Mars เจ้าสงครามครองโลก บทที่958การแก้แค้นเริ่มขึ้น
“ประตูฟ้าอยู่ไหน？ในประตูฟ้ามีอะไร？เคาะประตูฟ้าเปิดแล้ว ก็คือแดนเทพเลยใช่ไหม？”
เย่เซิ่งเทียนใช้ความคิดอย่างหนัก เปิดค้นหาข้อมูลไม่หยุด
แต่ในนั้นไม่ได้มีบันทึกใด ๆ เกี่ยวกับประตูฟ้า มีแต่บอกว่า “ขึ้นบนแท่นวิมานฟ้าสร้างสะพานเทพ ทะยานข้ามสะพานเทพเคาะประตูฟ้า ประตูฟ้าเปิด ถามหาชีวิตอมตะ”
พูดให้ดูขลังเอามาก
“ดูท่าว่าต่อจากนี้ การฝึกคงต้องยากขึ้นยากขึ้นเป็นแน่”
เย่เซิ่งเทียนเย่เซิ่งเทียนก็เริ่มรู้สึก เพราะทุกอย่างหลังจากนี้ยิ่งใกล้แดนเทพ ยิ่งดูยิ่งขลัง ที่พูดมาฟังลี้ลับเหมือนว่าใช่แต่ไม่ใช่
“หรือจะว่า พอสร้างสะพานเทพเสร็จ ประตูฟ้าก็จะปรากฏให้เห็นเองงั้นหรือ？”
เย่เซิ่งเทียนบ่นอุบอิบในใจ “ช่างมันเถอะ ลุยทะลวงแดนสะพานเทพให้ได้ก่อนค่อยว่ากัน”
ขึ้นบนแท่นขึ้นวิมานฟ้าสร้างสะพานเทพ
แต่ในข้อมูล ไม่ได้มีบันทึกเกี่ยวกับเรื่องของสะพานเทพ มีบันทึกแต่จุดสำคัญอีกแปดจุดเหนือจุดจงถิงขึ้นไป
หนึ่งจุดหนึ่งขั้นบันได ก็คือสะพานเทพ ทั้งหมดแปดขั้น
ทะลวงครบได้ทั้งแปดจุด ก็เป็นการสร้างสะพานเทพ สำเร็จ
“สะพานเทพขั้นที่หนึ่ง จุดฝูจง” ทะลวงผ่านจุดนี้ได้ ก็คือสะพานเทพ ขั้นที่หนึ่ง
เย่เซิ่งเทียนฉุกคิดอะไรขึ้นมาได้ “แปดจุดสำคัญนี้ ตำแหน่งที่อยู่ในร่างกายมนุษย์เป็นแนวเส้นตรงพอดี ขึ้นต่อไปอีกก็คือจุดเสินถิง หรือว่า ประตูฟ้าก็คือจุดเสินถิงนี้เอง？”
และตำแหน่งของทั้งแปดจุดนี้ ก็พอดีอยู่ส่วนครึ่งตอนบนของเส้นลมปราณเริ่น งั้นถ้าจะทะลวงเส้นลมปราณเริ่นในส่วนครึ่งตอนล่างให้หมด แล้วจะเกิดอะไรขึ้น？
“โดยหลักเดียวกัน เส้นลมปราณตู้ถ้าได้ทำการทะลวงได้หมด ไปเชื่อมผสานกับเส้นลมปราณเริ่น จะเกิดมีการเปลี่ยนแปลงอย่างอื่นไหม？”
เย่เซิ่งเทียนคาดเดาลงต่อไปเรื่อย ๆ ขณะเดียวกันก็เปิดดูบันทึกลงต่อไปทีละหน้าทีละหน้า
กลับเห็นได้ว่าที่ตัวเองคาดเดาไว้นั้นได้มีคนทำการทดลองทำมาก่อนแล้ว แต่ที่มีบันทึกไว้ คนที่ทดลองนั้นตายกันไปหมดแล้ว
เย่เซิ่งเทียนไม่รู้จะคิดยังไง ก็ไอ้สิ่งที่เราคิดขึ้นมาได้ คนอื่นเขาก็เคยคิดกันไปแล้ว
คนสมัยก่อนไม่แน่ว่าจะสู้คนสมัยนี้ไม่ได้
คนสมัยนี้ก็ไม่แน่ว่าจะเหนือกว่าคนสมัยก่อน
“ฉันไม่ต้องการจะต้องเหนือใคร ฉันต้องการเหนือกว่าตัวเองขึ้นไปเรื่อย ๆ ไม่หยุด ขอเพียงให้เหนือกว่าไอ้พวกเศษเดนสรวงสวรรค์ แค่นั้นพอ ส่วนคนอื่นนั้นไม่เกี่ยวกับฉัน”
เย่เซิ่งเทยนตัดความคิดสะเปะสะปะต่าง ๆ ทิ้งไป
เวลานี้เขาคิดแต่จะแก้แค้น ช่วยคุณแม่
พริบตาผ่านไปแล้วสามวัน เย่เซิ่งเทียนรู้สึกถึงการเปลี่ยนแปลงในร่างกายของตัวเอง
หลายวันนี้ ส่วนที่หัวใจก็ได้ควบแน่นเป็นหยดเลือดสีทองออกมาหยดหนึ่ง กระดูกมังกรก็เปลี่ยนสภาพได้ทั้งหมด
ที่เหลือส่วนกระดูกเอ็นอื่น ๆ ใช้เวลาอีกไม่นานก็จะแล้วเสร็จเหมือนกัน
ในขณะเดียวกันนั้น แท่นขึ้นวิมานฟ้าและวิญญาณเทพภายในร่างกาย เปลี่ยนสภาพแข็งแกร่งขึ้น
วิญญาณเทพนั่งขัดสมาธิอยู่บนแท่นขึ้นวิมานฟ้า กำลังบำเพ็ญเพียรฝึกวิชาอมตะ เย่เซิ่งเทียนก็รู้สึกสัมผัสได้ถึงขั้นแดนของตนนั้นอย่างชัดเจนว่าแข็งแกร่งขึ้น
“แดนฉ่องทิพย์แล้วเสร็จสมบูรณ์！”
“เริ่มทะลวงจุดฝูจง！”
เย่จงเทียนกัดฟันแน่น เริ่มทำการทะลวงต่อ
อย่างรวดเร็ว เวลาสิบวันผ่านไปอย่างรีบเร่ง พอเย่เทียนลืมตาขึ้นมาอีกครั้ง สีหน้าสภาพร่างกายต่างกับสิบวันที่ผ่านไปอย่างสิ้นเชิง
เปลี่ยนดูยิ่งเคร่งขรึม ยิ่งหนักแน่น
“จุดที่สอง จุดอวี้ถางทะลวงผ่านสำเร็จ สะพานเทพชั้นที่สอง”
เย่เซิ่งเทียนยิ้มที่หางตา จนเห็นฟันขาวแวววาว พึมพำกับตัวเองว่า “เซียวเทียนเฉิง ไอ้ลูกหมาสำส่อน สมควรที่พวกแกจะต้องชดใช้ให้สาสมได้แล้ว！”
ใช่แล้ว！
ตัวเขาเองอดทนกล้ำกลืนมาหนึ่งเดือนครึ่ง อัดอั้นจนใกล้จะบ้าแล้ว！
ยังต้องตีสีหน้ายิ้มแย้มให้ศัตรูคู่แค้น แกล้งทำเป็นคนโง่ซื่อ
เรียกเซียวเทียนเฉิงเป็นท่านลุงมาหนึ่งเดือนครึ่ง
ถึงเวลาที่จะได้ทวงคืนแล้ว！
การฝึกวิชาที่ผ่านมาหนึ่งเดือนครึ่งนี้ ก้าวหน้าไปได้เร็วดั่งเนรมิต แต่เขาเองยังรู้สึกว่าจะช้าไป
หากถ้าไม่ใช่เพราะจุดที่สามของสะพานเทพ จุดจื่อกงยังไม่มีทีท่าจะผ่อนคลาย เขาก็คงไม่คิดจะออกจากด่าน
นี่ก็เป็นเพราะการฝึกวิชาเร่งรัดเกินไป ทำให้ร่างกายเกิดภาวะอ่อนล้า
ขณะเดียวกัน ความก้าวหน้าของแดนสะพานเทพก็ช้าลง ไม่ใช่แค่เพียงฝึกฝนก็ใช้ได้ ยังต้องมีปัจจัยอื่นเสริม
สูดหายใจเข้าลึก ๆ ต่อไป เริ่มต้นขบวนการแก้แค้น！
เอาละ เริ่มต้นจากเหล่าเฟิงเจ้าหมาตัวนี้ก่อน！
เย่เซิ่งเทียนหัวเราะเสียงใส มีแผนอยู่ก่อนแล้วในใจ เริ่มจากการเรียกเหล่าเฟิงเข้ามา
เขาต้องการจะให้เซียวเทียนเฉิงรับความรู้สึกบ้างว่า การที่บริวารและญาติสนิททรยศตีตัวจากไปมีรสชาตอย่างไร！！！