มหายุทธ์ สะท้านภพ บทที่ 820
เพียงแต่ว่าหินชนิดนี้ไม่สามารถใช้มาสร้างอาวุธของขลังได้ และแม้ว่าจะสามารถกลั่นแปรได้ แต่ก็ไม่สามารถสลักลายค่ายบนนั้นได้

ยิ่งกว่านั้น หินสีเลือดเหล่านี้จะปล่อยหมอกสีแดงปกคลุมป่าหินเหล่านี้ หมอกมีความสามารถกัดกร่อนที่รุนแรง ผู้แข็งแกร่งเจ้ายุทธจักรขั้นปลายก็ยากที่จะอยู่ในนั้นเป็นเวลานาน

ตามกฎในโลกแห่งยุทธ์ ยิ่งเป็นงสถานที่อันตรายมากเท่าไร โอกาสก็ยิ่งมากขึ้นเท่านั้น

มีสมบัติล้ำค่ามากมายในป่าหินแดงนองนี้ และสมบัติบางส่วนสามารถพบได้ในป่าหินแดงนองนี้เท่านั้น

หลัวซิวมาที่นี่เพราะในม้วนหยกของ ถังอันกล่าวถึงว่า ในป่าหินแดงนองมียาวิเศษชนิดหนึ่ง ชื่อว่าดอกยวิ่นหลิง

พลังยาของดอกยวิ่นหลิงค่อนข้างพิเศษ สามารถทำให้วิญญาณวิวัฒนาการ ฟื้นฟูร่องรอยของต้นกำเนิด เปลี่ยนเป็นร่างวิญญาณ

ผลแบบนี้ดูเหมือนจะไม่ค่อยมีประโยชน์มากนัก แต่สำหรับผู้แข็งแกร่งที่ร่างกายถูกทำลายและเทพจิตได้รับบาดเจ็บสาหัส เทพจิตเหลือเพียงเศษเสี้ยวเท่านั้น กลับเป็นสมบัติล้ำค่าที่หายากในโลกนี้!

วิญญาณอ่อนแออย่างยิ่ง หากได้รับความเสียหายเล็กน้อย เป็นไปได้ว่าร่างกายและวิญญาณจะถูกทำลายอย่างสมบูรณ์ และจะไม่ดำรงอยู่อีกต่อไป

หากสามารถใช้ผลของดอกยวิ่นหลิงฟื้นฟูวิญญาณให้กลับสู่สภาพของร่างวิญญาณได้ ก็สามารถค่อยๆ ดูดซับพลังของวิญญาณและฟื้นฟูเป็นสภาพร่างเทพจิต ก็มีหวังว่าจะฟื้นฟูถึงความแข็งแกร่งสูงสุดในอดีต

แม้ว่าหลัวซิวจะไม่ได้ใช้ดอกยวิ่นหลิงเอง แต่มหาจักรพรรดิยุทธ์เสวียนดำต้องการมันมาก ในประสบการณ์การเติบโตของวิถียุทธ์ของเขามหาจักรพรรดิยุทธ์เสวียนดำได้สั่งสอนแนะนำให้เขามากมาย สามารถพูดได้ว่าเป็นทั้งครูและเพื่อนได้ ดังนั้นหลัวซิวหวังที่จะช่วยให้เขาฟื้นความแข็งแกร่งของเขากลับมา

ในอดีต เขามีความระมัดระวังต่อมหาจักรพรรดิยุทธ์เสวียนดำ แต่เมื่อรู้จักกัน เขาพบว่ามหาจักรพรรดิยุทธ์เสวียนดำเป็นผู้แข็งแกร่งที่สะอาดและตรงไปตรงมา และเขาก็มีความสามารถในการปกป้องตัวเอง ดังนั้นถึงเวลาแล้วที่จะช่วยคนผู้นี้ ในอดีตที่ได้ช่วยเหลือเขามาก่อน

แม้ว่าแดนดารานอกใกล้จะสลายหายไป แต่ก็ยังกว้างใหญ่ ตามเครื่องหมายบนม้วนหยก หลัวซิวต้องระวังสายฟ้าและไฟที่ออกมาเป็นครั้งคราว พายุลมและความปั่นป่วนของอากาศ ดังนั้นเขาใช้เวลาเกือบครึ่งเดือนกว่าจะมาถึงบริเวณป่าหินแดงนอง

เมื่อผลการฝึกตนถึงมหายุทธ์ และได้รับของขวัญจากกฎดั้งเดิม หลัวซิวได้เข้าใจความลึกลับของพลังแห่งกฎ ตราบใดที่เขาไม่ปล่อยออร่าของตนออกมาเอง แม้จะเป็นผู้แข็งแกร่งแดนมหาจักรพรรดิยุทธ์ ก็ไม่สามารถมองผลการฝึกตนของเขาออกได้

เมื่อหลัวซิวมาถึงบริเวณป่าหินแดงนอง ยังมีคนๆหนึ่งที่มาที่นี่พอดี

นี่คือชายชราที่ผอมแห้งหนังหุ้มกระดูก แค่มองผ่าน ๆ ก็ทำให้รู้สึกเย็นยะเยือก

ดูเหมือนว่าเขาจะอ่อนแอ ราวกับลมกระโชกก็สามารถพัดเขาให้ล้มลงได้ แต่หลัวซิวไม่กล้าที่จะดูถูกคนคนนี้เลยแม้แต่น้อย กระทั่งยังรู้สึกถึงกลิ่นอายอันตรายจากร่างกายของอีกฝ่าย

ผลการฝึกตนมาถึงแดนนี้อย่างเขา สัญชาตญาณของเขามักจะแม่นยำมาก

“หือ? เจ้าก็จะเข้าไปในป่าหินแดงนองด้วยหรือ?” ชายชราร่างผอมอ่อนแอก็สังเกตเห็นหลัวซิว เลยเงยหน้ามองดูเขา ดวงตาชราที่ขุ่นมัวไม่มีความผันผวน

“อย่างนี้แล้ว เพื่อน เจ้าจะเข้าไปในป่าหินแดงนองหรือ?” หลัวซิวถามกลับ

“ฮิฮิ ข้าจะเข้าไป เราร่วมมือกัน เป็นอย่างไร?” จู่ ๆ ชายชราร่างผอมบางอ่อนแอก็พูดด้วยรอยยิ้ม แต่ท่าทางที่เขาหัวเราะนั้นทำให้รู้สึกว่าเขายิ่งเย็นยัเยือกขึ้นไปอีก

ปฏิกิริยาแรกของหลัวซิวคือปฏิเสธ เขามาถึงแดนดารานอกระยะหนึ่งแล้ว และเขาก็ชัดเจนมากว่าชายชราที่อยู่ตรงหน้าเขา เป็นแค่คนเดียวและน่าเป็นคนโดดเดี่ยวอย่างแท้จริง

บทที่ 819

บทที่ 821