“ถูกต้อง เป็นผลทิพย์แท้จริง ๆ เพียงแต่ว่าฝีมือของข้าและศิษย์น้องค่อนข้างอ่อนด้อย แม้ว่าจะหาเจอ แต่กลับเข้าไปไม่ได้” ถังอันยิ้มกล่าว
สำหรับหวูเย๋และหวูเจิ้ง พวกเขาวางในเป็นอย่างยิ่ง เพราะบิดาของเขากับอาจารย์ของทั้งสองคนนั้นเป็นสหายร่วมเป็นร่วมตาย
นอกจากนี้แล้วมีทั้งสองคนอยู่ พวกเขาก็ไม่ต้องกังวลว่าในขณะที่ตามหาผลทิพย์แท้นั้นจะเกิดเรื่องบาดหมางกับซิวหลัว
“หากเป็นผลทิพย์แท้จริง เช่นนั้นต้องลองไปดูหน่อย ถ้าเอามันมาได้ ข้าก็จะสามารถบรรลุเจ้ายุทธจักรขั้นแปดได้ภายในเวลาอันสั้น” หวูเจิ้งกล่าวอย่างไม่ลังเล ผลการฝึกตนของเขาติดอยู่ที่เจ้ายุทธจักรขั้นเจ็ดมานานแล้ว
“ข้าเองก็ต้องการผลทิพย์แท้เพื่อใช้บรรลุร่างยุทธ์แดนเจ้ายุทธจักรช่วงปลาย” หวูเย๋เองก็ได้หวั่นไหวอย่างเห็นได้ชัด
“ฮ่า ๆ ในเมื่อทุกคนยินดีไปด้วยกัน เช่นนั้นข้าเชื่อว่าอาศัยความสามารถของพวกเรา น่าจะสำเร็จได้” ถังอันกล่าวด้วยรอยยิ้ม
“เวลาไม่เคยคอยท่า พวกเรารีบออกเดินทางกันเถอะ” หวูเจิ้งมีท่าทางแทบจะทนรอไม่ไหวอยู่แล้ว
สำหรับคนที่มีผลการฝึกตนบรรลุถึงแดนเจ้ายุทธจักรอย่างพวกเขา โอกาสที่จะทำให้บรรลุในหนึ่งแดนเล็กได้ ก็ล้ำค่ายิ่งนัก เพราะแม้ว่าเจ้ายุทธจักรจะมีอายุขัยประมาณห้าพันปี แต่ถ้าหากไม่สามารถก้าวสู่แดนมหาจักรพรรดิยุทธ์ในขณะที่มีชีวิตอยู่ได้ พอถึงตอนนั้นเกิดแก่ล้มตาย มาจากที่ไหนก็กลับไปที่นั่น
มีเพียงกลายเป็นผู้แข็งแกร่งระดับมหาจักรพรรดิยุทธ์ ถึงจะมีอายุขัยเพิ่มขึ้นหนึ่งเท่าตัว อายุขัยเพิ่มขึ้นมาอีกห้าพันปี ใครไม่ยากมีชีวิตที่ยาวนานยิ่งกว่ากันเล่า?
“ถูกต้อง หากพวกเราช้าไป มีคนพบสถานที่แห่งนั้นเข้าก็คงไม่ดีแน่” หวูเย๋กล่าว
“ได้ ข้าจะนำทางเอง”
……
สองวันต่อมา ภายใต้การชี้นำของถังอันและเหมียวยี่หรง ทั้งห้าคนก็ได้มาถึงสถานที่รกร้างห่างไกลแห่งหนึ่ง
พื้นที่แห่งนี้ไม่เพียงรกร้าง นอกจากที่แล้วรัศมีของช่องอากาศก็อลหม่านเป็นที่สุด บางครั้งมีฟ้าผ่าลงมา และยังมีเพลิงพิภพพุ่งกระฉูด ช่องอากาศที่สับสนอลหม่าน ยังส่งผลกระทบใหญ่หลวงต่อการมองเห็นและตัวสำนึกอีกด้วย
ในแดนดารานอก สถานที่เช่นนี้มีอยู่มากมาย ปกติแล้วเจ้ายุทธจักรโดยทั่วไปจะไม่ก้าวเข้ามาโดยง่าย
“พี่ถัง ในแดนดารานอกมีสถานที่เช่นนี้อยู่เต็มไปหมด เจ้าแน่ใจหรือว่ามีผลทิพย์แท้อยู่ที่นี่จริง?” หวูเจิ้งขมวดคิ้ว
“ด้วยความสัมพันธ์ของเรา ข้าจะโกหกศิษย์พี่ทั้งสองท่านได้อย่างไร?” ถังอันยิ้มกล่าว: “ก่อนหน้านี้ไม่นานข้าได้พบเข้ากับมังกรเจียวสะท้านเพลิงแดนเจ้ายุทธจักรขั้นเก้า เดรัจฉานนั่นแข็งแกร่งยิ่งนัก ข้าไม่ใช่คู่ต่อสู้ของมัน ถูกล่าสังหารมาตลอดทาง……”
พูดมาถึงตรงนี้ รอยยิ้มบนใบหน้าของถังอันก็ได้หายไป ท่าทางเคร่งเครียดขึ้นมา “ตอนนั้นข้าไม่มีทางหนีได้อีก จึงได้หลบหนีเข้ามาในสถานที่แห่งนี้ คิดไม่ถึงว่าที่นี่จะเป็นรังของมังกรเจียวสะท้านเพลิงนั่น!”
“รังของมังกรเจียวสะท้านเพลิงอย่างนั้นหรือ?” สีหน้าท่าทางของหวูเจิ้งเคลื่อนไหวเล็กน้อย ในแดนดารานอก มังกรเจียวสะท้านเพลิงนับเป็นอสุรกายขั้นแปดที่ร้ายกาจมากจริง ๆ
“ถูกต้อง เนื่องจากข้าได้พบเข้ากับถ้าที่ลึกลับแห่งหนึ่ง ในนั้นเต็มไปด้วยสายฟ้าละเพลิงพิภพ มีกลิ่นอายของมังกรเจียวสะท้านเพลิงอยู่เล็กน้อย ข้าเองก็หลบอยู่ในสวนลึกของถ้ำ และพบเข้ากับต้นผลทิพย์แท้”
“เพียงแต่ว่าบริเวณใกล้กับผลทิพย์แท้ ถูกครอบคลุมไว้ด้วยค่ายกลพรสวรรค์ในตอนนั้นข้ายังได้ถูกล่าสังหารตั้งนั้นจึงได้แต่อาศัยยันต์ธรรมสุทธิ์หลบหนี”
หลังจากได้ฟังเรื่องราวจากถังอัน แววตาของหวูเจิ้งกับหวูเย๋ก็เปลี่ยนเป็นเร่าร้อนขึ้นมาในทันที เห็นได้ชัดว่าที่มังกรเจียวสะท้านเพลิงนั่นอาศัยอยู่ตรงนี้ เป็นเพราะต้นไม้นั่นอย่างแน่นอน
โชคดีที่มีค่ายกลพรสวรรค์คุ้มครองต้นผลทิพย์แท้เอาไว้ ดังนั้นมังกรเจียวสะท้านเพลิงนั่นจึงเอามันมาไม่ได้เช่นนั้น
“ฝีมือของเดรัจฉานนั่นเป็นอย่างไรบ้าง? และค่ายกลพรสวรรค์นั่นอยู่ในระดับใด?” หวูเจิ้งซักถาม