หนึ่งในใต้หล้า 大主宰
บทที่ 1188 ดอกบัวเพลิงพุทธะ
“เทพจักรพรรดิอัคคี—เซียวเหยียน”
เมื่อคำพูดนี้ดังขึ้นในสุสานจักรพรรดิฟ้า ทุกคนก็รู้สึกได้ถึงอุณหภูมิเพิ่มขึ้นอย่างมหาศาล ขณะที่มหาสมุทรเปลวเพลิงเริงระบำขานรับคำเจ้านาย
ทุกคนเกิดความรู้สึกที่แปลกประหลาดว่าพวกเขาจะถูกเผาเหลือเพียงเถ้าถ่าน หากคิดมุ่งร้ายต่อเทพจักรพรรดิอัคคีผู้นี้
จอมปีศาจทุนเทียนมองไปที่ฉากนี้ด้วยสีหน้าเคร่งเครียด เขาจดจ้องเซียวเหยียนที่กำลังเยื้องย่างบนมหาสมุทรเพลิงด้วยความกลัวและตั้งระวังในสายตา
ยามนี้เขาชักจะรู้สึกเสียใจ ถ้าเขาหลบออกไปในช่วงเวลาที่หลุดพ้นก็สามารถซ่อนตัวจากการรับรู้ของจอมยุทธ์ขุมพลังเทียนจื้อจุนในมหาพันโลกได้และย่องกลับไปที่เผ่าปีศาจต่างมิติได้
แต่ตอนนี้ความปั่นป่วนที่เขาสร้างดึงดูดศัตรูที่น่าเกรงขามเข้ามา ซึ่งทำให้สถานการณ์ของเขาไม่เอื้ออำนวย
บางทีเขาอาจจะสามารถต่อสู้ได้ถ้ามีพลังเต็มหน่วย แต่ตอนนี้เห็นอยู่ว่ายังขาดอีกมาก
แต่เขาก็ไม่ใช่นักรบธรรมดาทั่วไปจึงสงบจิตใจได้อย่างรวดเร็ว ในเมื่อเขาสามารถชิงไหวชิงพริบกับจักรพรรดิฟ้าได้ก็พิสูจน์ให้เห็นถึงความเหนือล้ำของตนเองแล้ว
ดังนั้นแม้จะเผชิญกับเทพจักรพรรดิอัคคี เขาก็ไม่ได้ตื่นตระหนก
“ขอข้าลิ้มลองหน่อยว่าจอมยุทธ์ขุมพลังทียนจื้อจุนของมหาพันภพในปัจจุบันดีขึ้นหรือถอยลง?!”
จอมปีศาจทุนเทียนก้าวออกไป คลื่นสีดำก็พวยพุ่งออกจากใต้ฝ่าเท้า
“ฟ้าดินวิบัติ!”
เขาคำราม พื้นดินก็แปรเปลี่ยนเป็นสีดำอย่างรวดเร็วพร้อมกับรัศมีปีศาจลุกฮือ ในเวลาไม่กี่อึดใจพื้นดินที่อยู่ในรัศมีหลายแสนลี้ก็กลายเป็นพื้นดินปีศาจ
ทุกคนสามารถสัมผัสได้ถึงคลื่นหลิงในวงรัศมีที่ไม่บริสุทธิ์ หากพวกเขาซึมซับเข้าไปในร่างกายละก็ คลื่นหลิงก็จะถูกกัดกร่อนจนค่อยๆ กลายเป็นร่างปีศาจ
หากไม่ใช่เพราะมีเทพจักรพรรดิอัคคีอยู่ที่นี้ ทุกคนก็จะถูกรัศมีปีศาจซึมซับเข้าร่างจนกลายเป็นร่างปีศาจและไม่มีทางจะหนี
เซียวเหยียนยิ้มกับภาพนี้ ก่อนที่จะเหยียดนิ้วเคาะลงไป
ฟู่ ฟู่!
เมื่อเขาแตะลงมหาสมุทรเพลิงก็ลุกโชติช่วงด้วยเปลวไฟงดงาม พวกมู่เฉินไม่เคยเห็นเปลวไฟเช่นนี้มาก่อน ทว่ากลับรู้สึกได้ว่าสิ่งนี้น่ากลัวขนาดไหน
ต่อให้เป็นจอมยุท์ขุมพลังเทียนจื้อจุนระดับเดียวกันก็ไม่กล้าสัมผัสเปลวไฟงดงามนั้น
ชี่ ชี่!
เปลวไฟงดงามกวาดออก แผดเผาพื้นดินสีดำได้ยินเสียงกรีดร้อง พื้นดินไหม้เกรียมทันที
ในเวลาเพียงสิบกว่าลมหายใจพื้นดินที่ถูกทำลายโดยจอมปีศาจทุนเทียนส่วนใหญ่ก็เผาผลาญโดยฝีมือของเซียวเหยียน
เมื่อจอมปีศาจทุนเทียนมองเห็นฉากนี้เปลือกตาก็กระตุกไม่หยุด เขาเคยต่อสู้กับจอมยุทธ์ขุมพลังเทียนจื้อจุนหลายครั้งในอดีตที่ควบคุมเปลวเพลิงได้ ทว่าทุกคนก็ด้อยกว่าเทพจักรพรรดิอัคคีที่ยืนอยู่เบื้องหน้านี้
แม้พื้นดินปีศาจจะถูกทำลายไปเกินครึ่ง แต่ถึงกระนั้นจอมปีศาจทุนเทียนก็ไม่ได้ตื่นตระหนก เขาหายใจเข้าลึกๆ กระทืบเท้าอีกครั้ง
“คัมภีร์ปีศาจ หัตถ์เขมือบสวรรค์!”
ตู้ม!
พื้นดินรัศมีแสนลี้ที่ปนเปื้อนสั่นเทิ้มแตกสลาย รัศมีปีศาจนับหมื่นจั้งพวยพุ่งขึ้นสู่ท้องฟ้า ก่อนที่มือใหญ่โตจะยื่นออกมาจากส่วนลึกพื้นดิน
มือเป็นสีดำสนิทเอิบอาบด้วยความชั่วร้ายไม่รู้จบปกคลุมไปทั่วขอบฟ้า ซึ่งใหญ่โตมโหฬาร กระทั่งแคว้นทั้งแคว้นก็ถูกทำลายได้ภายใต้ฝ่ามือนี้
แม้แต่ร่างเทห์สวรรค์ที่สูงหลายหมื่นจั้งก็มีขนาดเล็กมากเมื่อเทียบกับมือนี้ ดังนั้นขนาดจอมยุทธ์ขุมพลังตี้จื้อจุนยังมีท่าทางเปลี่ยนแปลงรุนแรงเมื่อเห็นมือห่อลงมา
พวกเขามักจะถือตัวว่าเป็นจอมยุทธ์ชั้นสูงในมหาพันภพ แต่ในเวลานี้พวกเขาตระหนักถึงช่องว่างระหว่างตนเองกับระดับเทียนจื้อจุนแล้ว
บริเวณที่มือใหญ่กวาดผ่านมิติแตกกระจาย กลายเป็นแถบมืดมน ทุกคนสังเกตเห็นปากยักษ์อยู่ในฝ่ามือ
ปากนั้นคล้ายกับหลุมดำที่กลืนกินทุกสรรพสิ่ง หากพวกเขาตกอยู่ในนั้นแม้แต่จอมยุทธ์ขุมพลังตี้จื้อจุนขั้นเต็มก็ยังตายคาที่
ความรู้สึกนั้นราวกับว่ามันสามารถกลืนกินทวีปเทียนหลัวทั้งหมดได้
จอมปีศาจทุนเทียนรู้ว่าตนเองไม่สามารถจัดการกับเทพจักรพรรดิอัคคีได้ด้วยวิธีการปกติ ดังนั้นโดยไม่คิดออมมือ เขาก็ซัดกระบวนท่าที่แข็งแกร่งที่สุดออกมา
ต้องรู้ว่าตอนที่เขาบุกเข้ามาในมหาพันภพเมื่อในอดีต ไม่รู้ว่ามีจอมยุทธ์จำนวนมากเท่าไรที่กลายเป็นเถ้าถ่านภายใต้กระบวนท่านี้
“พลังน่ากลัวอะไรอย่างนี้”
มู่เฉินสูดหายใจลึกๆ ขณะมองมือใหญ่โต เขารู้สึกว่าหนังหัวชาหนึบไปหมด พลังนี้เกินความเข้าใจของเขาจริงๆ
“จอมปีศาจทุนเทียนคนนี้เคี้ยวไม่ง่ายเลย ในอดีตมันจะต้องมีสถานะสูงส่งแม้แต่ในเผ่าปีศาจแน่นอน” มั่นถัวหลัวมาปรากฏตัวอยู่ข้างๆ มู่เฉินขณะที่อธิบายด้วยใบหน้าเคร่งขรึม
“เทพจักรพรรดิอัคคีไหวใช่ไหม?” จิ่วโยวยื่นหน้าเข้ามากระซิบ ตอนนี้เทพจักรพรรดิอัคคีเป็นที่พึ่งของทุกคน ถ้าเขาล้มเหลวทุกคนที่นี่จะต้องตายกันหมด
มั่นถัวหลัวยังคงท่าทางสงบ นางเข้าใจถึงพลังของเทพจักรพรรดิอัคคีลึกซึ้งกว่ามู่เฉินและจิ่วโยว นางจึงส่ายหัว “จอมปีศาจทุนเทียนอาจต่อสู้กับเทพจักรพรรดิอัคคีได้หากอยู่จุดสุดยอดของตน แต่ตอนนี้เขาเทียบเคียงได้กับระดับเทียนจื้อจุนธรรมดาเท่านั้น”
มู่เฉินพยักหน้า จอมปีศาจทุนเทียนจะต้องน่ากลัวอย่างยิ่งยวดในจุดสูงสุด มิฉะนั้นคงไม่สามารถสู้กับจักรพรรดิฟ้าได้ เพราะถึงอย่างไรจักรพรรดิฟ้าก็ครอบครองวิชาสามพิสุทธิ์ ซึ่งสามารถแบ่งออกเป็นสามร่างซึ่งเทียบเท่ากับจอมยุทธ์ขุมพลังเทียนจื้อจุนสามคน แต่กระนั้นก็พ่ายแพ้ให้กับจอมปีศาจทุนเทียน ดังนั้นบอกได้เลยว่าจอมปีศาจทุนเทียนไม่ธรรมดาเลย
ขณะที่พวกเขาคุยกัน เซียวเหยียนก็เงยหน้าขึ้นมองมือใหญ่ การโจมตีที่อาจทำให้เกิดความหวาดกลัวกับกระทั่งจอมยุทธ์ขุมพลังตี้จื้อจุนขั้นเต็มกลับไม่ได้อยู่ในสายตาของเขาเลย
“แม้ว่าแกจะไม่ได้อยู่ในจุดสุดยอดที่มี แต่ความแข็งแกร่งที่แสดงออกมาก็ทำให้ข้าประหลาดใจ ตอนนี้ข้ามองเห็นแล้วว่าแกสามารถเอาชนะจักรพรรดิฟ้าได้อย่างไร” เซียวเหยียนยิ้มขณะยื่นมือออกไปพร้อมกับบัวเพลิงหมุนคว้างอยู่ในฝ่ามือ
ดอกบัวงดงามและประณีตมากคล้ายกับชิ้นงานศิลปะ มีหลากหลายสีสัน ถ้าใครดูอย่างใกล้ชิดก็จะรู้ว่ากลีบแต่ละกลีบมีสีต่างกัน
สีเหล่านั้นไม่ใช่สีธรรมดา เฉพาะผู้ที่ทรงพลังเท่านั้นถึงจะสามารถสัมผัสได้ว่ากลีบแต่ละกลีบก่อจากเปลวไฟที่แตกต่างกัน
เปลวไฟเหล่านี้ล้วนไม่ใช่เปลวไฟธรรมดา พวกมันมีพลังทำลายล้างสูงเป็นพิเศษ แต่เมื่ออยู่ในมือของเซียวเหยียนเพลิงเหล่านั้นก็เชื่องผิดปกติ
เซียวเหยียนสะบัดนิ้ว ดอกบัวงดงามก็เคลื่อนออกมา มันไม่ได้ดูเคลื่อนไหวเร็ว แต่กลับเหมือนสามารถมองข้ามระยะห่าง พริบตาเดียวก็ไปปรากฏตรงหน้ามือปีศาจขนาดใหญ่แล้ว
เมื่อเปรียบเทียบกันแล้วดอกบัวดูเล็กกระจ้อยร่อยนัก
ทว่าดอกบัวนี้กลับทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงรุนแรงบนใบหน้าจอมปีศาจทุนเทียนพร้อมกับความตกตะลึงพล่านในดวงตา หลังจากนั้นเขาก็ถอยกลับไปโดยไม่ลังเลใดๆ รัศมีปีศาจก่อตัวเป็นปราการหลายล้านปราการเบื้องหน้าเขา
ตู้ม!
ดอกบัวปะทะกับมือ ประกายไฟที่ไร้ขอบเขตก็แล่นแปลบปลาบ ทำให้รัศมีปีศาจระเหยเป็นไอขณะที่มิติบิดเบือนในเวลาเดียวกัน ภายใต้การโจมตีที่น่าสะพรึงกลัวของเปลวเพลิงมือปีศาจก็แตกออกเป็นเสี่ยงๆ
ฉากนี้ทำให้ทุกคนตะลึง เซียวเหยียนสลายการโจมตีที่น่าสะพรึงกลัวของจอมปีศาจทุนเทียนได้อย่างง่ายดายขนาดนี้เชียวรึ?
ตู้ม ตู้ม!
มหาสมุทรเพลิงงดงามกวาดออกทำลายปราการจำนวนมากอย่างรวดเร็ว ก่อนจะห่อหุ้มร่างจอมปีศาจทุนเทียนที่กำลังถอยหนีจ้าละหวั่น
ตู้ม!
ทันใดนั้นสวรรค์และโลกก็สั่นสะเทือน มิติที่จอมปีศาจทุนเทียนอยู่แตกละเอียดเป็นนับหมื่นนับแสนชิ้น ลบล้างรัศมีปีศาจเชี่ยวกรากออกไปอย่างสมบูรณ์
เซียวเหยียนมองไปที่มิติแตกสลายก็คลี่ยิ้มบาง “กระบวนท่านี้ของข้าเรียกว่า…ดอกบัวเพลิงพุทธะ”