เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า บทที่ 1197

กลุ่มผู้ชมตะโกนตามเช่นกัน พวกเขาไม่รู้เรื่องราวทั้งหมด แค่ได้ยินเสียงคนตะโกนรอบๆ ก็พากันคล้อยตามคนหมู่มาก ตะโกนตามไปด้วย

เสียงตะโกนดังขึ้นเรื่อยๆ!

บางคนเริ่มโยนของเข้าไปในสนาม!

ลู่ฝานยืนอยู่ที่เดิมไม่พูดอะไร สีหน้านิ่งดั่งน้ำ

บนท้องฟ้า ฉินซางต้าตี้พูดเสียงขรึม “พวกนายคิดว่าควรทำยังไง”

ไท่จื่อฉินอวิ่นพูดเสียงดังออกมาเป็นคนแรก “เสด็จพ่อ จากความคิดของลูก ต้องรีบจับตัวลู่ฝาน ยกเลิกสิทธิ์การคัดเลือกของเขา พากลับไปสอบสวนที่คุกของราชสำนัก ถ้าเขาวางยาพิษทำร้ายนักบู๊คนอื่นจริง ตามกฎหมายของประเทศอู่อาน เขาสมควรได้รับโทษ!”

ฉินฝานที่อยู่ข้างๆ รีบพูดว่า “ลูกคิดว่าไม่เหมาะสม เรื่องแบบนี้จะบุ่มบ่ามตัดสินว่าใครผิด จากคำพูดคนคนเดียวได้อย่างไร”

ฉินซางต้าตี้มองไปทางด้านหลัง พวกข้าราชการใหญ่ก็หาข้อตัดสินไม่ได้

ขณะนั้น จู่ๆ หลู่เฉิงเซี่ยงพูดเสียงดังว่า “ผมคิดว่าสิ่งสำคัญตอนนี้คือประกาศชัยชนะของลู่ฝานก่อน เพื่อให้เขาลงจากสนาม จะหยุดการแข่งขันไม่ได้!”

เสียงตะโกนนี้ ทำให้ข้าราชการใหญ่จำนวนมากตระหนักได้ ฉินซางต้าตี้พยักหน้าพูดว่า “ใช่ ประกาศว่าลู่ฝานชนะ ให้เขาลงไปก่อน ส่งองครักษ์เกราะทองไปจับตาดูเขาไว้!”

ทันใดนั้น องครักษ์เกราะทองด้านล่างพูดเสียงดังว่า “ลู่ฝานชนะ!”

หลังจากนั้น องครักษ์เกราะทองสองสามคนมายืนข้างลู่ฝาน แล้วพูดเสียงเบาว่า “เชิญ!”

ลู่ฝานไม่ตระหนกตกใจ เดินตามไปช้าๆ

ไม่นาน ลู่ฝานเดินกลับมาในห้อง นักบู๊คนอื่นในห้องมองลู่ฝานด้วยสายตาที่เปลี่ยนไป

ความดูหมิ่นนั่น เหมือนหนองที่ใกล้ไหลออกมาจากตา

เทียนชิงหยางพูดอย่างเย็นชาทันที “ลู่ฝานนักกระบี่แห่งตงหวา แค่คนกระจอกเลวทราม!”

ลู่ฝานพูดอย่างเฉยเมยว่า “ในใจฉันหนักแน่นมาก ใครกระจอก คนนั้นน่าจะรู้ดีแก่ใจ!”

เทียนชิงหยางชี้ลู่ฝานแล้วพูดเสียงดังว่า “ลู่ฝาน เมื่อกี้พวกเราเห็นกันหมด นายคุยกับเจี่ยจวิ้นอย่างถูกคอ มีแค่นายที่มีแรงจูงใจวางยาพิษเขา และในห้องนี้มีนายเพียงคนเดียว ที่มีโอกาสวางยาพิษเขา ถ้าคนร้ายไม่ใช่นาย จะเป็นใครได้อีก”

ลู่ฝานหัวเราะเบาๆ แล้วพูดว่า “ก็นายไง!”

เทียนชิงหยางชะงักไป หัวเราะพรืดแล้วพูดว่า “ช่างเป็นคนหน้าด้านไร้ยางอายจริงๆ หึ รอผลการสอบสวนออกมา ดูสิว่านายจะพูดอะไรได้อีก”

ลู่ฝานค่อยๆ นั่งลงอีกด้าน ท่าทางไม่ใส่ใจสักนิด

ตอนนี้ถานไถเก๋อยืนขึ้น แล้วพูดว่า “ลู่ฝาน ตอนแรกฉันคิดว่านายเป็นคนมีความรู้ความสามารถ อยากทำความรู้จักกับนาย คิดไม่ถึงว่านายไม่เพียงแต่อวดดี หนำซ้ำยังเป็นคนกระจอก เห็นแล้วหงุดหงิดจริงๆ!”

ถานไถเก๋อสะบัดแขนเสื้อ เดินไปอีกด้านหนึ่ง ไม่มองลู่ฝานอีก

นักบู๊สองสามคนก็ลุกขึ้นพูดอย่างแค้นเคือง “ลู่ฝาน ฉันไม่อยากเป็นพวกเดียวกับนาย!”

“ลู่ฝาน นายเป็นคนชาติชั่วของโลกนักบู๊จริงๆ คุณชายหลี่เฟยโดนนายทำร้ายเหมือนกันใช่ไหม ถึงไม่ได้มาเข้าร่วมในรอบแรก”

“ลู่ฝาน ถ้านายกล้าก็อาศัยความสามารถของตัวเองเข้าร่วมการคัดเลือกอย่างห้าวหาญสิ อาศัยสิ่งชั่วร้ายพวกนี้ ทำให้นักบู๊ขายหน้าจริงๆ!”

ลู่ฝานรู้สึกตลกในใจมาก

รอบแรกฝ่าบาทเป็นคนจับฉลาก ถึงมีการใช้อำนาจทุจริต แต่เขาไม่รู้แม้กระทั่งว่าคู่แข่งเป็นใคร จะลงมือได้อย่างไรล่ะ จะมีก็แต่ข่าวรวดเร็วว่องไวกว่าเขา หรือเป็นคนที่ทุจริตเอง ถึงจะทำได้

ตอนนี้ลู่ฝานพอมีความคิดในใจแล้วว่าใครเป็นคนเล่นงานเขา

คงหนีไม่พ้นไท่จื่อ ส่วนเทียนชิงหยางที่อยู่ข้างหน้า ก็คงต้องเกี่ยวข้องด้วยอย่างแน่นอน

ลู่ฝานจะดูสิว่าพวกเขายังมีแผนอะไรอีก ใช้ออกมาให้หมดเลยสิ!