เมื่อได้ยินหลิงตู้ฉิงตะโกนเรียก หมิงยู่ก็รีบวิ่งมาหาทันที
“เจ้าลองเอาไปถือดู!” หลิงตู้ฉิงยื่นสมบัติวิเศษที่เขาเพิ่งปรับแต่งเสร็จให้กับหมิงยู่
หมิงยู่ที่เพิ่งวิ่งมาถึงก็รับสมบัติวิเศษที่คล้ายกับจอกเหล้าไปด้วยสีหน้างุนงง แต่ยังไม่ทันที่นางจะได้ตรวจสอบอะไร
ในทันทีที่นางสัมผัสมัน จู่ ๆ ร่างของนางก็ถูกดูดเข้าไปในจอกผลึกแก้วทันที
“นายท่าน สมบัติชิ้นนี้เหมาะกับข้ามาก ๆ เลย!” แค่เพียงชั่วครู่เดียวเสียงของหมิงยู่ก็ดังออกมาจากจอกผลึกแก้วที่ลอยอยู่ตรงหน้าหลิงตู้ฉิง
ในช่วงเวลาที่นางจับสมบัติที่หลิงตู้ฉิงมอบให้ ร่างโลหิตอมตะของนางจู่ ๆ ก็ถูกดูดเข้าไปด้านในจอกทันทีโดยที่นางยังไม่ทันได้ทำอะไร แต่เมื่อนางเข้าไปอยู่ด้านในจอก นางก็มีความรู้สึกเหมือนกับว่าในเวลานี้นางได้กลับไปอยู่ในทะเลโลหิตในสำนักของนางแบบไม่มีผิดเพี้ยน และเมื่อนางลองใช้พลังของนางสัมผัสถึงคุณสมบัติของด้านในจอก นางก็เข้าใจว่าพื้นที่ด้านในของจอกใบนี้ไม่กว้างมากนักแต่ถ้าเป็นการนำเลือดเติมเข้ามาด้านในมันกลับสามารถรองรับจำนวนของเลือดได้แบบไม่มีจำกัด และยิ่งไปกว่านั้นจอกใบนี้ยังมีคุณสมบัติคอยฟอกเลือดที่อยู่ด้านในตลอดเพื่อเป็นการรักษาพลังของเลือดให้ไม่จางหายไป
หรือถ้าจะให้พูดง่าย ๆ ก็คือสมบัติชิ้นนี้ถูกสร้างขึ้นมาสำหรับเกื้อหนุนนางโดยเฉพาะ
หลิงตู้ฉิงยิ้มและพูดว่า “นี่คือสมบัติที่ข้าสร้างขึ้นมาให้เจ้าโดยเฉพาะ ตอนนี้เจ้าตั้งชื่อให้มันซะสิ”
หมิงยู่หัวเราะและตอบกลับ “ถ้างั้นข้าอยากตั้งชื่อมันตามชื่อของนายท่าน ต่อไปนี้ข้าจะเรียกมันว่า จอกศักดิ์สิทธิ์ตู้ฉิง!”
หลิงตู้ฉิงมองไปที่จอกผลึกแก้ว ซึ่งหมิงยู่ยังอยู่ข้างในด้วยสีหน้าแปลกประหลาด จากนั้นเขาถอนหายใจและพูดว่า “ถ้างั้นเดี๋ยวข้าช่วยตั้งชื่อให้มันแทนจะดีกว่า ในเมื่อมันสามารถกักเก็บเลือดได้ไม่จำกัด…ข้าจะตั้งชื่อให้มันว่า จอกโลหิตศักดิ์สิทธิ์ ก็แล้วกัน!”.
“อืม ถ้างั้นก็เอาชื่อที่นายท่านตั้งก็ได้ ต่อไปนี้ข้าจะเรียกมันว่าจอกโลหิตศักดิ์สิทธิ์!” หมิงยู่หัวเราะ จากนั้นร่างโลหิตอมตะของนางก็ออกมาจากจอกโลหิตศักดิ์สิทธิ์ และต่อมานางก็เทเลือดที่อยู่ในแหวนมิติจำนวนมากที่นางได้มาจากสำนักวายุคลั่งลงไปในจอกโลหิตศักดิ์สิทธิ์จนหมด
“แต่มีสิ่งหนึ่งที่เจ้าต้องระวังเอาไว้ก็คือ จอกโลหิตศักดิ์สิทธิ์มันเปราะบางเป็นอย่างมาก ซึ่งเจ้าเองก็น่าจะสังเกตได้ว่าตัวมันนั้นยังมีความแข็งแกร่งไม่ถึงระดับสมบัติสวรรค์ด้วยซ้ำ” หลิงตู้ฉิงเอ่ยเตือน “ดังนั้นเจ้าต้องระวังเอาไว้อย่าให้ใครโจมตีมันได้ ไม่เช่นนั้นเจ้าจะเดือดร้อนอย่างหนัก”
หมิงยู่พยักหน้า “ขอบคุณนายท่านที่เตือนข้า ข้าจะระวังเอาไว้และนับจากนี้ข้าจะพยายามเติมเต็มเลือดในจอกโลหิตศักดิ์สิทธิ์ให้เร็วที่สุดในระหว่างที่ข้าบ่มเพาะร่างโลหิตอมตะของข้าเอง”
หลิงตู้ฉิงพยักหน้า จากนั้นเขาไม่แนะนำอะไรนางต่ออีก เนื่องจากเขาชี้แนะนางไปทุกอย่างเท่าที่ควรจะชี้แนะแล้ว ซึ่งหลังจากนี้มันจะต้องเป็นตัวของนางเองที่ก้าวเดินในเส้นทางของนางต่อไป
หลังจากที่หลิงตู้ฉิงจัดการเรื่องจอกโลหิตศักดิ์สิทธิ์เสร็จเรียบร้อย ในเวลาเดียวกัน หลูเหลียงผู้มาจากเผ่ามนุษย์เสือก็มาขอเข้าพบกับเขาพอดีเช่นกัน
“คารวะคุณชายหลิง! วันนี้ข้านำไข่หินใบหนึ่งที่ได้มาจากหุบเขาล่าอสูรเมื่อหมื่นปีก่อนมาให้ท่านดู ในตอนแรกเผ่าของข้าเองก็อยากจะฟักมันเองเหมือนกัน เพราะว่าบางทีตัวที่อยู่ในไข่หินนี้อาจจะเป็นสิ่งมีชีวิตที่ทรงพลังก็ได้”
“แต่ว่าเมื่อเร็ว ๆ ข้าได้ข่าวว่าท่านมีเนื้อปลาเจ็ดสีอยู่ ซึ่งเผ่าของข้าเห็นว่าเนื้อปลาเจ็ดสีนั้นดูจะเหมาะกับสถานการณ์เผ่าของข้าตอนนี้มากกว่าไข่หินใบนี้ ข้าจึงอยากจะแลกไข่ใบนี้กับเนื้อปลาของท่านสักหน่อย ข้าไม่ต้องการมันมากนักหรอกสัก 60,000 กิโลกรัมก็เพียงพอแล้ว” หลูเหลียงหัวเราะ
หลิงตู้ฉิงจ้องไปที่ไข่หินในมือของหลูเหลียง และพูดว่า “ข้าคิดว่าเหตุผลที่แท้จริงที่เจ้าเอามาแลกกับข้าก็เพราะว่าพวกเจ้าพยายามฟักมันอยู่นานแล้ว แต่มันก็ไม่ฟักออกมาสักทีมากกว่าล่ะมั้ง?”
หลูเหลียงหัวเราะอย่างกระอักกระอ่วนและตอบกลับว่า “ข้าว่าแล้วเชียวว่าข้าต้องปิดบังท่านไม่ได้แบบนี้ เฮ้อ ท่านพูดถูกแล้วอันที่จริงพวกเราฟักมันไม่ได้จริง ๆ แต่มีสิ่งหนึ่งที่ข้าสามารถยืนยันกับท่านได้จริง ๆ ก็คือไข่ใบนี้มันไม่ธรรมดาแน่นอน”
“ในตอนแรกเผ่าของข้าอยากจะเอาไข่ใบนี้ไปแลกกับสมบัติในดินแดนศักดิ์สิทธิ์ แต่หลังจากที่ท่านมอบเคล็ดวิชาเสือขาวเทวะมาให้กับเผ่าของข้า บรรดาบรรพบุรุษจึงเปลี่ยนแผนและหันมาอยากได้เนื้อปลาเจ็ดสีจากท่านแทนเพื่อนำเนื้อปลามาให้กับเหล่าอัจฉริยะของเผ่าเราบ่มเพาะ ซึ่งการทำแบบนั้นเผ่าของข้าจะมีอัจฉริยะเพิ่มขึ้นมาอีกหลายคนและมันย่อมคุ้มกว่าการได้สมบัติมาจากดินแดนศักดิ์สิทธิ์เป็นไหน ๆ”
หลิงตู้ฉิงพยักหน้า “เอาล่ะ ถ้างั้นส่งไข่มาให้ข้าดูก่อนก็แล้วกัน”
เมื่อหลิงตู้ฉิงรับไข่หินมาจากหลูเหลียง เขาก็ลองเคาะมันในทันที แต่ไข่กลับไม่มีปฏิกิริยาโต้ตอบใด ๆ เลย
จากนั้นเมื่อว่าการเคาะไม่ได้ผล หลิงตู้ฉิงจึงเตรียมจะลองส่งพลังวิญญาณของเขาเข้าไปตรวจสอบสิ่งมีชีวิตที่อยู่ด้านในเปลือกไข่
แต่ก่อนที่หลิงตู้ฉิงจะได้ส่งพลังวิญญาณ หลูเหลียงก็ส่ายหัวและพูดว่า “มันไม่ได้ผลหรอกคุณชายหลิง อย่าว่าแต่พลังวิญญาณเลยต่อให้เป็นจิตสำนึกของผู้เชี่ยวชาญขอบเขตจักรพรรดิก็ไม่สามารถผ่านชั้นเปลือกไข่หินนี้เข้าไปตรวจสอบสิ่งมีชีวิตที่อยู่ข้างในได้ อันที่จริงพวกเราลองแม้กระทั่งใช้ไฟก็แล้วหรือสายฟ้าก็แล้ว ไข่ใบนี้มันก็ไม่สะดุ้งสะเทือนและไม่มีปฏิกิริยาตอบกลับอะไรมาเลย!”
“งั้นเหรอ?” หลิงตู้ฉิงเอ่ยขึ้นด้วยสีหน้าประหลาดใจ “เอาล่ะ ถึงแม้ว่าข้ายังไม่รู้ว่าสิ่งมีชีวิตที่อยู่ในเปลือกไข่นี้คือตัวอะไร แต่ถ้าวัดจากแค่ความแข็งแกร่งของเปลือกไข่ใบนี้ ข้าจะตีมูลค่าไข่ใบนี้ให้เป็นเนื้อปลา 100,000 กิโลกรัมก็แล้วกัน ซึ่งเนื้อปลา 100,000 กิโลกรัมนี่มันเป็นจำนวนเกือบทั้งหมดที่ข้ายังเหลืออยู่กับตัว”
หลังจากทำการแลกเปลี่ยนกันเรียบร้อย เมื่อหลูเหลียงเก็บเนื้อปลาทั้งหมดลงแหวนมิติไป เขาก็หันมาพูดกับหลิงตู้ฉิงด้วยสีหน้าจริงจังว่า “คุณชายหลิง ต่อจากนี้ท่านต้องระวังตัวให้มาก ๆ เพราะข้าได้ยินมาว่าเผ่าปีศาจสวรรค์ได้ส่งข่าวที่ท่านสังหารหยูเฉินไปให้กับพวกเผ่าปลาเจ็ดสีที่อยู่ในดินแดนศักดิ์สิทธิ์เรียบร้อยแล้ว ซึ่งมันมีโอกาสสูงเป็นอย่างมากที่หยูเว่ยจะออกมาคิดบัญชีกับท่านด้วยตัวเอง รวมไปถึงพวกเผ่าปีศาจสวรรค์ก็คงจะร่วมวงจัดการกับท่านด้วยเหมือนกัน”
หลิงตู้ฉิงหัวเราะ “ถ้างั้นก็ดีเลย ถ้าพวกมันมากันจริง ๆ ข้าคงทำได้แต่ขอบคุณพวกมันแล้วล่ะ! ฮ่าฮ่าฮ่า”