น​และ​มี​จันทรา​ตก

บน​แผ่นดิน​มีพืช​พันธุ์​บุปผา​ไม้ผล​สิงสาราสัตว์​หมัด​แมลง​เติบโต​งอกงาม​ ​สิ่งมีชีวิต​ทุกอย่าง​ล้วน​ดำเนินชีวิต​ไป​ตามปกติ

แต่​ทะเลทราย​แห่ง​นี้​กลับ​ขยาย​ใหญ่​ขึ้น​เรื่อยๆ​ ​ร้อนระอุ​ขึ้น​เรื่อยๆ​ ​ราวกับ​ตะวัน​ดวงน้อย​ที่​เจริญเติบโต​ขึ้น​บน​พสุธา​ ​ระดับ​ความร้อน​แทบจะ​สาดส่อง​แผ่​กระจาย​ไป​ทั่ว​ทวีป​แล้ว​ ​ร้อน​จน​พืชผล​เฉา​ตาย​ ​แม่น้ำ​แห้งเหือด​ ​ทำให้​ชาว​ทวีป​นี้​ดำเนินชีวิต​ได้​ยากลำบาก​ขึ้น​เรื่อยๆ​…

หลาย​ปี​มานี​้​มีย​อด​ฝีมือ​นับไม่ถ้วน​ถูก​ส่ง​มาตร​วจ​สอบ​สถานที่​แห่ง​นี้​ ​แต่​พวกเขา​บ้าง​ก็​เข้ามา​ไม่ได้​ ​บ้าง​ก็​เข้ามา​แล้ว​ขาดการติดต่อ​ไป​เลย

….

————————————————————————————-